★ กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว ... (2007)




บ่อยครั้งที่...

มักจะนึกถึงประโยค ----> กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว ... ในช่วงจังหวะเวลาที่เจอใครที่ไม่ได้เจอมานานชั่วนาตาปี ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลกลใดก็ตาม บางทีนึกครึ้มก็เอาประโยคนี้มาพูดล้อเล่นกับเพื่อนให้ได้ขำได้ฮากัน แม้จะรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ (แถวบ้านเรียก เอาเรื่องจริงมาพูดเล่น) และบางครั้งบางที ในใจก็ร้องประโยคนั้นออกมาเป็นเพลง ยามที่เจอ..ใครบางคน...ที่...เกือบจะลืมไปแล้ว..

จากวันนั้น จนถึงเมื่อวานนี้ ก็ สามปีกว่าแล้ว...ที่ไม่ได้เจอ ที่ไม่เห็นหน้า ที่ไม่ได้ข่าวคราว

เหตุการณ์แบบนี้ (แบบตามประโยคนั้น) ทำให้นึกถึงหนังอยู่หลายเรื่องที่เล่าถึงตัวละครอย่างน้อย 2 ตัว(คน) เคยใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันมาแล้วแล้วก็เกิดเหตุให้ต้องพลัดพรากทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจ อย่างเช่นหนังเรื่อง Sound of the Sea (บิกัส ลูน่า, 2001) เมื่อวันหนึ่งสามีก็กลับมาหาเธอ หลังจากตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอคิดว่าเขาได้ตายในท้องทะเลไปแล้ว หรือใน The Page Turner (เดนนิส เดอร์คอร์ท, 2006) ที่เมลานี (เดบอร่า ฟรังซัว) กลับมาแก้แค้นคนที่(เธอคิดว่าหล่อน) ทำให้เธอไม่ได้เป็นนักเปียโน แม้เรื่องราวมันจะผ่านไปแล้วร่วม 10 ปี

หรืออีกใน Birth ( โจนาธาน เกรเซอร์, 2005) ที่สามีของ แอนนา (นิโคล คิดแมน) เสียชีวิตไปแล้วแต่ก็ยังกลับมา แม้จะอยู่ในร่างของ 10 ขวบก็ตาม

หรือใน รักแห่งสยาม ที่ พลอย ไลลา รับบทเป็นทั้ง แตง และ จูน
พลอย กลับมาเป็นตัวละครอีกตัวหนึ่งในสายตาคนดู แตง กลับมาอีกครั้งหนึ่งในสายตาของสุนีย์และกร (สินจัย หงส์ไทยและ ทรงสิทธิ์รุ่งนพคุณศรี) ที่เคยหมดหวังไปแล้วกับการหายตัวไปของลูกสาว

หรือในหนังบ้านๆ อย่าง The Break-Up (เพย์ตัน รีด, 2006) ที่ เจนนิเฟอร์ อนิสตัน และ วินซ์ วอห์น แสดงเป็นคู่สามี-ภรรยา ที่ลงท้ายชีวิตคู่ด้วยเตียงหักแยกทางต่างคนต่างไป จนวันเวลาผ่านไประยะหนึ่ง ทั้งสองได้บังเอิญเดินมาเจอกันอีกครั้ง หรือใน Prime (เบน ยังเกอร์, 2005) ที่ อูม่า เธอร์แมน แสดงเป็นสาวใหญ่และ ไบรอัน กรีนเบิร์ก หนุ่มยังละอ่อนได้ตกหลุมรักกัน แต่เมื่อทั้งสองย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันแล้ว ด้วยวิสัยทัศน์และวิจารณญาณที่ต่างกัน(ด้วยวัย)ของทั้งสอง เลยทำให้อะไรๆก็ไม่ราบรื่นจนต้องแยกย้ายกันไป แล้ววันหนึ่ง ทั้งสองก็กลับมาเจอกัน

ห่างๆกันไปตั้งนานสองนาน แต่ยังบังเอิญกลับมาเจอกันอีกได้ ถ้าไม่เชื่อในทฤษฎี " โลกกลม " ของคริสโตเฟอร์ โคลัมบัสแล้ว ก็ไม่รู้ว่าจะใช้คำว่าอะไรมาแทนเหตุการณ์แบบนี้

แต่ที่สำคัญคือ เจอ แล้ว...ทำไงดี

หนังทุกเรื่องที่ยกตัวอย่างไปแล้ว มีทางออกไว้ให้กับคำถามที่กว้างเยี่ยงนี้ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะการันตีว่าไหนๆมันก็เคยอกหักกันแล้ว มาเจอกันอีกทีก็ควรจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง (จบแบบมีความสุข แบบว่าและแล้ว 2 คนนั้นก็กลับมาคืนดีและครองรักกันอย่างมีความสุข แล้วภาพสุดท้ายของหนังก็จะเป็นภาพของคนสองคนยืนย้อนแสง เกาะเอวกันริมทะเล เห็นตะวันที่กำลังจะลับขอบฟ้าอยู่รำไร ผิวน้ำสะท้อนแสงสีทองและเต้นระยิบระยับราวกับกำลังปรบมือร่วมแสดงความยินดีไปกับเรา) เสมอไป โดยเฉพาะในเรื่องภูเขาหลังหักนี่ Brokeback Mountain (หลี่ อัน, 2005) จบได้รวดร้าวบาดจิตเหลือทน

หลังจากรื้อเรื่องราวจากหนังและเชคดูคำตอบตอนท้ายแล้ว ในที่สุดก็ถึงเวลาที่จะหาคำตอบให้กับตัวเอง...เสียที


3 ปีกว่าที่ผ่านไป

โฟกัสไปที่วันสุดท้ายก่อนจาก

เรายังค้างคำถามที่ตั้งใจจะถามไว้เพียงหนึ่ง แต่ไม่มีโอกาส

คำถามที่...เราแทบจะลืมไปแล้ว หากไม่โดนสะกิดให้ผุดขึ้นมาอีกครั้งเมื่อวานที่เราได้เจอกัน

" เงินสามพันที่ยื้มไป เมื่อไหร่จะคืน..."


กลับมาทำไม๊ ฉันลืมเธอไปหมดแล้ววว♪

ความหวังที่เคยเพริดแพรว ♪ ฉันลืมหมดแล้วไม่อยู่ในใจ

มันเป็นอดีต ไม่คิดจะฟื้นคืนใหม่ ♪ ดีแล้วต่างคนต่างไป

กลับมาทำไมทำไมต้องมา.....♪ ♬♪



++ หมายเหตุ

ชื่อหัวเรื่องนำมาจากเนื้อเพลง " กลับมาทำไม " ของเอกราช สุวรรณภูมิ
และ 4 บรรทัดสุดท้ายก่อนถึงหมายเหตุ คือเนื้อเพลงท่อนแรกของเพลงนั้น




Create Date : 15 ธันวาคม 2550
Last Update : 15 ธันวาคม 2550 14:57:37 น. 14 comments
Counter : 2178 Pageviews.

 
555 แวบแรกที่อ่านหัวเรื่องบล็อก พี่นึกถึงนี่เลยล่ะ ...
กลับมาทวงตังค์ ... เธอยังใช้หนี้ชั้นไม่หมดเลย
พออ่านมาถึงด้านล่าง ... คิดเหมือนกันเลยฟ่ะ อิอิ

ป.ล. พี่โหวตให้น้องเรนจังไป 3 คะแนนเลยนะเนี่ย แหะๆๆๆ


โดย: สะเทื้อน วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:15:08:17 น.  

 
เอกราช สุวรรณภูมิมาเองเลยรึเนี่ย
อิอิอิ

ต้องโหวตสาขาภาพยนตร์ครับ
3 คะแนนเต็ม
จากกะว่าก๋าครับ



โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:16:21:39 น.  

 


โดย: sepsis IP: 58.136.51.141 วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:16:41:10 น.  

 
555
เจ๋ง ไปเลยฮะ เห็นรูป นึกอยู่ในใจว่าจะพูดถึงหนังเรื่องนี้ซะอีกอะ อ่านๆไป ไหง ไม่เห็นพูดถึงรูปที่นำมาแปะเลยอะเจ้ ..
** คุณ สะเทื้อน อ่านแค่หัว ก็เดาได้ทันที แสดงว่าเป็นแฟนบล็อกตัวจริงเลยนะฮะ เอะ ..หรือว่าเจอคนยื้มตังค์ บ่อยอ่า 55+

ส่วนผม บอกตามตรง บล็อกนี้หักมุมซะงั้นง่ะ เอิ้กๆ


โดย: haro_haro วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:17:09:04 น.  

