ทำไมเด็กถึงชอบวาดรูปลงบนกำแพงหรือพื้นบ้านนะ?

เมื่อเรานึกถึงท้องฟ้าที่กว้าง แล้วมีเมฆรูปนั้นรูปนี้ลอยไปลอยมาให้เรานึกจินตนาการไปเรื่อยๆว่ามันคือตัวอะไรขาดแต่สีสันบนเมฆสีขาวที่หากเราสามารถแต่งแต้มได้ จะเป็นสีอะไร จะออกมาเป็นอะไรแค่เพียงเราชี้ให้เค้าเห็นว่าเมฆนั้นเป็นรูปอะไร เขาสามารถตอบได้เราก็คงคิดว่าลูกเก่งแล้วที่มีจินตนาการกว้างไกลได้เพียงนั้นยังไม่รวมถึงการจะขึ้นไปจับก้อนเมฆว่าเป็นอย่างไรแต่จินตนาการของเด็กยังคงมีคำถามว่าหากเมฆก้อนนั้นมีสี จะเป็นรูปอะไรได้มากกว่าภาพที่เราเงยหน้ามองเห็น หากเปรียบเทียบกับภาพวาดที่มีสรรสร้างมาแล้วมีสีที่ระบายสีมาแล้ว จินตนาการคงทำได้แค่เพียงอ่านใจคนวาดว่าคิดอะไรอยู่อยากสื่ออะไรจากภาพวาดนี้ ครั้นพอถึงวิชาศิลปะที่เด็กต้องทำต้องคิดเองการที่ดูมามากก่อให้เกิดความจำ ความฝังใจ การลอกเลียนแบบก็เกิดขึ้นตามมา

วิชาศิลปะไม่ใช่เพียงการกลั่นกรองเด็กที่มีความสามารถออกมาให้เห็นแววเก่งเท่านั้นวิชานี้ถือเป็นสุดยอดวิชาที่สามารถประยุกต์ไปกับหลายวิชาได้ในเวลาเดียวกันการคำนวณแสงสี ก็เปรียบได้กับวิชาคณิตศาสตร์แนวทางหัวข้อยิ่งเป็นอะไรที่กว้างมากหากไมได้เรียนวิชาสังคมมาก็คงไม่สามารถสื่อถึงอะไรได้เลยนอกจากสิ่งที่เกิดกับตัวและภายในบ้านในครอบครัวเราเท่านั้น ดังตัวอย่างนี้วิชาศิลปะเป็นอะไรที่มีสำคัญได้ไม่แพ้กันดังนั้น กรอบความคิดที่ถูกตีออกไปจากสมองนั้นเป็นเสมือน ท้องฟ้าที่กว้างเป็นกระดานขนาดใหญ่แต่ในความเป็นจริงคงทำไม่ได้ จึงขอเปลี่ยนเป็นกำแพง/พื้นโล่งๆกว้างๆแทนที่จะให้ลูกน้อยได้สนุกไปกับจินตนาการต่างๆ แสงสี ยังคงต้องเอามาใช้ไม่ว่าจะอยากวาดหรือระบายให้เป็นรูปอะไรก็ตามแต่ใจเด็ก ความสกปรกเลอะเทอะให้ลืมไปขอให้เด็กได้สนุก ได้แสดงอะไรในใจออกมาก็คงพอ

ไม่เหมือนกับ การวาดรูประบายสีลงแค่ในสมุดระบายสีการถูกจำกัดด้วยพื้นที่การอยู่ในกรอบก่อให้เกิดความเครียดต้องนึกถึงหลักความจริงที่ภาพนั้นๆควรจะเป็น จากการเปรียบเทียบลักษณะการวาดการระบายออกมาเพียงด้านหน้าในสมุดระบายสีและการวาดหรือระบายสีลงพื้นหรือกำแพงบวกกับตัวเองที่สามารถวาดได้ในมุม 360 องศาหากเปรียบเทียบกันแบบนี้แล้วการวาดลงบนกำแพงหรือพื้นกับการวาดลงบนกระดาษนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

