Bloggang.com : ภาวิดา คนบ้านป่า - "ถนนสายนี้...มีตะพาบ" โจทย์ก.ม.ที่ 120 "2014 ในความทรงจำ".. ลาก่อน เจ้าปู่ป๋องเพื่อนยาก..

"ถนนสายนี้...มีตะพาบ" โจทย์ก.ม.ที่ 120 "2014 ในความทรงจำ".. ลาก่อน เจ้าปู่ป๋องเพื่อนยาก..

"ถนนสายนี้...มีตะพาบ"
โจทย์ประจำหลักกิโลเมตรที่ 120
"2014 ในความทรงจำ"
โดยคุณเป็ดสวรรค์
..ลาก่อน เจ้าปู่ป๋องเพื่อนยาก..

สำหรับจขบ.นี้ ปีที่กำลังจะผ่านไป โดยรวมตั้งแต่ต้นปีมาจนถึงเดือนพฤศจิกายน ถือว่าเป็นปีที่ผ่านไปเรียบๆ มีสุข มีทุกข์ มีเจ็บไข้ได้ป่วย มีสนุกเฮฮา มีป่วยจนเดินไม่ได้ แต่ทั้งหมดนี้ก็ถือว่ามันคือชีวิตที่ใครๆ ก็ต้องประสบมากบ้างน้อยบ้างตามแต่ชะตากรรม เวลาทุกข์ก็ไม่ต้องโวยวาย ทำใจเสียว่า ชีวิตมันก็ต้องมีชั่วเจ็ดที ดีเจ็ดหน อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แล้วมันก็จะผ่านไป เวลาสุขก็อย่าหลงละเมอไปว่าจะยั่งยืนเช่นกัน

เพราะฉะนั้น เมื่อเกิดการสูญเสียเจ้าสี่เท้าเพื่อนยากตอนกลางเดือนพฤศจิกายน ก็ต้องบอกว่า เสียดายเค้า แต่ก็โล่งใจที่ในที่สุด ผมตัดสินใจปล่อยเค้าไปสู่สุคติทั้งที่รักเค้ามาก มาดูกันว่า เหตุใดผมจึงต้องทำเช่นนั้น

เจ้าสี่ตีนคู่ใจตัวนี้มีชื่อตั้งแต่เกิดและขึ้นทะเบียนที่โรงพยาบาลสัตว์เล็กของจุฬาฯว่า ปิงปอง เพราะเมื่อแรกเกิด ขนทั้งตัวกลมป้อมเป็นสีขาว บ้านเราต้องมีสุนัขสองสามตัวเสมอ แต่ช่วงที่ปิงปองเกิด เราก็เลยต้องเลี้ยงไว้หมด จึงมีสุนัขเกือบสิบตัว แต่ภายหลังก็แบ่งให้เพื่อนๆไปเลี้ยงบ้าง เหลือที่บ้านป่าสองตัว กรุงเทพฯสี่ตัว ปิงปอง ซึ่งภายหลังเหลือเรียกกันแค่ ป๋อง ตั้งตัวเป็นจ่าฝูงไปเลย สุนัขครอกนี้เป็นสุนัขเฝ้าบ้านที่ดีมาก โดยเฉพาะเจ้าป๋องเนี่ย ต้องยกนิ้วให้ว่า เยี่ยมจริงๆ

มีเรื่องหนึ่งที่น่าเล่าให้ฟัง คือคืนหนึ่ง พี่หมอกลับบ้านดึกมาก ประะมาณว่ากรึ่มมาพอสมควร ตอนนั้นประตูรั้วบ้านยังไม่มีรีโมท หลังจากพี่หมอเอารถเข้าโรงแล้วก็เข้าบ้านขึ้นนอน เจ้าป๋องยังเห่าไม่เลิกอยู่ข้างล่าง แถมตะกุยประตูบ้านอย่างเอาเป็นเอาตายด้วย วันนั้นพวกเราอยู่บ้านป่า พี่หมอเฝ้าโยงคนเดียว

หลังจากรำคาญมันเห่าอยู่พักหนึ่ง พี่หมอก็ปึงปังลงไป คงตั้งใจจะแจกสักป้าบ เจ้าป๋องเห็นพี่หมอลงไป มันก็ออกวิ่งไปตามทางเข้าบ้าน วิ่งไปเห่าไป เหลียวหลังมาดูพี่หมอด้วย พี่หมอก็เลยตามออกไปดูว่ามันทำอะไร โหยยยย พี่หมอบอกว่า เห็นแล้วขนลุกว่า ไอ้สี่เท้าตัวเล็กๆนี่เฝ้าบ้านได้เด็ดขาดจริงๆ เพราะสิ่งที่เห็นคือ พี่หมอลืมปิดประตูรั้ว สงสัยพี่หมอจะหายเมาเลยละนะ เปลี่ยนเป็นให้รางวัลกอดขอบใจไอ้ป๋องด้วยเลย

แม่ก็เลยบอกว่า บ้านป่าน่าห่วงเพราะไม่มีรั้ว คนเข้าไปถึงตัวแล้วเราจึงจะรู้ว่ามีคนเข้ามา ไอ้ป๋องก็เลยได้ยกระดับเป็นหมาเฝ้ายามให้เราเวลาไปที่นั่น แต่มันก็ไม่ได้อยู่ประจำ เพราะเราห่วงบ้านกรุงเทพฯมากกว่า

