วัยเด็กของเรากับวัยเด็กของลูกต่างกันหรือไม่

เด็กคนหนึ่ง ถ้าต้องถูกเลี้ยงให้ไปเรียน เรียน แล้วก็เรียนคงจะน่าสงสารมากในความคิดของดิฉัน ดิฉันเคยเข้าคอร์สเพื่อพัฒนาจิตใจในช่วงสั้นๆ คอร์สนี้จะทำให้เราได้เรียนรู้ตนเอง รวมทั้งการเรียนรู้ผู้อื่น และยังสามารถนำไปใช้ปฏิบัติได้จริงกับลูกๆ ของเรา เสียแต่ว่าพฤติกรรมที่เราอยู่ทุกวันนี้ มันเข้าเส้น(เลือด) จริงๆ ค่ะ ต้องพยายามฝึกให้เราไม่เข้าไปในร่องความคิดความรู้สึกเดิมๆ โดยอัตโนมัติ ช่วงที่ดิฉันชอบมากที่สุดคือช่วงที่วิทยากรขอให้ทุกคนจับกลุ่มกัน กลุ่มละ 4-5 คน ให้นั่งหลับตา วิทยากรจะเริ่มด้วยการบอกให้เราจินตนาการกลับไปตามที่วิทยากรพูด วิทยากรเริ่มบอกให้เรานึกถึงตอนที่เราทำงานใหม่ๆ เรามีบุคลิก ท่าทางอย่างไร เราเต็มไปด้วยไฟที่จะทำงานให้ดีที่สุด เราได้พบปะพบผู้คน และสังสรรค์ ภาพในอดีตมันลอยกลับมาให้เราได้ยิ้มและมีความสุข จนได้ช่วงเวลาหนึ่ง วิทยากรพูดใหม่อีกครั้งคราวนี้ให้เราย้อนเวลากลับไปตอนเป็นนักศึกษา ตอนเข้าเรียนใหม่ๆ โอ้...ภาพลอยมาอีกครั้งด้วยความคิดถึงคุณครู เพื่อนๆที่ทุกวันนี้ยังคบกันอยู่ หรือแยกทางกันไปแล้ว ภาพของรักครั้งแรกที่เกิดขึ้น เพื่อนๆ ในกลุ่มเราทำอะไรกันบ้าง ไปเที่ยวที่ไหน ความสุขล้วนๆ เลยค่ะ

วิทยากรจะปล่อยให้เราลอยกลับเข้าไปดื่มด่ำความสุข เหมือนให้ชาร์ตแบตกันกันใหม่ สุดท้ายวิทยากรบอกให้เริ่มกลับไปตอนอายุ 5– 6 ขวบ และขอให้เรานึกถึงในช่วงที่มีความสุขที่สุด พวกเรานั่ง Time Machine กลับไป ดิฉันนึกถึงตอนที่พวกเราตั้งแผงให้เช่าหนังสืออยู่หน้าบ้าน มีเด็กๆ มาเช่าอ่าน เราขายของเล็กๆ น้อยๆ ตามประสาเล็ก นึกถึงสัตว์เลี้ยงมากมายที่ถูกเลี้ยงไว้ในบ้านหลังเล็กๆ เชื่อไหมค่ะว่าบ้านห้องแถวที่เราอยู่มาจนถึงปัจจุบัน ขายอะไหล่รถตุ๊กๆ เล็กๆ จะสามารถเลี้ยงหมา กระรอก ปลากัด นกกระทาเป็นกรงเลยนะคะ เราเก็บไข่กินได้ทุกวันไม่ต้องซื้อ พ่อของเราจะพาลูกๆ 2-3 คนเดินไปเยาวราช ไปดื่มน้ำส้มเช้ง เดินไปทานก๋วยเตี๋ยวร้านประจำ เรายิ้มทั้งที่หลับตา และมีน้ำตาตื้นตันในบางความทรงจำนั้นด้วย ใกล้จบการเข้าคอร์สในวันนี้แล้ว วิทยากรให้เราลืมตาขึ้น และป้อนคำถามที่ตรงเข้าใจเราอย่างแรง...วิทยากรถามว่า ความสุขที่คุณเคยได้รับเมื่อสมัยเป็นเด็กๆ ลูกของคุณได้รับแบบคุณหรือป่าว ทุกวันนี้คุณให้โอกาสลูกของคุณได้ทำอะไรสนุกๆได้มีโอกาสเปิดโลกวัยเด็กของเขาบ้างหรือป่าว ได้พาพวกเขาไปเที่ยวบ้างไหม ได้เคยให้เขาลองทำสิ่งต่างๆตั้งแต่วัยเด็กหรือไม่ ไม่แน่นะ...ลูกของคุณอาจจะไม่เลือกเส้นทางการศึกษาที่ไม่ชอบ ถ้าเขาได้ทำเขาอาจจะพบสิ่งที่เขารักสิ่งที่เขาชอบตั้งแต่เด็กๆ และเขาจะได้โตเป็นผู้ใหญ่ที่ได้ทำงานที่รัก และรักที่จะทำงานนั้น

