ถนนสายนี้มีตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 103 สงกรานต์
ถนนสายนี้มีตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 103 สงกรานต์ โจทย์โดยน้องเป็ดสวรรค์ผู้ควบคุมงานตะพาบสุดหล่อของเรานี่เอง ขอตั้งชื่อตอนนี้ว่า สงกรานต์ในความทรงจำ สงกรานต์ในความทรงจำ ผมเป็นคนขี้สงสัยชอบคิดหาคำตอบอยู่เสมอ หนึ่งในความสงสัยของผมก็คือ ทำไมวันปีใหม่จึงอยู่ในช่วงหน้าหนาวที่สุดของปี ทำไมสงกรานต์ปีใหม่ของไทยจึงต้องอยู่ในช่วงหน้าร้อนที่สุดของปีเช่นกัน "ปีใหม่"เหมือนกันแต่ต่างที่หนาวที่สุดและร้อนที่สุดแค่นั้นเอง ผมคิดโดยการคาดเดาของตัวเองแบบบังอาจไม่ยอมถามใครซะด้วย" ^^ได้คำตอบว่า เทศกาลสำคัญนี้มีขึ้นเพื่อปลอบประโลมจิตใจของเรานี่เอง ในช่วงที่"หนาว"ที่สุดมนุษย์ให้ความหวังกับตัวเองด้วยการถือว่า เป็นวันเริ่มต้นปีใหม่ที่ควรรื่นเริงกันมากกว่า จะมามัวจับเจ่าอยู่กับความเหน็บหนาวทำไม และในช่วงที่คนเรากำลังลำบากจากอากาศที่"ร้อนและแห้งแล้ง"ที่สุด เราก็ถือว่าเป็นช่วงปีใหม่ที่เราจะได้สาดน้ำให้คลายร้อนและรื่นเริงกัน ต้องขอบคุณบรรพบุรุษของเราที่สร้างเทศกาลปีใหม่ขึ้น เพื่อให้ลูกๆหลานๆอย่างเรามีความสุขกันอยู่จนถึงทุกวันนี้ และมีแง่คิดที่ดีข้อหนึ่งจากเรื่องนี้ก็คือ"การเปลี่ยนวิกฤติให้เป็นโอกาส" ปัญหาบางอย่างเราแก้ไขมันไม่ได้ แต่เราเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อปัญหาได้ "สุขหรือทุกข์ขึ้นอยู่กับมุมมองเขาเราต่อปัญหานั้นมากกว่า ว่าจะยอมรับเพื่อเรียนรู้มันและอยู่กับมันให้ได้อย่างมีความสุข หรือจะปฏิเสธมันและอยู่ด้วยความทุกข์ไปตลอดชีวิต" ถ้ามีปัญหาที่ใหญ่ที่สุดในชีวิตเกิดขึ้น เราต้องฉุกคิด เข้มแข็งอดทนพอที่จะหยุดทำสิ่งที่ไม่ดีทั้งหมดเสมือนการสิ้นสุดของปี แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ทำตัวเสียใหม่เหมือนการเริ่มต้นปีใหม่นั่นเอง ชีวิตเก่าคนเก่าได้ตายไปแล้วมีเราที่เป็นชีวิตใหม่คนใหม่เกิดขึ้นแทน เริ่มนับหนึ่งใหม่เพื่อเปิดทางชีวิตและสิ่งดีๆให้เขามาแทนที่ ชีวิตทุกชีวิตล้วนมีเส้นทางดำเนินที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับว่าเขาเกิดมาในที่แห่งใด ฐานะครอบครัวเป็นเช่นใด และมีโอกาสมากน้อยแค่ไหนที่จะดำเนินชีวิต ไปตามความฝันของพ่อแม่หรือที่ตัวเองตั้งความหวังไว้ในวัยเยาว์ ไม่มีสิ่งมีค่าอันใดที่จะได้มาอย่างง่ายดายโดยไม่ต้องใช้ความพยายาม ยิ่งต้องการความสำเร็จมากเท่าใด การลงทุนและพยายามก็ต้องมากขึ้นเท่านั้น ยกเว้นคนที่ทำบุญมาดี วาสนาดี เกิดมาพ่อแม่มีฐานะร่ำรวยเหมือนคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด สมองดีปัญญาเลิศ ชีวิตเหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบ ซึ่งก็คงมีอยู่ แต่ก็คงไม่มากนัก