ถนนสายนี้มีตะพาบโจทย์ประจำหลักกิโลเมตรที่ 87 “ส่วนเกิน” ถนนสายนี้มีตะพาบโจทย์ประจำหลักกิโลเมตรที่ 87 “ส่วนเกิน” โจทย์โดยน้องเป็ดสวรรค์เจ้าเก่ารสเด็ดที่ไม่เคยสร้างความผิดหวังแก่เพื่อนๆ แหะๆ ^^ ขอตั้งชื่อตอนนี้ว่า “กำจัดส่วนเกิน เติมส่วนที่ขาด” กำจัดส่วนเกิน เติมส่วนที่ขาด ใต้ร่มไม้ใหญ่ที่ใช้เป็นห้องเรียนในเช้าที่อากาศสดใสวันหนึ่ง เด็กๆนั่งล้อมวงรอบๆคุณครูติ่ง ครูหนุ่มใจดีที่มีรอยยิ้มอยู่เสมอบนใบหน้า “นักเรียนวันนี้ครูจะสอนวิชาประวัติศาสตร์และเทคโนโลยีให้พวกเธอได้รู้ว่า ทำไมพวกเราถึงได้มีความสุขสบายกันแบบทุกวันนี้” ครูติ่งหยิบเอาตำราเก่าๆเล่มหนึ่งขึ้นปัดฝุ่นที่เกาะจนหนาเตอะออก พร้อมกับอ่านขึ้นด้วยเสียงดังฟังชัดว่า “เมื่อสองร้อยปีที่แล้วโลกพัฒนาถึงขีดสุด มนุษย์ทั้งหลายสามารถติดต่อกันได้ทั่วโลก เขาเรียกกันว่า อินเตอร์เน็ต มีทั้งแบบที่ใช้สายโทรศัพท์ และแบบที่ไร้สาย ความเร็วมีทั้ง2G 3G 4G 5G..12G ยิ่งG เยอะก็ยิ่งเร็วและแรงและยิ่งแพงจนรับแทบไม่ไหว “คุณครูขา โทรศัพท์มันคืออะไรค่ะ?” ดญ.แจ๋วแหว๋วเจ้าปัญหาถามขึ้น “อ๋อ ครูก็ไม่เคยเห็น คงคล้ายๆโทรโข่งกระมัง! อ้าวฟังต่อนะ” ครูติ่งตอบพร้อมยิ้มกว้างจนเกือบถึงติ่งหูทั้งสองข้าง “มนุษย์อยู่กันอย่างสุขสบายเพราะมีเครื่องอำนวยความสะดวกทุกเรื่องราว อาหารการกินก็มีให้กินทิ้งกินขว้าง จนมีส่วนเกินบนร่างกายกันแทบทุกคน ธุรกิจลดความอ้วนเติบโตมากมาายเหมือนเห็ดเผาะหน้าฝน ที่เป็นของดีราคาแพง ผลของการกินเกินพอดี ทำให้มีโรคต่างๆเกิดขึ้นมากมาย ทั้งเบาหวาน ความดัน โรคหัวใจ ลำบากหมอที่จะรักษากันไม่รู้จักจบจักสิ้นกันเลยทีเดียว” “คุณครูขา เบาหวานนี่เป็นโรคอะไรหรือคะ?” ดญ.แจ๋วแหว๋วถามขึ้นอีก “เอ ครูก็ไม่เคยได้ยินนะ แต่ครูว่าเบาหวานก็คงดีกว่าเบาจืดหรือเบาเค็มนะ ถ้ามันจืดอย่าง เดียวไม่หวานบ้าง มันคงไม่อร่อยนะ?” ครูติ่งตอบอย่างมีมุก แล้วหัวเราะด้วยความภาคภูมิใจตัวเอง “คนสมัยนั้นไม่ค่อยถือศีลกันเหมือนพวกเรา บางทีผู้ชายก็มีภรรยาน้อย ผู้หญิงที่ตกเป็นภรรยาน้อยก็มีความรู้สึกว่า เป็นส่วนเกิน จนบางทีต้องร้องเพลง"ส่วนเกิน"ก็ได้ยินกันบ่อยๆในวิทยุ” “อาจารย์ครับ ภรรยาน้อยแปลว่าอะไรครับ?” ดช.ประณตสุดหล่อที่อยากเป็นนักบินตอนโต ถามขึ้นบ้าง “เอ สมัยนี้ก็ไม่เห็นคำนี้เขามีใช้กัน แต่ครูเดาว่าภรรยาน้อยก็คงดีกว่ามีภรรยามากนะ” ครูติ่งตอบด้วยความมั่นใจ “ผู้คนหลงใหลในวัตถุมากกว่าจิตใจ ให้คุณค่าของรูปร่างหน้าตาใบหน้ามากกว่าจิตใจ พวกเขามองร่างกายตัวเองเป็นวัตถุชิ้นหนึ่ง ต้องการให้มันรับใช้เขาให้เต็มที่ โดยพยายามฝืนธรรมชาติให้สวยและดูอ่อนเยาว์ที่สุด มีการทำศัลยกรรมผ่าตัดกันอย่างกว้างขวางทั้งเสริมจมูกโด่ง ดึงหน้าลบรอยเหี่ยวย่น ฉีดโบท๊อกซ์เพื่อไม่ให้หน้าริ้วรอย เสริมหน้าอก พวกเขาคิดจะอยู่กันให้เป็นหนุ่มสาวสักสองร้อยปี เรียกว่าใช้ชีวิตกันอย่างประมาทมากเกินไปเลยทีเดียว” “คุณครูขา เขาผ่าตัดกันอย่างนั้นไม่กลัวเจ็บกันหรือค่ะ?” ดญ.แจ๋วแหว๋วถามขึ้นอีกด้วยความสงสัย “เอ ครูก็ไม่เคยทำนะ คนสมัยนั้นเขาคงไม่กลัวเจ็บหรอก เพราะถ้าเขาไม่หลงผิดโลกคงไม่เป็นแบบทุกวันนี้” "คุณครูติ่งขา หนูว่าคนในยุคสมัยนั้นคงมีความสุขมากๆนะค่ะ อยากทำอะไรก็ได้ทำ ไม่ต้องคอยถือศีล ไม่ต้องไปวัด ทำบุญ สวดมนต์ไหว้พระให้เสียเวลา อยากสวยก็ผ่าตัดจะได้สวยสมใจไม่ต้องรอผลบุญในชาติหน้า แถมยังมีของกินของใช้ มีโทรศัพท์ติดต่อกันได้เหมือนหายตัวไปหากันได้เลยนะค่ะ” เด็กหญิงแจ๋วแหว๋วเริ่มเห็นคล้อยตามไปในทางตรงกันข้าม “ความจริงก็น่าจะเป็นอย่างนั้นนะครับนักเรียน ยิ่งสะดวกสบายก็เหมือนยิ่งมีความสุข แต่ที่จริงแล้วความรู้สึกในใจของคนเรากลับตรงกันข้าม เพราะเขาหลงใหลในความสุขแบบสมมุติที่คนเราสร้างกันขึ้นมา แล้วทอดทิ้งความสงบสุขที่เป็นความสุขแท้ที่อยู่ในใจไปอย่างไม่สนใจใยดี กิเลสตัณหาความทะยานอยากเข้าครอบงำความคิด คำพูดและการกระทำของผู้คนในสังคมจนหมดสิ้น จิตใจที่ตกเป็นทาสของกิเลสและความอยาก อย่างไม่มีที่สิ้นสุดจน มองเห็นเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเป็นคู่แข่ง หรือไม่ก็เป็นเหยื่อเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ จิตใจที่มีแต่เหตุผลมากกว่าความเมตตาแบบนี้ จะมีความสุขไปได้อย่างไร เหมือนคนที่ต้องการเห็นพระอาทิตย์ยามรุ่งอรุณแต่ไปรอที่ทิศตะวันตก รออยู่อย่างนั้นตลอดวัน ก็ได้เห็นแต่แสงยามพระอาทิตย์ตกดินครู่เดียว กว่าจะเข้าใจว่าหลงผิดก็คิดได้เมื่อวาระสุดท้ายของชีวิตมาถึงแล้ว” ครูติ่งพูดพร้อมกับส่ายหน้า “แล้วต่อไปเป็นอย่างไรครับคุณครูติ่ง” ดช.ประณตถามด้วยความสนใจ “ผู้คนหันหลังให้ศาสนาและศีลธรรมอันดีงาม เพราะคิดว่าถ้ามัวยึดถือศีลธรรมจะเป็นส่วนเกินของชีวิต เป็นภาระที่ต้องแบกต้องถือ แล้วก็จะเป็นคนเชยที่ไม่มีใครอยากคบด้วย สู้เป็นปุถุชน มีความสุขบ้างทุกข์บ้างไปวันๆ ต่อสู้ดิ้นรนกอบโกยแสวงหาผลประโยชน์ ทำทุกอย่างเพื่อทรัพย์สินเงินทอง ชื่อเสียงที่เขาคิดว่าเมื่อได้มา แล้วจะทำให้เขาประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วเขาจะมีความสุข เขาทำเหมือนเตรียมการทั้งชีวิตเพื่อจะดูพระอาทิตย์ตกดินเพียงครู่เดียว มันไม่คุ้มกันเลยสักนิดเดียว” “ฟังแล้วชักไม่ค่อยดีแล้วนะคะคุณครูขา” หนูแจ๋วแหว๋วเอ่ยขึ้น “แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็มาถึง เมื่อมนุษย์กินอยู่กันอย่างประมาทเกิน คนรวยก็รวยเกิน คนจนก็จนเกิน ทรัพยากรทั้งหลายแร่ธาตุ น้ำมันถูกขุดขึ้นมาใช้จนหมด ป่าไม้ก็ถูกคนเผาทำลายจนหมดไม่มีเหลือ เพราะคนไม่เคารพกฎหมายอีกต่อไป จ้องจะหาผลประโยชน์กันเต็มที่ทุกชนชั้นของสังคม ฝนฟ้าไม่ตกตามฤดูกาล เกิดภัยแล้งอย่างรุนแรง มิหนำซ้ำวิกฤติโรคร้อนก็ทำให้อุณหภูมิสูงขึ้นเรื่อยๆ เทคโนโลยีที่จะมาช่วยโลก และเงินทุนทั้งหมด ก็ถูกจำกัดในประเทศพัฒนาแล้วเท่านั้น โลกค่อยๆเสื่อมจากความเจริญที่กินอยู่กันเกินพอดีแบบนั้น เกิดโรคระบาดร้ายแรงอยู่หลายครั้งจากความสกปรกและสิ่งแวดล้อมที่แย่ลงเรื่อยๆ “เฮ้อ น่าเสียดาย” ครูติ่งพูดพร้อมกับปิดตำรา “แล้วเป็นอย่างไรต่อค่ะครูติ่ง ทำไมพวกหนูถึงได้มาเรียนกันอยู่ใต้ร่มไม้แบบนี้?” “น่าเสียดายแทนที่จะรู้จักใช้ทรัพยากรกันอย่างประหยัดจะได้ใช้กันได้จนถึงลูกถึงหลาน ความเจริญจะได้มาถึงพวกเราบ้าง เพราะขาดแคลนอาหาร ผู้คนในประเทศอื่นๆนอกจากประเทศของเรา ก็ค่อยๆล้มหายตายจากกันไป วัฒนธรรมและความเจริญในแบบโลกไร้พรมแดนอันทันสมัยค่อยๆหดหายไปหมด ไม่มีเครื่องบินหรือเรือที่จะไปมาหาสู่ระหว่างประเทศเหมือนเดิม แต่ละประเทศก็อยู่แบบคล้ายๆกัน พอไม่มีความเจริญอีกต่อไปแล้ว เมื่อไม่มีสินค้า ไม่มีทีวีที่คอยยั่วยุให้อยากโน่นอยากนี่ ความอยากได้อยากมีก็ค่อยๆลดลง คนเราก็กลับมาอยู๋กับจิตใจ กับตัวเองมากขึ้น ไม่มีอะไรเหลือเลยนอกจากวัฒนธรรมประเพณีประจำท้องถิ่น ที่เกี่ยวกับการใช้ชีวิตและศาสนาที่หลงเหลืออยู่ ผู้คนก็กลับมาสู่ยุคที่ไม่มีความเจริญอีกครั้งหนึ่ง กลับมาจุดตะเกียง ปลูกผักปลูกหญ้า หาปูหาปลาแบ่งปันอาหาร ของกินของใช้กันอย่างพี่ๆน้องๆ ป่าไม้ก็เริ่มกลับมา แม่น้ำลำคลองก็กลับใสสะอาด ไปไหนมาไหนก็ใช้เกวียนใช้ม้าขี่กันไปตามเรื่องตามราว ในเวลาไม่นานนักความสงบสันติอย่างยั่งยืนก็กลับมาสู่โลกของเรา เช้าๆก็มีเสียงนกเสียงกา ค่ำลงก็มีเสียงจักจั่นหรีดหริ่งร้องระงม ธรรมชาติกลับสู่ความสมดุลอีกครั้งหนึ่งโลกก็ค่อยๆเย็นลง อากาศก็กลับมาบริสุทธิ์เหมือนเก่า โลกก็ไม่ร้อนอีกต่อไป แต่เสียดายที่ตอนนี้มีคนไทยเหลือไม่ถึงหกล้านคนแล้วเหลือน้อยกว่าเก่ามากแล้ว ทั้งครูเองและนักเรียนพวกเราทุกๆคนดำรงชีวิตตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง ขององค์ในหลวงรัชกาลที่ 9 เราอยู่ได้ด้วยตัวเอง ทั้งที่อยู่อาศัย อาหารการกิน เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรคจากสมุนไพร ประเทศของเราไม่จำเป็นต้องมีความเจริญที่เกินพอดีอีกต่อไป ตามสายพระเนตรอันยาวไกลของในหลวงที่ท่านทรงมองเห็น ว่าประเทศของเราจะอยู่รอดปลอดภัยได้ ถ้าเรารู้จักกำจัดส่วนเกิน เติมส่วนที่ขาดให้แก่สังคม ใช้ชีวิตอยู่อย่างพอเพียง ไม่ใช่อยู่อย่างไม่รู้จักพอเสียที แล้วก็เติมความรักความหวังดีเข้ามาสู่จิตใจของกันและกัน ไม่ต้องสวย ไม่ต้องมีเทคโนโลยีอะไรเลยเราก็มีความสุขได้ เพราะความสุขอยู่ที่ความพอใจในชีวิตของเราแบบง่ายๆแค่นี้้เอง นับตั้งแต่นั้นผ่านมาสองร้อยปี พวกเรามีความสุขตลอดมาใช่ไหมนักเรียน?” “ใช่แล้วครับ ใช่แล้วค่ะ” นักเรียนตอบพร้อมกับยิ้มอย่างมีความสุข   Create Date : 20 สิงหาคม 2556 82 comments Last Update : 27 สิงหาคม 2556 21:40:19 น. Counter : 2815 Pageviews. Share Tweet

เอาเรื่องไปอ่านกันก่อนนะครับ แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าจะมาลงภาพให้ ราตรีสวัสดิ์ครับผม ^^   โดย: วนารักษ์ 20 สิงหาคม 2556 22:13:41 น.

โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 20 สิงหาคม 2556 22:49:57 น.

แวะมาอ่านตะพาบและงานเขียนดีๆค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต toor36 Cartoon Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog   โดย: เริงฤดีนะ 21 สิงหาคม 2556 0:46:41 น.

กำจัดส่วนเกิน เติมส่วนที่ขาด พาดหัวเหมือนโฆษณาพวกคลีนิกเสริมสวยเลยนะคะ อิอิ เมื่อเช้าได้ยินข่าวสาวมะกันอายุแค่ 18 เข้าไปเสริมหน้าอกแล้วกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราไปเลย OMG !!! โลกนี้หาความพอดีไม่ค่อยได้ อาจเป็นเพราะคนเราไม่รู้จักพอมากกว่า บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog ภาพประกอบสวยมากค่ะ ชอบทุกภาพ ยกเว้นคุณนายตื่นสายเพราะเราไม่สาย อิอิ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 21 สิงหาคม 2556 9:44:53 น.

สวัสดีครับเพื่อนๆทุกๆคน กว่าจะว่างมาคุยกันก็เย็นซะแล้วนะครับ แต่ไม่เป็นไร มีเวลาเท่าไหร่ก็ใช้ไปเท่านั้น อิอิ ^^ ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆทุกๆคนที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจนะครับ แหะๆ   โดย: วนารักษ์ 21 สิงหาคม 2556 15:46:33 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านงานตะพาบค่ะ โลกอนาคตนี่มันน่าอยู่จริงๆนะคะ ^^   โดย: ugly princess 21 สิงหาคม 2556 16:29:24 น.

สวัสดีครับพี่อ๋า เรื่องที่พี่เขียนไว้ อ่านแล้วชวนคิดจริงๆครับ ภาพประกอบก็สวยมากๆด้วยครับ ปล. ผมกับมาดามหายดีแล้วล่ะครับ ขอบคุณครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 21 สิงหาคม 2556 17:50:51 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Rinsa Yoyolive Photo Blog ดู Blog ปีศาจความฝัน Book Blog ดู Blog never the last Food Blog ดู Blog วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog Like ให้เป็นคนที่ 1 เอาดอกอัญชันไปแปะที่บ้านอุ้มด้วยนะเพื่อนอ๋า ถ่ายภาพดอกอัญชันได้สวยจัง ปล.เขียนส่วนเกินได้ดีเลยโหวตให้จ้า   โดย: อุ้มสี 21 สิงหาคม 2556 20:35:54 น.

สวัสดียามค่ำจ้าพี่อ๋า . . ปอมปีนพี่ราหูมา เพื่อมาอุ้มงานตะพาบของพี่อ๋าไปอ่านจ้า โหวตให้กับงานเขียนของพี่ . . . พร้อมเสิร์ฟไอติม วันศุกร์ . . ถ้าพี่ยังไม่ปิด blog . . . พบกันนะคะ   โดย: กาปอมซ่า 21 สิงหาคม 2556 21:21:27 น.

มาทักทายหมออ๋าครับ พรุ่งนี้ว่างค่อยมาอ่านเช่นกัน หากไปบล็อกผม พบเห็นอะไรไม่ชอบมาพากล ได้โปรดให้อภัยผมด้วย อิ อิ   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 21 สิงหาคม 2556 22:21:36 น.

หวัดดีค่าคุณอ๋า แบบนี้เรียกว่า จากสูงสุดสู่สามัญหรือเปล่าคะนั่น อิอิ คนจนจนเกิน คนรวยรวยเกิน เมียน้อยคืออะไรคือคนที่เป็นส่วนเกินนั่นเอง วัฒธรรมต่างๆ ถูกทำลายย่อยยับ พอๆ กับจิตใจคนที่แข่งกันแย่งชิงกันเองงทำให้โลกที่ไม่น่าอยู่ คนอยากสวยก็สวยด้วยศัลยกรรมไปเกาหลีกันเพียบกลับออกมาหน้าเหมือนกันเด๊ะ แยกไม่ถูกทำเอางงเลย 555 เด็กหญิงแจ๋วแหววจอมคำถามกับครูติ่งจริงๆเลยค่า จากสิ่งที่ได้ก็คือ ภายในจิตใจนั้น เรามีความพอดีอยู่หรือเปล่า เราถึงจะเรียกว่า ไม่เป็นส่วนเกินใครค่า ความคิดล้วนๆ โหวตค่า บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต schnuggy Food Blog ดู Blog toor36 Cartoon Blog ดู Blog anigia Parenting Blog ดู Blog mambymam Home & Gargen Blog ดู Blog วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog   โดย: Rinsa Yoyolive 21 สิงหาคม 2556 22:24:03 น.

ไปกัน ไปกัน คราวนี้ต้นทุนเที่ยวไม่แพง   โดย: Rinsa Yoyolive 21 สิงหาคม 2556 22:30:12 น.

สวัสดีครับ คุณวนารักษ์ เขียนได้มากครับ ได้ข้อคิดผสมกับเรื่องราวคำถามที่น่าติดตาม ผมโหวตให้เลยครับ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะครับ   โดย: หมอหว่อง 21 สิงหาคม 2556 22:35:03 น.

สวัสดีค่ะพี่อ๋า มาอ่านตะพาบค่ะ เป็นการกำจัดส่วนเกินที่เกินความจำเป็นพื้นฐานที่มากเกินไปออกไปชีวิตก็สงบสุขขึ้นเนาะ ส่วนที่ขาดก็เต็มเต็มในทางที่ดี โลกสงบสุขแบบนี้จะมีจริงมั๊ยนะ อย่างว่าเนาะ มากไป น้อยไปก้ไม่ดี พอดีๆกลางๆ ก็น่าจะพอแล้วล่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ   โดย: NENE77 21 สิงหาคม 2556 22:40:46 น.

ที่พัทยาผมไม่เคยไปครับพี่อ๋า แต่ที่เชียงใหม่นี่สองรอบแล้วล่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า 21 สิงหาคม 2556 23:08:10 น.

สวัสดีค่า คุณอ๋า ^^ มาอ่านตะพาบค่ะ ยาวมาก และได้ข้อคิดมากค่ะ สุดยอดเลย ชอบๆ ขอบคุณมากๆนะคะ ^^   โดย: lovereason 22 สิงหาคม 2556 1:33:19 น.

สวัสดีค่ะคุณน้อง น้องเขียนดีจัง อ่านแล้วได้ข้อคิดหลายอย่างเลยค่ะ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต lovereason Literature Blog ดู Blog วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog newyorknurse   โดย: newyorknurse 22 สิงหาคม 2556 3:01:14 น.