เมื่อวิทยากรอธิบายจบ และให้พวกเราคิดตามที่เขาแนะนำ เราจะเห็นความแตกต่างอย่างสิ้นเชิงของเด็กในยุคสมัยนี้ ซึ่งเป็นลูกของเราแท้ๆ ไม่ใช่เด็กคนไหนๆ ที่เราแค่รู้จัก กับเด็กคนที่โตขึ้นมาเป็น...คุณ คุณยังมีความทรงจำมากมายที่เต็มไปด้วยความสุข ดิฉันเชื่อเช่นนั้น คุณลองทำดูไหมค่ะ เปิดเพลงบรรเลงเบาๆ ในห้องที่ผ่อนคลายในท่าที่แสนสบาย หลับตา และนึกย้อนกลับไปถึงแต่ละช่วงชีวิต แล้วคุณจะเห็นความสุขที่คุณเคยได้รับและอาจเป็นความสุขที่ลูกของคุณไม่เคยได้รับเลย หยุดใส่ความคาดหวังของคุณกับลูก ไม่ต้องห่วงเรื่องวิชาการบ้างก็ได้ มหาวิทยาลัยดังๆ ไม่ช่วยให้ลูกคุณเป็นคนดีไปมากกว่าต้นแบบที่ดี นำแสดงโดยพ่อและแม่ของตนเอง ไม่ต้องโดดตึกเวลาไม่ได้ที่เรียนไม่ได้เกรด 4 ไม่ต้องหนีไปปรึกษาเพื่อนแทนที่จะเป็นพ่อแม่ของตนเอง พ่อแม่ควรเปิดโอกาสให้ลูกได้ลอง ได้ค้นหาได้ค้นพบว่าพวกเขาชอบอะไร ให้ลูกได้เล่นกีฬาที่เขาสนใจ ให้เขาได้เล่นเครื่องดนตรีที่เขาชอบ ให้เขาเต้นบ้างก็ได้ ปั้นบ้างก็ได้ เด็กที่มีอิสระทั้งทางร่างการและจิตใจจะมีพลัง ดิฉันเรียกว่าพลังชีวิต พลังชีวิตจะสามารถทำให้เขาหยิบก้อนหินมาวาดรูปที่พื้นปูนได้โดยไม่ต้องหากระดาษกับปากกาดินสอ พลังชีวิตจะทำให้เขาได้เพิ่มพูนทักษะชีวิตที่เขาจำเป็นต้องมีเพื่อใช้ในการดำเนินชีวิตต่อไป เขาจะคิดและทำอะไรได้อีกหลายๆ อย่าง....ลองหันกลับไปมองดูลูกของเราซิคะว่า ลูกของคุณเคยมีโอกาสดีเช่นคุณมาก่อนหรือไม่ เคยได้ทำอะไรเหมือนคุณตอนที่เป็นเด็ก ตอนที่แสนสนุก พวกเขาเคยกระโดดเชือก เคยได้รับอิสระ เคยทำอะไรๆ อีกเยอะแยะที่คุณเคยทำ ลองนึกดูนะคะ มันยากค่ะที่เราจะออกจากร่องเดิม มันยากค่ะที่จะลองไม่ตามกระแสสังคม...แต่เราต้องลงมือค่ะ แล้วอย่าลืมถามลูกๆ นะค่ะว่า ตอนนี้มีความสุขอยู่หรือไม่และเขาอยากทำอะไร ลองดูนะคะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ ดิฉันก็พยายามอยู่เช่นกันค่ะ

คอนโดแมว , พัดลมมือถือ , หมอนผ้าห่ม , หมอนหัวทุย  , เก้าอี้หัดนั่ง