มึนไปตามใจฝัน
<<
ตุลาคม 2548
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
23 ตุลาคม 2548

เพื่อนเก่า

มีเรื่องมาบ่นว่ะ
คุณเคยเจอมั้ย
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น
พร้อมกับเสียงปลายสายที่ไม่คุ้นหู
และคำพูดที่ชวนให้นึกถึงอดีต
"จำเราได้มั้ย...."
ไอ้ .... มันก็ขึ้นอยู่ปลายสายว่าชื่ออะไร
หลังจากบอกชื่อแล้ว ก็มักจะเล่าถึงอดีต ณ ช่วงเวลาที่เคยรู้จักกัน
เช่น เราวัชนะ ที่อยู่บพิตรไง
การที่มีเพื่อนเก่าสมัยเรียนโทรมา
ฟังดุก็เป็นเรื่องที่ดี
ทำให้เราสนใจว่า "เอ....มีไรหว่า"
ยิ่งในกรณีที่ไม่ได้ติดต่อกันมานานมาก
ก็ยิ่งทำให้คิดไปหลายเรื่อง มันมีอะไรหรือเปล่า
จะนัดรวมตัวเพื่อนเก่าหรือไง
หรือจะกระแสหนังเพื่อนสนิทวะ?
ความมึนงงหลายๆ อย่าง พากันพุ่งตรงที่สมองส่วนความคิด
และเหตุการณ์ต่างๆ ที่ชวนคิด
"กูไปทำไรให้มันเจ็บช้ำน้ำใจหรือเปล่านะ"
"หรือมันมีอะไรอยากจะบอกวะ"
ก็จุดชนวนให้สมองส่วนความทรงจำทำงาน
แต่ทุกอย่างคงพังทลายลงง่ายๆ
ด้วยคำเฮงซวยไม่กี่คำ

"คุณทำประกันหรือยัง"

"บ้านคุณใช้ของแอมเวย์หรือเปล่า"

"เราอยู่คริสต์จักรนะ"

........
ผมละเบื่อจริงๆ
สิ่งต่างๆ กลายเป็นแค่ความทรงจำ ณ ช่วงเวลานึงที่ไว้ใช้ยามจะทำธุรกิจ
ไอ้สองอย่างแรกน่ะ ธุรกิจเต็มๆ
อย่างที่สามเนี่ย โอเคมันอาจจะไม่ใช่ธุรกิจ
แต่ผมก็ไม่ชอบอยู่ดีนั่นแหละ

ผมเคยลองไปโบสถ์คริสเหมือนกันนะ
ผมว่ามันก็สนุกดี แต่เราก็คงไม่ไปอีกหรอก
และก็ไม่ชอบให้คนมาชวนด้วย

คือจะนึกถึงกันเพราะมีผลประโยชน์บางอย่างแต่ความเป็นเพื่อนมันจางเหลือเกิน
ก็อย่านึกถึงกันจะดีกว่า
ความเป็นเพื่อนมันคงจบลงแล้วละ
อย่านำมาอ้างใช้เลย เสียความรู้สึกจริงๆ
ให้มันเป็นเพียงเรื่องเก่าๆ ที่นึกแล้วก็อมยิ้มมีความสุขกับวัยเด็ก วัยเรียน
อย่าให้มันต้องหมองเพราะเรื่องพวกนี้เลย

มีคนบอกว่า เพื่อนสมัยเรียนจะจริงใจกว่าทำงาน
ตรงนี้มันก็เป็นความจริงที่ถูกจริงๆ นั่นแหละ
เพราะถ้าคบกันเป็นเพื่อนจริงๆ ก็จะพอรู้นิสัยใจคอกันบ้าง
ถ้านิสัยไม่ดีก็คงเลิกคบกันไป แต่ถ้ายังมองว่าคบกันได้
จนลามมาถึงช่วงวัยทำงานและยังติดต่อกันเป็นระยๆ
คนจากสมัยเรียนเนี่ยแหละ จริงใจกว่าเห็นๆ
แต่กรณีนี้ ไม่นับเพื่อนจากอดีตนานนมนะ
ไม่งั้นมันก็ไม่ต่างจากคนที่เพิ่งรู้จักกันใหม่
เพราะเวลาที่ผ่านมา เราก็ไม่รู้ว่าคนคนนี้เค้าเป็นอะไร
ไปเจออะไรมาบ้าง นิสัยจะเปลี่ยนไปขนาดไหน
เพราะคนเราน่ะนิสัยเปลี่ยนไปตลอด
ต่อให้รู้จักกัน สนิทกันแค่ไหนก็เปลี่ยนไปได้
ยิ่งห่างหายกันไป ก็เดาไม่ถูกหรอกว่าจะเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน

เฮ้อ ไงก็อย่ามายุ่งกันอีกเลยนะ
ชีวิตของเรามันคงไม่เกี่ยวข้องกันแล้วละ
ปล่อยให้อดีตมันคงไว้ละกัน


Create Date : 23 ตุลาคม 2548
Last Update : 23 ตุลาคม 2548 20:50:11 น. 12 comments
Counter : 890 Pageviews.  

 


โดย: malijauna วันที่: 25 ตุลาคม 2548 เวลา:18:47:10 น.  

 
เป็นเรื่องปรกติของคนช่วงเรียนใกล้จบ ถึงเริ่มทำงานครับ โดนเหมือนกัน เดี๋ยวนี้ทำงานกับพี่เล็กรู้สึกจะไม่เจอแล้ว ปลีกตัวจากสังคมทุกวัน


โดย: yuttipung IP: 202.44.8.98 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:15:23 น.  

 
เคยเจอเหมือนกันแต่เป็นรุ่นพี่สมัยไหนก็ไม่รู้ ตั้งใจจะมาขายประกันเลย แต่เราก็แบบว่าอะนะ คิดว่าเขามีหน้าที่ของเขา ก็ทำงานเขาไป เราก็แค่ให้เขาเจอ แต่ก็ไม่ได้ทำไป เพราะที่ทำอยู่ก็แบบว่าพอแล้ว

ส่วนเพื่อนสมัยเรียนเราไม่รู้ว่าจริงใจกว่าสมัยทำงานไหม เพราะตั้งแต่ทำงานมา ไม่เคยคิดจะหาเพื่อนในที่ทำงานอยู่แล้ว คือแบ่งชัดเจนเลย ไม่เคยไปดูหนังหรือทำอะไรกับเพื่อนที่ทำงาน ถ้าไปก็แบบเลี้ยงปีใหม่ไรเนี้ย เพราะเราคบเพื่อนที่ความชอบอะไรแนวไหนเหมือนๆกัน คุยกันได้ แต่คนที่เจอที่ทำงานเผอิญไม่ได้ชอบแนวที่เราสนใจก็เท่านั้นเอง แล้วการคบในที่ทำงานก็แบบอะนะ พอมีเรื่องงาน เรื่องความก้าวหน้ามาเกี่ยวข้อง ความผิดพลาดของงาน ความสำเร็จของงาน พวกนี้ก็มีผลต่อความสัมพันธ์

เราเลยแยกเพื่อนที่ทำงานออกจากเพื่อนของเราอย่างชัดเจน

เพื่อนตอนนี้ของเราที่เหลือสนิทจริงๆ ก็มีแค่ 3 คน เป็น 3 คนที่คุยได้เกือบทุกเรื่องในชีวิตเรา ดีใจเหมือนกันนะที่เกิดมาแล้วได้เจอเพื่อนสามคนนี้


โดย: cottonbook วันที่: 4 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:26:20 น.  

 
เคยมีเพื่อนโทรมาแบบนี้อยู่ไม่กี่คน
แต่เพื่อนไม่เซ้าซี้ง่ะค่ะ
เพราะรู้ว่าถ้าเซ้าซี้จะต้องโดนด่าแน่ ๆ
แต่ก็เฉย ๆ น๊ะ
ไม่รุ๊สึกอะไรมากนัก
แค่รำคาญไม่อยากฟังเท่านั้น
แต่เพราะเข้าใจว่าคนมันต้องการหาเงินเลี้ยงตัวเอง
ก็เลยเฉย ๆ ง่ะค่ะ




โดย: นางมารร้าย วันที่: 16 พฤศจิกายน 2548 เวลา:0:36:34 น.  

