5 วิธีกระตุ้นให้ลูกอยากไปโรงเรียน
เคยได้เขียนบทความเกี่ยวกับการเตรียมความพร้อมในการที่จะส่งเจ้าตัวเล็กเข้าโรงเรียนแล้วและฉบับนี้เจ้าตัวเล็กของดิฉันก็ได้เข้าโรงเรียนเรียบร้อยแล้วแต่ทุกอย่างก็ไม่เป็นอย่างที่คิดค่ะ เพราะเจ้าตัวเล็กสิคะ ไม่ยอมที่จะไปโรงเรียนเลยร้องไห้ งอแงตลอด จนบางครั้งดิฉันก็สงสารลูกมากที่จะต้องเห็นน้ำตาของเขาและเวลาที่เขาร้องหาแต่คุณแม่ หรือคุณย่า ดิฉันทำใจไม่ได้เลยจริงๆ ดังนั้นเรามาดูวิธีการที่จะทำให้เขาอยากไปโรงเรียนโดยที่คุณแม่ไม่ต้องกังวลกันดีกว่าคะ
1- สร้างทัศนคติสำหรับตัวคุณแม่เองอาจจะง่ายมากสำหรับคำนี้แต่สำหรับตัวเล็กเขาคงไม่เข้าใจง่ายๆแน่นอนและยากต่อการอธิบายด้วยไม่ว่าเราจะบอกเขาด้วยวิธีใดก็ตาม เขาจะฟังแค่ตอนแรกค่ะ แต่พอเอาเข้าจริงเขาไม่ยอมห่างเราเลยอย่างของดิฉัน ดิฉันก็จะบอกเขาทุกวันว่า ที่โรงเรียนมีของเล่นที่ลูกอยากเล่นแยะมากมีเพื่อนหลายคน เขาก็บอกว่าเขาจะไปโรงเรียนเพื่อที่จะได้เล่นของเล่นและเจอเพื่อนแต่เอาเข้าวันจริง คุณแม่ต้องหยดงานเลยค่ะร้องไห้หนักมาก เกาะติดคุณแม่ตลอด ก็อย่างว่าค่ะว่าเขาไม่เคยออกจากกบ้านเลยพอมาวันหนึ่งเขาต้องออกไปเจอใครก็ไม่รู้ ที่เขาไม่รู้จักเขาก็เกิดอาการกลัว
2- คุณแม่ต้องให้เขามีส่วนร่วมในการเลือกซื้อของเองเช่น ซื้อ กระเป๋า รองเท้า เอง อาจจะทำให้เขาอยากที่จะใส่ไปโรงเรียนก็ได้ค่ะส่วนตัวของดิฉันก็ให้เขามีส่วนร่วมเหมือนกันค่ะแต่ก็เหมือนเดิม ร้องไห้เหมือนเดิม จนบางครั้งดิฉันคิดว่า ดิฉันค่อยเอาเขาไปเข้าโรงเรียนดีกว่าเพราะสงสารเขา แต่ดิฉันปรึกษาหลายๆท่าน ทั้งคุณปู่ และคุณแม่หลายท่านทุกท่านก็ให้คำตอบเดียว คือดิฉันต้องใจแข็งค่ะ เดียวเวลานั้นก็จะผ่านไปเอง
3- พาลูกไปสำรวจโรงเรียนบ่อยๆคะเพื่อจะกระตุ้นให้แกเกิดความอยากที่จะไป
4- อีกวิธีหนึ่งของดิฉันคือ เวลาไปโรงเรียนให้เขาไปพร้อมกันกับเพื่อน และก็เป็นผลค่ะ เขายอมไปด้วยดีอาจจะร้องนิดหน่อยแต่ก็ไม่มากค่ะ
5- ลูกของดิฉันจะมีปัญหาเวลานอนคะคือจะติดคุณย่าเขามาก และจะคอยโอ๋เขาตลอด ยันเขาตื่นและก็เกิดปัญหาตามมาทันทีเวลาเขาไปนอนที่โรงเรียนเพราะครูบอกว่าน้องไม่นอนเลยถึงจะนอนก็นอนนิดเดียวและตื่นมาก็ร้องไห้จนอ๊วกแตกเลยคือลูกจองดิฉันจะติดหมอนข้างหรือไม่ก็ผ้าขนหนูผื่นเล็กๆดิฉันเลยปรึกษากับคุณครูเพื่อที่จะอนุญาตให้เขานำหมอนข้างหรือผ้าขนหนูไปกอดด้วยเวลานอนจะได้ลดอาการงอแงของเขาลงบ้าง
ดิฉันคิดว่าโรงเรียนเป็นโลกใหม่สำหรับเขาเพราะตั้งแต่เขาเกิดมาจนถึงปัจจุบันเขาไม่เคยออกห่างจากแม่หรือครอบครัวเลยเราก็ต้องให้เขาปรับตัวกันหน่อยอย่าเพิ่งปล่อยเขาให้เผชิญกับโลกใบใหม่เพียงคนเดียวช่วงอาทิตย์แรกๆเราอาจะอยู่กับเขาสักพัก แล้วค่อยเว้นระยะห่างออกไปเพื่อให้เขาเกิดการเรียนรู้ด้วยตัวของเขาเองส่วนตัวดิฉันเวลาเขากลับมาจากโรงเรียนดิฉันก็จะถามเขาตลอดว่า เป็นอย่างไรบ้างไปโรงเรียนสนุกมั๊ย เจอเพื่อนกี่คนแล้ว ลองเล่าให้แม่ฟังหน่อย เขาก็จะเล่าคะเราต้องกระตุ้นเขาเรื่อยๆคะว่าไปโรงเรียนสนุกอย่างไร เจออะไรบ้างเป็นกำลังใจให้เขา คอยปลอบเขาดิฉันเชื่อว่าอีกไม่นานเหตุการณ์แบบนี้ก็จะผ่านไปด้วยดีเขาจะอยู่ในสังคมและโลกใบใหม่ด้วยตัวของเขาเองและมีความสุขในแบบที่เขาต้องการคะระวังนะคะเดียวเขาจะลืมคุณแม่ไปเลยก็ได้
คอนโดแมว , พัดลมมือถือ , หมอนผ้าห่ม , หมอนหัวทุย , เก้าอี้หัดนั่ง