 
** เพลงนี้ของ เอกราช สุวรรณภูมิ งั้นหรือ
เคยย ไ้ด้ยินนะ แต่มะรู้จักเจ้าของง่ะ
สงสัยเจ้ เรา ร้องได้ด้วยล่ะมั้งเนียะ


โดย: haro_haro วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:17:14:21 น.  

 
พี่หนุ่ม
ขอบคุณค่าสำหรับคะแนนโหวต
ทุกคะแนนเสียงมีความสำคัญ อย่าลืมไปลากตั้งเอ้ย เลือกตั้งนะคะ

กะว่าก๋า
ขอบคุณจิงๆค่ะสำหรับคะแนนโหวต

sepsis
^_^

haro_haro
เพลงนี้อ่ะเหรอ...ร้องได้สิ จบด้วย แต่ต้องเอาเนื้อมากางนะ อิอิ
ส่วนภาพที่เอามาแปะก็ มันเกี่ยวกันแหละ เพราะมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการลืมไง อยากลบความทรงจำบางส่วนออกไป



โดย: renton_renton วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:20:00:56 น.  

 
55555555555555555555555555555555
หักมุมได้เลวรัายมากๆ


โดย: nanoguy วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:23:44:58 น.  

 
555 ชอบเพลงนี้จังคะคุณเรนตัน เนื้อเพลงได้อารมณ์จริง เอ๊ะนี่อ่านเรื่องหนังที่คุณเรนตันรีวิวหรอเนี่ย ฮิๆ

ปล.1 เพิ่งรู้ว่าเพลงนี้เป็นเพลงของเอกราชจากคุณเรนตันนี่ล่ะคะ
ปล.2 เราโหวตให้3คะแนนกับสาขาภาพยนต์เลยล่ะค่ะ
วู้ๆยังกับประกวดลูกโลกทองคำเลยนะเนี่ย


โดย: i_am_redangel วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:1:04:33 น.  

 
ฮิ ฮะ แดงเดือดเจอกันเน้อ...


โดย: i_am_redangel วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:1:05:07 น.  

 
ฮา...

ไหนๆ แล้ว คิดดอกเบี้ยไปเลยดีกว่า


โดย: แค่เพียงรู้สึกสุขใจ วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:7:19:45 น.  

 
ฮ่า ฮ่า ก้ำๆ กึ่งๆ ว่าจะเป็นเรื่องนี้ตอนจบหรือเปล่า
แต่ว่าไม่ได้ใช้วิชาหมอลักษณ์ฟันธง แต่ว่าอ่านมา
ทั้งหมดก็มาขำก๊ากเอาตอนจบนี่ล่ะคะ ....


เอ๊าก่อนไปก็โหวตๆๆๆ ก่อนน๊า


โดย: JewNid วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:15:11:04 น.  

 
เอ่อ .........

แหม...ก็ตั้งสามพันนิ 5555


โดย: คำห้วน-lopzang-เฉือนคำรัก วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:19:57:10 น.  

 
nanoguy
^_^"

นางฟ้าสีแดง
ดีใจด้วยก็ได้ที่ชนะมะคืน
หะหะ ขอบคุณค่ะสำหรับคะแนนโหวต^_^

น้าเอ้
นั่นอ่ะดิ อย่างนี้ต้องคิดเป้นดอกเบี้ยแบบฝากประจำ..ท่าทางจะได้เยอะ 555

JewNid
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตค่าคุณนิด (^_^)

คำห้วนฯ
น่านอ่ะดิ ตั้งสามพันเชียวนา ทำงานกว่าจะได้มา...หุหุ



โดย: renton_renton วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:8:34:30 น.  