แต่เมื่อเจ้าป๋องอายุได้สิบปี คือเมื่อหกปีที่แล้ว มันเริ่มเป็นโรคชัก แรกๆ เราต้องพาไปรพ.สัตว์เล็กทุกเดือน แล้วเมื่อสองสามเดือนผ่านไป หมอก็สรุปว่า ต้องให้ยากันชักวันละสองครั้งรวมทั้งยาอื่นๆอีกสองสามอย่าง เป็นที่น่าเป็นห่วงว่า เมื่อมีอาการชัก สุนัขตัวอื่นๆจะรุมกัดเพราะจำไม่ได้ ครั้งแรกมีบาดแผลฉกรรจ์ที่สะโพก ต้องพาไปผ่าตัดและเย็บแผลเป็นทางยาว แล้วต้องนำไปล้างแผลทุกวันเพราะต้องฉีดน้ำยาเข้าไปล้างแผลบางจุดที่ลึกถึงกระดูก กว่าแผลจะหายก็นานมาก

เราตกลงใจเอาเจ้าป๋องเข้ามาเลี้ยงในบ้าน ไม่ช้าไม่นานมันก็ติดผม เพราะเวลาชัก ผมจะกอดไว้จนหยุดชัก มันก็เลยเข้าใจว่าจากการที่ผมทำเฃ่นนั้นมันจึงรอดตาย ก็เลยตามติด อยู่ที่ไหนก็ตามไปนอนอยู่ใกล้ๆ

แต่ถ้าตื่นอยู่มันจะต้องนอนหันมาทางผม บางครั้งนอนมองนิ่งๆ อยู่เป็นชั่วโมงๆ ถ้าผมย้ายที่นั่ง มันก็ย้ายตามไปเฝ้ามอง เราเกิดความผูกพันเพราะต้องเอามันติดไปบ้านป่าด้วยเป็นประจำเพราะมีผมคนเดียวที่ป้อนยาให้ได้

เหตุที่มีผมอยู่คนเดียวที่ป้อนยาได้ก็เพราะว่า ต้องเรียนรู้จากแพทย์และอาการของเจ้าป๋องว่าควรเพิ่มหรือลดยากันชักเมื่อไรและเท่าไร เนื่องจากเป็นยาอันตราย เวลาซื้อก็ต้องหมอเท่านั้นส่งใบขออนุญาตซื้อมาเพื่อจัดให้สุนัขที่มีปัญหาในจำนวนเท่าที่จำเป็น ผมดูแลยาตัวนี้อย่างดี แบ่งใส่ไว้ในกระเป๋าเงิน บอกตัวเองว่า หากเกิดเหตุสุดวิสัย ต้องมีทางหาซื้อใหม่ได้ภายใน 24 ชั่วโมง แรกๆเครียดมาก แต่พอไปๆแล้วไม่เคยเกิดเหตุนี้ก็ผ่อนคลายลงได้ นอกจากนี้ ยังต้องเอาไปเจาะเลือดดูระดับยาและสภาพตับทุกหกเดือน รพ.สัตว์เล็กได้แต่เจาะ แล้วส่งห้องปฏิบัติการเอกชน ค่าใช้จ่ายครั้งละสองพัน

เพราะเหตุที่ต้องตามติดกันเป็นตังเมแบบนี้ บางทีไปไหนก็ต้องเอาไปด้วย แต่ถ้าต้องเข้าไปที่ไหนที่เค้าห้ามสัตว์เลี้ยง เจ้าป๋องก็จะยินดีคอยอยู่ในรถ เราจะเปิดหน้าต่างทุกบานไว้บานละประมานสองสามนิ้ว ไม่กลัวคนขโมยรถเพราะเราไม่ได้ทิ้งสิ่งของมีค่าไว้ และรถเป็นรถของที่ทำงานของพี่ปู มีประกันชั้นหนึ่ง เจ้าป๋องจะคอยอยู่อย่างเรียบร้อย ไม่ปีนป่ายไปทั่ว อย่างที่สุนัขทั่วไปมักจะทำ แต่เวลากลับมา จะมองดูมือเราว่ามีของกลับไปฝากไหม มันกินอาหารทุกอย่างที่ผมกินตุั้งแต่ข้าวคลุกน้ำพริกไปยันเซอร์รอยสเต็ก ก๋วยเตี๋ยวราดหน้า ผัดซีอิ๊ว หรือเส้นเล็กแห้งที่ปรุงรสจัดๆละ โปรดปรานเป็นอย่างยิ่ง อาหารเม็ดก็กิน สุขภาพร่างกายจึงแข็งแรงสมบูรณ์อย่างที่หมอยังทึ่ง คนที่ไม่รู้ว่ามันมีโรคร้าย จะต้องคิดว่าสุขภาพมันดีมาก กลางคืนถ้าอยู่กรุงเทพฯจะนอนใต้โต๊ะทำงานของผม ถ้าอยู่บ้านป่าก็นอนในครัว แต่ถ้านอนใต้โต๊ะตอนกลางวันที่ผมนั่งทำงาน จะถือโอกาสเกยคางไว้บนหลังเท้า

