ถนนสายนี้...มีตะพาบ หลักก.ม.ที่ 280 "มหาลัยวัยซน" โจทย์โดยคุณnonnoiGiwGiw (ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย)

ถนนสายนี้...มีตะพาบ
หลักก.ม.ที่ 280 "มหาลัยวัยซน"
โจทย์โดยคุณnonnoiGiwGiw
(ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย)


********************************************************

เมื่อตอนที่เรียนจบจากโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพญาไทนั้น
จขบ.อายุ 21 ปีแล้วเพราะเป็นเด็กติดสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่ก็สอบเข้า
อักษรศาสตร์จุฬาได้ เสียที่พอใกล้สอบกลางปีเกิดป่วยหนัก ขาดสอบ
สมัยนั้นไม่มีดร็อป แล้วปลายปีก็ดึงไม่ขึ้น ทำให้ขาดสติไปพักใหญ่
เพราะไม่เคยเรียนตกต่ำขนาดนั้น พอไปซ้ำชั้นก็หนีเที่ยวเป็นอาจินต์
จนถูกรีไทร์ ก็เลยออกมาเตะฝุ่นไปเรื่อยๆจนพ่อถามว่า
คิดจะเรียนต่อไหม ตอบไปเลยว่า ไม่

วันรุ่งขึ้น พ่อเอาตั๋วเครื่องบินไปอังกฤษมายื่นให้ บอกว่า สู้หน้าใครไม่ได้
ก็ไปหาที่เรียนเอาใหม่ ค่าเล่าเรียนจะส่งให้ผ่านก.พ.
เรียนจบได้ปริญญาแล้วค่อยกลับมา ได้ค่าใช้จ่ายส่วนตัว
เพียงเดือนละ 5 ปอนด์ เพื่อไม่ให้เอาแต่เที่ยว
แล้วพ่อก็คงหวังด้วยว่าลูกจะได้ภาษาติดตัวมาด้วย

เราไปถึงอังกฤษก็สมัครเข้าเรียนภาษาอังกฤษในวิทยาลัยเแห่งหนึ่ง
ในลอนดอนซึ่งมีการเรียนเลขานุการบริหารด้วย เรียนจบได้
first-class diploma และ certificate
ทางวรรณคดีจาก Cambridge

เรียนได้ขนาดนี้ ถ้าจะไปต่อถึงระดับปริญญาก็ไม่ใช่เรื่องยาก
แต่พ่อป่วยหนัก สั่งให้กลับมาก่อน ถ้าพ่อหายและทุกอย่างไม่มีปัญหา
ค่อยกลับไปเรียนใหม่

แต่เรากลับมาได้ไม่กี่วันก็มีเพื่อนชวนไปสมัครงานที่บริษัทน้ำมัน เชลล์
แล้วก็เจอหนุ่มที่อยู่ข้างกายเราวันนี้ แต่งงานกัน มีลูกสองคน
เลี้ยงลูกและทำธุรกิจส่วนตัวก็ลืมไปเลยว่ายังไม่ได้กลับไปเรียนต่อ

ชีวิตดำเนินไปเรื่อยๆจนลูกไปโรงเรียนกันหมด เช้าไปส่งลูก
เย็นไปรับกลับ กลางวันแวะไปดูบูติคของตัวเอง เวลาว่างที่เหลือ
มากมายทำให้อยากเรียนต่อ มันเหมือนยังไม่แล้วใจเรื่องการเรียน
แต่อายุ 40+ แล้ว ก็มีแต่รามคำแหงให้เรียน แล้วก็เมามันเรียนเสียสะใจ
ได้ป.ตรี มา 3 ใบ โทอีก 2 หนึ่งใบเป็นการแปลและล่าม
ก็เอาการแปลไปทำงานแปลกับ Nation Books
แปลให้เขาหลายเล่มเหมือนกัน ลำพังเรียนการแปลก็คงไม่ได้แปล
ได้ดีขนาดนั้น แต่เป็นเพราะได้ภาษาอังกฤษมาจากอังกฤษ
จ้อภาษาอังกฤษได้เหมือนพูดภาษาไทย
แต่ตอนนี้ก็คืนเมืองแม่ไปเยอะแล้ว

