เป็นผู้ใหญ่ไม่ง่ายเลย

เป็นผู้ใหญ่มันเหนื่อย ยิ่งโตยิ่งเหนื่อย ยิ่งแก่ก็ยิ่งแล้วใหญ่ ทำอะไรนิดอะไรหน่อยก็อดที่จะบ่นไม่ได้ว่าเหนื่อย ไม่ใช่แค่เหนื่อยกายแต่เหนื่อยใจด้วย กว่าเราจะมาถึงวันนี้เราผ่านอะไรมาบ้าง ในวัยเด็กเรารีบโตเกินไปไหม ทำให้เราไม่ตั้งใจจะเป็นเด็กมากเท่าที่ควร บางครั้งก็รู้สึกเสียดายเวลาในวัยเด็กที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เคยคิดนะถ้าย้อนเวลาได้ Magnolia จะตั้งใจเป็นเด็กมากกว่านี้ ตอนกลางวันครูให้นอนกลางวันก็จะนอน ไม่ชวนเพื่อนคุย ตอนโตมาจะได้สุขภาพดีพักผ่อนเพียงพอ ตอนประถมจะกล้าแสดงออกในด้านการร้องเพลง ป่านนี้อาจจะเป็น DIVA ตอนมัธยมน่าเล่นกีฬาให้จริงจัง โตมาก็อาจจะเป็นนักกีฬาทีมชาติ หรือเป็นผู้จัดการทีมอะไรสักอย่างไปแล้ว

ที่สำคัญคือตอนเด็กต้องค้นหาความสามารถพิเศษหรือพรแสวงให้เจอสักอย่าง ไม่ว่าจะเป็นดนตรี ศิลปะ ขับร้อง กีฬา การทำอาหาร อะไรก็ตามที่ไม่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีมากนักซึ่งจะพัฒนาเป็นงานอดิเรก ต่อยอดทางการศึกษา หรือหากไม่ได้ศึกษา อนาคตก็ยังสามารถหยิบใช้เป็นอาชีพได้เมื่อวันหนึ่งไม่ได้ทำงานประจำแล้ว

เป็นเด็กท้อแท้ ผิดหวังเสียใจ ร้องไห้วันเดียวก็หายก็ลืม แต่เป็นผู้ใหญ่อยากจะร้องไห้ก็ต้องกลั้นไว้ มักได้คำปลอบใจกับคนวัยแกร่งด้วยกันว่า “โตแล้วอดเอา” คืออดทนกลืนเลือดแสร้งเข็มแข็ง ร้องไห้ได้ แต่ใครอย่าให้คนอื่นเห็นน้ำตาง่ายๆ มันจะเสียฟอร์ม

การเป็นผู้ใหญ่ไม่สนุกเหมือนเด็กเลยสักนิด ขนาดเป็นผู้ใหญ่มาขนาดนี้แล้วยังไม่ชินเลย

Create Date : 27 สิงหาคม 2566		0 comments
Last Update : 27 สิงหาคม 2566 9:16:51 น.
Counter : 502 Pageviews.
Share Tweet