เหนื่อยเหมือนเดิมเลยค่ะ ช่างเสมอต้นเสมอปลายเสียนี่กระไร ขยับทีก็เมื่อย แต่ว่ามันดูได้ผลมากๆเลยนะ พอจบก็มานั่งซึมรอเหงื่อแห้ง นี่ถ้าไม่ต้องรอเหงื่อแห้งก็คงสลบไปเรียบร้อย

คุณพี่คนนำกระตุ้นดีจริงๆ Don't Quit. รัวๆๆๆ ค่ะพี่ น้องจะขาดใจแล้ว เมื่อไหร่จะหมดเวลาเนี่ย ในใจนี่ลงไปกองที่พื้นไปนานแล้ว

ส่วนอันอื่นนี้กลายเป็นเด็กประถมไปเลยเมื่อเจอผลจาก 21 Day Fix ต้องปรับเวลาออกกำลังใหม่อีกที พยายามปรับไปเรื่อยๆมันต้องลงตัวเข้าสักวัน

เรื่องทานอาหาร วันนี้ไม่ได้ทานมื้อเย็น ก็ไม่ได้หิวอะไรนะ แต่ความอยากนี่มาระดับสิบมาก พยายามหักห้ามใจสุดๆ สิ่งที่ห้ามยากที่สุดก็คงจะเป็นปากตัวเองนี่แหล่ะหนอ เพราะฉะนั้นอย่าได้หวังว่าตัวเองจะไปมีอิทธิพลกับใครคนอื่นเลย ขนาดกับตัวเองยังครอบงำตัวเองไม่ได้เลย...

ดราม่าเรื่องอื่นเสียอย่างนั้น เอาเป็นว่าชีวิตคนเรามันไม่ง่าย ไม่ง่ายที่จะไปต่อ แต่มันง่ายมากๆที่จะหยุด จะอยู่กับที่ไปจนตายหรือไง... ถ้าไม่ก็ไปต่อ จะรอไปต่อวันไหน คนอื่นเขาไปกันถึงไหนแล้ว จะทำอะไรก็รีบทำเถอะ

พยายามใช้ชีวิตแบบมีการวางแผนล่วงหน้า พยายามก้าวตามแผนอย่างระมัดระวัง ค่อยๆปรับให้มันเป็นไปได้จริง และอยู่กับมันได้อย่างมีความสุขแบบยั่งยืนมากที่สุด อาจจะใช้เวลาสักหน่อยและไม่รู้ตอนจบของเรื่องโดยที่เรายังเป็นๆอยู่นี่คือเมื่อไหร่ อาจจะได้เลิกปรับก็ตอนไปนอนนิ่งๆใต้พื้นดินสัก 6 ฟุตก่อนละมัง แต่ถึงเวลานั้นก็ได้นอนยาวแล้ว ตอนนี้ก็เอาเวลาไปทำสิ่งที่ก่อเกิดประโยชน์ส่วนตนหรือแม้แต่ประโยชน์มวลรวม เพื่อเติมความสุขให้ประชาชนนั่นแหล่ะดี

*พรุ่งนี้เจอกันใหม่