★ LINKIN PARK :: Live in Bangkok

เล่าอย่างกระชับกับคอนเสิร์ต เมื่อคืนวันอาทิตย์ที่ 11 พฤศจิกายน 50

บ่ายๆวันอาทิตย์

ตอนไปก็...นั่งรถตู้ไป ปรากฏว่ารถยางแตก! ในระยะอีกราวกิโลนึงก็จะถึงเมืองทอง
เรานั่งอยู่ตำแหน่งตรงใกล้ล้อหน้าที่มันระเบิดพอดี ตกใจมากกกกกกกกกกก นึกว่ามีใครมาลอบยิง 555
แต่เค๊าประสานงานกันได้เยี่ยมมากๆ นั่งรอราว 10 นาที ก็มีรถมาให้เปลี่ยนคัน

ถึงลานแอคทีฟสแควร์ราวบ่าย 2 โมงครึ่ง ประชากรเสื้อยืดสีดำยังบางตา (เรากลัวคนไม่หันมามองก็เลยใส่เสื้อสีส้ม)
และเพราะซื้อตั๋วที่เมเจอร์ (คิดค่าบริการเพิ่มตั๋วละ 10 บาท) เลยต้องรีบมารับบัตรแข็งหน้างาน
สิ่งที่ได้รับคือบัตรแข็ง สายคล้องคอออกอารมณ์ประมาณเป็นสต๊าฟ ตามภาพที่ปรากฏด้านบน

ระหว่างนั้นก็เดินไปเดินมา สังเกตการณ์ทางเข้าทางออกว่าเราจะต้องเข้าทางไหน
แวะถ่ายรูปกับป้าย LP ที่มีภาพครบทั้งวง .. ทีแรกไม่มีใครสนใจป้ายเลยนะ แต่คนผ่านไปมาคงเห็นเราสนุกสนาน เค๊าก็เอาบ้าง 55 กลายเป็นมีการรอคิวเข้าฉากเพื่อถ่ายคู่กับโปสเตอร์ LP ไปซะงั้น

ราวบ่าย 3 โมง ผู้คนก็เริ่มทยอยกันมา รถติดนิดหน่อย มองไปทางไหนก็เห็นพลพรรคเสื้อดำกางเกงขาลีบเต็มพรึ่ดไปหมด
มีกลุ่มเด็กหนุ่มเปรี้ยวๆเมาๆ 4-5 คน เสียดังตะโกนอะไรซักอย่าง เหมือนว๊ากรับน้อง..สมใจเค๊าแหละ เรียกร้องความสนใจของผู้คนแถวนั้นให้หันไปมองได้และเดินหนี ถอยห่างๆ

ดูเวลาแล้วใกล้จะได้เวลาประตูเปิด ก็เลยเดินไปต่อคิวตรงทางเข้าประตูฝั่ง AL (ติดเวทีซีกซ้าย) ซึ่งมีคนมายืนมานั่งเข้าคิวต่อแถวกันแล้ว 2 แถวยาวประมาณหนึ่ง
บ่าย 4 โมง เจ้าหน้าที่ก็ปล่อยให้เข้าไปยืนจองที่

จากขอบเวที ก็มีช่องอีกราวเมตรครึ่ง แล้วถึงจะเป็นแดนของคนดูล็อค A
เรายืนอยู่ราวแถวที่ห้า กะว่าจะขอสบตากับพี่เชสเตอร์จังๆสักที เพราะจากประสบการณ์จากเมื่อ 3 ปีที่แล้วที่อยู่ล็อค B นั้น มองเห็นคนบนเวทีไม่ชัดและตัวเหลือเท่ามด

ระหว่างรอ ราวจะ 5 โมงเย็น ก็มีฝนโปรยเล็กน้อย พอให้ใจหาย แต่คงด้วยกระแสจิตต้านจากคนดูทั้งหมด ฟ้าเลยสว่างเป็นใจให้ฝนหยุด
มีลมพัดเย็นโชยมาบ้าง โชคดีที่อากาศไม่ร้อนมาก

ไม่นานเกินรอ

Futon ก็มา...
กรี๊ดดดดดดดดด... ขอสมัครเป็นแฟนเพลงตลอดไป...ให้ตายสิ โดนจิตอย่างแรงงงงง
ไม่สามารถบอกรายชื่อเพลงได้เพราะไม่มีข้อมูลอะไรเลย หุหุ ร้องตามก็ไม่ได้ซักเพลง
ได้แต่ทำตัวและทำใจไปตามจังหวะ
Futon ร้องหลายเพลง

...

