สอนลูกให้มีระเบียบ

เมื่อคุณแม่มองไปทางไหนก็เหมือนกับว่า บ้านของเราพึ่งมีพายุทอร์นาโดผ่านไปเมื่อสักครู่นี้หรือป่าวเพราะ ของเล่น เสื้อผ้า ขนม รีโมท ทีวี ฯลฯ ย้ายไปอยู่คนละทิศละทาง คนเป็นแม่บ้านเห็นแล้วก็ต้องหยุดอึ้งไป ต่อด้วยถอนหายใจพร้อมกับบ่นว่า เอาอีกแล้วแม่พึ่งเก็บกวาดไป ลูกก็ทำอีกแล้วนะ หันไปมองเจ้าตัวเล็กสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนไม่ได้รับรู้ความรู้สึกของแม่ ดังนั้นเราต้องรู้รับมือกับลูกและวิธีสอนลูกให้เป็นระเบียบ

เริ่มจากการแยกของใช้ส่วนตัวให้ลูกน้อย แบ่งเสื้อผ้าลูก ไล่จากเสื้อแขนยาว แขนสั้น เสื้อกล้าม กางเกงขาสั้น กางเกงขายาว ถุงเท้า กางเกงชั้นใน ผ้าเช็ดตัว ผ้าเช็ดหน้า ฯลฯ และให้ลูกเป็นคนเอาเสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวทั้งหมดเข้าไปใส่ไว้ในตู้เอง ส่วนคุณแม่เป็นผู้ช่วยกำกับว่าของสิ่งนี้ควรอยู่ตรงไหนเมื่อเวลาลูกต้องการใช้ลูกจะหาของได้เอง สิ่งของที่ลูกจะใช้แต่เป็นของแม่เช่น กรรไกร ปากกา ฯลฯ ต้องให้ลูกเอ่ยปากยืมทุกครั้งในการใช้ แล้วคุณแม่ก็ต้องเอ่ยปากยืมเมื่อแม่ต้องการใช้ของลูกเหมือนกันเพื่อเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูก ขยะที่เหลือจากการกินขนม หรือ กล่องนม กล่องน้ำผลไม้ ฯลฯ ต้องบอกให้ลูกเอาทิ้งถังขยะ

หามุมใดมุมหนึ่งของบ้านที่มีอากาศถ่ายเทสะดวก ไม่อับ ยกให้เป็นฐานทัพของลูกเลยคะที่ที่เขาสามารถไปเล่นและขลุกตัวอยู่ได้ตลอดทั้งวัน เรียกว่าทำเป็นมุมโปรดของลูกหาชั้นหรือตะกร้ามาวางของเล่น ตู้หนังสือ โต๊ะเขียนหนังสือเล็ก ๆ แล้วบอกให้รู้ว่าพื้นที่ตรงนี้มุมนี้เป็นของลูกแล้วนะ ลูกต้องดูแลจัดการของ ๆ ลูกให้ดีและคุณแม่ก็ต้องคอยเฝ้ามอง สังเกตดูถ้าลูกเริ่มทำรกเมื่อไร คุณแม่ต้องคอยเตือนว่ารกแล้วนะ เก็บของให้เป็นระเบียบด้วยของอะไรอยู่ตรงไหนลูกควรเอาไปไว้ที่เดิมนะคะ เพราะเวลาที่ต้องการเล่นอีกลูกจะได้หาเจอ หรืออาจจะบอกลูกว่าถ้าบ้านรกไม่สะอาด เมื่อเวลาที่เทวดามาเยี่ยมดูบ้านของเราเทวดาจะไม่ให้พรนะ หรือให้รางวัลเราเลย

สอนลูกให้มีระเบียบไม่ใช่เรื่องที่อยากเพียงแต่คุณแม่อาจจะต้องใช้เวลากันสักหน่อยให้ลูกได้เริ่มปรับตัวกับความรับผิดชอบพื้นที่ของตัวเอง แต่ถ้าลูกได้ทำบ่อย ๆลูกก็จะเกิดความเคยชินแต่คุณแม่อย่าลืมเอ่ยปากชมในการทำความดีของลูกด้วยนะคะ นั้นคือกำลังใจและความภูมิใจของลูก และจะช่วยกระตุ้นให้ลูกอยากทำต่อไป