บันทึกการออกกำลังกาย วันที่ 58(Friday,February 05, 2559 BE)
เช่นเคยค่ะ นี่คือบันทึกการออกกำลังกาย ไม่สนใจข้ามเลยค่ะ
กรี๊ด! แม้แต่เกมที่เล่นอยู่ก็มีอีเว้นท์วันวาเลนไทน์ อยากจะผูกคอตายใต้ต้นพริกเป็นยิ่งนัก ชะเอิงเอย ชีวิตคนเรามันไม่ง่าย เพลงก้อนหินก้อนนั้นของพี่โรสนี่วิ่งมาในหัวเลย เราไปหยิบมันมาถือไว้เอง กำมันเอง บีบมันเอง เจ็บตัวเอง คนอื่นเขามาเจ็บปวดด้วยที่ไหน จริงๆก็ทุกเรื่องในชีวิตแหล่ะ เราเจ็บปวดเราเสียใจก็เพราะเราทั้งนั้น ไม่ใช่เพราะใครหรอก
ทุกอย่างมาจากการกระทำของเราเองทั้งนั้นไม่ใช่ใคร น้ำหนักที่เพิ่มมาก็เช่นกัน!! สมัยก่อนจะโทษทุกอย่างที่โทษได้ แม้กระทั่ง 'ก็พ่อแม่ทำอาหารอร่อยนี่นา' เดี๋ยวค่ะ!! ดึงสติ อาหารจะอร่อยหรือไม่ แค่ไม่ตักกินจนเกินพอดีก็จบแล้วนะ ทำตัวเองตลอด เจียมตัวเสียเถิด คิดถึงเรื่องนี่ทีไรก็ปวดใจ ถ้าสำเหนียกได้ตั้งแต่แรก คงไม่ต้องมาทรมาณขนาดนี้...
ออกกำลังวันนี้ ก็เน้นวิ่งขึ้นลงบันได ไหนๆก็ไม่มีปัญหาเข่าก็วิ่งไป ร้องเพลงไป แพลนพรุ่งนี้คือทำ Playlist เพลงไว้เปิดฟัง จะได้ร้องตามตอนขึ้นลงบันได จะได้ทำให้ลืมเหนื่อยไปได้หน่อย ไม่รู้คนอื่นเป็นมั้ย แต่ตัวเองนี่คือถ้าไปจดจ่อกับอะไรบางอย่างแล้วจะทุรนทุราย กลายเป็นทำต่อไปไม่ได้ไป ต้องหาอะไรมาแย่งความสนใจตลอด หรือเรียกแบบสวยๆได้อีกอย่างว่าสมาธิสั้นนั่นเอง
เรื่องอาหารนี่คือเกลียดนิสัยเสียดายของมาก ที่ว่าจะทิ้งๆก็ลังเลใจ อย่างที่บ่นไอของลอตเก่าที่มันมีผลกับความอ้วนโดยตรง คือมันยังไม่หมด แล้วเสียดายมาก ตอนแรกตัดสินใจจะทานต่อให้หมด แต่เริ่มจิตตกแล้ว ถ้ายิ่งกินไปเมื่อไหร่จะผอมเนี่ย แต่คือซื้อมาไม่ถูกไง ความงกไม่เข้าใครออกใครจริงๆ แต่ตัดสินใจจะเลิกกินและ เงินจำนวนนั้น เทียบไม่ได้เลยกับปัญหาสุขภาพที่จะตามมา ถ้าป่วยต้องไปรักษาตัวค่าใช้จ่ายมันจะอลังการ เพราะฉะนั้น ควรที่จะพอเสียที เลิกค่า!!!!
*พรุ่งนี้เจอกันใหม่
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
