ลูกชิ้นลูกสุดท้ายกับเพื่อนตายชื่อไอ้อู๊ด - เราคิดถึงนายจัง
![](https://www.bloggang.com/data/n/nulaw-08/picture/1259497184.jpg)
เมื่อสองอาทิตย์ก่อนมีธุระแถวสยามแสควร์ พอดีเที่ยงเลยฝากท้องไว้กับ สีฟ้า แต่ขี้เกียจดูเมนูเลยบอกบริกรให้ไปเอาบะหมี่มาชามก็แล้วกัน สักครู่ก็ได้ชามข้างบนนั่นมา พอเห็นลูกชิ้นปลาน่ากินห้าลูกนั่น ใจก็คิดไปถึงเพื่อนคนหนึ่ง ก็ไอ้อู๊ดนี่ละครับ
ไอ้อู๊ดเป็นเพื่อนนักเรียนตั้งแต่ป.1ถึงม.3 มัน (อิอิ รักมากต้องเรียกมัน) เป็นกำพร้าพ่อแม่มาแต่เกิด กำพร้าแม่เพราะแม่ตายตอนมันเกิด นั่นแหละ แล้วกำพร้าพ่อเพราะพ่อมีเมียใหม่แล้วไม่เคย ดูดำดูดีลูกคนนี้อีกเลย
ยายเลี้ยงไอ้อู๊ดมาตั้งแต่มันลืมตา อยู่บ้านหลังเล็กๆ ในบริเวณบ้านลุง พี่ชายของแม่ แต่ป้าสะใภ้ไม่ค่อยเมตตาไอ้อู๊ดเท่าไร มันก็เลยมี ข้าวกินสองมื้อเช้าเย็น กลางวันอดเพราะได้ค่าขนมน้อยมาก มันพยายามเก็บไว้ซื้อของที่จำเป็น เช่น ดินสอ ปากกา เคราะห์ดีว่าลุงเป็นหมอ เวลาไม่สบายจึงมีลุงดูแล
ไอ้อู๊ดทำงานบ้านทุกอย่าง เรียกได้เลยว่า "ขี้ไม่ออกเยี่ยวไม่ออกบอกไอ้อู๊ด" แล้วก็น่าแปลก บ้านนั้นมั่งมีมหาศาล แต่ก็เป็นไอ้อู๊ดอีก ที่กลับไปดูแลเฝ้าไข้ลุงกับป้าในวาระสุดท้ายทีละคน
ตอนที่เรียนอยู่ด้วยกัน ไอ้อู๊ดชอบมานั่งใกล้ๆ ระหว่างกินอาหารกลางวัน หนูหล่อมีอาหารที่แม่แพ็คให้ไปกินกลางวันแล้วมีค่าขนมด้วย เห็น มันไม่ซื้ออะไรกินก็ถามว่าทำไมไม่กินข้าว มันว่ามีตังค์นิดเดียว มันต้องเก็บไว้ซื้ออย่างอื่น
หนูหล่อก็เลยชวนให้กินด้วยกันเพราะแม่ให้ไปเยอะ แล้วก็อยากซื้อ อย่างอื่นกินบ้าง ไอ้อู๊ดกินอาหารที่เหลือด้วยความยินดี (ก็มันกำลังโต กินสองมื้อและทำงานหนักได้อย่างไร) แต่ก็ยังไม่วายมองชาม ก๋วยเตี๋ยวของหนูหล่ออย่างคาดหวังว่าจะมีเหลืออีก
นานๆ เข้า สนิทกันมากมันก็ถือวิสาสะคีบลูกชิ้นไปกินเสียบ้าง 555 ตอนนี้หนูหล่อก็ของขึ้นสิครับ อุตส่าห์เก็บลูกชิ้นไว้กินทีหลัง โดนแย่งอยู่เรื่อยก็กลับบ้านฟ้องแม่ โดนแม่อบรมเสียจ๋อยไป แม่เพิ่ม กะตังค์ให้ แล้วบอกให้ซื้อเผื่ออู๊ดบ้าง แต่ไอ้อู๊ดก็ไม่เอาครับ มันว่าเหลือลูกชิ้นไว้ให้วันละลูกก็พอ
นี่ละครับ ที่มาของลูกชิ้นลูกสุดท้ายกับไอ้อู๊ด
