บันทึกการออกกำลังกาย วันที่ 35(Wednesday,January 13, 2559 BE)
เช่นเคยค่ะ นี่คือบันทึกการออกกำลังกาย ไม่สนใจข้ามเลยค่ะ

วันพุธสีเขียว รักษ์โลกค่ะ จริงๆเคยมีความคิดสุดกู่เกี่ยวกับการใช้ชีวิตของตัวเอง ประมาณว่าอเมริกันดรีม ไทยดรีมแบบฉันแล้วกัน แบบฉันจะกันอยู่แบบชีวจิต เป็นสาวกมังสวิรัต สายสมุนไพร ครีมทานวดๆแบบส่วนผสมจากสมุนไพร ใกล้ชิดธรรมชาติ ปั่นจักรยานไปทำงาน มีสวนเล็กๆหน้าบ้าน ปลูก มะนาว พริก มะกรูด ขิง ข่า ตะไคร้ เอาแบบสามารถทำต้มยำได้จากที่บ้านเลย ไม่ต้องออกไปซื้อเครื่องปรุงเลย แล้วรั้วบ้านก็จะมีต้นตำลึงขึ้น ให้ทำแกงจืดได้เลย ชีวิตดีมาก

แต่ชีวิตจริงคืออะไร อาหารมังสวิรัต ไม่ได้หาทานง่ายขนาดนั้น ที่บ้านมีพยายามปลูกจริงๆ แต่มะนาวไม่มีลูกเลย ร้องไห้หนักมาก จริงๆชอบทานอาหารรสจัดที่เน้นหนักไปทางรสเปรี้ยว แต่อะไรคือไม่มีมะนาว!!!! เสียงตะโกนมาไกลๆว่ามะขามเปียกไงแก แต่มันต้องไปซื้ออยู่ดีมั้ยเล่า มันไม่ได้มาจากที่บ้านอ่ะ ไม่เท่ห์เลย

แต่มีต้นนึงสตรองมาก น้ำท่วมใหญ่พี่แกก็รอดอย่างมันคง คือต้นมะกรูสูงชะลูด สูงเลยหัวไปไกล เพื่อนบ้านมาช่วยเด็ดตลอดๆ ยังแตกลูกตลอดเวลา นายคือมะกรูด บางช่วงมะนาวที่บ้านหมด ที่บ้านก็ใช้มะกรูดให้รสเปรี้ยวมะนาว เมื่อก่อนไม่เคยคิดว่ามะกรูดจะให้รสเปรี้ยว แต่พอกินจริงๆ เปรี้ยวจริงๆ เปรี้ยวสะใจ เพียงแต่มะกรูดจะมีกลิ่นเฉพาะตัว ความเป็นสมุนไพรแบบมะกรู๊ด มะกรูด ถ้าบีบจนผิวมะกรูดออก กลิ่นนี่โดดมาก คิดสภาพ เมนู โซดามะนาว กลายเป็นเมนูโซดามะกรูด..... รสชาติให้ผ่าน แต่กลิ่นนี่อาจต้องใช้เวลาทำใจสักพัก แต่มันเท่ห์นะ เพราะเป็นมะกรูดจากหน้าบ้านเราเอง

แต่ก็นั่นแหล่ะ ชีวิตจริงกับชัวิตในฝันมันห่างกันยิ่งกว่าสี่วาแปดศอก น่าเศร้าเหลือเกิน อาหารมังในไทยไม่ได้หาทานง่ายเลย ยิ่งถ้าจะไปคบค้าสมาคมกับเพื่อนฝูง สถานที่เม้าท์มอยส่วนใหญ่ก็ร้านอาหาร ร้านขนมนี่ล่ะ กินไปบ่นไป อร่อยไป ชิวไปๆ 'เลยอ้วนเอาๆไงแก' แต่เพื่อนนี่ผอมเอาๆ คือระ? โชคไม่ดีตรงที่กินเท่าไหร่ก็อ้วน อิจฉาคนที่กินเอาๆแล้วไม่อ้วนสักที โถ่วชีวิต

เข้าโหมดออกกำลังกายบ้าง ช่วงนี้ลุ่มๆดอนๆ พยายามจะออกโยคะเทปโหดให้จบแบบสวยๆ ยังจบไม่สวยสักที ลงไปนั่งคุกเข่า ตามเพลงวง Cocktail เสมอๆ ชีวิตจะน่าเศร้าเกินไปแล้ว ท่าจะโหดไปไหน หรือเราจะกากเกินไป ช่วงนี้บ่นเรื่องอื่นยาวจนไม่เหลือให้บันทึกออกกำลังแล้ว 'สักวันฉันจะดีพอ' ซ้อมร้องเพลงพี่ตูนไปก่อนตอนนี้...

*พรุ่งนี้เจอกันใหม่