 
อ้าวมี Twist

เอาเรื่องแต่ละเรื่องมาร้อยคล้องกันได้ดีครับ

เออเรนตั้นเตือนเรื่องแปรงสีฟันพอดีเลย ไม่งั้นลืมนะเนี่ย


โดย: BloodyMonday วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:20:14:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

renton-renton
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Photobucket.Just wait until night then switch the light off
DeUsynlige (2008) Erik Poppe : : หนึ่งเป็นผู้ทำลาย หนึ่งเป็นฝ่ายสูญเสีย เวลาผ่านต่างฝ่ายต่างเริ่มชีวิตใหม่แต่ที่สุดแล้วโชคชะตาก็นำพาให้ทั้งสองต้องมาเผชิญหน้ากัน ~ ถึงพล็อตจะสามัญแบบนี้แต่หนังวางสถานการณ์ที่แสดงและเหตุการณ์ที่ซ่อนอยู่ได้หมาะกันดีมาก การถ่ายโอนตัวละครจุดศูนย์กลางของเรื่องจากคนหนึ่งไปคนหนึ่งก็ไหลลื่น เรื่องราวที่บรรจุความกดดันต่อสู้กับตัวเองของตัวละครก็เข้มข้น และ "โอกาส" เป็นสิ่งที่หนังขอให้เราเห็นเป็นสำคัญเพราะที่สุดแล้วเราจะเห็นว่าฝ่ายที่เคยสูญเสียกลับด้านมาเป็นผู้ทำลายบ้าง ทั้งหมดเป็นความละเอียดในอารมณ์ของผกก.ที่ทำออกมาได้น่าชื่นชมจริงๆ
Adventureland (2009) Greg Mottola : : เด็กหนุ่มพรหมจรรย์และเด็กสาวเมียเก็บนายช่างของสวนสนุกเกิดลังเลในความรู้สึกที่มีให้แก่กัน ครั้นจะจูนกันติดกลับมีเรื่องให้เข้าใจผิดกันซะงั้น ~ ปั๊ปปี้เลิฟสนุกๆ ประสาวัยรุ่นวัยเรียน ฉากหลังเป็นยุค 80 ที่มีกัญชาเป็นสื่อกลางสร้างความสัมพันธ์ เพลงดิสโก้ ฟังก์ พั้งค์ จากยุคนั้นก็อัดกันขนกันมาเพียบ เพลิน และมองว่า คริสเตน สจ๊วต นั้นดูทื่อมะลื่อไงไม่รู้
Mutum (2007) Sandra Kogut : : เด็กชายคนหนึ่งแถบบ้านนาของบราซิล ต้องเผชิญกับความดุดันของพ่อ สนิทกับอาแต่เหมือนเขาจะมาจีบแม่ ถูกเพื่อนวัยเดียวกันเหน็บแนมและที่สำคัญคือสูญเสียเพื่อนรักที่สุดในชีวิต ~ อะไรจะแกร่งเกินนี้ไม่มีอีกแล้ว เจ้าหนูไม่ได้อยู่ในร่างของคนมองโลกในแง่ดี หากแต่ให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยความเข้าใจและมองถึงสิ่งที่ตนต้องทำ ... ชอบเรื่องที่แทรกอยู่เล็กๆ อย่างความผิดปกติทางสายตา (สายตาสั้น) เมื่อมันเกิดขึ้นกับคนในชนบทซึ่งไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร จะเห็นความแตกต่างก็ต่อเมื่อได้ลองสวมแว่นตาเท่านั้น
Dalkomhan insaeng (2005) Ji-woon Kim : : มือขวาของเจ้าพ่อฝีมือสุดเนี้ยบทำการใดไม่เคยล้มเหลว ตีรันฟันแทงเตะต่อยขอให้บอก แต่จะมาตายเอาก็เพราะริอาจมีใจให้ “เด็ก” ของเจ้าพ่อ ~ หนังแก็งส์เตอร์ของพี่ๆ เกาหลีเขาต้องบอกว่าออกแบบท่าทางกันมาดี ดูแล้วเพลิน นึกถึง Transpotter ที่ เจสัน สเตแธม ในชุดสูทหรูระยับแต่ยกแข้งขาถีบยันได้ดีเอาเรื่อง ทรยศหักหลังยังเป็นชนวนหลักที่สร้างสีสันให้กับหนังแนวนี้ สนุกดีแม้จะชวนสับสนนิดหน่อยว่าใครอยู่ฝ่ายไหนลูกน้องใคร (ก็หน้าตาเขาคล้ายกันน่ะ)
Noise (2007) Matthew Saville : : หนังมีส่วนผสมของความเป็นหนังเขย่าขวัญอยู่เพียงส่วนหนึ่งทั้งๆ ที่มีเหตุสะเทือนขวัญรุนแรง แต่... อ่านต่อ ที่นี่
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
15 ธันวาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add renton-renton's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.