ถนนสายนี้มีตะพาบ ก.ม.209 "เอกลักษณ์" ของบรรดาน้องชายร่วมชายคาบล็อกแก๊ง โจทย์โดยคุณ toor36 ขอบคุณของแต่งบล็อกจากอินเทอร์เน็ต .....เอนทรี่นี้ อยู่ในหมวดงานเขียน 【Music Box】 รวมเพลงรักหวาน credit: YouTube & Uploader EveryDay Channel "เอกลักษณ์"ของคนคนหนึ่งคือลักษณะเฉพาะของคนคนนั้น เพราะฉนั้น ที่เราจะขออนุญาต เขียนถึงประดาน้องชายร่วมชายคาบล็อกแก๊งในวันนี้จึงเป็นลักษณะเด่นของท่านทั้งหลาย ที่เราคุ้นเคย ที่เลือกเขียนถึงน้องชายก็เพราะมีกะเค้าอยู่แค่สิบคนที่ไปมาหาสู่กันแบบ ใครว่างก็ไปหากันก่อน เรามักไม่ค่อยทักใครก่อนตลอดชาติเพราะเราเป็นห่วงว่า ที่เราต้องไปก่อนทุกทีเค้าจึงจะมา เค้าคงจำใจมาอ่ะนะ... สิบคนพอเขียนไหว น้องสาวมีเยอะเกิ๊น เอาไว้หาโอกาสแบ่งเขียนเป็นตอนๆน่าจะดี มีหนทาง ทำมาหากินกับงานเขียนได้อีกนาน ถ้าไม่บังเอิญโดนวัตถุในอวกาศ ตกใส่หัวแบะซะก่อน ไม่ต้องโหมโรงนาน อัตราการเขียนของเราเฉพาะหมวดนี้ตั้งไว้ว่าไม่ควรเกิน 50 บรรทัด คือเราไปอ่านใครเกินนี้ถ้าเป็นเรื่องดีๆมีสาระก็ต้องขอแบ่งอ่านหลายตอน นึกถึง ใจเขาใจเราก็ไม่ควรให้เพื่อนอ่านมากไป (นี่พูดจาดีมากเพราะตัวเองขี้เกียจ เขียนยาวน่ะแหละ ทำโม้เอาดีใส่ตัว เนอะ พอทนฟังไหวนะคะ) เปิดฉากอันดับหนึ่งมุ่งไปที่ ไวน์กับสายน้ำ หรือพี่ไวน์ของน้องๆทั้งชายหญิงรวมทั้งเราด้วย เพราะเรียกติดปากมาแต่ครั้งยังเป็นนายหนูหล่อ คนนี้ถือว่าเป็นเพื่อนซี้ปึ้กมาแต่แรกเริ่มเดิมทีที่เห็นพี่เค้ามาแจ้งเกิดในบล็อกแก๊ง เธอบอกว่า หาที่สิงมาหลายที่แล้ว บล็อกแก๊งนี่แหละน่าอยู่ที่ซู้ดดด เราก็เห็นว่าพี่เค้ามีหัวบล็อก ที่มีสาวโสภาสถาพร(แปลว่าสาวสวยไม่สร่าง)ทำให้ และกะจะใช้หัวนี้แหละไปจน กว่าจะหมดแรงเขียน แบบว่าใจเดียวรักเดียว (รักหัวบล็อกนะจ๊ะ เดี๋ยวจะทำให้ พี่ไวน์เดือดร้อนอีก) ส่วนสีบีจีนั้นเหลืองจีวรพระสงฆ์เลยนะ เราก็ไปบอก ด้วยความศรัทธาในหลงพี่ 555... เท่านั้นแหละ พี่เค้าเปลี่ยนสีบีจี แบบว่าเอาง่ายกว่าเดิม คือสีขาว default ไปเลยจ้า เราเลยได้แต่ อ้าปากค้าง ไม่ได้ตั้งใจติเล้ยยย พี่ไวน์ก้อ เลิกห่มจีวรซะได้ เขียนๆๆมา ในที่สุดพี่ก็ลงหลักปักฐานในหมวดไดอารี่ ครองสายฯ 1 หมวดนี้มาหลายปี แต่ยังเล่าถึงตัวเองไม่ได้ถึงครึ่งชีวิตสักที ก็พี่เค้าเขียนวนๆอยู่ตรงที่จำได้อ่ะจิ ใครจะ ไปจำได้ทั้งหมดล่ะเนอะ หรือพี่ไวน์จะจำได้ ส่วนวลีที่พี่ไวน์ต้องไม่ลืมแปะให้น้องๆ เพื่อปิดจ๊อบคอมเม้นท์นั้น คือ "อ่ะ งั้นโหวต" โหยยย ลองไม่โหวตจิ โดนตามไปบึ้ม ตามมาด้วยน้องชายคนล่าสุด