โรคซึมเศร้าหายได้ด้วยใจ

ขึ้นชื่อว่าโรคใครๆก็คงไม่อยากเป็นดังคำที่ว่าการไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐแต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็ควรหาทางรับมือกับมันอย่างมีสติการปฏิบัติตัวให้ถูกกับโรคทำให้โรคที่เป็นหายได้หรืออาจจะมีอาการที่ดีขึ้นดังเช่นโรคซึมเศร้า

เพื่อนเราสมัยมัธยมโทรมาหาด้วยอาการอยากตายรู้สึกหมดอาลัยตายอยากไม่มีใครคบ เราจึงสอบถามได้ความว่าเขาเป็นโรคซึมเศร้าเธอทะเลาะกับสามีทุกวันเธออยากเป็นคนปกติเราจึงถามเธอว่าแล้วหมอจัดยามาให้หรือเปล่าเธอบอกว่าจัดมาให้แต่ไม่อยากกินกินแล้วก็ง่วงวันๆไม่อยากทำอะไรเอาแต่นอนเราจึงบอกให้เธอกินยาให้เป็นประจำอย่าได้ขาดแม้แต่มื้อเดียวเมื่อกินยาเสร็จอย่าเพิ่งนอนให้ทำงานบ้านไม่ว่าจะซักผ้ารีดผ้าถูบ้านอย่าอยู่เฉยอย่าให้ตัวเองมีเวลาว่างถ้าหากทำงานเสร็จให้ออกไปเดินเล่นออกกำลังกายออกไปตามห้างมองผู้คนเดินไปมา

ถ้าหากเหงาก็ลองทำงานอดิเรกที่ตัวเองชอบพยายามอย่าให้ตัวเองคิดฟุ้งซ่านไปก่อนเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นคนเป็นโรคซึมเศร้าจะชอบคิดฟุ้งซ่านไม่มีสมาธิทำอะไรก็ทำไม่เสร็จเขียนหนังสือไม่ได้เพื่อนของเธอหลายคนให้เธอนั่งสมาธิแต่เธอเองทำไม่ได้บอกว่าพอหลับตาก็จะคิดไปต่างๆนานาเราจึงอธิบายว่าโรคซึมเศร้ามันต้องอาศัยยาช่วยเหมือนโรคสมาธิสั้นที่ลูกชายเราเป็นเขาดูเหมือนคนปกติแต่เวลาที่ลูกชายไม่ยอมทานยาเขาจะควบคุมอารมณ์ไม่ได้อาละวาดร้องไห้เหมือนคนบ้าซึ่งอาการก็คล้ายเธอ เธอเองควรทำตัวให้ไม่ว่างหางานทำอย่าอยู่เฉยออกมาพบปะผู้คนบ้างในบางเวลา ถ้าหากชอบปลูกต้นไม้ดอกไม้ก็ทำเป็นงานอดิเรก

การที่คนเป็นโรคซึมเศร้าไม่ใช่เป็นโรคที่น่ารังเกียจของใครลองออกมาเรียนทำอาหารเพื่อจะได้ทำอาหารให้สามีเธอรับประทานจะได้มีชีวิตครอบครัวที่ดีขึ้นการที่เธอมัวแต่อยู่ในบ้านไม่ออกมาพบปะผู้คนทำให้เธอจมอยู่ในความคิดของตัวเองไม่รับรู้เรื่องราวรอบๆตัวจิตใจฟุ้งซ่านพาลจะไปทะเลาะกับสามีเราเองเคยมีอาการซึมเศร้าตอนคลอดลูกในเดือนแรกเพราะฮอร์โมนกำลังเปลี่ยนแปลงอย่างมากคุณหมอบอกว่าจะต้องออกมาพบปะผู้คน ออกมาเดินเล่นรอบๆบ้านหางานทำจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน แต่สำหรับเพื่อนเขาเป็นมานานมากแล้วทำให้สารเคมีบางอย่างในสมองผลิตออกมาไม่พอสมาธิขาดหายจิตใจสับสน การที่บางคนบอกให้เธอไปทำสมาธิปฏิบัติธรรมก็มีส่วนช่วยแต่ตราบใดที่เธอไม่ได้รับยาไม่ทานยาเป็นประจำอาการเหล่านี้จะไม่มีวันหายเราจึงเล่าให้เธอฟังว่าขนาดลูกชายขาดยาไปเพียงแค่วันเดียวอารมณ์เขาแปรปรวนขึ้นลงเร็วมากจนไม่น่าเชื่อหมอจิตเวชที่ดูแลลูกชายอยู่บอกว่าการที่ร่างกายยังไม่สามารถปรับสารเคมีในสมองให้พอสำหรับร่างกายลูกชายเราก็จะเป็นแบบนี้และถ้าหากขาดยาเป็นระยะเวลานานอาการก็จะยิ่งชัดเจนมากยิ่งขึ้น

คุณหมอเลยเล่าให้ฟังว่าเคยมีผู้ปกครองคนหนึ่งพาลูกมาหาหมอแต่รับไม่ได้ว่าลูกเป็นสมาธิสั้นจึงขาดการรักษาจนกระทั่งวันหนึ่งกลับมาด้วยอาการซึมเศร้าปนมาด้วยต้องมาเริ่มต้นรักษาใหม่หมดต้องเพิ่มยาที่มีขนาดที่สูงขึ้นเราทั้งปลอบทั้งขู่เพื่อนเพื่อให้เขากลับไปทานยาหลายเดือนต่อมาเพื่อนโทรมาบอกว่าตอนนี้เขาสามารถนั่งสมาธิโดยที่ไม่ฟุ้งซ่านได้แล้วง่วงบ้างแต่ไม่มากเหมือนเมื่อก่อนเธอดีใจอย่างมากแถมยังเล่าว่าสามีชมว่าอาหารที่ภรรยาทำอร่อยที่สุดต้องกลับมาทานข้าวบ้านทุกวันเพราะว่าเราแนะนำให้เธอไปเรียนทำอาหารนั่นเอง ชีวิตครอบครัวก็ดีขึ้นตามลำดับบางครั้งอาจจะน่าอิจฉาเสียด้วยซ้ำไป

โรคอะไรก็ตามถ้าหากเราทำใจยอมรับมันรักษาด้วยการทานยาเป็นสิ่งที่ช่วยให้ร่างกายฟื้นฟูได้แต่อย่างไรต้องอาศัยจิตใจที่มีความสุขกับการอยู่ร่วมกับมันโรคคือการที่เราทำให้มันเกิดจากการกระทำของเราเองไม่ว่าจะจากการกินการใช้ชีวิตประจำวันทำไมเราจะไม่ใช้การกระทำของเรามาทำให้โรนั้นบรรเทาเบาบางลงไปได้บ้างล่ะ

คอนโดแมว , พัดลมมือถือ , หมอนผ้าห่ม , หมอนหัวทุย  , เก้าอี้หัดนั่ง