ค่ายาและอาหารของเจ้าป๋องตกวันละประมาณสามร้อยบาท เป็นค่ายาสองร้อยกว่าๆ แต่เราก็จ่ายไปแล้วแต่จะต้องจ่ายเมื่อไร ไม่คิดว่าจ่ายให้หมาตัวหนึ่ง แต่รู้สึกว่าให้แก่สมาชิกครอบครัว ถ้าใครได้เห็นว่าเจ้าป๋องอยู่กับเรา ดูแลระมัดระวังความปลอดภัยของเราอย่างไรก็จะเข้าใจเรื่องนี้ได้ไม่ยาก ผมไม่เคยคิดว่า หกปี ผมจ่ายค่ารักษาพยาบาลเจ้าป๋องไปเท่าไร

ปลายปี 2012 หมอตรวจพบว่า เจ้าป๋องเป็นโรคหัวใจ เราก็ยิ่งระมัดระวังทุกเรื่องที่จะทำให้สุขภาพของมันย่ำแย่ลงกว่าเดิม มียาต้องกินมากขึ้น แต่เราก็ยังคงตั้งหน้าตั้งตายื้อมันไว้กับเราอย่างเต็มความสามารถ จนต้นปี 2014 นี้ ก็มีปัญหาต่อมลูกหมากตามมาอีก แล้วก็ยังมีการชักเป็นครั้งคราวด้วย ถึงตอนนี้ มันชอบมานอนมองผมครั้งละนานมากขึ้น วันหนึ่งผมฉุกใจคิดว่า ที่ทำอยู่นั้นถูกต้องแน่แล้วหรือ ถ้ามันอยู่กับคนอื่นที่ไม่มีกำลังรักษาได้ระดับนี้ มันก็หมดเวรไปสู่สุคตินานแล้ว แต่ที่ผมพยายามยื้อมานั้น มันต้องทรมานนานขึ้นใช่หรือไม่

ด้วยเหตุนี้ เมื่อหมอถามว่า จะให้ผ่าตัดเรื่องหัวใจและ/หรือต่อมลูกหมากไหม ผมจึงตัดสินใจบอกว่า ขอรักษาตามอาการเท่านั้น มันคงถึงเวลาควรไปแล้ว อายุหมา 16 ปี ก็เท่ากับอายุคน 112 ปี แต่เจ้าป๋องก็ไม่ได้อยู่อย่างต้องทรมานแต่อย่างใด ยังคงกิน นอน และไปไหนมาไหนกับเราตามปกติ จนเมื่อกลางเดือนพฤศจิกายน พี่ปูจะมีเพื่อนๆมาเฮฮากันที่บ้านป่าหลายคน ไม่สะดวกจะเอาเจ้าป๋องไปด้วย จึงทิ้งไว้กับแม่บ้าน เจ้าป๋องก็หลับไม่ตื่นไปในคืนนั้น

เรารีบกลับมาทันทีที่รู้ข่าวตอนสายๆวันอาทิตย์ จัดการฝังเจ้าป๋องไว้โคนต้นโมกหน้าบ้าน ให้มันเฝ้าบ้านต่อไปถ้ายังแวะเวียนมาเยี่ยมเรา ก่อนฝัง ผมเลือกเสื้อผ้าชุดที่มันใส่แล้วหล่อมากๆ บอกมันว่า แต่งตัวให้สวยๆนะ เจ้าจะต้องเดินทางไกล ใครพบหมาหล่อๆ จะได้เมตตา

เราคิดถึงมันมากจริงๆ ผมเอาภาพของมันทำวอลล์เปเปอร์และทักทายทุกครั้งที่เปิดคอมขึ้นมา จนพี่ปูกลัวว่าจะเสียสุขภาพจิต เลยขอลูกหมามาให้ใหม่ เป็นลูกหมาที่ฉลาดมากแต่ก็ซนมาก ทำให้คิดว่า เหมือนเจ้าป๋องตอนเด็กๆเลย เอาไว้มีโอกาส จะนำเจ้าตัวเล็กนี้มาแฉพฤติกรรมสู่กันฟังบ้าง

เรื่องราวของเจ้าป๋องนี้ นำมาเล่าไว้ ณ ที่นี้เพื่อเก็บไว้เป็นที่ระลึกของตัวเองและเพื่อเล่าสู่เพื่อนๆหลายคนที่อยากฟังเรื่องราวของเจ้าป๋องหรือเจ้าปู่ป๋องที่เราเรียกกัน

เขาว่ากันว่า สุนัขเป็นชาติสุดท้ายก่อนจะได้ไปเกิดเป็นคน เชื่อว่าถ้ามันได้เป็นคน ก็จะเป็นคนดีมากคนหนึ่งทีเดียว และหวังว่า เราจะได้พบกันอีกในชาติภพต่อๆไป

ลาก่อน
เดินทางปลอดภัยนะ
เจ้าปู่ป๋องเพื่อนยาก

2NE1 - Missing You (Piano)

Special thanks to uploader:
jgmb829

Create Date : 20 ธันวาคม 2557
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2558 10:27:52 น.
Counter : 2914 Pageviews.

56 comments

	Kundiman ng Langit by Augusto Espino ปรศุราม (5 ก.ค. 2568 10:51:43 น.)		ข้อคิด สะกิดจิต สะกิดใจ ตอนที่ 4 อาจารย์สุวิมล (3 ก.ค. 2568 15:24:41 น.)
	ทนายอ้วนจัดดอกไม้ - จัดดอกไม้ง่ายๆ – แจกันลิลลี่สีส้ม ทนายอ้วน (2 ก.ค. 2568 13:11:14 น.)		บ้านครูช่วงสโลว์บาร์ คาเฟ่แนววินเทจสวย ๆ ที่พัทลุง sawkitty (1 ก.ค. 2568 15:37:59 น.)

ตัดริ้บบิ้นค่ะ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:21:06:20 น.

1.. เป็นเกียรคิและขอบคุณเป็นอย่างยิ่งครับ
คุณป้ากุ๊ก

โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า

) วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:21:14:00 น.

อ่านแล้วซึ้งมากค่ะ

ป้าไม่เคยเลี้ยงสุนัข แต่เข้าใจนะว่าระหว่างสุนัขกับเจ้าของ ความผูกพันต่อกันมีมากจริงๆ เมื่อถึงคราวต้องจาก กว่าจะทำใจได้ก็ต้องใช้เวลากันพอสมควร

ปู่ป๋องไปดีแล้วค่ะ ป่านนี้อาจไปเกิดแล้วก็ได้ เจ้าตัวน้อยที่เพิ่งได้มา เลี้ยงดูกันไป ผูกพันกันไป คงแทนปู่ป๋องได้ละน่า

โหวตให้เจ้าของปู่ป๋องค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
พรไม้หอม Health Blog ดู Blog
หอมกร Movie Blog ดู Blog
คนบ้า(น)ป่า Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:21:18:08 น.

เจ้าป่องของพี่หนูหล่อหน้าตาน่ารักมาก ๆ เสียใจด้วยนะคะที่ปู่ป่องจากไป

เวลาผ่านไปไวจริง ๆ ค่ะ อีกสิบวันก็จะปีใหม่แล้ว หวังว่าพี่หนูหล่อจะได้เจอแต่สิ่งดี ๆ ตลอดทั้งปีนะคะ

โดย: haiku

วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:22:22:01 น.

พี่หนูหล่อเบลอล่ะ ลงปีพ.ศ.ผิดป่าว
"ปลายปี 2512 หมอตรวจพบว่า เจ้าป๋องเป็นโรคหัวใจ"

" จนต้นปี 2514 นี้ ก็มีปัญหาต่อมลูกหมากตามมาอีก "

55555 อาเมาหรือหนูหล่อเมานิ

ปู่ป่องตอนนี้อายุหลายร้อยปีเบย อิอิ

แก้คำผิดให้อย่าโกรธเด้อ คนแกร่ก็ตาดีชิมิ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:22:22:15 น.

บันทึกนี้ซึ้งมากค่ะ

พี่เลี้ยงปู่ป๋องกันมานานมาก รักมากก็ผูกพันมาก
ในชีวิตหนึ่งมีหมาดีแบบนี้ นับว่าโชคดีมากค่ะ
เหมือนได้เพื่อนดีๆคนนึงเลย
นิคเชื่อว่าปู่ป๋องเดินทางไปสู่ภพภูมิที่ดีแน่นอนค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
mambymam Music Blog ดู Blog
ฝากเธอ Craft Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
คนบ้า(น)ป่า Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: ที่เห็นและเป็นมา

วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:22:22:33 น.

อ่านแล้วซึ้งจังเลยค่ะเฮีย น้ำตาจะไหล
ปู่ป๋องน่ารักเหลือเกินค่ะ
เฮียกับปู่ป๋องผูกพันกันมากมายจริงๆ
เป็นความรักที่บริสุทธิ์มากเลยนะคะ
เชื่อเหมือนป่วนเล็กค่ะว่า ปู่ป๋องต้องไปอยู่ในภูมิภพที่ดีแน่นอน

โดย: mambymam

วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:22:49:40 น.

ปู่ป๋อง น่ารักและสวยมากๆค่ะ
อ่านเรื่องของปู่ป๋องแล้วประทับใจมาก
ความน่ารักความดีของปู่ป๋องยังอยู่ในความทรงจำ
ตลอดไปค่ะ น้อยเสียใจด้วยนะคะ

newyorknurse

โดย: newyorknurse

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:9:15:09 น.

เค้าไปสู่ภพภูมิที่ดีแล้วค่ะ
แต่จะอยู่ในความทรงจำของทุกคน
ที่ได้พบและรู้จักเค้าค่ะ

โดย: พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:10:19:59 น.

ขอไว้อาลัยถึงน้องหมาด้วยคนค่ะ
ตัวติ๊ดนึงแต่ทำหน้าที่ได้ดีเกินตัว

ชื่นชมวีรกรรมด้วยคนค่ะโดยเฉพาะตอนตามให้เจ้านายมาปิดประตู ถ้าเป็นน้องหมาของฟู่เจอประตูเปิดแบบนี้เป็นพากันหนีเที่ยวทุกตัว
อีกอย่างที่อยากเห็นและแอบประทับใจคือ อาการที่เขาเอาคางเกยขาเจ้านายต้องน่ารักแน่ๆ ค่ะคุณพี่

เขาคงไปดีแล้วนะคะ เพราะอยู่กับโรคกับภัยมายาวนานพอดู

วันนี้โหวตเป็นเพ็ดก่อนนะคะ คราวหน้ามาDiarist อีกรอบ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
foreverlovemom Art Blog ดู Blog
mastana Literature Blog ดู Blog
คนบ้า(น)ป่า Pet Blog ดู Blog

โดย: PhueJa

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:12:12:51 น.

ด้วยความยินดีค่าาาา

โดย: PhueJa

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:14:36:44 น.

สวัสดีครับ
มาอ่านเรื่องราวของป๋องหมาผุู้ซื่อสัตย์
เคยอ่านหนังสือท่านหนึ่งเป็นคน
ซึ่งบอกว่าชาติก่อนเป็นสุนัขของหลวงปู่มั่น
ยังไงก็ขอให้ปู่ป๋องได้เกิดเป็นคนเนาะ

ขอบคุณที่ถามไถ่ข่าวเรื่องเข่าป่วย
คงปลงบ้างว่ามันก็เป็นไปตามกรรมแล้วกัน
จริงด้วยอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แล้วมันก็จะผ่านไป

โดย: moresaw

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:14:51:34 น.

อายุยืนนะครับ ความจริง หมาอยู่ได้ถึง 10 ปี ก็คุ้มค่าชีวิจมันแล้ว แต่เห็นที่ญี่ปุ่นแต่ละตัวอายุยืนมากจนทำให้ผมแทบจะต้องเปลี่ยนความคิดไปเลย ที่บ้านผมเคยมีสุนัขพันธุ์ใหญ่อยู่ได้ 8 ปี ป่วยตาย ตอนนี้เลี้ยงพันธุ์เล็กครับ (ที่เอามาถ่ายทำถนนสายนี้มีตะพาบ) ถึงจะเล็กแต่มันก็ทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:15:05:57 น.

อ่านแล้วน้ำตาคลอ ความรักของเพื่อนร่วมโลก ทีใครอาจมองว่าพูดคุยกันไม่รู้เรื่อง แต่เราคุยกันทางจิตรู้เรื่องนะคะ มิลเคยบอกใครๆว่าบางทีมิลคุยกับสัตว์ต่างๆได้ เข้าใจ มีแต่คนว่ามิลบ้า เลยไม่เคยพูดกับใครเรื่องนี้อีกเลย

เค้าเกิดมาเป็นเพื่อนคุณในชาตินี้ เรียกว่ากัลยาณมิตร ต้องได้พบเจอกันอีกในชาติหน้าของเค้าค่ะ

โดย: มิลเม

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:15:50:59 น.

ซาบซึ้งค่ะ เลี้ยงสุนัขเช่นกัน
ตอนนี้อายุ10ปีแล้ว
เคยร้องไห้...ให้กับปอมตัวเล็กอยู่หลายเดือน
เข้าใจความรู้สึกนี้ดีค่ะ

โดย: ตะลีกีปัส

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:15:55:55 น.

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:16:46:37 น.

ฟรุ๊ตสลัดค่ะเฮีย กินแล้วย่อยง่าย

อ่านเรื่องปู่ป๋องได้อีก
ปู่ป๋องเนี่ยฉลาดแล้วก็รู้ภาษามากๆเลยค่ะ
เป็นเด็กดียังงี้ต้องชมคนเลี้ยงด้วยแหละ
ปู่ป๋องโชคดีกว่าหมาทั่วไปนะคะเนี่ย

โดย: ที่เห็นและเป็นมา

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:16:58:49 น.

มาร่วมรำลึกถึงเจ้าปู่อีกครั้งค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog
Tristy Food Blog ดู Blog
prizella Travel Blog ดู Blog
คนบ้า(น)ป่า Diarist ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

อ่านทีไรน้ำตาจะไหลทุกที

โดย: mambymam

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:18:35:44 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

คนบ้า(น)ป่า Pet Blog ดู Blog

โดย: มิลเม

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:18:38:10 น.

เข้าใจในความรู้สึกของการมีชีวิตอยู่และการจากไปของหมาในบ้านค่ะ
เพราะตัวเองก็เป็นคนเลี้ยงหมาคนหนึ่ง
ในบ้านรายล้อมไปด้วยหลุมฝังเพื่อนสี่ขาพวกนี้
แม้แต่ตัวสุดท้ายที่ตายเมื่อ 2 ปีกว่าๆ ที่ผ่านมา ตัวนี้อายุ 15 ปี ก็ฝังไว้ในบ้านเช่นกัน
หมาตัวแรกที่เลี้ยงเมื่อ 25 ปีที่แล้ว อายุ 12 ปีค่ะ
และตัวปัจจุบัน อายุ 12 ปีกว่าแล้ว
รักเขา เอาใจใส่เขายิ่งกว่าลูก
อาหารไม่เคยขาด กินวันละ 3 จาน ลูกชิ้น 1 จาน ไก่ห้าดาว 1 จาน อาหารกระป๋องใหญ่ อีก 1 กระป๋อง
แถมตอนเช้ามีไข่ไก่สดให้อีก 1 ฟอง
ถ้าไม่ให้ จะไม่ยอมไปนอนหลังบ้าน
อย่าให้เล่าเลยนะคะเรื่องมันยาวสำหรับคนรักหมา

ก็รอเวลาอยู่ค่ะ เตรียมใจไว้เหมือนเคย
มีเกิดก็มีดับ
มีพบก็มีการพลัดพราก
สัจจธรรมของโลกนี้ค่ะ

ขอเพียงรักกัน ดูแลกัน จนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่งค่ะ

โดย: ป้าแอ๊ด IP: 171.96.184.210 วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:20:30:14 น.

คนบ้า(น)ป่า Pet Blog

ปิงปอง หรือปู่ป๋อง อายุเยอะกว่า ป้ากุ้งอีก
แต่ผูกพันกันขนาดนี้ก็ทำใจยากอยู่ ยิ่งเค้าติดพี่หนูหล่อเป็นตังเมขนาดนี้

ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะเห่าเป็นสัญญาณบอกอะไรได้มากกว่าที่คิดนะคะ อย่างเรื่องลืมปิดประตูเนี่ย

ขอให้เจ้าปู่ป๋องได้ไปวิ่งเล่นบนสวรรค์นะ

โดย: กาบริเอล

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:20:30:51 น.

อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะ .. เพราะว่าเลี้ยงหมาเหมือนกัน
ทั้งเลี้ยงเองทั้งบ่นของคนอื่นและหมาเราเองด้วยเพราะว่า
บางทีมันทำให้เราเหนื่อยใจเราก็บ่นแต่พอเห็นหน้ามัน
เราก็หายเพราะลูกอ้อนนี่ล่ะค่ะ มันอยู่ด้วยกันไม่นานไม่ช้า
ความผูกพันมันเยือนเหย้ากันได้เสมอ มีดี มีเกิด มีเจ็บ มีป่วย
เลี้ยงกันดีเราก็ถือว่าเค้าเป็นเพื่อนเรา เป็นคนในครอบครัวเราเอง
ดูแลกันไปไม่เสียดายเวลาและค่ารักษาเลยเพราะถือว่า
เราอยู่กันมา ไม่ว่ายังไงเราก็ดูและกันจนตายแหละค่ะ

ว่าแล้วเสียใจกับป๋องด้วยนะคะ อ่านความประทับใจและความในใจ
ของพี่หนูหล่อแล้วก็ได้แต่เข้าใจธรรมดาของการจากลาค่ะ
เค้าคงไปสบายเราได้แต่หวังว่า เราอาจจะได้เจอกับเขาอีก
ในอีกรูปแบบหนึ่งค่ะ

โดย: JewNid IP: 183.89.130.61 วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:21:12:54 น.

สวัสดีครับคุณนู๋หล่อ

พักนี้สุขภาพผมก็ไม่ค่อยจะดีนักครับ งานก็ยุ่งอีกต่างหาก

เห็นใจคนเลี้ยงหมาครับ ภาระเยอะเพราะมีอยู่ตัวหนึ่งเช่นกัน และเป็นหมาที่ค่อนข้างเกเรเห่าชาวบ้านและหมาอื่นทั้งวันจนผมเพี้ยนเลยละ แต่ก็จำเป็นต้องเลี้ยงทั้งที่ไม่เคยคิดจะเลี้ยงอีกเลยหลังจากที่หมาตัวโปรดตายไปหลายปีแล้ว (เพราะคนเอามันมาปล่อยต่อหน้าลูกสาวตอนมันเพิ่งอดนมแล้วก็เดินจากไปเฉย ลูกสาวเลยเอามาให้ผมเป็นภาระต่อไปนั่้นเอง)

อ่านประวัติเจ้าป๋องแล้วเป็นหมาที่น่ารักน่าสงสารมากนะครับ ป่านนี้เผลอ ๆผมว่าเค้าใช้กรรมหมดไปเกิดเป็นเด็กแข็งแรงได้เป็นลูกของคนดี ๆแล้วละครับ

อวยพรให้เขาด้วยอีกคนครับ และขอให้สุขภาพคนใจดีที่อดทนดูแลน้องหมาอย่างดีจงได้แข็งแรงไม่เจ็บไข้ได้ป่วยต่อไปนะครับ

โดย: find me pr

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:22:23:36 น.

โดย: find me pr

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:22:23:36 น.

มาจองคิวอ่านอย่าเพิ่งเปลี่ยนบล็อกนะครับ

วันนี้ดึกมากตาจะปิดแล้วครับพี่หนูหล่อ อิอิ ^^

โดย: วนารักษ์

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:22:30:55 น.

แหมๆ คุณหนูหล่อ
พี่หมอว่าจะลงมาแจกสักป๊าบซะหน่อย
เมากรึ่มๆ เกินไปแล้วนะคะ
ลืมปิดประตุบ้านอีก
น้องหมาเค้าเห่าบอกขนาดนั้น อิอิ
แต่อย่างไรก็ตามมะหมาก็มีอายุยืนนะคะ

"เชียงราย"
กับอีกหลายสถานที่ที่เราเพิ่งได้ไปเยือน!!

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:23:44:28 น.

สวัสดีค่ะ พี่หนูหล่อ
อ่านแล้วเข้าใจพี่หนูหล่อมากๆ
เค้าเป็นเหมือนครอบครัว

ของนุ่นปีนี้นุ่นก็เสียพี่จุดกับโอเลี้ยงไปสองตัวในปีเดียวเลยค่ะ

พี่จุดอยู่ด้วยกันสิบปี เค้าเป็นเนื้องอกก้อนโตที่ท้องเคยผ่าตัดไปสองรอบแต่มันก็ยังลามมาอีก สุดท้ายเค้าไปอย่างสงบค่ะ
โอเลี้ยงก็เมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง เสียใจอ่ะ เข้าใจเลยคนถามว่าเสียค่ายาเยอะแยะทำไม ไหนจะผ่าตัด ไหนจะรักษา ก็รักเค้า ตอนอยู่เค้าก็รักและเป็นเด็กดี TT

เจ้าป๋องสวยน่ารักจังนะคะ ขาว ดูใจดีด้วย
เค้าไปดีแล้วค่ะ หวังว่าคงไปเกิดในที่ดีๆ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะพี่หนูหล่อ

โดย: lovereason

วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:23:49:23 น.

อ่านแล้วซึ้งใจมากค่ะ. ปู่ป๋องน่ารักมาก. พี่หนูรักมากเลยนะคะ.เป็นความทรงจำที่ดีให้เรา (แอบเศร้า...)

โดย: มี๊เก๋ น้องซีทะเล (kae+aoe

) วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:7:30:53 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่หนูหล่อ

เจ้าป๋องโชคดีมากที่เกิดมาในครอบครัวที่รักสัตว์
และดูแลเป็นอย่างดีครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:8:08:47 น.

สวัสดีค่ะคุณพี่
สัตว์ พอเลี้ยงแล้วก็รัก

พอเขาจากไป เราก็รู้สึกแย่เหมือนกัน
หนึ่งชีวิตที่ มาผูกพันกัน

น้องป๋อง ไปสบายแล้วนะคะ

โดย: Calla Lily

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:9:41:17 น.

เสียใจด้วยนะคะ เจ้าป๋องไปสบายแล้วเนอะ
ทำไมอ่านมาถึงตอนท้ายแล้วถึงกับน้ำตาเลยทีเดียว

โดย: ugly princess

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:9:49:45 น.

สวัสดียามเช้าคุณหนูหล่อ แวะมาอ่านเรื่องราวของน้องป๋อง เขาน่ารักเนอะและก็ถึงเวลาของเขาแล้วค่ะอายุมากแล้ว เวลาเราเลี้ยงสัตว์อะไรสักอย่าง เราจะรู้สึกผูกพันกับเขา เวลาไปไหนก็จะเป็นห่วงกังวล ต้อยเลี้ยงสุนัขไว้ตัวหนึ่งเหมือนกันปีหน้าก็จะสิบขวบแล้ว ต้อยผูกพันกับเขามาก จนพระเตือนว่า "โยม ก่อนช่วงสุดท้ายของชีวิต หากโยมคิดถึงอะไร โยมจะต้องไปเกิดเป็นสิ่งนั้นนะ" แหะ แหะ เพราะต้อยมีห่วงคือเจ้าสุนัขตัวน้อยนี่แหละค่ะ เกรงว่าถ้าต้อยเป็นไรไป เจ้านี่คงลำบากไม่ค่อยมีใครใส่ใจ พูดกับเขาบ่อย ๆ ว่า ข้าวตังเจ้าไปก่อนแม่เหอะ เวลาแม่ตาย แม่จะได้ไม่ต้องห่วงเจ้ามากนัก แช่งซะเลย บาปป่าวไม่รู้

โดย: KeRiDa

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:10:06:10 น.

แก้ไขคำผิด น้ำตาคลอ อ่ะค่ะ

เป็นคนเซ้นซิทีพ อ่ะค่ะ (เอ๊ะ รึวัยทองนะ อิอิ)

โดย: ugly princess

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:11:12:59 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมน้องซีนะคะ คุณแม่เองบางทียังหาลูกไม่เจอเวลาใส่ชุดเหมือนๆกันค่ะ

โดย: มี้เก๋ + ป๊าโอ๋ = ซีทะเล (kae+aoe

) วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:11:32:34 น.

สวัสดีค่ะพี่หนูหล่อ

ความทรงจำของเรามีคล้ายๆกันนะคะ
เพียงแต่เราจะหยิบยกเรื่องไหนมา ...

สำหรับน้องหมา เข้าใจความรู้สึกของพี่หนูหล่อค่ะ
เพราะเคยสูญเสียน้องหมามาแล้วเช่นกันค่ะ

ทุกคนมีหนทางที่ต้องไปนะคะ ช้าหรือเร็วเท่านั้นค่ะที่ต่าง

โดย: tanjira

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:13:27:27 น.

โอ๊ยๆๆอ่าแล้วน้ำตาจิไหล ห้วอกเดียวกัน
เล่าได้เหมือนกับที่คุณสามีเราชอบนำไปเล่ากับคนสนิท
ที่เลี้ยงสุนัขเช่นกัน คุณปู่ป๋องน่ารักมากๆ

เรียบร้อยและฉลาดเหมือนลูกสี่ขาที่บ้านเราที่เพิ่งจากไปได้ สองเดือน 😂ฮือๆ คิดถุงจัง

คนบ้า(น)ป่า Literature Blog ดู Blog

โดย: Tui Laksi

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:15:56:44 น.

หวัดดีค่ะ .. แงๆๆ
เศร้าๆๆ น่ารัก อ่ะ .. เอื้อก็มีหมานะคะ พอมันตาย ร้องห่มร้องให้ เลี้ยงแล้วผูกพันคะ..
อดเขียน เลยค่ะ มันไม่สะดวก เลย มีเวลลาเล่นบล็อกน้อย แล้ว ทุกครั้ง ก็เขียนวันพระ ซึ่งเราก็มักมีกิจกรรมตลอด..
บล็อกสุดท้าย หรือเป่าไม่รู้นะ เนี่ย..

โดย: tifun

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:16:03:00 น.

น่ารัก แสนรู้จริงด้วย แต่ก็ไปสบายแล้ว...ครับ

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:20:34:13 น.

สวัสดีค่ะพี่หนูหล่อ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและพรวันเกิดนะคะ
ขอให้พี่มีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรงเช่นกันค่ะ
ตอนนี้พี่พันช่วยกู้ข้อมูลกลับคืนมาได้แล้วค่ะ
พรุ่งนี้มาอีกรอบนะคะ วันนี้หมดตัวค่ะ
คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ อย่าลืมห่มผ้าด้วยนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:22:04:09 น.

สวัสดีครับพี่หนูหล่อ
อ่านไปอย่างสนุกและซึ้งจนจบเลยครับ ^^
หลวงพ่อที่ผมนับถือท่านบอกว่าสุนัขดีๆ
มันมีคุณธรรมด้วย จิตใจมันสูงมากแล้ว
ผมเดาตามที่พี่หนูหล่อเขียนว่ามันใกล้ได้เป็นคนแล้ว
นะครับ

สุนัขรักและเข้าใจเจ้าของมากกว่าที่เจ้าของเข้าใจมันเสียอีก อันนี้ฟังมาจากทีวีเพราะไม่เคยเลี้ยงสุนัขนะครับ แหะๆ

โหวตไดอาริสต์ให้พี่หนูหล่อด้วยนะครับผม

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจด้วยนะครับ^^

โดย: วนารักษ์

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:22:24:59 น.

สวัสดียามค่ำคืนคะ

ขอโทษด้วยคะ ไม่ได้มาเยี่ยมเลย

พอดีงานยุ่งหัวหมุนจริงๆคะ ตุ๊ดมึนมาก

วันนี้มีโอกาสเลยมาเยี่ยมคะ

มาแปะโหวตกับเม้นให้ก่อนนะคะ

เดี๋ยวตามอ่านงานตะพาบคะ

แต่แค่เห็นหัวข้อ อิฉันว่าต้องเตรียมทิชชู่ก่อนเลยคะ

อย่างว่าคะ สัตว์เป็นเพื่อนที่ดีของมนุษย์

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
foreverlovemom Art Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Parenting Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
คนบ้า(น)ป่า Diarist ดู Blog

โดย: Chic Bossy

วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:23:20:12 น.

ปู่ป๋องไปสบายแล้วค่า

โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน

วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:8:18:47 น.

อ่านแล้วเศร้าจริงด้วยคะ

แต่น้องฉลาดมากนะคะ ที่เห่าตอนลืมปิดประตูรั้ว

ตอนนี้น้องป๋องไปสบายหละคะ

สุนัขนี่เพื่อนคู่ใจมนุษย์จริงๆ

โดย: Chic Bossy

วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:8:52:01 น.

ป๋องน่ารักและฉลาดมากทำหน้าที่ได้ดีมากค่ะคุณหนูหล่อ เลี้ยงและผูกพันเหมือนลูกเลยดูแลป๋องดีเยี่ยม
ป๋องก็ไปสบายแล้วไม่ทรมานด้วยดีจัง
โหวตเลยค่ะ

คนบ้า(น)ป่า Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: พรไม้หอม

วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:11:21:47 น.

อิ่มมาแล้วตบท้ายด้วยโดนัทค่ะเฮีย
ชิ้นนิดๆกินง่ายค่ะ
แบ่งนู๋นุ้งมั่งเนอะเฮีย อิอิ

โดย: ที่เห็นและเป็นมา

วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:13:03:20 น.

สวัสดีค่ะพี่หนูหล่อ ตามมาอ่านตะพาบในความทรงจำ
ชาติสุดท้ายแล้วปู่ป๋องจะได้ไปพบแต่สิ่งดีในภพต่อไปนะค่
โหวตอารายยยยพี่หนูหล่อ ถูกหมวดป่าวค่ะนี่ ^^

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
คนบ้า(น)ป่า Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: mastana

วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:16:25:25 น.

ขออภัยค่ะ ระบบจะไม่บันทึกการโหวตนี้
เพราะได้บันทึกคะแนนโหวตให้ Blog นี้
ในสาขา Pet Blog ในวันที่ผ่านมาไปแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชมพร About Weblog ดู Blog

อ๊าววว..หรอ...
นึกว่าโหวตไดอารี่ได้อ่ะค่ะคุณพี่

โดย: PhueJa

วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:17:35:48 น.

กาดื๊บ..กาดื๊บ มาส่งกำลังใจจ้ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
คนบ้า(น)ป่า Diarist ดู Blog

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:17:53:21 น.

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:17:54:08 น.

สวัสดีค่ะคุณหนูหล่อ
ปู่ป๋องฉลาดและน่ารักมากเลยค่ะ
ยังงัยเค้าก้อผูกพันอยู่ในความทรงจำเรานะคะ