ต้องรีบเขียนก่อน เดี๋ยวลืมที่ร่างไว้ในใจ คนนี้คือ Insignia_Museum แห่งคลองโรงหมู น่าจะเรียกถูกนะคะ ไม่เคยรู้ว่ามีท้องถิ่นนี้ที่ไหนเลย คนนี้สุภาพเรียบร้อยจนเมื่อเราอยู่ในคราบนายหนูหล่อ ไปคุยด้วยแล้วเกรงใจมาก กว่าจะได้กลับไปเยี่ยมเยือนอีกก็ปาเข้าไปปีนี้แหละ ถึงตอนนี้ก็ต้องบอกว่า ยังไม่มีอะไรจะมาใช้เป็นเอกลักษณ์ให้คุณอิมได้ คงจะมีก็แต่ ที่เธอมักเรียกเราว่า ผู้ใหญ่ใจดี เป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยค่ะ เพราะตอนที่ยังสอน หนังสืออยู่ ลูกศิษย์มักแอบตั้งฉายา "ครูไหว" ให้อยู่เรื่อย เห็นคุณอิมเรียก ผู้ใหญ่ใจดีแล้ว ต้องนึกถึงตอนเป็นนายหนูหล่อ น้องๆมักเรียก หนุ่มใหญ่ใจดี รวมๆแล้วเราคงใจดีในทุกตัวตนที่แสดงออกนะคะ ขอบคุณมากๆ เห็นคำว่า ผู้ใหญ่ใจดี ที่ไหน จะต้องนึกถึงคุณอิมแน่เลย เธอยังมีมุมละเมียดละไม มาให้เราได้รู้จักเธอในฐานะผู้ใหญ่ใจดีเช่นกันอีกด้วย ทีนี้ก็ถึงมือวางอันดับหนึ่งในการเขียนบล็อก กะว่าก๋า คนนี้ตื่นขึ้นมาก็อัพหนึ่งเอนทรี่ทุกวัน ระหว่างวันคืนที่ผ่านมาและผ่านไปก็อ่านๆๆๆๆๆเพื่อหาอะไรดีๆมาเขียนให้มีอัพใหม่ทุกวัน เพื่อนพ้องน้องพี่ก็วิ่งไปอ่านกันเหมือนต้องไปกินยาเสพติด อ่านแล้วก็ต้องโหวตจิ แล้วจะโหวตอะไรดีล่ะ อย่าไปถามเธอนะ เธอไม่รู้หรอก ตอบคำถามนี้ว่า "อะไร ก็ได้ครับ" คนจะโหวตก็งงๆทุกวัน จนในที่สุดเธอก็เข้าใจตัวเอง (555 ก่อนหน้านั้น อย่าว่าแต่เราจะไม่เข้าใจเธอเลย เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองหรอกน่า ตั้งหน้าตั้งตา เขียนไปลูกเดียว) จึงตอบได้เสียทีว่า อยากโหวตอะไรที่คิดว่าเข้ากับสิ่งที่ เธอเขียนก็โหวตไปได้เลย "บล็อกผม แกงโฮะ ครับ" หยั่งงั้นเลยจ้าาาา ที่นี้พอเจอ แกงโฮะ ที่ไหน ยิ่งถ้าอร่อยๆ เราก็โซ้ยไม่ยั้ง ประมาณว่ากำลังหม่ำแกงโฮะ บ้านน้องชายคนนี้เลย เอิ๊ก แต่กระดูกแข็งไปหน่อย อิอิ กระดูกอะไรไม่รู้ น้องชายคนต่อไปก็คนที่ออกโจทย์นี้แหละ คุณtoor36 ค่ะ แต่เดิมนั้น ถึงแม้จะมีโอกาส คุยกันอยู่บ่อยๆก็คุยกันไปเรื่อยๆ นานๆเข้าก็เป็นความเคยชินว่า ถ้านึกถึงน้องต่อ ก็ต้องนึกถึงการ์ตูน หรือถ้าเห็นการ์ตูนก็ต้องนึกถึงน้องต่อ จนกระทั่งมีโอกาสพบกันที่เมืองโบราณ เห็นเธอพา nendoroid ของเธอไปถ่ายภาพด้วย พอได้ยืนคุยใกล้ๆกันก็เลยถามว่า ขอดูหน่อยได้ไหม เธอก็ยื่นมา บอกให้ แบมือ พอแบยื่นไปหา เธอก็วาง nendoroid ตัวหนึ่งใส่มือเรา ไม่ลืมบอกว่า ถือดีๆนะ 55 พอเราได้สัมผัสสาว nendoroid นั้นแล้วก็ต้องบอกเลยว่า เข้าใจละว่า อะไร ทำให้น้องต่อขยันสะสมสาวๆพวกนี้มาก