ศึกบุ้งถล่มสวนดอกไม้
วันนี้เป็นวันสมัครมาราธอน
เราเลิกวิ่งแล้วล่ะ
อันที่จริง ถ้าวันนี้เราสมัคร เดือนที่เจ็ดเราก็พอซ้อมได้นะ
ปกติก็ซ้อมเดือนเดียวก่อนแข่ง
ไม่ใช่ว่าวิ่งเก่ง แต่ค่อนไปทางขี้เกียจ
ลงแข่งเพราะบังคับให้ตัวเองออกกำลังเฉยๆ
แต่ว่าขี้เกียจตอบหมอ
และไม่อยากมีปัญหา
เราอยู่เงียบๆ เจียมๆ ตัวบ้างก็ไม่เลว
ให้ผ่าตัดเสร็จครบหกเดือนค่อยว่ากัน
-----------
วันนี้ก็จะเป็นอีกวันที่ผ่านไป
เล่าเรื่องบุ้งก่อน
เดิมสวนเราเราปลูกแตงไทย องุ่น เสาวรส แต่ไม่มีร้าน
เราซื้อโครงเหล็กที่หน้าตาเหมือนประตูบ้านหัวโค้ง เป็นซี่สีขาว
ไม่มีร้าน ก็ยังมีตะแกรงให้ไต่ ซื้อมา 4-5 อัน
มาวางใกล้รั้วฝั่งทิศตะวันออกของบ้านเช่า
ต่อมาตำลึงก็มาเอง เราก็ เออ อยู่ก็อยู่ไป
เราคอยเล็มบ้างอะไรบ้าง ทีนี้เราไม่อยู่ เรากลับ กทม ไปผ่าตัด
รวมเวลาที่ไปหาหมอ รอผ่าจนผ่าเสร็จก็เดือนครึ่ง (เรารอผ่าเกือบสองสัปดาห์)
ดังนั้น มันเป็นหน้าฝนที่ชุ่ม่ำ
ไม้เถาคือพันหระหน่ำมาก แล้วก็มีผักปัง มีอะไรไม่รู้อีก เถาขนๆ
มาเต็มเลย สรุปคือ เต็มบ้าน ข้างฝั่งตะวันออก
แล้วทึบ แล้วบุ้งก็มา
---------
เรานัดวันคนรู้จักมาช่วยถางผักเลื้อยทั้งปวงนั้น
ที่ต้องถาง ส่วนนึงคือ ตะแกรงร้าน มันล่มด้วย
เหมือนข้างบ้านเราเค้าจ้างคนมาจัดการกิ่งพืชเราที่ยื่นเข้าไปแล้วทุบตะแกรงเราให้ล่ม
ล่มทับกุหลาบเราหน่อยนึง แต่ไม่เป็นอะไร
เราก็เลย ต้องรื้อตะแกรง รื้อทุกเถาออก ทำให้สะอาด (โดยทีม เราเองขยับช่วยได้นิดหน่อย)
(จะนั่งเฉยๆ ก็ไม่กล้า เพราะเขาไม่คิดเงิน พี่ที่เราไว้ใจให้มาบ้าน)
ก็ขยับไปมาแล้วก็เสี่ยงคันบุ้ง เพราะไม่หยิบแขนยาวมาใส่ มัวแต่หมุนไปมา
พอรื้อทั้งหมดที่รุงรังออก
ชาวบุ้งที่เหลือ (เราว่าเป็นร้อยๆ ตัว) ก็ไม่มีอาหาร และไม่ย้ายไปบ้านอื่น
เพราะข้างบ้านเค้าถางต้นไม้ไปก่อนแล้ว
ดังนั้น ชาวบุ้งก็จู่โจมไม้ดอกไม้ประดับของเรา
ชาวบุ้งกินพลูช่อง กินกล้วยไม้ กินกุหลาบ กินบอน กินพลูต่าง กินอโกนีมา
กินใหญ่เลย
อย่างไรก็ดี
บุ้งประจำสวนเรา ไม่กินกระเพรา แก้ว พุด ข่า ตะไคร้ มะกรูด
แต่มะกรูดมีผึ้งตัดใบมาวุ่นวายอยู่แล้ว ใบก็แหว่งตลอดตามสไตล์ เห้อออ
หลังเอาเถาทั้งหลายออก 3 คืนแรก เราไม่ได้นอนที่บ้านเช่าเลย
มาก็ไม่เอารถเข้ามาจอดด้วย เพราะ บุ้งเต็มบ้าน
ค่อยเอาน้ำส้มควันไม้กรุยทางเดินเข้าบ้านเอา
ส่วนนึงที่บุ้งยังอยู่เพราะเราเอาเถาที่รื้อไว้ในเขตบ้านด้วยแหละ
ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว บุ้งน้อยลง แต่ยังมีกัดกินอยู่
ก็ไม่ได้อยากฆ่า อยากให้ย้ายออกไปเฉยๆ
ออกจากเถาที่ตัดกองไว้
เค้าเจอไม้ดอกเราก่อน แวะกินสนุกเลย โกร๋น
เราขอทยอยกวาดต้อนออกไปละกัน
-----
บันทึกเมื่อเช้า
เปิดตัวบ้านออกมาตอนเจ็ดโมงเช้า ขี้เกียจจะรดน้ำต้นไม้
ฝนก็ตกบ่อย
เดินมาหน้ารั้ว กุหลาบมูแลง ที่ร้อยวันพันปีมาดอกเดียว
อาทิตย์ก่อนมีช่อ และไม่มีเพลี้ย
ช่อนั้น มีดอกนึงบานสวย มีบุ้งกำลังกัดกินกลีบอย่างเมามัน
คือบุ้งตัวใหญ่มาก
และมีดอกตูมใหญ่ที่โดนกัดกร๊วมๆ ไปแล้วทั้งดอก เหลือแต่กลีบเลี้ยง
โอ แม่เจ้า
คว้าสายยางพ่นน้ำใส่ทันที
จบการอนุญาตให้ขึ้นต้นกุหลาบมูแลงแต่เพียงเท่านี้จ้า
วันนี้เอาน้ำส้มควันไม้มาช่วยชีวิตเหล่าไม้ดอกละ
ค่อยทำไป
จบตอน
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [