"ลุย! ล่า! ท้าเขียน" โจทย์ "คุณมีวิธีจัดการอย่างไรเมื่อมีคนเอาเปรียบคุณ "

ถ้าเป็นคนไม่คุ้นเคยก็นึกเสียว่าทำทานไป
ถ้าคุ้นเคยกันก็จะพยายามคิดว่า เขาไม่ตั้งใจ แต่ถ้าเกิดขึ้นบ่อยๆ
ก็ต้องบอกกันตรงๆว่า ไม่ใช่เราไม่รู้ แต่คิดว่าไม่ตั้งใจ ถ้าตั้งใจ
ก็เลิกเสียเถอะ มันเสียความรู้สึก ขอกันดีๆเลยดีกว่า
ร้ายแรงที่สุดก็คงเป็นคนที่เราเห็นอย่างจริงใจและเมตตาว่าเป็นคนดี
มีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กันมาตลอดเวลาอันยาวนาน และแม้ว่าตลอดเวลา
ที่ผ่านไป เราจะรู้สึกอยู่ตลอดเวลาว่า มีบางอย่างที่เราไม่แน่ใจว่า
เขาเอาเปรียบ เราก็ยังถือว่า เขาเป็นตุ๊กตาสวยงามที่เราตั้งไว้หน้าบ้าน
ไว้ชื่นชมเองและคนผ่านไปมาได้ชื่นชมด้วย
แต่แล้ววันหนึ่งตุ๊กตาตัวนี้ก็ถูกชนล้มลงแตกกระจาย
ภายในบรรจุด้วยกิ่งหนามแหลมคม เมื่อเราค้นพบว่า เขามิได้จริงใจ
อย่างที่เราคิด เขาหวังสิ่งใด เราก็ยากจะประเมิน สิ่งที่เราทำได้ก็คือ
กวาดเศษกระเบื้องไปทิ้งด้วยความเสียดาย คิดเสียว่า ใครๆก็ต้องมีคู่เวร
คู่กรรมที่ต้องมาชดใช้ให้กัน เราพบจุดจบของการทวงหนี้แล้ว
ก็ไม่เหลือความได้เปรียบเสีบเปรียบอะไรอีก ถือเป็นโอกาสอันดีที่ได้ชดใช้
ให้แก่หนึ่งชีวิตที่ต้องลำบากมาเกิดให้เราได้ชดใช้กรรม
เราเบาสบายขึ้นอีก เขาก็คงหมดความร้อนจากการเอาคืน
เหลือแต่ความดีงามที่ก็มีไม่น้อยให้จดจำ
ในหนึ่งชีวิต เราก็ต้องพบพานเรื่องราวแบบนี้บ้าง
มากน้อยก็อยู่ที่เราสะสมหนี้กรรมแบบนี้ไว้มากแค่ไหน
อยากชดใช้ให้หมด แล้วก็อย่าได้มีเวรมีกรรมต่อกันอีกเลย
จงเป็นสุขๆเถิด
ถ้าเราถูกเอาเปรียบก็จะจัดการแบบนี้เสมอ ไม่คิดเอาคืน
แล้วไปแล้วก็แล้วไป ไม่ว่าการต้องชดใช้หนี้จะทำให้เราหนักหนา
สาหัสปานใดก็ตาม เวรย่อมไม่ระงับได้ด้วยการจองเวร

ลาไปก่อนนะคะ ขอให้มีความสุขทุกท่านค่ะ

ฝห้มันเป็นไป
Let it be ค่ะ
กราบสวัสดีปีใหม่คุณพี่ทั้งสองค่ะ
สุขภาพแข็งแรงๆตลอดปีระกา และตลอดไปค่ะ