ราคาต่อตัวไม่ใช่น้อย และเธอมี มากมาย เพราะเมื่อเราได้ถือไว้ตัวหนึ่งนั้น เราก็อยากมีเยอะๆเหมือนกัน แต่ด้วยวัยแปดทศวรรษของเรานี้ มันคงไม่คุ้มค่าที่จะสะสมสิ่งเหล่านี้แล้ว ไม่มีใครจะรับช่วงดูแลต่อด้วย ก็เนอะ อยากดูก็วิ่งไปบ้านน้องต่อละกัน แม้ว่าน้องต่อจะเขียนเรื่องการ์ตูนเล่มๆไว้ไม่น้อย แต่สำหรับเราแล้วที่โดดเด่นกว่า คือเรื่องราวของสาวๆ nendoroid ของเธอนี่แหละค่ะ เสียดายว่า ความจำของ สอวอไม่ดีแล้ว จำชื่อสาวๆเหล่านี้ได้ไม่กี่คน ตามมาติดๆ คือเพื่อนซี้ของน้องต่อ ก็คุณชีริวนั่นงัย คนนี้ก็ปะหน้ากันที่เมืองโบราณพร้อมๆ น้องต่อน่ะแหละ คุณชีริวโดดเด่นด้วยเรื่องราวท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ ไม่ว่าจะเป็น วัดวาอาราม โบราณสถานใดๆในประเทศไทยนี้หรือประเทศไหนๆ ถ้าเธอพาไปเที่ยว เธอทำการบ้านดีมาก ได้เรื่องราวเก็บไว้อ่านเป็นตำราหรือเป็นแนวทางตามไปเที่ยว ได้โลด ที่สำคัญ เธอเชื่อเรื่องกองทัพเดินด้วยท้อง ได้ไปกับเธอก็จะได้เจอของกิน ทั้งอร่อยและไม่อร่อยๆทุกมื้อแหละ เธอเขียนบล็อกทีหนึ่ง เราต้องขอแบ่งอ่าน ไม่น้อยกว่าสามครั้ง พวกโบราณสถานก็จะได้ชมทั้งที่สวยงามเพริดแพร้ว ที่เก่าแก่ไม่ค่อยสวย รวมทั้งที่ ล่มสลายและเก็บกวาดไว้เป็นกองๆรอการบูรณะให้ฟื้นคืนสภาพใกล้เคียงของเดิม ที่ไหนมีกองอิฐแบบที่ว่านี้ ยิ่งเยอะ คุณชีริวยิ่งต้องไปดู ดังนั้น ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะคะ ถ้าเราเจอ"กองอิฐ"โทรมๆที่ไหน เป็นต้องนึกถึง น้องชายคนนี้ก่อนเพื่อน มันช่วยไม่ได้จริงๆนะ คุณชีริว ส่วนคุณซาหรือคุณเศษเสี้ยวสองแผ่นดินนั้น เดินถือกล้องออกล่าภาพไปทุกแหล่ง แห่งหนที่เธอท่องเที่ยวไป เราได้เห็นภาพสวยๆที่เธอเก็บมาฝากเยอะมาก แต่ที่ เธออาศัยคั่นเวลารอเมื่อใดได้ไปท่องเที่ยวใหม่ หรือกำลังทำภาพท่องเที่ยว ครั้งล่าสุด ก็เป็น"ข้างบ้านริมรั้ว"ของเธอเองแหละ ถ่ายได้เรื่อยๆ มีทั้งดอกไม้ดอกไร่สวนครัว มะลงแมลงว่าไปได้เรื่อยๆ ประสาคนชอบถ่ายแม้ไม่น่าจะมีอะไรให้ถ่ายได้ ทำให้เราเริ่มจะต้องเอาอย่างทำแบบนี้บ้าง "ข้างบ้านริมรั้ว" นะคะ คุณซา เอกลักษณ์ของหนุ่มใหญ่ใจดีคนนี้เลย คุณยศ เจ้าของบล็อกอารมณ์ดี moresaw เหมือนจะเคยรู้มาว่า ล็อกอินนี้หมายความว่า ได้เห็นมามากหรืออยู่ๆไปจะได้เห็นมากขึ้น ประมาณนี้ ถ้าผิด ช่วยมาแก้ด้วยนะคะ ส่วนเนื้อหาขำขันของเธอนั้น หนักไปทางตลกกึ่งเบื่อกึ่งกลัวเมีย เพราะฉะนั้น ถ้าเห็น คนเบื่อเมียที่ไหน ต้องนึกถึงคุณยศเลยค่ะ แค่นึกถึงนะคะ ไม่ได้คิดว่าคุณยศจะเบื่อ หรอกน่า 555 แอบฮาล้อเลียนนิดนึง... 555 นี่ก็จุดขายของเธอเลยค่ะ คุณแฟรงค์ The Cop Civil คนนี้เป็นนักกีฬาจักรยานที่มีผลงานพอตัว เขียนบล็อกภาพยนตร์และกีฬามีแฟนคลับไม่น้อยหน้าใคร และแม้ว่าจะไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร ก็เรียกได้ว่าจำเธอได้ด้วยผลงานด้านกีฬาและภาพยนตร์นี้แหละค่ะ คุณโจ ruennara คนนี้เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับภาษาไทยเป็นหลัก เช่น หนังสือ บทกลอน และทายปัญหาให้ได้ลับสมองลองปัญญา และที่ชัดเจนมากอีกอย่าง คือใส่ใจเรื่องธรรมชาติ การอนุรักษ์ป่าไม้ และที่สำคัญ ถ้าเลือกได้พอใจจะ กลับไปอยู่บ้านต่างจังหวัดกับครอบครัวญาติพี่น้อง จุดเด่นของเธอคือ จำใจอยู่กรุงเทพฯเพื่อการสร้างตัวเท่านั้นเอง นึกถึงคนที่ไม่ชื่นชมชีวิต กรุงเทพฯเมืองฟ้าอมรทีไร ต้องนึกถึงน้องชายคนนี้เลย คนสุดท้ายมาที่น้องเนียร์ Nior Heavens Five คนนี้ก็มีบีจีเฉพาะตัวสีจีวรเหมือนที่พี่ไวน์ เคยใช้เลยแหละ แต่พี่ไม่ว่างัยแล้วน้า ชอบก็ดีทั้งนั้นค่ะ แต่ถ้าได้ยินใครพูดแล้ว ต้องลงท้าย ค่ะ ครับ ทุกประโยคไป พี่ต้องนึกถึงน้องเนียร์ทุกทีเลย และถ้านี่เป็น สิ่งที่น้องเนียร์พอใจจะทำ ก็รับได้ค่ะ นอกจากว่าถ้าพูดถึงการเขียนให้น่าฟัง ไม่ซ้ำๆ ก็ควรตัดทิ้งเสียบ้าง การคุยให้สุภาพไม่จำเป็นต้องลงท้ายด้วย สองคำนั้นทุกประโยคนะน้อง แล้วก็เปลี่ยนประโยคสุดท้ายลาไปด้วย ข้อความที่แตกต่างกันบ้างก็ดีนะคะ ค่อยๆเขียนไปค่ะ อ่านมากๆแล้วจำวิธีเขียนภาษาไทยสวยๆของนักเขียนอาชีพ รุ่นเก่าๆบ้างนะคะ การเขียนหนังสือให้น่าอ่านต้องสั่งสมวิธีการเขียนด้วย การอ่านหนังสือดีๆมากๆ ตอนนี้เริ่มมาหัดทำบล็อกเพลง พี่ก็ว่าเข้าท่าดี เหมือนกัน อายุเท่านี้ ทำได้แค่นี้ เก่งมากๆเลยค่ะ เป็นตัวอย่างให้พี่ จะไม่ลืมยกขึ้นมาให้น้องๆรุ่นนี้มีกำลังใจเขียนบล็อกนะคะ และการ เขียนสม่ำเสมอก็เป็นอีกแนวทางให้เราพัฒนาการเขียนถ่ายทอด ความคิดของเราด้วย วันนี้คงจะต้องลาไปเพียงเท่านี้ คุยเพลินจนน่าจะเกิน 50 บรรทัดปกติไปมากแล้ว ผิดตกยกเว้นเกินเลยท่านใดไปบ้าง ขออภัยนะคะ ทักท้วงให้เปลี่ยนแปลงได้ค่ะ และต้องขออัพก่อน deadline เตรียมตัวเดินทางไปธุดงค์ที่ศรีลังกา ยังต้อง ทำบล็อกเจ้านุ้งที่สัญญาไว้ก่อนออกเดินทางด้วย ระหว่างนี้จนสิ้นเดือน คงจะได้เข้ามาทักทายด้วยโหวตของกำนัลติดไม้ติดมือมา เท่านั้นนะคะ จะไม่สะดวกเขียนคอมเม้นท์สักพักค่ะ ขอให้ทุกท่านมีความสุขและรักษาสุขภาพในภาวะอากาศที่ไม่ค่อยปกตินี้ด้วยค่ะ งานเขียน