สวัสดีครับคุณอ๋า ครูเต๊ะ เพื่อนครูติ่ง มาช้าหน่อย ช่วงนี้ทำงานแยะครับ ทั้งกลางวันกลางคืนเลย อ่านเรื่องนี้แล้ว อ.เต๊ะ ฝันอยากให้ในกทม มีคนสัก 6000 คนนี่กำลังดีเลย ปัญหาคงน้อยลงแยะ ยิ่งถ้าไม่มีนักการเมืองด้วยนี่จะเยี่ยมที่สุดเลยละครับ555 วันนี้เอาดอกไม้แอบถ่าย เพราะต้องคอยหนียามมาให้ชมด้วยครับ แหะๆ   โดย: multiple 22 สิงหาคม 2556 5:36:40 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่อ๋า   โดย: กะว่าก๋า 22 สิงหาคม 2556 6:56:14 น.

เป็นตะพาบแห่งโลกอนาคต โชคดีที่มนุษย์ยังปรับแนวทางการดำรงชีวิตเพื่ออยู่รอดได้ทันนะครับ แต่ก่อนเราเน้นความรวดเร็วของการพัฒนาเทคโนโลยีต่างๆ แต่ตอนนี้เกือบทุกคนให้ความสำคัญกับการเติบโตอย่างยั่งยืนไปด้วย เพียงแต่เราจะต้องสละความสบายที่เคยมีบางส่วน ถ้าจิตสำนึกสาธารณะของผู้คนยังต่ำต้อยแบบตอนนี้การสร้างความยั่งยืนด้านต่างๆก็เป็นไปได้ยากครับ อย่างพรุ่งนี้เดี๋ยวจะมีม็อบมาล้อมหน้า ปตท. เรื่องขึ้นราคา LPG อีกแล้ว ทั้งที่ภาครัฐแบกราคามาสิบปี ราคาถูกเกือบที่สุดในอาเชียน ขาดทุนย่อยยับไม่สะท้อนราคาพลังงานจริง แล้วยังมีคนเอาไปเผาเป็นเชื้อเพลิงในรถยนต์ ทั้งที่รัฐไม่สนับสนุนอีก   โดย: ชีริว 22 สิงหาคม 2556 8:32:19 น.

สวัสดียามเช้าค่า ฟ้อนท์แดงในกล่องเม้นท์นี่แดงได้ใจจริง ๆ เลยต้องไปหามาเล่นบ้าง อิอิ ปล. ขอโค้ดสีแดงในกล่องเม้นท์นี้ด้วยนะคะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 22 สิงหาคม 2556 8:47:07 น.

สวัสดีค่ะคุณอ๋า วันนี้เข้ามาอ่านงานตะพาบของคุณอ๋าก่อนเลยค่ะ(กลัวคุณอ๋าปิดหน้าบ้านค่ะ)จึงได้ดูทั้งภาพ และอ่านเนื้อเรื่องไปด้วยค่ะ อ่านแล้วนึกถึงรุ่นลูกหลานเราในอนาคตนะค่ะ แต่ถ้ามองในแง่ธรรมมะ ก็อนิจจังค่ะ ก่อนถึงยุคเรา ยังมีการล่มสลายมาหลายยุคหลายสมัย ทุกสิ่ง ไม่มีสิ่งใดจีรัง วันนี้อากาศแจ่มใสค่ะ มีฝนตกพรำตั้งแต่เช้าค่ะ   โดย: ตาลเหลือง 22 สิงหาคม 2556 9:13:08 น.

สวัสดีค่ะพี่อ๋า ช่วงนี้ธัญห่างๆหายๆไปค่ะพี่ คือเวลามันขาดมากกว่าเกินค่ะพี่ 555 ตอนนี้เลยอยากเติมเวลาจัง ^^ ธัญอ่านงานของพี่ที่ไร ชวนคิดไปหมดเลยนะคะ น่ากลัวถึงรุ่นหลังๆจังค่ะ บางครั้งส่วนเกิน อาจจะมากไป บางทีส่วนขาดก็มีไม่น้อยเลยค่ะ ชีวิต ถ้าไม่มีธรรมะ คงอยู่กันยากขึ้นนะคะพี่ ภาพสวยๆทั้งนั้นเลยค่ะพี่ พี่อ๋ามีความสุขมากๆนะคะ   โดย: tanjira 22 สิงหาคม 2556 11:05:58 น.

สวัสดีครับเพื่อนๆฝนตกอากาศก็เงียบเหงาสักเล็กน้อยนะครับ จะได้ไปเยี่ยมกันทุกๆบ้านในเวลาไม่นานนัก 555++ ^^   โดย: วนารักษ์ 22 สิงหาคม 2556 15:26:28 น.

อิอิ สวัสดีค่ะ น้องชอบรูปนี้เป็นพิเศษค่ะ ... มันมีความหมายสำหรับหนูจิ๊ดนุง หากไม่มองที่ความงาม แมลงไม่ชอบความหวานของเกสรดอกไม้ รวมไปถึงความสมบูรณ์ของดอกไม้ แล้วยังมีเหล่าแมลงเข้้ามาชื่นชม ... ดอกไม้ก็คือดอกไม้ค่ะ สบายดีนะคะ พี่อ๋า ไม่ได้ทักทายกันนานเลยค่ะ มีความสุขมากมากนะคะ   โดย: white in the dark 22 สิงหาคม 2556 16:54:18 น.

ขอบคุณเม้นท์ดีดีที่พี่อ๋าเขียนไว้ที่บล็ิอกผมนะครับ ผมเคยผ่านความรู้สึกนั่งอยู่ท่ามกลางคนนับร้อย แต่ก็เหงามาแล้วครับพี่ ตอนนี้ไม่มีเวลาเหงาเลยครับ เลี้ยงลูกทั้งวัน 5555   โดย: กะว่าก๋า 22 สิงหาคม 2556 19:27:53 น.

สวัสดีครับคุณวนารักษ์ ขอบคุณที่แวะไปทักทายและโหวตให้นะครับ ผมเองชอบอ่านงานของคุณวนารักษ์เช่นกันครับ เพราะอ่านง่ายและได้ความรู้มากเลยครับ ขอให้มีความสุขในวันศุกร์นะครับ   โดย: หมอหว่อง 22 สิงหาคม 2556 21:21:37 น.

แวะมาอีกรอบ คราวนี้ผมอัพตะพาบแล้วครับ โลกนี้มีอาณาจักรต่างๆเจริญแล้วก็เสื่อมลงไปมากมายเลยครับ ไม่รู้ประเทศไทยจะถึงลูปเสื่อมในอีกกี่ปีเนอะ อันที่จริงความเป็นรัฐชาติถ้าไม่ช่วยให้ผู้คนเป็นอยู่ดีขึ้นก็เป็นแค่เขตที่ผู้มีอำนาจแบ่งไว้เพื่อตัวเองเท่านั้นเองเนอะ   โดย: ชีริว 22 สิงหาคม 2556 22:30:15 น.

สวัสดียามค่ำคืนครับ มาติดตตามผลงานตะพาบด้วย เขียนให้ข้อคิดที่ดี ภาพสวยด้วยครับ โหวต และไลค์ส่งกำลังใจไปให้คุณอ๋าด้วยนะครับ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog   โดย: **mp5** 22 สิงหาคม 2556 22:47:22 น.

