บันทึกการออกกำลังกาย วันที่ 1(Thursday, December 10, 2558 BE)
ถึงจะเป็นบันทึกวันแรก แต่ไม่ใช่การออกกำลังกายวันแรก
จุดประสงค์เพียงต้องการบันทึกข้อมูลการออกกำลังกายเท่านั้น ไม่สนใจข้ามได้เลยค่ะ

เพราะในชีวิตนี้ตัวเองยืดหยุ่นแย่มาก หลังแข็งที่สุด สมัยมัธยมที่มีการวัดสมรรถภาพร่างกาย ท่ายืดเหยียดที่ให้ยืนขาชิด ขาตรง แล้วเอามือแตะพื้น จำสถิติตอนนั้นได้ดี 20cm จากพื้น แถมปวดหลังมาก เลยรู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะกับกิจกรรมยืดหยุ่นทั้งหลาย

ด้วยความที่อ้วนมาตลอด อ้วนมากน้อยแล้วแต่ช่วงเวลาในชีวิต ตามประสาคนอ้วนคือ พยายามเสาะหาวิธีการลดน้ำหนัก แต่เลี่ยงโยคะมาตลอด เพราะอย่างที่บอกรู้สึกว่าไม่เหมาะกับตัวเองมากจริงๆ แม้ตอนมหาวิทยาลัยจะเป็นวิชาบังคับให้เรียนก็เถอะ เรียนไปแล้วก็ไม่ชอบอยู่ดี รู้ทั้งรู้ว่ามีประโยชน์ เหมือนคนบางคนไม่ชอบกินมะระเพราะมันขม ทั้งที่รู้ว่ามันดีต่อสุขภาพ จึงพยายามลองผิดลองถูกกับวิธีต่างๆมากมาย สุดท้ายก็รู้สึกว่าชอบแนวแอโรบิคที่สุด เพราะเพลินๆดี เรียกได้ว่าแทบจะเป็นแฟนพันแท้ชอนทีกันเลยทีเดียว แต่ก็ยังไม่ถึงจุดพีคที่ทำให้รู้สึกว่ามาถูกทางแล้วจริงๆ

จนวันหนึ่งแม่เดินมาหาแล้วบอกว่า 'เนี่ยคุณหนูแหม่ม(พิธีกรชื่อดัง) เล่นโยคะเดือนนึงลดไป 5 กิโลแหน่ะ' ก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่เรื่องของเรื่องคือแม่สนใจจะเล่นด้วย เลยต้องไปตามหาเสื่อให้แม่เล่น ไปศึกษาๆเขาก็บอกว่าเสื้อวัตสันที่ถูกๆคือลื่นมากหน้าจะทิ่มเอา แต่เราก็ยังไม่รู้เลยว่ากิจกรรมโยคะกับแม่จะรอดได้กี่วัน ลองแบบพื้นๆก่อน ถ้าท่ายากๆค่อยไปซื้อเสื่อที่ดีกว่านี้ยังทัน เลยไปซื้อเสื่อที่วัตสันมาสองผืน

แล้วเลือกทำตามวิดีโอโยคะแบบเบสิกๆ 30 นาที วันแรกจะตายเอา ท่า Dawnward Dog คือจะตายแล้ว แล้วคือทำเป็นสิบๆที ตอนทำก็คิดตลอดจะไหวหรอวะ จะยังไงดี เลิกเหอะ แต่พอเหลือบไปมองแม่ แม่ไม่บ่นสักคำ ทำไปเงียบๆ เอาวะเรายังเด็กจะยอมแพ้แม่ได้ไงเลยกลั้นใจทำมาเรื่อยๆ จริงๆที่ไม่ได้ล้มเลิกไปก่อนเพราะแม่คนเดียวเ รักแม่ที่สุด

ช่วงแรกๆทำแบบง่อยๆ งงๆ เพลียๆ เหงื่อไม่ออก เพราะไม่ฝืนเลย อย่างท่า Sun Salutations ไม่ได้พยายามที่จะให้มือแตะถึงพื้นด้วยซ้ำ แต่พอทำไปสักพัก เฮ้ย มันยืดเหยียดได้มากขึ้นจริงๆนะ จากที่มีสถิติ จากปลายนิ้วถึงพื้นคือ 20 เซ็นติเมตร กลายเป็นอีกนิดเดียว เลยทำให้มีแรงฮึด จนในที่สุดปลายนิ้วแตะถึงพื้นแล้ว เหงื่อออกเยอะมากๆ แต่ยังไม่เท่ห์พอไง เพราะคนนำฝ่ามือแตะพื้นเลย เลยพยายามต่อ จนวันนี้ฝ่ามือแตะถึงพื้นได้อย่างไม่ทรมานมากแล้ว เป็นความสำเร็จที่อาจดูเล็กน้อยมากสำหรับคนอื่น แต่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับตัวเอง เป้าหมายต่อไปคือท่า Butterfly อยากให้หัวแตะถึงเท้าให้ได้

ความสนุกที่โยคะมี ไม่เหมือน การออกกำลังชนิดอื่น คือมันมีเป้าหมายเล็กๆให้ไปถึงตลอด แล้วเห็นกันจะๆเลยว่าไปถึงเป้าหมายแล้ว เลยทำให้ตอนนี้ตั้งใจออกโยคะมากขึ้นไปโดยอัตโนมัติ ถึงวันนี้จะอยู่แค่ท่าพื้นฐาน แต่จะตั้งใจทำท่าพื้นฐานให้ดีก่อน จึงจะไปในระดับที่ยากขึ้นไปอีก

*คุยกับเพื่อนว่าโยคะไม่ได้เหมาะกับทุกคนนะ แต่เหมาะกับคนที่มาโซหน่อยๆ เพราะต้องฝืนตัวเองให้เจ็บๆตึงๆตลอดเวลา เพื่อนจะเซฟตัวเอง นางเลยไม่เหมาะกับสไตลนี้ไปโดยปริยาย

**แต่ขอให้ระวังตัว เส้นพลิกไปจะทรมานมากๆ ส่วนตัวเคยเป็น เป็นขาขวา เป็นความทรมานที่ไม่สามารถนอนโดยที่ไม่ปวดได้ ไม่ว่าจะพลิกซ้ายขวา งอขา นอนคว่ำหงาย แต่ถ้าทนได้มันก็หายไปเอง (หลังจากหลับๆไปทั้งที่ยังปวด ตื่นมาตอนเช้าก็หายเป็นปลิดทิ้งแบบงงๆ)

***ใครที่อ่านมาถึงตอนนี้แล้วยังไม่เคยลองโยคะ แนะนำให้ลองดู ไม่ชอบก็เลิก ไม่มีอะไรเสียหาย มันอาจจะเป็นทางของคุณก็ได้ ในที่นี้ไม่ได้พูดถึงแค่คนอ้วนนะ แต่ทุกๆคนควรลองจริงๆ มันดีงามต่อสุขภาพและสัดส่วนลดลงจริงจัง แม้ได้ได้เอาสายวัดมาวัดก็เห็นได้ชัดถึงความเปลี่ยนแปลง