 



เห็นด้วยนะ...

เพราะตัวเองตอนนี้
ก็ไม่ใช่ตัวเองในห้าปี สิบปีก่อนเหมือนกัน

เจอเพื่อน เราทักเพื่อนว่าเปลี่ยนไป
เพื่อนก็ทักเราว่าเปลี่ยนไป

ต้องมาเริ่มต้นแล้วพูดคุยทำความรู้จักกันใหม่

แต่ยังไงก็ตาม
ความจริงใจจากเพื่อนเก่าเนี่ย...
วางใจเอาไว้ได้มากพอควรแหละ ผมว่า



โดย: ปิศาจสุรา (อะไรดี ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:33:55 น.  

 

เคยไปคริสต์หนนึง .. ตามเพื่อนผู้ชายไป ..เพราะเห็นว่ามันหล่อ อ๊ายยยย
สรุป .. ไม่ได้มีความศรัทราเชี่ยอะไรเลยค่ะกรู ..

มีแต่ราคะ...


โดย: เจ้าป้าเวอร์ซัสส์ (เจ้าป้าเวอร์ซัสส์ ) วันที่: 17 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:44:53 น.  

 
แก๊งค์เด็กๆ นี่เขาไปไหนกันหมด สงสัยไฟแรงทำงานกันใหญ่


โดย: Together In 80s Dream วันที่: 23 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:04:34 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ

แปลกเนอะ...คนที่เค้าทำธุรกิจพวกนี้จะเหมือนถูกล้างระบบสมองไปช่วงนึง แต่พอเลิกขายก้อหายเป็นปลิดทิ้งเลยแฮะ แปลกจิงหนอ


โดย: Suedegirl (Suedegirl ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:09:02 น.  

 
เฮ้อ ... เจอมาเหมือนกัน
ถ้าเป็นเพื่อนกัน อย่ามาอ้างอย่างนี้จะดีกว่า

"ใช้นูสกินรึยัง"
"แอมเวย์ใช้ดีนะเธอ"
...
.... บลาๆๆ




โดย: -=.Gay-E-Cha.=- วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:21:34:17 น.  

 
วัชจ๋า พี่จะมาชวนวัชไปโบสถ์ กั่กๆๆๆ

ไม่อยากจะบอกว่า ไม่ได้คุยกันนานแต่ก็เหมือนเดิมแหล่ะ ไม่ได้เปลี่ยนไป และคิดว่าการไปโบสถ์เป็นสิ่งดีดีสำหรับพี่ ก็เลยชวนเพราะอยากให้ได้รับสิ่งดีดีเหมือนกัน (ไม่แน่ใจว่าจะเปรียบเทียบกะการมีคนชวนกันไปทำบุญได้ไหมนะ งืออ)

แวะเข้ามาโดยบังเอิญอ่ะ เห็นหัวข้อที่เขียนถึงน่าสนใจดี ก็เลยได้ร่วมแสดงความคิดเห็นกันด้วย พี่แอดวัชลงใน Space พี่ด้วยนะ อิอิอิ

หวังว่าจะสบายดี เมอร์รี่คริสมาสจ้ะ


โดย: justagirl IP: 155.245.124.159 วันที่: 4 ธันวาคม 2548 เวลา:9:51:40 น.  

 
Essays like this are so imopratnt to broadening people's horizons.


โดย: Arief IP: 94.23.1.28 วันที่: 22 ตุลาคม 2555 เวลา:11:17:29 น.  

 
9EBjkj , [url=//wjcfarlfbire.com/]wjcfarlfbire[/url], [link=//hltncwcrwabj.com/]hltncwcrwabj[/link], //frbxgisftwfh.com/


โดย: iyvbhekqn IP: 204.107.216.32 วันที่: 23 ตุลาคม 2555 เวลา:9:52:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

วัชเจียเหว่ย
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add วัชเจียเหว่ย's blog to your web]