| My Life is My Style
|
|||||||||||||
บันทึกการออกกำลังกาย วันที่ 64 บันทึกการออกกำลังกาย วันที่ 64(Thursday,February 11, 2559 BE) เช่นเคยค่ะ นี่คือบันทึกการออกกำลังกาย ไม่สนใจข้ามเลยค่ะ ฉลองครบรอบสองเดือนค่า จุดพลุเลย จริงๆได้ข่าวว่าเลยมาหลายวันแล้ว แต่มีอารมณ์อยากฉลองวันนี้เลยฉลองวันนี้! วันนี้ไม่มีอะไรน่าตื่นตาตื่นใจเท่าไหร่ แต่ไฟอยากหุ่นดีนี่มาพรึ่บมาก อยากหุ่นดีนี่เลยคำว่าอยากผอมมาไกลมากเลยนะ คือหุ่นแบบเฟิร์มนี่คือนิพพานมากเลยนะ ผอมๆแบบมีไขมันเกาะกุมก็ไม่งามอยู่ดีนะ โดยเฉพาะแถวท้องแขน แกว่งแขนทีแล้วไขมันแกว่งไกวนี่มันโศกนาฏกรรมชัดๆ แล้วยิ่งเวลาส่องกระจกแล้วลองแกว่งแขนนะ ฉากนี้เป็นฉากเรียกน้ำตายิ่งกว่าฉากเศร้าในละครเสียอีก ขอให้จินตนาการไปถึงโกโบริกับอังศุมาริน ที่โกโบรินอนอยู่บนตักอังศุมารินแล้วร่ำลากันชาติครึ่ง กว่าจะตายไปรอกันที่ทางช้างเผือก นี่คือเคยดูสมัยเด็กๆนะ ไม่รู้รีเมครอบใหม่ๆเป็นยังไงกันแล้วบ้าง โกโบริก็โกโบริเถอะ เจอลลดาแกว่งแขนไปแล้วจะหนาว สะเทือนใจสุดๆ เลยทำให้เป็นคนไม่มั่นใจที่จะโชว์ท่อนแขน เลยชอบใส่เสื้อคลุมทับตลอด อย่างน้อยให้มีอะไรห่อหุ่มไว้จะได้ไม่แกว่งตามแรงโน้มถ่วงของโลกไปแรงนัก พลังอยากหุ่นดีนี่มาเต็มหลังจากพยายามเต้นตามเพลงสาวๆ คือพวกเธอทำยังไงหุ่นถึงเด็ดขาดขนาดนี้ แค่ดูหุ่นก็ฟินแล้ว ไม่ต้องไปดูถึงหน้าตา จนบัดนี้ก็ยังจำหน้าได้แค่คนเดียว ถ้าเป็นศิลปินชายจะความจำดีมาก ผู้หญิงมักเหยียดเพศเดียวกันอยู่เสมอไม่รู้ทำไม! หราาาาาาา... อาหารการกินวันนี้ฟาดราดหน้าไป แคลอรี่เยอะลื้ม แต่กว่าจะซื้อได้นี่รอคิว 45 นาทีนะคะ ไม่ใช่จะกินกันง่ายๆ กว่าจะได้กินนี่ท้องว่างพอดี หิวโซกันเลยทีเดียว *ไม่ควรทานอาหารขณะหิวจัดนะคะเพราะมันจะจบไม่สวยเลย เคยทำแบบนั้นในสมัยก่อนก็แค่จุก แต่พอแก่ตัวขึ้น นี่ถึงกับต้องอาเจียนเลยทีเดียว เมื่อก่อนเวลาคนพูดถึงวัย ว่าเพราะแก่แล้วเลยเป็นอย่างนั้นอย่างนี้จะแบบ ขนาดนั้นเลยหรอ อะไรจะปานนั้น แต่พอวันนี้เริ่มเข้าใจ เออว่ะเพราะแก่ขึ้นแล้วจริงๆ ชีวิตเราก็เกิด รอวันเติบโต รอวันเบ่งบาน สุดท้ายก็รอวันร่วงโรย หลงเหลือเพียงเถ้าธุลีไว้ประดับโลกใบนี้ เฉพาะในกรณีที่เผานะ ถ้าฝังหรือพิธีการอื่นใดก็อีกเรื่องนะ เรื่องปลงนี่เพราะอายุจริงๆนะ ถ้าเราไม่แก่ขึ้น ผ่านอะไรมามากขึ้น เราจะไม่มีทางคิดได้หรอก หลายๆเรื่อง พ่อแม่ก็คอยเตือนแล้วนะ ทุวันนี้มีประมาณสามร้อยเรื่องได้ที่มาแบบ เออว่ะ เหมือนที่พ่อแม่บอกไว้เลย ทำไมตอนนั้นคิดไม่ได้ แต่เอาจริงๆตอนนั้นน่ะพูดให้ตายก็ไม่เข้าใจหรอก มันต้องเห็นโลงศพก่อนแล้วถึงหลั่งน้ำตาจริงๆ บางทีก็แอบคิดถ้าเชื่อพ่อแม่ไปซะชีวิตทุกวันนี้คงดีกว่านี้ในบางเรื่อง แต่ถ้าเราไม่ได้เลือกทางเดินของเราเอง เราจะไม่มีทางรู้เลยว่าพ่อแม่ประเสริฐกับเราที่สุดขนาดไหน วันนี้จะจบที่ฉากกราบเท้าพ่อแม่... *พรุ่งนี้เจอกันใหม่
|
fuseki
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] A big fat girl who wants to lose her weight. All Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