แต่ไอ้อู๊ดสำนึกบุญคุณนี้อย่างที่หนูหล่อคาดไม่ถึง วันหนึ่งเราทำการบ้าน ผิดเหมือนกันเด๊ะ ครูโกรธซะหนวดกระดิก ตะโกนถามเสียงดังเหมือนฟ้าผ่า ใครลอกใครห๊า... เรามองหน้ากัน ก็โห... ไม่ได้ลอกซักหน่อย
เมื่อไม่มีใครรับ ครูว่าไม่ลอกแล้วเหมือนกันได้งัย หนูหล่อก็ว่า ง่ายมากเลยครับ ก็เรากินลูกชิ้นด้วยกัน หุหุ ครูเหวอ แต่พอนึกได้ ก็ตวาดอีก อย่าคารม อ้าว หนูหล่อเป็นงี้แต่เกิด ครูปิ๊งไอเดียใหม่ ไม่มีใครรับต้องฟาดซะทั้งคู่
โหยย แค่พูดก็เสียวแล้ว หนูหล่อไม่เคยโดนตี แม่พูดเสมอว่า พ่อแม่ต้องตีลูกเพื่อให้เชื่อฟังถือว่าไม่มีฝีมืออบรมลูกด้วยเหตุผล
ไอ้อู๊ดคงเห็นหนูหล่อหน้าซีด รีบยืดอกรับผิด หนูหล่อยิ่งซีดหนัก ร้องได้แค่ นายไม่ได้ทำ นายโกหกครู ไอ้อู๊ดเถียงทั้งน้ำตา นายดีกับเรา นายก็ไม่ได้ทำ เราให้นายโดนตีด้วยไม่ได้ ครูเลยต้องยอมเข้าใจว่า
เราทำการบ้านผิดเหมือนกันเพราะกินลูกชิ้นด้วยกัน 555
ไอ้อู๊ดไม่เลิกเป็นกำพร้า มันแต่งงานกับสาวนิสัยเหมือนๆ กันน่ะแหละ แต่อยู่ด้วยกันได้ไม่เท่าไรเธอก็ตายจากไป ทิ้งให้ไอ้อู๊ดเป็นกำพร้าเมีย
กับหนูหล่อนี่ ถ้าสบายดีก็ไม่ค่อยได้เห็นไอ้อู๊ด นอกจากนัดเจอกัน แต่ถ้า ไม่สบาย ยิ่งถึงเข้าโรงพยาบาล ไอ้อู๊ดจะไม่ยอมให้ใครอื่นเฝ้า มันหิ้วกระเป๋ามาเฝ้าจนหายทุกที มันว่า ให้มันเฝ้าเถอะ ไม่อยากเป็นกำพร้าเพื่อนอีก
ไอ้อู๊ดยินดีรับโทษแทน แถมเฝ้าไข้หนูหล่อในโรงพยาบาลถึงสี่หน ไม่เรียกมันว่า เพื่อนตาย แล้วจะให้เรียกอะไร
แต่สวรรค์ไม่ทิ้งคนดีไว้ให้เรานาน ไอ้อู๊ดหลับไม่ตื่นไปเมื่อสองปีก่อน แล้วทีนี้ ใครจะเฝ้าหนูหล่อเวลาเข้าโรงพยาบาล
ในที่สุด เพื่อนตายชื่อไอ้อู๊ดก็ทิ้งให้หนูหล่อเป็นกำพร้าเพื่อนเสียเอง บะหมี่ชามเล็กๆ ที่นึกว่าจะเบิ้ลก็เลยฝืดคอ ทิ้งลูกชิ้นลูกสุดท้ายไว้ในชามด้วย
ไม่เคยมีใครฝันถึงไอ้อู๊ด มันคงไปดีหมดเวรหมดห่วงแล้ว เสียดายไอ้อู๊ดไม่มีลูก ไม่เช่นนั้น หนูหล่อก็คงได้เป็นพ่อกับเขาบ้าง
อู๊ดเพื่อนรัก เราคิดถึงนายจัง
![](https://www.bloggang.com/emo/emo35.gif) ![](https://www.bloggang.com/emo/emo35.gif) ![](https://www.bloggang.com/emo/emo19.gif) ![](https://www.bloggang.com/emo/emo35.gif) ![](https://www.bloggang.com/emo/emo35.gif)
|
Nulaw-08.BlogGang.com
ภาวิดา คนบ้านป่า
![](../images/butt-follow-mini.png) ผู้ติดตามบล็อก : 140 คน [ ?]
|
|