1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31
คนเดี๋ยวนี้หากินกันแปลกๆ
ช่วงสายๆของสัปดาห์ที่ผ่านมานี้เอง ชายร่างกำยำขี่มอเตอร์ไซค์มาที่บ้านคุณยายหลังริม เป็นอาคารตึกแถว เห็นคุณยายรดน้ำต้นไม้อยู่นอกรั้ว ชายที่ไม่เคยรู้จักมักจี่กันมาก่อน เข้ามาตีสนิท ขอใบกระเพราบ้าง ตระไคร้บ้าง คุณยายใจดีกำลังจะตัดให้ พอคุณยายเผลอ ชายคนดังกล่าวก็ผลักประตูเข้าไปในบ้าน เดชะบุญที่ลูกสาวและลูกเขยอยู่ข้างใน มันจึงเผ่นแนบออกมาแทบไม่ทัน เย็นวันเดียวกัน ที่บ้านหลังริมเป็นอีกด้านหนึ่งของตึกแถว แต่คนละด้านกับบ้านคุณยายข้างต้น ซึ่งห่างกันราว ๓๐ ห้อง เจ้าของบ้านเกษียณแล้ว ไม่ค่อยแข็งแรง แค่พยุงกายเดินก็แทบจะไม่ไหว เธอกำลังซักผ้าในรั้วบ้านของตัวเอง ภายในบ้านมีคนป่วยอีกคน อยู่กันแค่ ๒ คน ชายคนเดิมมาชวนคุยสักพัก แล้วถือวิสาสะบุกเข้าไปในบ้านโดยไม่ขออนุญาต เข้าไปนั่งบนโซฟาอย่างกับบ้านของตัวเอง สักพักจึงเริ่มค้นหาทรัพย์สิน หญิงชราไม่ทันเปิดปากขอความช่วยเหลือ โจรก็ขี่มอเตอร์ไซค์ตะบึงออกไปไกลแล้ว มันหยิบฉวยเงินสดไปได้นับหมื่นบาทและของมีค่าอีกจำนวนหนึ่ง ชาวบ้านละแวกนั้นลงความเห็นว่า เบาะแสที่โจรมันรู้มาคือ ให้ไปหาบ้านที่มีคนแก่หลังริม แต่ไม่ได้บอกว่าบ้านหลังริมทางซ้ายหรือขวา สุดท้าย งานก็สำเร็จแต่เกือบไปแล้วไหมล่ะ เมื่อเร็วๆนี้ ทีวีช่องหนึ่งแฉพฤติกรรมแก็งค์โปรยเหรียญ ทำง่ายๆไม่ต้องลงทุนมาก แค่มีเหรียญบาท เหรียญห้า เหรียญสิบ สักยี่สิบสามสิบอันก็ปฏิบัติการโฉดได้แล้ว ใช้คนเพียง ๒ คนในการทำงาน หารถที่มีคนขับมาคนเดียวซึ่งจอดตามซุบเปอร์สโตร์ที่เป็นลานโล่งๆ เมื่อเจ้าของรถซื้อกลับมา เอาข้าวของขึ้นมาบนรถ ปิดประตูแล้วกำลังจะออกรถ ชายคนหนึ่งแต่ตัวไม่มีพิรุทจะปรี่เข้าไปด้านข้างประตูคนขับ แล้วทำท่าเคาะกระจก ชี้นิ้วลงพื้น คล้ายจะบอกว่ามีของตกแล้วเดินจากไป เจ้าของรถเปิดประตูออกมาเจอเหรียญตกจำนวนมาก คิดว่าเป็นเงินของตัวเอง จึงก้มลงเก็บ ขณะเดียวกันก็มีชายอีกคนหนึ่งเปิดประตูรถอีกข้างด้านหน้า หยิบกระเป๋าถือใบใหญ่ออกไปอย่างนิ่มนวล ผมหวนไประลึกถึงเหตุการณ์ที่คล้ายๆกันที่ผ่านมาราว ๒-๓ เดือนมานี้เอง เช้าวันหนึ่งยังไม่ถึงเจ็ดโมง ขณะที่ผมยืนหน้ากำแพงรั้วของ รพ. เอกชนแห่งหนึ่ง ห่างจากผู้คนกลุ่มใหญที่ป้ายรถเมล์ราว ๓-๔ เมตร ผมมองลงพื้น เห็นมีเหรียญหลาบสิบอัน มีทั้งเหรียญบาท เหรียญห้าและเหรียญสิบ ตกกระจายเป็นกระจุกอยู่แทบเท้าของผม น่าจะสองหรือสามร้อยบาท หรือว่าเป็นการลองของแล้วมีการแอบถ่ายคลิป ไม่น่าจะใช่ ถ้าผมก้มเก็นตอนนั้นน่าจะชวนให้สายตาหลายสิบคู่หันมามอง มันไม่ใช่น้อยๆเลย คงนั่งยองๆอยู่นานทีเดียว อย่ากระนั้นเลย ผมถอยฉากไปยืนห่างออกไป มีบางคนไปยืนแทนที่ผม ๒-๓ คน แต่ทำไมคนอื่นไม่เห็นเหรียญเหล่านั้น สักพักผมก็จากไปและเหรียญทั้งหมดก็ยังไม่มีใครเก็บไปสักอัน ทิ้งความฉงนจนถึงวันนี้ เหรียญเหล่านั้นมันเป็นของแก็งมิชฉาชีพหรือใครทำตกกันแน่ ถ้าเป็นแก็งตกเบ็ด ขั้นตอนของมันต่อไปคืออะไร ยังนึกไม่ออกเลยครับ
Create Date : 01 ตุลาคม 2556
13 comments
Last Update : 13 ตุลาคม 2556 6:44:57 น.
Counter : 1240 Pageviews.
โดย: AppleWi 1 ตุลาคม 2556 23:59:45 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 2 ตุลาคม 2556 0:33:14 น.
โดย: haiku 2 ตุลาคม 2556 11:05:59 น.
โดย: AppleWi 3 ตุลาคม 2556 14:58:42 น.
โดย: **mp5** 3 ตุลาคม 2556 21:49:26 น.
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [? ]
ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
กลโกงของพวกมืจฉาชีพเยอะจริงๆค่ะ
ตามมันไม่ทันเลย
อย่างเรื่องเหรียญที่ว่า ช่างหากินง่ายดายจริงๆ
อย่างเราๆนึกไม่ถึงเลยนะคะ
เคยเจอเคสนึงค่ะ น้องชายนอนเล่นอยู่ในบ้าน
มีผู้ชายวัยรุ่นเดินเข้าไปเลย ขนาดมีประตูมุ้งลวดนะคะ
มันผลักเข้าไปเลย บอกว่ามาหาต้น
ซึ่งบ้านเราไม่มีคนชื่อต้นเลย
น้องชายซักไซ้ มันก็พูดไม่ถูก
ผลสุดท้าย ก็ไล่มันไป แล้วไปเคาะบ้านเพื่อนบ้านอีก
บอกมาหาต้นเช่นกัน แต่เค้าไม่เปิดประตูรับ
ถึงบอกว่าสมัยนี้น่ากลัวค่ะ
คุณอิมพูดถึงมธุรดา เราจินตนาการตามไปด้วย อิอิ
ถ้ามีชิงช้าอยู่ตรงนั้น คงจะนั่งชมเพลินทีเดียวค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปนะคะ
พรุ่งนี้มาใหม่ค่ะ