ตั้งใจว่าจะต้องส่งโจทย์นี้พรุ่งนี้ แต่เขียนอะไรที่ไม่ต้องแถ
มันก็ง่ายเช่นนี้แหละ



ลาไปก่อนนะคะ แล้วจะกลับมาพร้อมต้นหมากรากไม้บ้าง



ท่านที่จะโหวตให้ กรุณาโหวตหมวดใหม่นี้นะคะ
Friendship Story Blog
โครงการถนนสายนี้มีมิตรภาพ (ถนนสายนี้...มีตะพาบ)






Create Date : 24 มิถุนายน 2564
Last Update : 21 สิงหาคม 2564 16:12:28 น.
Counter : 1443 Pageviews.		  
18 comments
Share
๏ ... กระแสแปรปรวน ... ๏ นกโก๊ก
(14 พ.ค. 2568 16:42:25 น.)		O can ye sew cushions? by Benjamin Britten ปรศุราม
(13 พ.ค. 2568 10:38:32 น.)
๏ ... ไฟรักปักษ์ใต้ ... ๏ นกโก๊ก
(12 พ.ค. 2568 02:03:16 น.)		ซากุระบ้านเราบาน โอพีย์
(11 พ.ค. 2568 21:34:56 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtoor36, คุณเริงฤดีนะ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณhaiku, คุณnewyorknurse, คุณกะว่าก๋า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณnonnoiGiwGiw, คุณทนายอ้วน, คุณตะลีกีปัส, คุณปรศุราม, คุณThe Kop Civil, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณแมวเซาผู้น่าสงสาร, คุณป้าทุยบ้านทุ่ง, คุณซองขาวเบอร์ 9, คุณไวน์กับสายน้ำ

  
ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย
นางเอกเจอพระเอกซะก่อน แล้วในที่สุดก็ได้แต่งงานกัน
แต่ยังกลับไปเรียนเอาปริญญามาได้ตั้งหลายใบ
พี่ภาเก่งสุดยอดเลยค่ะ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:15:26:37 น.
  
วันนี้วันส่งการบ้าน โหวตหมดเร็วมากๆครับ ติดไว้ก่อนนะคราบ
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:15:33:29 น.
  
สวัสดีมีสุขค่ะพี่ภาขา

มาเขียนไว้ก่อนค่ะ เป๋าแฟบแล้ว
เรียนก็เก่ง ปลูกต้นไม้ก็เก่ง
เขียนงานก็เก่ง..รอบตัวจริงๆเลยค่ะ
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:15:36:56 น.
  
ไปต่างประเทศได้ภาษาจริงๆ ครับ ได้เห็นความเจริญความแตกต่างระหว่างของเขากับของเราด้วย ถือว่าเรียนเก่งนะครับ ได้ปริญญาติดตัวมาเยอะเลย

จากบล็อก
ตรงคุยท้ายเรื่อง มีคนแปลภาษาไว้ด้วยครับ เพราะศัพท์หลายๆ คำเราฟังเองก็ฟังไม่รู้เรื่องเหมือนกัน
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:15:38:42 น.
  
มหาลัยวัยซนของพี่ภา..
ลึกล้ำเก่งกาจ
จน..วัยซนของอ้อ..เป็น
ชั้นอนุบาลไปเลยค่ะ..

คารวะ 3 จอก
+ บวก+ บวก
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:15:46:11 น.
  
สวัสดีครับพี่ภา
นี่มัน.....นี่มันยิ่งกว่านิยายจริงๆ ด้วยครับ เหมือนลูกคุณหนูนางเอกนิยายเลย
Cambridge!!!!!!!!!!!! อย่างเท่เลยครับพี่ ถึงเป็น Cert แต่ก็เก่งมากๆ เลยครับพี่
พอได้กลับมาเรียนที่ไทยก็เก่งอย่างเทพ ปริญญาเพียบไปเลย
ผมมีปริญญาอีกใบของ Nottingham ไม่เคยได้เอาออกมาใช้เลยครับ 5555 นี่ไม่รู้หายไปรึยัง
โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:17:17:51 น.
  
กริ๊ดดโหวตบล็อกเก่าไปแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้น้องมาใหม่นะคะ งิงิ
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:18:42:09 น.
  
มาอ่านเรื่องราวชีวิตของพี่ภาค่ะ
โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:19:28:31 น.
  
อ่านชีวิตมหาฯลัยของพี่ภาเต็มไปด้วยประสพการณ์ใหม่ ๆ สุดยอดเลยครับ แถมยังได้ป.ตรี ม.รามอีก 3 ใบ โท 2 ใบ สุดยอดขึ้นไปอีกครับ ยกนิ้วให้เลยครับ
พรุ่งนี้มาใหม่ครับ
โดย: The Kop Civil วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:22:36:38 น.
  
มาอ่านประวัติเรียนมหาลัยของเพื่อนๆบล็อกครับ
ได้อ่านเรื่องแปลของพี่ภาหลายเรื่องเลย

โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:22:47:34 น.
  
ประวัติการเรียนพี่ภาเยี่ยมยอดมากๆค่ะ
อ่านงานแปลที่พี่ภาเคยลงก็สนุกน่าติดตาม
งานเขียนพี่ภาก็เก่งมากๆค่ะ

ราตรีสวัสดิ์นะคะพี่ภา
ขอบคุณพี่ภาสำหรับกำลังใจค่ะ

โดย: Sweet_pills วันที่: 24 มิถุนายน 2564 เวลา:23:39:59 น.
  

สวัสดีค่ะพี่ภา
ชีวิตการเรียนของพี่ภา เก่งจริงๆค่ะ


รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
น้อยรอเวลาจะกลับมาเที่ยวเมืองไทย
คิดว่ามกรา คงจะเรียบร้อยกัน
โดย: newyorknurse วันที่: 25 มิถุนายน 2564 เวลา:3:36:20 น.
  
สวัสดียามเช้าครับพี่ภา

ปัญหาสุขภาพ
เหมือนเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของพี่ภาเลยนะครับ

พี่ภาเก่งมากๆครับ
เรียนได้ปริญญา 5 ใบเลย
สุดยอดมากๆครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 มิถุนายน 2564 เวลา:6:35:07 น.
  
เข้ามาอ่านเรื่องราวของพี่ภาค่ะ
คุณแม่ก็เป็นรุ่นสงครามโลกครั้งที่ 2เหมือนกัน

โดย: หอมกร วันที่: 25 มิถุนายน 2564 เวลา:7:56:19 น.
  


ขอบคุณทีมงาน และ ยินดีกับเพื่อนบล็อก
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 25 มิถุนายน 2564 เวลา:20:47:22 น.
  
โอ้โฮ .. ตรีรามตั้ง 3 ใบ
นับถือๆๆ
โดย: ป้าทุยบ้านทุ่ง วันที่: 27 มิถุนายน 2564 เวลา:9:51:19 น.
  
ชีวิตบางทีก็ผันผวน แต่ไม่อยากโทษอะไรทั้งนั้น
น้อง ก็พลาดจากรั้วมหาลัย
ทั้งที่ทุกอย่างพร้อม
แต่พ่อแม่ไม่พร้อม
ดึงกลับมาช่วยงานบ้านจนได้

บางทีเศร้าๆก็คิดว่าถ้าได้เรียนชีวิตคงดีกว่านี้
จะอะไรนักหนาชีวิตวันนี้ก็ดีที่สุดแล้ว
โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 27 มิถุนายน 2564 เวลา:19:52:14 น.
  
พี่เก่งจริง.. แท้แน่เลย... กลับมาไทยเรียนด้วยตนเอง
ที่รามด้วย..

ผมชอบคนจบจากราม เวลาทำงานด้วยกันเก่งมาก
คงเป็นเพราะระหว่างศึกษาแต่ละคนต้อง ขวนขวาย
ด้วยตนเอง คนจบรามจึงเก่งเป็นส่วนมาก

พี่แปลหนังสือด้วย (อันนี้พอทราบมาแล้ว) แล้วก็สอนด้วย
...
เพิ่งทราบว่าพี่ผู้ชายอยู่เชลล์ อายุน่าจะพอ ๆ กับ
พี่เขยผม ทำที่เชลล์เหมือนกันแต่นั่นเขาอยู่สายภูธร
กับสายขายส่วนราชการ พี่ปานเทพ.. ระยะที่พี่เขย
ทำ หม่อมถนัดศรีกำลังเขียน เชลล์ชวนชิมหม่อมดังมาก ดังมาตลอด..
โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 30 มิถุนายน 2564 เวลา:5:29:58 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Nulaw-08.BlogGang.com

ภาวิดา คนบ้านป่า
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 141 คน [?]

บทความทั้งหมด