วันนี้เป็นวันเรื่อยๆเอื่อยๆ สายอยากสวยแต่ขี้เกียจ แต่ได้การออกกำลังกายเพิ่มเติมแนวเก่าๆ เดิมๆยุคจูราสสิค พาร์ค ใช่ค่ะอ่านไม่ผิดหรอก ดึกดำบรรพ์เลยทีเดียวเชียวแหล่ะ คือการเดินขึ้นลงบันไดค่ะ ชิวๆเลย แม่นำเสนอวิธีการนี้ 20 รอบเลย เนี่ยๆลูกน้าหลานเพื่อนแม่ทำ ได้ผลดีมากๆ ไอเราก็บ้าจี้ ลุกขึ้นเดินตามเลยจะ เอาจริงๆในใจคิดว่า 20 รอบมันจะสักแค่ไหนกันเชียว
รอบแรก ชิวๆอะไรกันจะลดน้ำหนักได้ยังไงด้วยวิธีการนี้
รอบที่ 5 เฮ้ยเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย
รอบที่ 7 เหงื่อเริ่มผุดตามไรผม
รอบที่ 10 พอเถอะ ไม่ไหวจะเดินแล้ว...
วันแรกจบ 20 รอบ ด้วยสถิติ 10 รอบเท่านั้น โถว...ช่างอ่อนแออะไรเช่นนี้หนอ
พอกลับมานั่งนี่คือเหงื่ออลังการมาก ด้วยความที่เป็นคนเหงื่อออกง่ายอยู่แล้ว ยิ่งไปกันใหญ่ ถ้าเหงื่อจะเยอะแบบนี้ รู้สึกฟินทันที แต่ไม่ใช่ว่าลุกไปขึ้นบันไดต่อนะ พอก่อนค่ะ ยังไม่หายเหนื่อยเลย
แต่อย่างว่าแหล่ะ ถ้าแค่คิดเราไม่มีทางรู้เลยว่าร่างกายเราไหวหรือเปล่า ลองทำจริงไปเลยจะได้รู้ดำรู้แดงกันไป จะหอบ จะขาสิ้นแรงอะไรก็ว่าไป อย่างน้อยก็ได้รู้แล้ว จะได้ประมาณตนถูก วางแผนชีวิตต่อได้ว่าจะเอายังไงต่อดี
ส่วนออกกำลังอื่น ก็สาหัสเป็นธรรมดา ถ้าสตรองจากเซ็ทนี้เมื่อไหร่ ให้บุกน้ำลุยไฟ ระเบิดภูเขาเผากระท่อมก็ไม่มีหวั่นแล้วล่ะคุณ
อาหารก็พย๊ามพยามห้ามใจ เวลาคิดจะกินน้อย อาหารมักจะเป็นเมนูที่ถูกใจ ทำไมหนอ โชคชะตาถึงมักจะส่งอุปสรรคมาพิสูจน์ความมั่นคงของหัวใจตลอดเวลาแบบนี้ ก็เลือกอาหารมาเองทั้งนั้น โทษฟ้าโทษฝนตลอด โทษตัวเองบ้างเถอะ...
*พรุ่งนี้เจอกันใหม่
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