- การวาดรูป/ระบายสีลงบนกระดาษในกรอบที่กำหนดมาให้ก็ยังคงมีข้อดีอยู่ ไมใช่ว่าจะไม่ดีหรือเป็นผลเสียการระมัดระวังที่จะออกนอกกรอบนั้นก็สำคัญ การจินตนาการตามหลักความจริงก็สำคัญเพราะเป็นเรื่องจริงเป็นความจริงที่เด็กจะไม่หนีความจริงในตรงนั้นอีกทั้งเด็กก็ยังคงสามารถที่จะเก็บเป็นอัลบั้มบันทึกความทรงจำได้ดีด้วยเช่นกันลวดลายน่ารัก สีสันหน้าปกที่สวยก็คงทำให้ผู้ปกครองต้องเสียเงินคอยซื้อหามาเรื่อยๆเพราะคงจะทิ้งไม่ได้เลยเรื่องการระบายสี ขีดเขียนจากการจับดินสอนั้นก็เป็นประโยชน์ในโครงสร้างของการสร้างความแข็งแรงของกล้ามเนื้อมือเพื่อนำไปสู่การจับดินสอปากกาเขียนหนังสือ

- การวาดรูประบายสี ละเลงลงบนพื้น หมายถึงอาจจะเป็นพื้นบ้านกว้างๆ กำแพงก็ได้ คงไม่แปลกที่เด็กมักจะระบายสีกำแพงมากเสียกว่าสมุดบ้านไหนที่ไม่มีลายบนกำแพงนั้น คงกลายเป็นเรื่องน่าคิดซะมากกว่าการวาด/ระบายสีบนพื้นหรือกำแพง ก็มีส่วนดีไม่น้อยและไม่ต่างกันเท่าไรการสร้างจินตนาการในที่โล่ง ไม่มีหัวข้อกำหนดถือเป็นเรื่องท้าทายอย่างมากให้เด็กต่อยอดไปได้เรื่อยๆ จากตรงนี้ไปตรงนั้นหันหลังกลับมาเจอนี้เพิ่มนั่นนิดนี่หน่อย วงไปวงมาวงใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ขีดๆป้ายๆสังเกตได้หลายครั้งจากการที่เด็กจะทำได้สุดแขน แขนยาวเท่าไรลายดินสอก็ยาวไปเท่านั้นจนบางทีเดินขีดกำแพงไปเรื่อยๆ นั่นสิทำไมเด็กถึงชอบอะไรแบบนี้ นั่นหมายถึงเค้าสามารถที่จะทำอะไรก็ได้ในจินตนาการของเค้าเค้าไม่ถูกกำหนดด้วยน้ำหนัก ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ถูกกำหนดด้วยราคาจำนวนเล่มสมุดระบายสีที่กองๆๆไว้ ซึ่งดูเหมือนเป็นภาระที่ต้องให้เสร็จเด็กก็จะปฏิเสธไปโดยปริยายว่า ไม่อยากทำ

ไม่ว่าเด็กจะสรรสร้างงานศิลปะลงบนที่ใดผู้ปกครองยังคงให้ความสำคัญในเรื่องการใช้วัสดุอุปกรณ์ สารเคมีที่มากับสีความสะอาดในเก็บรักษาสิ่งนี้คงเป็นสิ่งเดียวที่ผู้ปกครองสามารถเข้ามาก้าวก่ายความคิดเขาได้สามารถสอนได้ในส่วนนี้ อย่าลืมนะคะ แม้รอบบ้าน พื้นบ้านจะเต็มไปด้วยรอยขีดๆเขียนขอให้นึกไว้เพียงอย่างเดียวนั่นคือความสุขของลูกที่ได้ระบายออกไป อย่าทำลายความภูมิใจที่มีของเขาด้วยคำว่าอย่าทำปล่อยให้เขาทำได้อย่างอิสระ แล้วคุณจะได้ลูกที่เป็นเด็กมีอารมณ์ดีตลอดเวลาคงทำให้ครอบครัวเรามีสีสันมากขึ้นเยอะเลยค่ะ