เป็นข้อคิดที่ดีทีเดียวครับ มีเกิดก็ต้องมีดับ ก็ไม่รู้ว่าประเทศเราจะเป็นอย่างไรต่อ เรื่องเทคโนโลยี ตอนนี้ผมว่ามันเริ่มมากไปละ ผมเห็นน้องที่รู้จักคนหนึ่งใช้ IPhone4s ยังผ่อนไม่หมด แล้วก็หาย แล้วเธอก็ไปซื้อใหม่ เขามีเงินก็ให้เขาใช้ไป ผมยังใช้เครื่องเก่าๆ อยู่ เนื่องจากผมเห็นว่ามันไม่จำเป็นเท่าไหร่ แต่ก็ไม่แน่ถ้าผมซื้อมามันอาจจะดีกว่าที่คิดก็ได้ แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็ขอใช้เครื่องเก่าไปก่อน เรื่องเมียน้อย ผมโทษทั้ง 2 ฝ่าย มีไปทำไมเยอะๆ ให้มันตีกันเยอะมรดกเรา ถ้าผู้หญิงเป็นเมียน้อยโดยไม่รู้ตัวอันนี้ยังพออภัย แต่ที่รู้ทั้งรู้ก็ยังยอมอันนี้น่าด่าครับ บอกตรงๆ เลย คนที่กินอาหารเหลือๆ ต้องจับไปอยู่ในที่ที่ลำบากซัก 1 ปี จะได่รู้รสชาติของอาหารบ้าง จริงๆ ที่ผมเขียนมันไดอาริสต์เลยแหละครับ ภาพอาหารเอามาประกอบเฉยๆ เพราะอยากเขียนเรื่องอาหารบ้าง แต่ที่ตั้งใจสุดๆ คือแกล้งไม่พูดถึงน้องยูคาริ เพื่อให้เธอดูเหมือนส่วนเกินครับ +   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 23 สิงหาคม 2556 0:21:46 น.

มาอ่านตะพาบครับ คุณอ๋า ยุคครูติ่ง ในน้ำมีปลาในนามีข้าว ปลอดสารเคมี   โดย: เศษเสี้ยว 23 สิงหาคม 2556 0:40:22 น.

ขอบคุณสำหรับโหวดค่ะ newyorknurse   โดย: newyorknurse 23 สิงหาคม 2556 5:18:21 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่อ๋า   โดย: กะว่าก๋า 23 สิงหาคม 2556 6:32:01 น.

สวัสดีตอนเช้าครับคุณอ๋า ดอกไม้นี้ตั้งแต่เกิดมา ผมก็พึ่งจะคอยเห็นนี่แหละครับ ฟ้าใสบอกว่าคือดอกHollyhock สัญชาติจีน ผมไปถ่ายที่สวนสาธารระแถวบ้าน แต่ก่อนเอากล้องคอมแพคถ่ายไม่เห็นจะว่าอะไร พอเอากล้องใหญ่ไป บอกว่าต้องไปทำเรื่องขออนุญาตก่อนซะงั้นครับ งงจริงๆ เอามาฝากอีกรูปนะครับ   โดย: multiple 23 สิงหาคม 2556 7:10:03 น.

ดอกแดงเข้มๆนี่บล็อกหน้าหรือครับ ดอกอะไรสวยดีครับ อิอิ ดูคำตอบเม้นท์บนเลยค่ะ (เม้นท์ 34) บล็อกหน้ายังไม่แน่ว่าจะเป็นอะไร อยู่ที่อันไหนเสร็จก็อันนั้น แหะ ๆ เป็นคนทำอะไรอย่างเดียวไม่เป็น จะทำทีเดียวหลาย ๆ อย่างทุกที 555 โค้ดสีแดงก็อย่างที่บอกไปแล้วทางหลังไมค์นะคะ แต่ เอ วันนี้สีแดงในกล่องเม้นท์นี้คงเปลี่ยนไปอีกแน่เลย ฟ้าใสว่าอันเดิมสวยกว่าน้าา ดอกไม้หรือแมลงสวย ๆ ชอบทั้งนั้นแหละค่า ขอให้ส่งมาเถอะจับกินหมด เอ๊ย ชอบหมดแหละ อิอิ หลังไมค์ยังไม่ว่างตอบนะคะ เพราะความจริงก็ใช้วิธีมั่วไปเรื่อย ๆ เลยไม่รู้จะตอบว่าไง น่าจะใช้คำว่า icon เอาแบบไหนก็สุ่มไปเรื่อย ๆ หรือใช้คำว่า ไอคอนดุ๊กดิ๊ก ก็ได้ ลองดูนะคะ อ้าว ถือว่าตอบตรงนี้ก็แล้วกัน แหะ ๆ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 23 สิงหาคม 2556 8:58:10 น.

คำถามที่บ้านน้องก๋าใช่ของนุ้ยนี้หรือเปล่า ... อิอิ ไม่ใช่ค่ะ เป็นอีกนุ้ยนึงค่ะ พี่อ๋า ... แต่น้องนุ้ยคนนี้บางครั้งก็วุ่นวายใจ ด้วยความคิดแบบนั้นเหมือนกันค่ัะ ต้องขอบคุณๆ นุ้ยอีกนุ้ยนึงค่ะ ... ส่วนเรื่องแมลงปอและที่หนูเม้นท์เมื่อวาน หนูเปรียบเทียบโดยรวมค่ัะ ดอกไม้ในรูปไม่มีดอกใบเลย มันยังเป็นดอกไำม้ที่สวยไม่เต็มที่เลยค่ะ แม้ในภาพจะเป็นแค่แมลงปอไปเกาะ แต่ถ้ามาเปรียบกับคนค่ะ คงชื่นชมและเลือกที่จะเด็ดดมดอกไม้ที่มีใบดอกสวยสมบูรณ์แบบนี้ค่ะ หนูก็ฉุดคิดเล่นๆ ขึ้นมาในหัวจิ๋วๆ ค่ะ มีความสุขมากมากนะคะ   โดย: white in the dark 23 สิงหาคม 2556 10:45:27 น.

สวัสดีครับเพื่อนๆ เผลอแพล๊บเดียววันศุกร์อีกแล้วนะครับ ^^ ขอให้มีความสุขกับทำงานกันมากๆนะครับ   โดย: วนารักษ์ 23 สิงหาคม 2556 11:48:23 น.

icon เดี๋ยวต้องไปหาก่อนนะครับว่าได้ผลอย่างไร เอข้างล่างกล่องเม้นท์ก็มีหลายตัวนะครับ น่าจิ๊กไปใช้จัง 555++ อยากได้ตัวไหน เชิญจิ๊กได้ตามสบายเลยค่ะ ว่าแต่จะทำได้หรือเปล่า เพราะฟ้าใสแปะยันต์ไว้ มาชี้ตัวไว้ที่หน้าบล็อก เด๋วส่งตัวให้หลังไมค์นะคะ อิอิ ขอค่าสินสอดเป็นรูปสวย ๆ ด้วย 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 23 สิงหาคม 2556 12:38:29 น.

ในที่สุดแล้วคนเราจะเลือกสิ่งที่เขาคิดว่าใกล้เคียงกับตัวเอง หรือ เข้ากับตัวเองได้มากที่สุดครับ ... น้องนุ้ยก็เชื่อแบบนั้นเสมอมาค่ะ เห็นด้วยกับนักวิทยาศาสตร์พี่อ๋า มีความสุขมากมากนะคะ   โดย: white in the dark 23 สิงหาคม 2556 14:30:05 น.

ก็น่าสนนะคะ สูงสุดกลับคืนสู่สามัญ เคยผ่านยุคนั้นกันมาก็อยู่กันมาได้ เจริญถึงขีดสุด แ้ล้วก็ถดถอย....   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 23 สิงหาคม 2556 17:40:57 น.

ถูกต้องที่สุดเลยจ้าพี่อ๋า . . ยิ่งสะสมมาก . . ยิ่งเบียดเบียนมาก ยิ่งต้องการมาก . . . ยิ่งทำลายมาก . . . อีก 200 ปีข้างหน้า หวังว่าบ้านเมืองคงจะน่าอยู่กว่าทุกวันนี้ . . . คงยึดติดกับวัตถุน้อยลง . . . หันมาหาความสงบจากภายในแทน . . . ชอบงานตะพาบของพี่อ๋าที่สุดเลย . . . ปอมมีมื้อค่ำมาฝากนะคะ กรุงเทพฝนตก . . อากาศดีมากเลยค่ะ ที่ปราจีนเป็นอย่างไรบ้างคะ   โดย: กาปอมซ่า 23 สิงหาคม 2556 20:26:15 น.

"ส่วนเกิน" จากความต้องการพื้นฐาน นี่เผาผลาญทรัพยากรมากเกินจำเป็นจริง ๆ ครับ ไม่ใช่แต่ทรัพยากรวัตถุ แต่รวมถึงทรัพยากรทางจิตใจด้วย ถ้าใช้เกินกันเรื่อย ๆ คงไม่เหลืออะไรให้คนยุคต่อไปใช้แน่ ๆ ป.ล. "...แต่ครูเดาว่าภรรยาน้อยก็คงดีกว่ามีภรรยามากนะ" ^ ^ นี่มันมุกที่ใช้ประจำของคนยุคปัจจุบันนี่นา 55   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 23 สิงหาคม 2556 21:46:41 น.

สวัสดีตอนเช้าครับคุณอ๋า สวนที่ไปถ่ายก็ของ กทม. แหละครับ ต้นไม้แพงหรือเปล่า อ.เต๊ะ ก็ไม่รู้ แต่ตอนวิ่งหนียาม รู้สึกจะเหยียบแบนไปหลายกอ 555 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ มีโอกาสเมื่อไรจะทดลองดูครับ ปล. อ.เต๊ะ ไม่ขยันเท่าไรหรอกครับ แต่ความอยากได้มีมาก เลยต้องหาตังแยะ เอามาไว้คอยซื้อของที่อยากได้นะครับ แหะๆ   โดย: multiple 24 สิงหาคม 2556 7:22:57 น.

ตามมาอ่านตะพาบข้อคิดสะกิดใจดีๆ ค่ะพี่อ๋า ชอบแมลงปอจัง ไม่ค่อยได้เห็นเลยนะคะ ผีเสื้อยังพอเห็นได้บ้าง กดไป 1 ไลค์ เป็นค่าเข้าชมค่ะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 24 สิงหาคม 2556 8:14:33 น.

สวัสดีค่ะคุณอ๋า ขอบคุณนะคะที่ไปอ่านงานตะพาบ กิ่งเขียนจากชีวิตจริงของเด็กที่มีปัญหาคนหนึ่ง ซึ่งทุกวันนี้พยายามลุ้นให้เธอเลือกทางเดินที่ถูกต้องค่ะกำลังรอคำตอบอยู่ว่าเธอจะตัดสินใจอย่างไร ตามมาอ่านตะพาบคุณอ๋าเขียนได้สะท้อนสังคมปัจุบันมากค่ะโลกเราเป็นเช่นนั้นจริงๆ ไม่แน่นะคะอีกไม่นานโลกปัจจุบันอาจจเป็นเหมือนที่คุณอ๋าเขียนขึ้นมาก็ได้ค่ะเพราะทุกอย่างหมดไฟแล้ว อิอิ โหวตและไลท์ให้ค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ดอกไม้สวยมากทุกภาพเลยค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 24 สิงหาคม 2556 9:15:55 น.

สวัสดีวันหยุดครับเพื่อนๆ พักผ่อนกันให้เต็มที่นะครับ ^^   โดย: วนารักษ์ 24 สิงหาคม 2556 12:31:35 น.

สวัสดีครับพี่อ๋า ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตด้วยนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 24 สิงหาคม 2556 13:08:45 น.

สวัสดีวันเสาร์ค่า ไม่นึกว่าคุณอ๋าจะมา อิอิ ลองเข้าบล็อกพวกตกแต่งบล็อกของเพื่อน ๆ ดูสิคะ https://www.bloggang.com/index.php?category=20 หรือไม่ก็ ... https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=jiujik&month=07-2013&date=22&group=25&gblog=165 น่าจะมีถูกใจบ้างล่ะน่า อิอิ ขอบคุณที่เอาสีแดงในกล่องเม้นท์นี้กลับมาค่ะ จริง ๆ ก็ดูจะวุ่นกับ จขบ. มากไปนะเรา แหะ ๆ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 24 สิงหาคม 2556 13:25:04 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต schnuggy Food Blog ดู Blog เศษเสี้ยว Travel Blog ดู Blog pantawan Health Blog ดู Blog ฟ้าใสวันใหม่ Home & Gargen Blog ดู Blog วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ตามมาโหวตให้ข้อเขียนดีดีของคุณอ๋าค่ะ   โดย: ดอยสะเก็ด 24 สิงหาคม 2556 16:26:47 น.

สวัสดีค่ะ.. แวะมาอ่านงานตะพาบด้วยค่ะ เรื่องส่วนเกิน ไม่ได้เขียนค่ะ แต่น้องเป็ดน้อย เขียนเข้าร่วมกลุ่มด้วย   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 24 สิงหาคม 2556 18:27:59 น.

ขอบคุณค่ะคุณอ๋า ที่ไปให้กำลังใจงานเขียนค่ะ วันนี้คุณอ๋าคงได้พักผ่อนเต็มที่กับครอบครัวนะคะ ชอบดอกไม้กับแมงปอสวยๆค่ะปีกแมงปอบางใสมากนะคะขอบคุณที่เอาไปฝากค่ะ ขอให้มีความสุขในการพักผ่อนวันหยุดนะคะเอาดอกบัวที่บ้านมาฝากค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 24 สิงหาคม 2556 19:04:50 น.

อิอิ มาตรวจการบ้านค่ะ ทำได้แล้วนี่คะ โนบิตะ 555 ย่อรูปก็เหมือนย่อรูปทั่วไปแหละค่ะ กว้าง-สูง เท่าไหร่ก็ว่าไป ยังมีรูปต่อท้าย login ในกล่องคอมเม้นท์อีกอันหนึ่ง ถ้าอยากจะเล่น ดูบล็อกคิกขุลดอายุไปเยอะเลย 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 24 สิงหาคม 2556 19:08:44 น.

แวะมาชมรูปสวยๆอีก รูปดอกไม้กับแมงปอ สวยจัง กว่าจะได้รูปนี้ไม่ง่ายเลย สวยจริงๆค่ะ ขอบคุณที่แวะไปชมอาหารเช้าที่ไอ ฮอบ พี่ไม่ค่อยได้ทานหรอกพอไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอกว่า ร้านนี้สว.ไปวันอังคารได้ลดครึ่งราคาอีก ระยะนี้ใกล้หน้าใบไม้ร่วงแล้ว อาการเย็นสบายดี ทั้งกลางวันกลางคืน นอนไม่ต้องเปิดแอร์เลย สดชื่นดีค่ะ newyorknurse   โดย: newyorknurse 24 สิงหาคม 2556 19:48:57 น.

น้องอ๋า มาอ่านงานตะพาบสนุกและมีสาระธรรมดีมาก ภาพสวย มากๆ ขอบคุณที่กรุณาไปโหวต ให้บล็อกพี่ด้วยค่ะ โหวตสาขาธรรมะให้ค่ะ   โดย: พรไม้หอม 24 สิงหาคม 2556 20:10:29 น.

แบบนี้เรียกว่า"สูงสุดคืนสู่สามัญ" ถ้าโลกกลับไปสู่วันเวลาแบบนั้นอีกก็คงดีนะคะ อะไรๆมันคงจะดีงามขึ้นกว่านี้เยอะ คนอยู่กันแบบเรียบง่ายพอเพียง แต่มีจิตใจสูงส่ง คิดว่าถ้ามนุษย์ยังหลงอยู่กับความฟุ้งเฟ้อในอัตรานี้ โลกคงต้องไปถึงวันนั้นแน่นอนค่ะ แต่ตุ๊กยังสงสัยว่า เมื่อถึงวันนั้นจะมีมนุษย์หลงเหลือ มานั่งเล่าเรื่องให้เด็กๆฟังอย่างครูติ่งหรือเปล่า ไม่ได้เข้าบล็อกคุณอ๋าซะนานเลยค่ะ อาทิตย์ที่แล้วเข้ามาเห็นคุณอ๋าปิดเม้นท์แล้ว ก็เลยได้แต่อ่านเฉยๆ หวังว่าควสบายดีนะคะ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต schnuggy Food Blog ดู Blog ข้ามขอบฟ้า Home & Gargen Blog ดู Blog อาคุงกล่อง Book Blog ดู Blog wicsir Travel Blog ดู Blog วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog   โดย: ฝากเธอ 24 สิงหาคม 2556 23:11:48 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่อ๋า   โดย: กะว่าก๋า 25 สิงหาคม 2556 6:36:36 น.

สวัสดีวันอาทิตย์ครับคุณอ๋า เดี๋ยวนี้ไปที่ไหน ก็เจอแต่เรื่องแปลกๆครับ ทั้งผู้คนทั้งวิธีคิด อ.เต๊ะ ชอบอยู่บ้านไม่ไปไหน สบายใจและมีความสุขที่สุดเลยละครับ   โดย: multiple 25 สิงหาคม 2556 11:26:15 น.

สวัสดีค่ะตามมาอ่านตะพาบโหย่วๆเติมเต็มส่วนทีขาดหายไปด้วยคนค๊าบบแฮ่ๆเหมียวๆสับสนไม่รุจะเรียกสรรพนามอะไรดีว๊าา กิกิ โหวตก่อนแร่ะกัน ไว้จะม้วนตัวมาอ่านใหม่ ขอบคุณพลังใจด้วยนะค่ะ^^ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: mastana 25 สิงหาคม 2556 16:30:13 น.

เย้ๆๆๆๆ พี่อ๋ายังไม่ปิด blog ปอมโชคดีจัง ปอมมีเต้าฮวยฟรุ้ตสลัดมาฝากพี่จ้า มา 2 ถ้วยเลยเกรงจะไม่อิ่ม ฮ่าๆๆๆ มีความสุข สดใน พร้อมลุยกับเรื่องสนุกๆในวันพรุ่งนี้นะคะ   โดย: กาปอมซ่า 25 สิงหาคม 2556 19:23:55 น.

สวัสดีค่ะพี่อ๋า รีบมาอ่านส่วนเกิน ก่อนปิดบล็อค บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: pantawan 25 สิงหาคม 2556 21:45:51 น.

ว้าว....after earth ชัดๆ เลยคุณพี่ แต่เป็น after แบบสวยสดงดงามแท้ค่ะ ถ้าเรื่องที่ป๊ะป๋าเขียนเป็นเรื่องจริงคงดีนะคะ เรียกว่าอะไรดีหล่ะ ยุคเฟื่องฟูทางด้านจิตใจและคุณธรรมใช่ไหมคะ ไผ่เคยอ่านเจอประโยคนึงที่ไหนสักที่ จำไม่ได้แล้ว เขาว่ากันว่า "เมื่อใดที่เทคโนโลยีเจริญถึงขีดสุด เมื่อนั้นจิตใจคนจะต่ำทรามลงถึงที่สุด" กำลังสงสัยอยู่ว่า ไอ้กลียุคที่เขาพูดๆ ถึงกันนี่ มันคือ...ตอนนี้ ณ ปัจจุบัน หรือเปล่า ถึงหรือยัง...หรือจะเลวร้ายกว่านี้ได้อีก หลายอาทิตย์ก่อนนั่งดูสารคดีทางเคเบิ้ลกับหลาน เรื่องสิงโตหรืออะไรสักอย่างนี่แหละค่ะ แล้วหลานก็ถามว่า สัตว์อะไรดุร้ายที่สุดในโลก ไผ่เลยตอบไปว่า "คน" หลานทำหน้างงไปพอควรแล้วถามว่าทำไมบอกคนก็เลยอธิบายให้ฟังแบบยาวๆ หุหุ แทรกธรรมะให้ไปด้วยแบบเต็มๆ งานนี้สงสัยคุณหลานคงเก็บไปคิดเป็นการบ้านอีกยาวพอดู คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ ปล. มาตามสัญญาแล้วนะคะ(ออกตัวไว้ก่อน เผื่อแอบเบี้ยวงวดหลังๆ แม้จะเกือบหมดวันอาทิตย์ไปอย่างฉิวเฉียดก็เหอะ ฮ่าๆๆ)   โดย: คมไผ่ 25 สิงหาคม 2556 23:42:48 น.

แต่ในทางเป็นจริง ไอ้คนที่มันมีมากเกินในทุกเรื่อง ทรัพย์สินเงินทองอะไรต่างๆเนี่ยมักจะหยุดไม่ค่อยได้นะครับ แสวงหาอยู่นั่นแล้ว ไม่รู้ว่าจะเอาไปทำอะไรกันนักหนา น่าแบ่งให้เรามั่งนะคุณอ๋า 555   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 26 สิงหาคม 2556 15:16:41 น.

สวัสดีครับเพื่อนๆทุกคน ^^ เสาร์อาทิตย์ไม่ค่อยว่างนะครับเลยไม่ได้ไปทักทายใคร วันนี้ว่างแล้วเดี๋ยวแวะไปคุยนะครับผม   โดย: วนารักษ์ 26 สิงหาคม 2556 15:42:29 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะ ดีใจจัง ได้ของเล่นใหม่แล้ว อิอิ ถ้าคุณอ๋าไม่เปลี่ยนรหัสเข้าบ้าน ว่าง ๆ จะแอบเข้าไปทำอะไรสนุก ๆ จะได้หรือเปล่า 555 ชักติดใจแล้ว อิอิ สงสัยรีบเปลี่ยนรหัสโดยไว   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 26 สิงหาคม 2556 16:12:47 น.

อุ้ย นึกว่า จะมาเม้น ไม่ทัน .. คุณอ๋าเขียนดีมาก อ่านไปเป็นการสอนไปในตัว .. มุมมองดี ตามนั้นเลยค่า.. ทุกวันนี้เราเสพ ส่วนเกินมากไปเป่า จน..กลายเป็นภาระ.. ไม่ว่าเทคโนโลยี่หรืออะไร .. เอื้อยังหัวโบราณ นะคะ ยังไงก็ชอบแบบเดิมๆ ความสุขอยู่ที่เราพอใจในสิ่งที่มีอยู่.. นั่นแหละค่ะ.. พอแล้ว.. ... กว่าจะมีเวลามาอ่าน ไปหลายวันเลย .. คิดถึงนะคะ อิอิ.. งวดนี้ ไม่ได้เขียนค่ะ.   โดย: tifun 26 สิงหาคม 2556 16:44:21 น.

จากเม้นท์คุณพี่...คงต้องเป็นการรวมหิ่งห้อยแล้วหล่ะค่ะ กว่าจะสว่างได้เต็มๆ คงต้องรอพระอาทิตย์อีกพอควรทีเดียว... ไผ่ชอบคำสอนของหลวงปู่ชามากค่ะพี่ มีหลายเรื่องที่บางทีไผ่ก็เปิดฟังไปด้วยทำงานไปด้วย ได้แง่คิดดีนะคะ แม้จะทำได้ไม่ทั้งหมด เพียงบางส่วนก็ยังดีเน๊อะ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ในบล็อคนะคะ ขอให้พักผ่อนอย่างมีความสุขค่ะ ปล.อึดอัดเหมือนกับชัวร์ค่ะพี่ ฟันธงเลย ^^   โดย: คมไผ่ 26 สิงหาคม 2556 19:24:43 น.

สวัสดีครับพี่อ๋า ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 26 สิงหาคม 2556 20:32:48 น.

ได้ค่ะคุณพี่ ไว้รอชมนะคะ หลวงปู่ชาส่วนใหญ่ไผ่จะหาฟังจากยูทูบเอาค่ะพี่ คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ พรุ่งนี้จะได้มีแรงทำงานกันต่อไป ปล.เห็นตะพาบของพี่ตฤณแล้ว ฮาดีอ่ะ มีพาดพุงถึงด้วย แสดงว่าเป็นคนดังนะเนี๊ยะ อิอิ   โดย: คมไผ่ 26 สิงหาคม 2556 22:09:40 น.

ชอบมุมมองในการตอบคำถามของพี่อ๋าเช่นกันครับ เชื่อว่าคนทีไ่ด้อ่าน ก็จะได้รับประโชน์มากๆเช่นกัน ขอบคุณครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 26 สิงหาคม 2556 23:24:30 น.

โจทย์คุณต่อเข้าวินครับพี่อ๋า วันที่สี่ เจอกันค้าบ   โดย: เป็ดสวรรค์ 27 สิงหาคม 2556 0:38:19 น.

อ่านแล้วโดนใจมากค่ะ โลกวัตถุนิยมแล้วยังสื่อสารถึงกันได้คล่องสะดวก ลามติดเป็นกันหมดจนลืมศีลธรรมดีๆเลยคนเรา วันก่อนเข้ามาอ่านแล้ว แต่ไม่มีโอกาสทิ้งข้อความ เดินทางพอดีค่ะ กลับมาก็รีบเข้ามาโหวตให้เลย บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog pantawan Health Blog ดู Blog วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog คุณพี่อ๋าสบายดีนะคะ   โดย: anigia 27 สิงหาคม 2556 1:28:55 น.

ขอบคุณที่แวะไปทักทาย รูปผีเสื้อกับดอกไม้สวยมาก พี่ยังบอกเพื่อนเลยว่าจะหาจังหวะ ถ่ายแบบน้องไม่ง่ายเลย พี่เคยเห็นผีเสื้อมาที่ดอกไม้ จ้องจะถ่ายรูป บินหนีก่อน รอให้กลับมาก็มาแวบๆ ถ่ายไม่ทัน newyorknurse   โดย: newyorknurse 27 สิงหาคม 2556 2:41:31 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่อ๋า   โดย: กะว่าก๋า 27 สิงหาคม 2556 6:22:27 น.

อาการป่วยกำลังดีขึ้นตามลำดับ ขณะนี้กำลังอยู่ในโปรแกรมถอนยา ลูกสาวส่งหมอพิเศษตัวนี้มาช่วยดูแลอีกแรงหนึ่ง ไม่นานก็จะหายเป็นปกติแล้วค่ะ คิดถึงเพื่อน ๆ ทุกคนนะคะ   โดย: พรหมญาณี 27 สิงหาคม 2556 9:03:46 น.

สวัสดียามเช้าค่า เหมือนเข้าบล็อกเด็ก ๆ เลยนะเนี่ย เอิ๊กกก   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 27 สิงหาคม 2556 9:10:00 น.

สวัสดีค่ะุคณอ๋า ขอบคุณมากค่ะที่แวะไปทักทายพร้อมภาพสวยๆ เห็นแล้วสดชื่น สบายตา สบายใจดีค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่บล็อกด้วยนะคะ มีความสุขกับการทำงานค่า   โดย: ฝากเธอ 27 สิงหาคม 2556 10:29:57 น.

ขอบคุณโหวตค่ะคุณอ๋า เฮดบล็อกสวยค่ะ ทำให้อยากไปอีกละ ติดไว้ก่อนนะคะ รอจัดซื้อเลนส์ไวด์ก่อน   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 27 สิงหาคม 2556 14:54:42 น.

สูงสุดคืนสู่สามัญสินะคะ เห้อ สงสัยรออีก 200 ปีข้างหน้าแหง ถึงจะเจอโลกแบบนั้น ..เกิดใหม่อีกกี่รอบกันล่ะเนี่ย ฮ่าาาาา ขอบคุณค่าที่แวะไปหา ขออภัยที่มาตอบช้านะค้า ><   โดย: น้อยหน่ากะสาลี่ 27 สิงหาคม 2556 20:11:33 น.

สวัสดีครับเพื่อนๆ แหะๆแล้วก็ครบอาทิตย์นึงแล้วนะครับที่เปิดบล็อกมา ทักทายกันได้เกือบครับ ขาดตกบกพร่องใครก็ต้องขออภัยไว้ ณ.ที่นี้ด้วยนะครับ แล้วเดี๋ยวต้นเดือนกันยาจะเปิดบล็อกต้อนรับเป็นแขกใน Interview Blogger ของน้องริน แล้วเจอกันนะครับผม ^^   โดย: วนารักษ์ 27 สิงหาคม 2556 20:39:17 น.

สิ้นหวังแล้ว! เอ้ยไม่ใช่... สมหวังแล้ว! จะได้อ่านบทสัมภาษณ์พี่อ๋าแล้ว! แล้วจะคอยติดตามบทสัมภาษณ์เดือนหน้านะครับ   โดย: ชีริว 27 สิงหาคม 2556 20:55:58 น.

จะปิดแล้ว ส่งท้ายหน่อย อิอิ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 27 สิงหาคม 2556 21:10:20 น.

เขียนแบบนี้ก็ดีเหมือนกันครับ อ่านเพลินดีครับคุณอ๋า   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 27 สิงหาคม 2556 21:35:30 น.