ไม่นาน Retrospect ก็มา

เพลงมันส์ดี ไม่เหมือนได้ยินจากทีวี ก็แหงล่ะ เครื่องขยายเสียงต่างกันราวฟ้ากับเหวขนาดนั้น
มีเพลงคุ้นๆ ที่เราพอจะงึมงำได้บ้าง แต่ตัดสินใจไม่ดำน้ำ เพราะอายน้องๆข้างๆที่เค๊าร้องตามได้ทุกเม็ด
ชาวต่างชาติที่ยืนข้างๆบอก "เจ๋งดี วงนี้"

เมื่อ Retrospect ไป Slot Machine ก็มา
มีเพลงคุ้นๆอย่างเคย แต่ก็ยังร้องไม่ได้อยู่ดี 555
3 วงที่ขึ้นมาโชว์มาแสดงนี้ ดิชั้นร้องได้อยู่เพลงเดียวคือเพลง "ตาสว่าง" ที่ Slot Machine ยืมของ Modern Dog มาร้อง
อันนี้ร้องได้ครบจบกระบวนความ เพราะเป็นเพลงโปรด

ช่วงรอยต่อระหว่างเพลง แอบเห็นเจ้าหน้าที่บางคนเข้ามากระซิบนักร้องนำ Slot Machine ไม่รู้คุยอะไรกัน
...บอกรักกันป่าวไม่รู้
เรารู้สึกว่าวงนี้ร้องอยู่หลายเพลง..ช้าบ้าง มันส์บ้าง แล้วก็ถึงเวลาที่เค๊าต้องลง
ชาวต่างชาติที่ยืนข้างๆคนเดิมบอก เออ...ไปซะที
แหมะ..พี่ก็...รู้น่าว่ารอ LP...... ใจเย็นดี๊

....

เวทีว่างลง ทิ้งระยะห่างไปนานผิดปกติ

2 ทุ่มกว่าแล้ว Ebola ก็ยังไม่มา
ประชาชนเริ่มซุบซิบงึมงำ หันหน้าเข้าหากัน ปรึกษากัน ทำหน้ายุ่งๆ
ซักพัก อยู่ๆ เพลงสรรเสริญพระบารมีดังขึ้น เกือบทุกคนร้องตาม
ข้างหลังเราเริ่มมีเสียงเด็กสาวชาวต่างชาติหัวเราะคิกคักและพยายามจะเบียดจะดันขึ้นมา
เพลงสรรเสริญพระบารมีจบ หันไปดู น้องเค๊ามากันเป็นหมู่คณะเลย ทำตาบ้องแบ๊วและทำเนียน "ซ้อรี ซ้อรี" แล้วพยายามแทรกตัว เบียดและดันจนแถวที่ยืนๆกันอยู่ต้องเอียงกะเท่เร่ระเนระนาดกันไปหมด

ขณะที่เราตาเขียวใส่น้องๆผมทอง Ebola ก็ขึ้นเวทีมาหลังจากเพลงสรรเสริญพระบารมีจบ มาด้วยแบบฟอร์มของการเป็นร็อคเกอร์ เสื้อดำ กางเกงดำ

ส่วนเราและสาวไทย น้องๆห้าวๆชาวไทยรอบตัวก็ยังบ่นและไม่ยอมเสียดินแดนให้ชาวต่างชาติได้ง่ายๆ ก็เลยรวมพลังกันต้าน เกาะแขน จับแขนต่อกัน พยักหน้าหงึกๆให้กัน ร่วมกั้นพื้นที่ไว้
(มัน) ดันมา เราก็ดันไป บริเวณที่เรายืนและรัสมีรอบตัวอีกราว4-5 เมตรกลายเป็นคลื่นยักษ์ ใครเสียหลักล้มน่ะ..แย่แน่ๆ ไอ้เราก็เกร็งตัวสุดฤทธิ์เหมือนกัน
พลางนึกในใจ นี่ตรูมาทำอะไรที่นี่วะ จะมาดู LP นะเนี่ย ไม่ได้หวังต้องมารักษาแดนดินและตรึงกำลังขนาดนี้นะเว้ยเฮ้ย!!!

ก็ยื้อกันอยู่นาน เพลงเพลิงเลยไม่ได้ฟัง ไม่ได้ดู

ทั้งๆที่ Ebola เป็นวงที่เรารู้จักอยู่หลายเพลง รอจะร้องตาม แต่ต้องมาเสียสติเพราะเด็กผมทองเหล่านั้น...
มันน่าจับต้มกินซะมากๆเลย

เหนื่อยก็เหนื่อย หิวน้ำก็ด้วย ข้าพเจ้ามายืนรอตั้งกะตะวันยังไม่ลับขอบฟ้า เพื่อจะมายืนตรงนี้ให้ได้
แล้วพวก(แก)น้องๆมาจากไหน มาจากด้านหลัง โอเค มาดีดี อาจจะมีน้ำใจแบบเคืองๆเบี่ยงตัวให้มายืนด้วยกัน
แต่พวก(แก๊..)น้องๆเล่นมาเนียนทำเสียงน่ารักหัวเราะแบบคิกขุ... หึหึ เดี๋ยวพี่....ให้

เป็นอันว่า จน Ebola ลาไปแล้ว สงครามข้อศอกและต้นแขนก็ยังไม่สงบ ยังมีก่อศึกกันเนืองๆ

....

3 ทุ่มกว่า...

เจ้าหน้าที่ที่เป็นชาวต่างชาติ ทำตัวตะคุ่มๆ มาเดินเช็คดูนู่นดูนี่ คนดูก็...กรี๊ดดดดดดดดดด
เพราะชวนสงสัยว่าเป็นสมาชิกในวง LP รึเปล่า

ก็เปล่าเลย 5555


พักใหญ่ๆ
มิสเตอร์ฮาน ก็ออกมาปรากฏกาย เรียกเสียงกรีดร้องจากคนทั้งลาน ให้คนทั้งโลกหันมามอง
แล้วสมาชิกวงทั้งหมด ก็ทยอยกันออกมา ไมค์ ชิโนดะ // โอ...ไมค์ ชิโนดะ ผอมลงมาก เท่ซ๊า...
ฟีนิกซ์, แบรด, ร็อบ และ เชสเตอร์เตอร์เตอร์เตอร์

เชสเตอร์ออกมาพร้อมกับเสื้อเชิ้ตสีแดง ผ้าพันข้อมือที่(เคย)หักและยังเจ็บอยู่ ก็สีแดง และออกมาพร้อมกับเพลง One Step Closer ที่ทุกคนในลานเพลินแห่งนี้ก็พร้อมใจกันโยกหัว ขย่มพื้น..โดดดด

ที่ว่าพลังงานได้ถูกใช้ออกไปตั้งกะบ่าย 3 บ่าย 4 และแบตจวนจะหมดแล้วนั้น เมื่อได้พบกับสี่งที่รอ คนที่ใช่แล้ว ก็เหมือนปลาได้น้ำ ต้นไม้ได้ฝน สดชื่นกันถ้วนหน้า มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที จะยืนเป็นตอไม้ตายซากก็ใช่ที่...
ว่าแล้วก็...เอ้า...โดดดดดดดดดดดดดด

แอบเห็นเวลาเชสเตอร์กระโดด อันเดอร์แวร์ก็ สีแดง....จริงจริ๊ง...ไม่ได้มั่ว (จ้อง)เห็นมากะตา 555

มีอยู่จังหวะหนึ่งที่พี่ต่างชาติ แมนๆ ตัวใหญ่ๆ เสียงห้าวๆ ตะโกนข้ามหัวดิชั้น ความว่า

" เช้สเต้อร์เอ้อเอ้อเอ้อ ไอ เลิฟ ยู้ว "
(นึกในใจ เหวยยยย....)

Linkin Park เล่นกันมันส์ แบบนันสต๊อป หลายเพลง Set List ดังนี้
One Step Closer
Lying From You
Somewhere I Belong
No More Sorrow
Papercut
Points of Authority
Wake
Given Up
Don’t Stay
From The Inside
Leave Out All The Rest
Numb
Pushing Me Away
Breaking The Habit
Shadow Of The Day
in the End
Bleed It Out

จำไม่ได้ว่าในช่วงรอยต่อของเพลงไหน ที่เชสเตอร์พูดไทยทักทายแฟนเพลง "สวัสดีครับ" แล้วก็เห็นแกเดินไปหยิบโพยขึ้นมาอ่าน " ผม รัก เมือง ทาย " แล้วคนดูก็กรี๊ดดดด ยิ้มหน้าบาน ไม่รู้ทำไม

เพลง Bleed It Out จากอัลบั้มล่าสุด Minutes to Midnight เป็นเพลงที่เราเฉยๆ ออกค่อนข้างไม่ชอบ เพราะจังหวะมันเร็ว (555) แต่พอเล่นสดบนเวที กลับเป็นเพลงที่เล่นได้สนุกมากๆ ทางวงใส่ลูกเล่นแพรวพราวโดยมีผ่อน มีหนัก มีช้าและมันส์ ให้คนดูร้องตามบางท่อน หนุกหนานๆ เยี่ยมเจงๆ

แต่แล้ว.......สิ่งที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น

เมื่อเพลง Bleed It Out จบลง ทุกคนก็ลาแฟนเพลง แต้งกิ้ว แต๊งกิ้วววววว ทยอยเดินกันเข้าหลังเวที
บางคนก็รู้ไต๋ บางคนอาจไม่เข้าใจ เพราะเราได้ยินเสียงคนบ่น ไรวะ ไรวะ
ถูกต้อง...เป็นธรรมเนียมที่เมื่อเขาเข้าไปกันแล้ว(แสร้งว่าจบแล้ว) เราก็ต้องร้องเรียกเขาออกมาอีกครั้ง

ถึงแม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าเดี๋ยวเค๊าต้องออกมา แต่เราก็รู้สึกว่า...ก็อยากจะตะโกนเรียกให้ออกมา จากใจจริงๆ ไม่ใช่แค่ทำตามธรรมเนียมที่เคยยึดถือปฏิบัติ
กลัวพวกเค๊าจะไม่ออกมาเหมือนกัน....ก็เลยต้องร้องเรียกหา

ขณะนั้น เจ้าหน้าที่ต่างชาติบางคนก็มาเก็บนู่นเก็บนี่ ถอดปลั๊กและเสียบเข้าที่เดิม (ฮา...อันนี้แซวเค๊าน่ะ)
...

พักใหญ่ๆ พี่ไมค์ ชิโนดะ ออกมาก่อนใครเพื่อน เข้าประจำที่ที่คีย์บอร์ดของแก..
แล้วเพลง What I’ve Done ก็ถูกบรรเลง เรียกเสียงกรี๊ดจากคนดูได้ลูกเบ้อเริ่ม เชสเตอร์ ตามออกมา และสมาชิกทุกคนก็ทยอยออกมาทำหน้าที่ของตนจนเพลงจบ แล้วต่อด้วย Faint ...

Faint เป็นเพลงสุดท้าย ส่งลาประชาชนคนดูชาวไทยในคืนนั้น
หลังเพลง Faint จบ Linkin Park โบกมือบ๋ายบายคนดูและพูดขอบคุณ
"แต้งกิ้ว แต้งกิ้ว...."

มิสเตอร์ฮาน คว้ากล้องดิจิตอลส่วนตัวออกมาถ่ายคนดู กดไปหลายแช๊ะจนหนำใจ...แล้วก็โบกมือบ๋ายบายกันอีกรอบ เดินเข้าหลังเวที

+ + สิ้นสุดการรอคอยแล้วจริงๆ หลังจากมองตามหลังเชสเตอร์เดินเข้าไปหลังเวที จนลับหายไปจากสายตา

...
...

From The Inside :: LP :: ถ่ายเอง คุณภาพก็..ไม่ค่อยดีเพราะบันทึกด้วยมือถือ

 

Create Date : 14 พฤศจิกายน 2550		8 comments
Last Update : 15 พฤศจิกายน 2550 17:00:31 น.
Counter : 1805 Pageviews.
Share Tweet