ถนนสายนี้มีตะพาบ
หลักกิโลเมตรที่ 264 "โรงเรียนของหนู"
โจทย์โดยคุณ เริงฤดีนะ

*********************************************************

โจทย์นี้ตอบง่ายแต่เพราะว้าวุ่นกับน้ำท่วมบ้านป่า จึงต้องขอเวลายืดยาดมาจนบัดนี้
ว่าแล้วก็เริ่มบรรเลงค่ะ

ตอนที่ยายยังเป็น "หนู" เริ่มจะไปโรงเรียนนั้นอายุ 5 ขวบ ไปโรงเรียนสุรวงศ์
ที่อยู่ใกล้บ้าน แม่ให้ไปโรงเรียนนีัเพราะมีหลานแก่กว่าเราเรียนชั้นประถม
อยู่ก่อนแล้ว ที่ต้องอาศัยรุ่นพี่ก็เรื่องไปห้องสุขา แต่ไปได้แค่สองสามวัน
สงครามโลกครั้งที่ 2 ก็ระเบิดขึ้นในไทย มันระเบิดจริงๆนะ เพราะมี
การทิ้งระเบิดเพลิงมากมายแทบทุกคืน

เมื่อเป็นเช่นนี้พ่อก็ต้องอพยพออกไปหาที่อยู่แถวๆเอกมัยซึ่งตอนนั้นแม้จะมี
ถนนลูกรังแต่สภาพทั่วไปก็เป็นป่าละเมาะเป็นหย่อมๆ โรงเรียนอย่าไปพูดถึง
เด็กรุ่นนั้นได้หยุดเรียนยาวเลย

เรื่องการเรียนของเรา พ่อจึงจัดการให้แม่สอนกอขอกอกา บวกลบเลขบ้าง
คัดลายมือบ้าง โรงเรียนก็คือบ้านที่เป็นหลังคาจาก ฝาไม้ขัดแตะ
แม่เป็นเจ้าของโรงเรียน ครูใหญ่ ครูน้อย แม่ครัว คนทำความสะอาดบ้าน
ซักรีดเสื้อผ้า คนสวน สารพัดเบ๊เลยว่างั้น

ดังนั้นเมื่อสงครามเลิกเรากลับมาเข้าโรงเรียนใหม่จึงได้พาสขึ้นไปอยู่ป.1 เลย
โรงเรียนของหนูที่เราต้องจดจำไม่ลืมคือกระต๊อบเล็กๆหลังนั้น และครูคนแรก
ของเราก็คือแม่ที่เป็นครูเราทุกเรื่องราว แม่จากไปกว่า 25 ปีแล้ว
แต่เราไม่เคยลืมทุกเรื่องราวที่แม่อบรมสั่งสอน

ตอบโจทย์ครั้งนี้จึงเท่ากับได้ลงบันทึกชีวิตดีงามช่วงหนึ่ง
ขอบคุณสำหรับโจทย์นี้ค่ะ

แล้วพบกันใหม่โจทย์หน้าถ้าสามารถตอบโจทย์ได้ ถ้าไม่ได้ขอผ่านไว้ก่อนเลย
สมองไม่ค่อยอำนวยกับอะไรยากๆ




HOME & GARDEN