Don't Worry, Be Happy

<<
พฤศจิกายน 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
13 พฤศจิกายน 2553
 

Title: ทลาย


เป็นที่รู้กันดีว่าเส้นทางที่ผมกำลังจะเลี้ยวเข้าไปนั้น... มันเป็นทางตัน

จริงๆ แล้วผมค่อนข้างรู้ดีว่า เส้นทางนี้อาจจะไม่เหมาะกับผม
นั่นทำให้ชั่วระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา ผมจึงไม่ได้เลี้ยวเข้าไปในเส้นทางนี้เลย

บ่อยครั้งที่เดินทางผ่านมา ผมก็จะเพียงแค่แวะโฉบเข้าไปใกล้ๆ แล้วก็ผ่านเลยไปเท่านั้น

แต่ครั้งนี้ผมกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง

ซึ่งหากเมื่อวัดจากประสบการณ์ที่ผ่านมานั้น เส้นทางนี้ผมไม่ควรที่จะเดินทางเข้าไปอย่างยิ่ง
เนื่องด้วยผมรู้ดีว่า หากเดินเข้าไปเรื่อยๆ มันจะเป็นทางตัน ไปต่อไม่ได้ซ้ำยังทำให้เสียเวลาเดินกลับมาที่เดิมอีก

แล้วทำไมถึงยังอยากจะเข้าในเส้นทางนั้นอีก ในเมื่อรู้ล่วงหน้าแล้วว่า เมื่อเดินเข้าไปเรื่อยๆ มันจะเป็นทางตัน
คำตอบก็คือ...

อยากลอง!!
และคาดหวังอยู่ลึกๆ ว่า กำแพงที่ขวางทางอยู่นั้นจะถูกทำลายลงแล้ว



คงเป็นไปไม่ได้แน่นอนที่จู่ๆ ผมจะนึกอยากลองขึ้นมาโดยที่ไม่มีใครชวนให้ลอง
เป็นการลองของ ของทั้งสองคนโดยที่ไม่มีการเตรียมการมาก่อน
ลองจริง โดนจริง และอาจจะมีการเจ็บจริงได้ในอนาคต

แล้วทำไมถึงอยากลอง?
คำตอบจากใจจริงก็คือ ไม่รู้

ผมเพียงแค่รู้สึกเพียงแค่ว่าอยากลองอีกครั้ง
และครั้งนี้ผมตั้งใจว่า มันจะเป็นครั้งสุดท้ายเสียที

การที่เดินเข้าไปในทางเดิม และพบเจอกับเส้นทางที่ตีบตันแบบเดิมๆ ทุกครั้ง
มันไม่น่าพิสมัยอยู่แล้วจริงไหม?

แต่ว่าผมก็ไม่อาจจะยืนยันอนาคตจากการเดินทางครั้งนี้ได้เช่นกัน

ไม่เป็นไร...
ผมปลอบใจตัวเองเบาๆ ว่ามันไม่น่าจะเป็นอะไร

ถึงแม้ว่าหากลองเดินเข้าไปแล้ว และ...
ยังพบกับทางตันแบบเดิมๆ
ผมก็คงไม่รู้สึกเสียใจอะไรมากเท่ากับครั้งแรกที่เดินเข้าไป

อีกสิ่งหนึ่งที่ผมค่อนข้างมั่นใจในการเดินทางครั้งนี้ นั่นก็คือความชัดเจนของผู้ร่วมเดินทางเข้าไปด้วย


อย่างที่รู้กันว่าผมเคยมีประสบการณ์ที่ไม่ค่อยดีนัก กับเส้นทางเส้นนี้
ความหวาดระแวงในขณะเดินทาง แน่นอนมันย่อมต้องมี
และใครก็ตามที่แสดงความไม่ชัดเจนในตัวตนของตัวเองออกมา
ผมมักไม่ค่อยกล้าที่จะเดินด้วย

เพราะผมเคย...
เคยโดนถูกทิ้งไว้กลางทาง ทั้งที่เราเดินกันมาไกลมากแล้ว

แต่กับผู้ร่วมทางคนนี้
แม้จะยังไม่ถึงกับมั่นใจ 100 เปอร์เซ็นต์
แต่ผมก็ยังรู้สึกดีใจ ที่เธอได้แสดงความชัดเจนออกมาให้ได้เห็น
ผมรู้สึกสบายใจ และมีความเป็นตัวของตัวเองพอสมควร เมื่อได้เดินร่วมกับเธอ


.......


ถึงเส้นทางที่เราต้องเดินเข้าไปกันแล้ว
ผมกลืนน้ำลาย ก้าวข้ามเส้นทางนั้นไป

ผมหวังไว้ลึกๆ
กำแพงสูงที่ขวางเส้นทางนั้นจนเกิดเป็นทางตัน

จะทลายลงไปได้ซักที




 

Create Date : 13 พฤศจิกายน 2553
0 comments
Last Update : 13 พฤศจิกายน 2553 22:46:14 น.
Counter : 2651 Pageviews.

 
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ยางมะตอยสีชมพู
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นมนุษย์เงินเดือน รับใช้การตลาด
ต้องคิดงานให้เกินคาด แล้วจะได้ตังค์ใช้

ชอบดนตรี เสียงเพลงเป็น ชีวิตจิตใจ
ตัวอักษรนั้นไซร้ กัดแทะได้ ทุกวี่วัน



ลายปากกา


ของเค้าดีจริง เข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ^ ^
ถึงแม้ว่าผมอาจจะยังไม่ใช่นักเขียน ถึงแม้ว่าผมอาจจะไม่มีคุณสมบัติแม้ที่จะคิดเขียน และถึงแม้ว่า เรื่องที่ผมเขียนนั้นจะห่วยแตกแค่ไหนก็ตาม แต่ว่ามันก็ออกมาจากมันสมองอันน้อยนิดของผม ขอร้องเถิดครับ กรุณาอย่าเอาไป คัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมดของงานเขียนของผมเลย (ยางมะตอยสีชมพู) ผมขอสงวนสิทธิ์ตามกฏหมาย ซึ่งหากฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะมีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับนะครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ที่ยังเข้าใจ และเห็นใจคนชอบเขียนห่วยๆอย่างผม (ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์)
[Add ยางมะตอยสีชมพู's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com