เมื่อรถจอด
ฝนยังปรอยเมื่อเราตับเครื่องรถ
ตอนนี้รถจอดหน้าหอพอดี เดินห้าเมตรขึ้นตึกได้เลย
และเพราะมันใกล้มากจึงไม่อยากกางร่ม
จึงคว้าหมวกแก๊ปในรถมาจะสวม
อยู่ๆ คิดถึงน้องพยาบาลที่พ่อเพิ่งเป็นผู้ป่วยติดเตียง
แล้วก็คิดถึงยายของเราที่ครั้งนึงกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง
เราเป็น care giver
ในหัวก็ตัดภาพถึงยายไปมาตั้งแต่รู้ว่ายายป่วย
จนที่เร่าช่วยดูแลยาย พายายนั่งรถเข็นไปเที่ยว
-----
วันก่อนแม่อยากทำบุญให้เจ้าที่บ้านที่อเมริกา
พี่ชายบอกว่า ถวายผ้าไตรแล้วอินเดียแดงจะโอเครึเปล่า
แต่กระแสบุญก็คือกระแสบุญไง ไม่ขึ้นกับชนิดของของ
เราเพิ่งถวายผ้าไตรกับผ้าอาบน้าฝนไปเอง
เราตั้งใจทำบุญให้ญาติ ให้เจ้าที่
ใครอ่านถึงตรงนี้ เอาบุญมาฝากนะคะ
ในพรรษานี้
เราหวังว่าเราจะได้ทำบุญ ได้ทบทวนตัวเอง
และปิดวาจา
เราหวังว่าอย่างนั้น
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [