ถนนสายนี้...มีตะพาบโจทย์ที่ 196 "สาเหตุของความล้มเหลว" โจทย์โดยคุณต่อ toor36 ขอบคุณของแต่งบล็อกจากอินเทอร์เน็ต เอนทรี่นี้อยู่ในหมวด งานเขียนและบทประพันธ์ สาเหตุของความล้มเหลวนั้น นักวิชาการเขาว่ามีหลายสิบประการ ทั้งสิ่งแวดล้อม นิสัย ชาติกำเนิด การศึกษา... บลาบลาาาา แต่จขบ.คงไม่มีปัญญาลงลึกขนาดนั้น และถ้ามีผู้เขียนขนาดนั้น จะช่วยส่งไปวางที่ shelf วิทยานิพนธ์ที่ไหนสักแห่ง คืออ่านเองก็ไม่ไหวหรอกจ้าาาาา จึงจะเขียนมาอ่านแก้เซ็งกันในวันฝนพรำเป็นที่น่าเบื่อหน่ายอยู่นี้ โดยจะสรุปสักหนึ่งประเด็นของสาเหตุที่น่าจะเป็น ที่พอจะเข้าใจกันได้ง่ายๆ นั่นคือ ใจไม่สู้ ไม่ยอมเสี่ยง ไม่เชื่อความสามารถของตนเอง และยอมแพ้เสียตั้งแต่ในมุ้ง ก่อนจะไปต่อก็ต้องเชิญฟังเพลงนี้ของคุณเศรษฐา ศิระฉายา เสียก่อน เป็นเพลงที่โด่งดังมาก ส่งคุณเศรษฐาดังเป็นพลุแตกเมื่อหลายสิบปีก่อน (แต่งโดยคุณพยงค์ มุกดา ศิลปินแห่งชาติ เมื่อพ.ศ.2515 หลายคนคงยังไม่เกิด) เมื่อตอนที่เธอยังหนุ่มแน่นขนาดที่กลับไปดูภาพเธออีกครั้งก็จำกันไม่ได้แล้ว เธอคือคนที่นั่งแถวหน้าซ้ายสุด และต้องบอกไว้เลยว่า เนื้อหาเพลงนี้ซึ่งอ่อนหวานเว้าวอนและบอกความสิ้นหวังอย่างมาก แตกต่างจากตัวตนที่แท้จริงของคุณเศรษฐาโดยสิ้นเชิง ต่างอย่างไรนั้น คงต้องรอโจทย์ที่เหมาะสม ให้จขบ.กลับมาบรรเลงใหม่ ไม่งั้นจะถูกตัดคะแนนงานนี้เพราะตอบโจทย์คนละเรื่องเดียวกัน เป็นไปไม่ได้ ดิอิมพอสซิเบิ้ล (The Impossible) credit: YouTube&Uploader: BeeGeesTrio999 เนื้อเพลง เป็นไปไม่ได้ ถ้าฉันมีสิบหน้าอย่างทศกัณฐ์ สิบหน้านั้นฉันจะหันมายิ้มให้เธอ สิบลิ้นสิบปากจะฝากคำพร่ำเพ้อ ว่ารักเธอรักเธอเป็นเสียงเดียว ถ้าฉันมียี่สิบตาอย่างทศกัณฐ์ ยี่สิบตาของฉันจะมองเธอไม่เหลียว ยี่สิบแขนจะสวมสอดกอดเธอผู้เดียว ยี่สิบสีดาอย่ามาเกี้ยวไม่แลเหลียวมอง แต่ฉันมีหน้าเดียวซีดเซียวทุกข์ทน ด้วยความจนความขัดสนจนเงินแหละทอง หนึ่งลิ้นหนึ่งปากไม่อาจจักผยอง ว่าฉันปองฉันปองเธอแม้เงา แหละฉันมีตาคู่เดียวแลเหลียวเมียงมอง อีกมือสองของฉันมันอาภัพอับเฉา ดาวจากสรวงหรือจะร่วงสู่ทรวงอกเรา ได้แต่ซบเซาเศร้าลำเค็ญเป็นไปไม่ได้ จากเนื้อเพลงนี้ ชายหนึ่งรักหญิงงามสูงศักดิ์ เฝ้าแต่ระทมทุกข์ว่าน้อยอำนาจวาสนาไปทุกอย่าง ไม่มีอะไรเทียบทันผู้ที่คู่ควรกับเธอ แบบนี้แหละที่ไม่ใช่ล้มเหลวมาตั้งแต่อยู่ในมุ้ง แต่ล้มเหลวมาตั้งแต่ยังเป็นวุ้น คือมีพันธุกรรมที่มิใช่นักสู้ เป็นนักมวยที่โยนผ้าขาวตั้งแต่ยังไม่ทันขึ้นเวที เพียงเพราะเห็นคู่ต่อสู้ตัวใหญ่กว่า ซึ่งอันที่จริงคนฉลาดมักต่อสู้ในทุกเวทีด้วยกำลังปัญญามากกว่ากำลังกาย รักผู้หญิงบางทีก็ไม่ต้องอิงผู้ใหญ่ แค่กล้าๆหน่อย ดูท่าทีว่าเธอมีใจด้วยไหม ถ้ามีก็ไม่ยากแล้ว ดังเช่น คำตอบของนางอุษาที่มีให้พระชินเสน (ท้าวแสนปม) เห็นแก้วแวววับที่จับจิต ไยไม่คิดอาจเอื้อมให้ถึงที่ เมื่อไม่เอื้อมจะได้อย่างไรมี อันมณีฤาจะโลดไปถึงมือ อันของสูงแม้ปองต้องจิต ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้ฤา มิใช่ของตลาดที่อาจซื้อ ฤาแย่งยื้อถือได้โดยไม่ยอม ไม่คิดสอยมัวคอยดอกไม้ร่วง คงชวดดวงบุปผาชาติสะอาดหอม ดูแต่ภุมรินเที่ยวบินดอม จึ่งได้ออมอบกลิ่นสุมาลี ซึ่งแสดงว่ามีใจให้ หวังให้พยายามเอื้อมให้ถึงด้วยความสามารถ มิใช่ให้นางลดตัวลงไปหา แล้วถ้ายังคิดทดท้อว่า เป็นไปไม่ได้อยู่อีก ก็สู้แมลงยังไม่ได้เลย หากจริงใจก็ต้องเอื้อมให้ถึง ก่อนจะบอกตัวเองว่าเป็นไปไม่ได้ สิ่งที่ควรทำก่อนจะปล่อยให้ถึงจุดล้มเหลวคือพยายามสร้างตัวให้คู่ควร กล้าบอกความในใจเพื่อดูปฎิกิริยาของเธอ ถ้าผู้หญิงมีใจให้ เธอจะร่วมมือช่วยให้ได้ครองคู่กัน ไม่เชื่อก็ลองไปหาอ่านบทละครพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 เรื่อง ท้าวแสนปม ความสำเร็จจะมีมาถ้ามีความตั้งใจมุ่งมั่น มีวินัยในความพยายาม ตั้งใจทำไปอย่างมีมานะอดทน แต่ถ้าจนแล้วจนรอดก็ยังไม่สำเร็จ ก็ยังพูดได้อย่างภูมิใจว่า ได้พยายามสุดกำลังแล้ว แต่เรื่องนั้นๆเราคงมีวิบากกรรมให้เป็นไปไม่ได้ หาใช่ความล้มเหลวที่จะบั่นทอนกำลังใจต่อชีวิตอนาคตเป็นอย่างยิ่ง หาใช่วิสัยของผู้มีสติไม่ คนที่ตั้งใจสู้ชีวิต ไม่เคยมีเรื่องใดล้มเหลว มีแต่ที่เป็นไปไม่ได้ด้วยเหตุผลที่เข้าใจได้ไม่ยาก และยังมองเห็นโอกาสที่จะเป็นไปได้ให้ลองใหม่อยู่เสมอ ไม่อยากปรามาสผู้ใดว่าล้มเหลวเลย เพราะอาจนำเขาไปสู่อัตวินิบาตกรรมได้โดยที่พูดไปก็อาจไม่ตั้งใจขนาดนั้น แต่ก็อาจมีข้อยกเว้นสำหรับคนที่คู่ควรแก่คำนี้ก็ได้ ขอลาไปเพียงเท่านี้นะคะ วันนี้ได้แค่ตัวอย่างจากความสมหวัง/เป็นไปไม่ได้ในเรื่องความรักค่ะ โจทย์นี้กว้างมาก คงจะมีผู้เขียนได้หลากหลาย ขอขอบคุณโจทย์ดีๆเช่นนี้นะคะ ทำให้ได้กลับไปอ่านบทละครเรื่องท้าวแสนปมอีกครั้ง เลยส่งช้าตามเคย เพราะเพิ่งจะได้มาเริ่มต้นทำตอนสายๆวันนี้เอง ชีวิตกำลังวุ่นวายพอสมควร แต่ยังไม่เคยล้มเหลวค่ะ แค่เป็นไปไม่ได้พอมี ชีวิตต้องสู้เสมอ LITERATURE