รอยยิ้มของเธอ
ผมชอบแอบมองผู้หญิง ซึ่งเป็นเรื่องที่ทำบ่อยๆ และก็นำมาเพ้อในบล็อคบ่อยๆ
เมื่อวันจันทร ขณะจะรอรถกลับบ้านที่สีลม
ผมก็สาวหมวยน่ารักคนหนึ่ง
เธอยืนพิงกระจกหน้าร้านเซเว่นและก็อ่านหนังสือเล่มนึง
เธอดูมีความสุขในการอ่านหนังสือมาก
ท่ามกลางผู้คนที่จ้องมองไปที่ถนน รถรอที่ตัวเองต้องเดินทาง
เธอกลับจ้องที่หนังสือและแสดงรอยยิ้มที่ดูบริสุทธิ์ออกมา
ผมอดไม่ได้ที่จะแกล้งหันไปทางเซเว่นเพื่อแอบมองรอยยิ้มของเธอ
การมองรอยยิ้มของคนที่มีความสุขนี่ มันส่งความสุขมาถึงเราเองด้วยนะ ว่าไหม
เช้าพฤหัส ผมกำลังจะออกจากบ้าน
ปกติผมจะเอากับข้าวที่บ้านไปทานที่ทำงาน
แต่วันนี้พี่ที่ออฟฟิศบอกว่าจะเลี้ยงข้าว ให้มากินด้วยกัน
ก็เลยไม่กับข้าวที่บ้านไป
ปรากฏว่าแม่ของผมงอน
บอกว่า ไม่ยอมบอกล่วงหน้า จะได้ไม่ต้องเตรียม
(แต่จริงๆ วันนั้นเขาก็ไม่ได้เตรียมไรให้ผมนะ)
ผมก็พยายามง้อ แต่แม่ก็ไม่พูดด้วย
จนผมคิดว่าไปทำงานดีกว่า ไว้กลับมาค่อยง้อต่อ
ก่อนออกจากบ้าน ผมบอกเอ่ยปากว่า
"ไปแล้วนะแม่ สวัสดีครับ"
แม่หันมายิ้มให้
ผมเลยบอกว่า
"อะ อะ อะ หายงอนแล้วเหรอ"
แม่บอกว่า
"เฮ้ย ลืมตัว"
แม้รอยยิ้มของสาวสวย ณ วันจันทรจะน่ารักสดใสเพียงใด
แต่รอยยิ้มของแม่ผม ณ วันพฤหัส มันทำให้ผมมีความสุขมากมายเหลือเกิน
| Create Date : 17 พฤษภาคม 2551 |
| Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 21:52:13 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1053 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ถึงรอยยิ้มของฉันจะยิ้มให้หน้าจอโน้ตบุ๊คหลังจากอ่านบล็อกนี้จบ (แล้วก็ไม่มีใครแอบเห็นด้วย
น่ารักดีค่ะ