► ►► ..คน เ ก็ บ ข ย ะ . . อ า ชี ว ะ . . แ ล ะ ค รู . . . ◄ ◄◄
คุณ bondsp ทหารหนุ่มในค่ายแห่งหนึ่ง
ได้ทิ้งคอมเม้นต์ไว้ให้ เป็นหัวข้อในการอัพบล็อก
หนึ่งหัวถ้วน
“อยากอ่านความเห็นของคุณเป็ดเรื่อง
ครู
ช่างกล
คน เก็บขยะ ครับ”
.
.
.
ที่กรุงเทพฯ มีคนเก็บขยะเต็มไปหมด
เป็นคนที่เห็นคุณค่า ในสิ่งที่คนอื่นว่าไร้ค่า
พวกเขาและเธอ หากินจากเศษซากของเมือง
เป็นภาพสะท้อนสีเทาทึมของเมืองศิวิไลซ์
เป็นคนที่ถูกปฏิบัติทางสายตาจากคนเมือง
เหมือนไม่มีตัวตน
ไม่มีมนุษย์เมืองคนไหน จะพูดคุย ทักทาย
พวกเขาแกล้งไม่เห็นเงาของความเจริญเหล่านี้
เงาดำมืด ซอมซ่อ เคลื่อนไหวในค่ำคืน
คนเมือง มุ่งไปสู่ความเจริญ เร่งรีบ และเคร่งเครียด
ชายชรา ฮัมเพลงกลางสายฝนพรำ มองหาของมีค่า
จากกองขยะไร้ค่า สิ่งที่มนุษย์เมืองทิ้งขว้าง และหลงลืม
.
.
.
.
ครู สำหรับเรา
ครูคือคนที่ถือไม้เรียว ตีเรา โดยที่บอกว่ารักดอกจึงต้องเฆี่ยน
ความคิดเราสมัยเด็ก ไม่มีทางเข้าใจได้
รักและหวังดี แล้วทำไมต้องตีให้เจ็บปวด
เจ็บปวดแล้วจะได้ดี อย่างนั้นหรือ?
งั้นเราลองเอาหัวโหม่งโอ่งดูดีไหม เผื่อจะได้ดี?
สมัยนั้น เราไม่ได้นึกถึงสาเหตุที่ทำให้เราโดนตีจนขาลาย
ว่ามันผิด หรือถูก
ถึงนึกไป บางครั้ง ก็ยังเข้าข้างตัวเองว่า
เราไม่ได้ทำผิดซักหน่อย ทำไม่ต้องได้รับโทษ
คือสมองยังไม่พัฒนาเต็มที่ จนวิเคราะห์ได้อย่างเป็นเหตุเป็นผล ว่างั้นเถอะ
นี่จึงเป็นสิ่งที่เรียกว่า ช่องว่างระหว่างวัย
วัยผู้ใหญ่ ไม่สามารถอธิบายให้เด็กเข้าใจได้
จึงใช้ความกลัวเข้าปกครอง
เด็กก็จิตใจหม่นหมอง บางครั้งกลายเป็นเด็กเก็บกดในที่สุด
บางรายแย่ไปกว่านั้น กลายเป็นเด็กเก็บขยะไปก็มี
ไหนจะ เด็กเขาเก็บมาเลี้ยง เด็กเก็บกระเป๋าตังค์แล้วไม่คืนอีกล่ะ
ดูซิดู
.
.
.
แม้ทุกวันนี้ ทางกระทรวงศึกษาซิกาน
ก็ออกกฎห้ามครูตีนักเรียนอีกต่อไป
แต่การลงโทษ ก็มีวิธีการที่แตกต่างไปอยู่ดี
ปัญหาจึงอยู่ที่ ครูบางครู ขาดความสามารถในการเข้าใจเด็ก
และทำให้เด็กเข้าใจ
ปัญหาเด็กถูกตีแล้วเก็บกด ก็ยังคงดำเนินอยู่
และไม่ได้อยู่แค่แถวๆราชดำเนิน
แต่กระจายตัวอยู่ทั่วไปเหมือนไข่เป็ด
เป็ดมันจะไข่ไม่เป็นที่ นึกอยากไข่ก็ไข่
ปัญหานี้ ก็เลยเหมือนไข่เป็ด
.
.
. .
เด็กโตขึ้นมา ก็เป็นผู้ใหญ่ที่มีปัญหา
ชอบตบตีคนอื่น ชอบถือไม้เรียวเดินเพ่นพ่าน
แต่ไม้เรียวนั้นเปลี่ยนรูปไป อยู่ในรูปอำนาจแทน
พอตัวมีอำนาจหน่อย ก็ใช้อำนาจนั้น
ข่มเหงคนอื่น
เช่น พลตำรวจตรีนายหนึ่ง
ขู่ว่าจะย้ายตำรวจหญิงนางหนึ่งไปเฝ้าสวนมะม่วง
ถ้าไม่ยอมให้ตัวเองหาเหาให้ เป็นต้น .
.
มนุษย์ ถ้าหลอมด้วยเตาที่บิดเบี้ยว
ก็โตมาเป็นคนเบี้ยวๆ
แต่ก็อย่างว่า
ในสังคมมนุษย์ เตาหลอมที่สมบูรณ์แบบ ไม่มีอยู่จริง
.
.
.
คำว่า อาชีวะ ก็เช่นกัน
อาชีวะที่ชอบไล่ตีกัน เหมือนอีกฝ่าย เป็นพม่ารามัญยังไงยังงั้น
ก็เกิดจากช่องว่างระหว่างสิ่งสองสิ่งเช่นกัน
ช่องว่าง ที่ไม่มีอะไร มันว่างๆ ไม่มีใครข้ามผ่านไปถึงอีกฝ่ายได้
ช่องว่าที่ว่า มีลักษณะเป็นปม
อาชีวะ มีชุดอารมณ์อยู่หนึ่งชุด
ที่ไม่น่าจะเข้าใจยากนัก แต่เหมือนเส้นผมบังภูเขา
ในโลกสีเทาๆนั้น โดนพิพากษาไปแล้ว
เมื่อพิพากษาไปแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องสืบต่อ
เพราะจำเลย ไม่มีสิทธิ์มีเสียงที่จะอุทธรณ์
.
.
ดูแล้วก็หมดหวัง เพราะล่าสุดที่เด็กมีเรื่องกัน
แล้วเด็กเก้าขวบโดนลูกหลงจนตาย
มีผู้หลักผู้ใหญ่บางคน ออกมาบอกว่าต้องจับลงไปอยู่ภาคใต้
เข้าค่ายฝึกซะให้เข็ด
ส่งไปให้เด็กกลัว ส่งไปให้ชาวบ้านกลัว
ไม่รู้ได้ประโยชน์อะไร?
ของแย่ๆ โดนลงไป แทนที่จะแก้ไขที่กรุงเทพ
คงจะสงบอยู่หรอก ด้ามขวานของเรา
ล่าสุดนี่ เริ่มมีระเบิดถังแก๊สมาตูมตามแถวกรุงเทพแล้วไง
เห็นไหมเล่า
เอ็งคิดจะเอาของแย่ๆลงไปให้เขา
เขาเอาขึ้นมาให้เอ็งบ้าง เป็นไงล่า?
วันๆ คิดแต่เรื่องลุยโคลนชวนประเทศลงคลองทั้งนั้น
ยุบสภาๆ
อ้าว?
.
.
.
ห้าทุ่ม สามสิบเก้านาที
ฝนเพิ่งหยุดตก
หนังตาเริ่มหย่อน
นอนหลับกันเถอะนะ
.
.
.
ลงนาม
เป็ดสวรรค์
ไม่วางระเบิดใครนะจ๊ะ
Create Date : 27 กันยายน 2553 |
Last Update : 27 กันยายน 2553 0:00:07 น. |
|
28 comments
|
Counter : 717 Pageviews. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:5:05:54 น. |
|
|
|
โดย: Gunpung วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:5:40:13 น. |
|
|
|
โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:5:50:56 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:7:39:12 น. |
|
|
|
โดย: pinkypunch วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:9:27:11 น. |
|
|
|
โดย: kapeak วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:9:58:54 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:10:41:37 น. |
|
|
|
โดย: magic-women วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:10:48:39 น. |
|
|
|
โดย: addsiripun วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:12:38:48 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:16:49:16 น. |
|
|
|
โดย: maistyle วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:17:01:38 น. |
|
|
|
โดย: แม่หมู (jamaica ) วันที่: 27 กันยายน 2553 เวลา:22:35:12 น. |
|
|
|
โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:0:45:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สวรรค์ชั้นดาวโด่..สมาคมผู้เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่งแห่งเอธิโอเปีย.. Ethiopia
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [?]
|
เจ้าของบล็อก ชื่อ เป็ดสวรรค์ บุตรพระเจ้ากูลิโกะ ผู้ปกครองแคว้นมิยาบิ ชอบมองโลกในมุมขำขัน เป็นพรสวรรค์ ติดตัวมาจากนครสวรรค์ เมื่อแรกประสูติ โหราธิบดีนามว่าโตโยต้าได้ทำนายว่า พระโอรสพระองค์นี้ หัวพระถันดำเมี่ยมยิ่งนัก นับเป็นกาลกิณี เมื่อเติบใหญ่ขึ้นบ้านเมืองจะวุ่นวาย ชาวเมืองจะออกมาชุมนุม และจะมีคนตายถึง 91 ศพ
เมื่อพระราชบิดาเห็นดังนั้น จึงให้เนรเทศพระโอรสน้อย ให้ออกไปทำไร่ไถนาอยู่แคว้นปัญจาบ หลังๆหันมาปลูกฝิ่นส่งออกขายนอกประเทศ มีความสนิทสนมกับขุ่นส่า คบค้ากับตานฉ่วย
เมื่อเติบใหญ่ขึ้น จึงใช้เวลาว่างมาเขียนบล็อกเล่นๆ จนล่าสุด เพื่อนฝูงก็เมตตา โหวตให้ได้สายสะพาย ทรงซาบซึ้งพระหัวใจมาก กะว่าจะเลิกค้าฝิ่น แล้วหันมาเอาดีทางขีดเขียนแทนแล้วล่ะ
หวังว่าจะมีรอยยิ้มหลังจากที่อ่านจบ ยิ้มเล็กยิ้มน้อย ค่อยๆยิ้ม แต่ยิ้มนานๆก็ได้
และหากคุณชื่นชอบเรื่องขำขันชวนหัว โปรดอย่ามองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ เพราะหากคุณชอบมัน และมีคนชอบมัน ก็แสดงให้เห็นว่า มันคงจะมีคุณค่าในตัวมันเองอยู่บ้าง
ลงนาม อัลบัสไดร์เวอร์ เพอรซิวาล วูลฟริก เป็ดสวรรค์ อังคารที่ 4 เมษายน พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว 2554 ปี
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ความคิดที่ไม่เข้าท่าเท่าไหร่ เหมือนเอาสิ่งไม่ดีไปสุ่มให้พี่น้อง3จังหวัด
ดีไม่ดีไอ้พวกเด็กนี้เกิดหันไปจับปืนเป็นกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบอีก
เด็กพวกนี้มันชักชวนง่ายเพราะไม่มีสมองคิดว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ
เห้อ......เซ็งคุณเป็ด