คนต่างจังหวัดจำนวนมากมายสู้ทนลำบาก จากญาติพี่น้องมาหางานทำในเมืองหลวง ต้องลำบากกายและใจเพื่อส่งเงินไปให้พ่อแม่พี่น้องที่อยู่ต่างจังหวัดได้ใช้จ่าย หวังว่าจะได้ลืมตาอ้าปากได้ด้วยหนึ่งสมองสองมือและความทุ่มเทแรงกายแรงใจของตน มีรอยยิ้มและสายตาอันมุ่งมั่นทำทุกอย่างเพื่อคนที่เรารัก เป็นเสมือน"ตำนานชีวิต"ที่ไม่เคยจบสิ้นไปจากสังคมแห่งความจริง มีให้เห็นมากมายในสังคม แต่ผมซึ่งเป็นคนกรุงเทพโดยกำเนิดแต่ต้องระหกระเหินเดินทาง มาใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัดด้วยความรู้สึกจากบ้านเกิดจากพ่อแม่พี่น้องมาไกล มาทำงานหนักแบกภาระดูแลสุขภาพในช่องปากและฟันคนไข้ที่ดูเหมือนนับวันจะมีแต่เพิ่มขึ้น ทำงานเครียดๆ แถมยังเสี่ยงต่อเชื้อโรคมากมายที่อาศัยในเลือดและน้ำลายคนไข้ หรือถ้าเคราะห์ร้ายอาจถูกเข็มฉีดยาทิ่มมือเข้าเมื่อใดก็ได้ถ้าไม่ระมัดระวัง ถ้าติดเชื้อจากคนไข้ที่เป็นเอดส์แล้ว อนาคตและความหวังในชีวิตคงดับวูปลงทันที ถ้ามาวัดกันตามเนื้อผ้าแล้ว "ตำนานชีวิต"หมอฟันใน รพ.รัฐอย่างผม ก็คงลำบากไม่ต่างกันกับคนอื่นสักเท่าไหร่ ในมุมที่ลึกที่สุดของสังคม ที่แม้แสงสว่างของความเมตตาก็ยังส่องไปไม่ถึง ชีวิตน้อยๆในสลัมเสื่อมโทรมยากจนในเมืองหลวงที่ขาดคนเหลียวแล มีพ่อมาจากเมืองจีน มีแม่เป็นลูกคนจีนที่พ่อแม่มาจากเมืองจีนแท้ๆ แต่ไม่โชคดีร่ำรวยเหมือนในความคิดของคนทั่วๆไป เด็กๆธรรมดาๆที่เกิดอย่างด้อยโอกาสในสังคม เพราะพ่อแม่ไม่ได้เรียนหนังสือหาเช้ากินค่ำ พออยู่พอกินไปวันๆเท่านั้น แทบไม่ได้สัมผัสและรู้เลยว่า "สงกรานต์ในวัฒนธรรมของไทยนั้น เป็นอย่างไรด้วยซ้ำไป" เขาเฝ้ามองสงกรานต์อย่างหวาดหวั่นพรั่นพรึง ทำไมคนถึงได้สนุกอย่างไร้ขอบเขตกันแบบนี้ ไปขึ้นรถเมล์ก็มีคนสาดน้ำเข้าไปในรถจนตัวเปียกไปหมด เดินไปไหนก็ต้องคอยระวังกลัวคนสาดน้ำต้องอยู่แต่ในบ้าน "เมื่อไหร่ช่วงสาดน้ำหลายวันนี้จะสิ้นสุดลงสักทีน้อ" เขาได้แต่คิดในใจ แต่ชีวิตที่มีความรักอันยิ่งใหญ่จากพ่อแม่เป็นต้นทุน ถึงแม้จะมีขี้โรคมาตั้งแต่เกิด แถมยังขาดปัจจัยสี่ ลำบากยากจนสักเพียงไหน เด็กน้อยคนนั้นก็กัดฟันฉวยโอกาสเดียวในชีวิตมาได้ นั่นคือการเรียนจนจบมหาลัย เป็น"หมอฟัน"คนหนึ่งกับเขาจนได้ ท่ามกลางสายตาเหยียดหยามจากเพื่อนๆชั้นปีเดียวกันที่ไม่เข้าใจความจริง มักจะพูดว่าผมเป็นซีเรียส เป็นคนเงียบๆ เก็บตัว ไม่ไปเที่ยว ไม่ไปสนุกสนานเฮฮากับเพื่อนๆ เมื่อมองย้อนกลับไปไม่รู้สึกเสียใจเลยที่ชีวิตในวัยเด็กและมหาวิทยาลัย ที่หมดไปกับการเรียนและกิจกรรมชมรมค่ายในช่วงปิดเทอมเพียงแค่นั้น การมุ่งมั่นเรียนชนิดยอมตายถวายชีวิตเพื่อให้มีอาชีพที่จะเป็นที่พึ่งกับตัวเองและพ่อแม่พี่น้องได้ ไม่ค่อยมีช่วงเฮฮาสนุกสนานในชีวิต นี่แหละคือสิ่งที่เราต้องลงทุนเพื่อแลกกับชีวิตในวันนี้ แต่ถ้านับกันแล้วก็คงเทียบไม่ได้กับความยากลำบาก ที่พ่อแม่จนๆของเราต้องเจอเพื่อที่จะเลี้ยงและส่งลูกๆทั้งสี่คนให้เล่าเรียนหนังสือจนจบมหาลัย พระคุณอันยิ่งใหญ่ของท่านจะตอบแทนอย่างไรก็ไม่มีวันหมดสิ้น ^^ จำได้ว่าตอนจับฉลากใช้ทุนตอนต้นเดือนมีนาคม ผมเริ่มได้ความเมตตาเสมือนแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ จากรุ่นพี่ใช้ทุนรุ่นหนึ่ง ที่ทั้งใจดีและมีเมตตากับผม ชักชวนผมให้มาใช้ทุนที่จังหวัดปราจีนบุรี โดยเธอมารับผมที่สถานีรถไฟหัวลำโพงด้วยตัวเองในวันจันทร์ เป็นวันจันทร์หลังเทศกาลสงกรานต์พอดี เป็นเหตุการณ์ประทับใจในวันสงกรานต์เหตุการณ์หนึ่ง ที่ผมไม่มีวันลืมเลยทีเดียว เมื่อจบมาใช้ทุนในต่างจังหวัดผมจึงได้สัมผัสความจริงว่า แท้จริงแล้วสงกรานต์นั้นเป็นประเพณีอันดีงามของไทยเรามาตั้งแต่โบราณ ช่วงวันสงกรานต์คือวันขึ้นปีใหม่ของไทย มีประเพณีทำบุญตักบาตร รดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ และการเล่นสาดน้ำกันอย่างสุภาพ แต่ด้วยความเจริญหรือความเสื่อมก็ไม่ทราบทำให้ประเพณีที่ดีงามนี้ กลายเป็นเทศกาลแห่งการขาดสติ ดื่มสุรา ทะเลาะวิวาท สนุกกันเกินขอบเขตอันดีงาม ทำให้เกิดเป็นภาพแห่งความไม่น่าประทับใจ เห็นแล้วไม่เหมาะไม่ควรแก่ผู้ที่พบเห็น รวมทั้งยังเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดการเสียชีวิต อย่างมากมายในทุกๆปีอีกด้วย ในแง่ดีของช่วงวันสงกรานต์นั้นก็ ช่วงสงกรานต์เป็นช่วงที่มีวันหยุดยาวที่สุดของปี คือหยุดถึงสามวันคือจากวันที่ 13-15 เมษายน และทางราชการยังกำหนดให้วันที่ 14 เมษายน ของทุกปี เป็น วันครอบครัว เพราะเป็นช่วงที่คนไทยส่วนได้เดินทางกลับบ้าน จึงถือเป็นโอกาส รวมญาติ รวมครอบครัว ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับบุพการี รดน้ำดำหัว ขอพร ผู้เฒ่าผู้แก่ เพื่อเสริมสร้างความเป็นสิริมงคล และเพื่อความอบอุ่น เป็นสุขของครอบครัว ตามประเพณีไทยที่เคยปฏิบัติกัน ทุกวันนี้ช่วงวันสงกรานต์ผมจะกลับไปเยี่ยมคุณแม่ที่กรุงเทพฯทุกปี มีคนบอกว่าไปกรุงเทพฯในช่วงวันหยุดยาวเหมือนได้ไปเมืองสวรรค์ เพราะปกติกรุงเทพเหมือนเมืองนรกเพราะรถติดมากๆนั่นเอง ^^ สำหรับปีนี้เพื่อนๆคนไหนที่ได้กลับไปบ้านเกิด เหมือนนกน้อยที่บินกลับไปหารังหาร่มไม้ที่ตัวเองเคยอาศัย หรือเหมือนปลาที่ได้กลับไปหาแหล่งน้ำเย็นใสที่ตัวเองถือกำเนิดมา คงจะได้รับความอบอุ่นจากความรักและห่วงใยจากพ่อแม่ ญาติพี่น้องไม่มากก็น้อย เสมือนได้ชาร์ตพลังใจเต็มร้อยพร้อมจะลุยงานหนักแบบสู้ไม่ถอย หรือถ้าเพื่อนๆที่ยังอยู่กับพ่อแม่ก็ต้องถือว่าโชคดีเหลือแสน เหลือล้าน เลยทีเดียว ที่ไม่ต้องห่างจากความรักความห่วงใย จากคนที่รักเรามากที่สุดในชีวิต และคงจะมีช่วงเวลาที่มีความสุขได้ทำกิจกรรมร่วมกันอย่างสนุกสนานในวันสงกรานต์อีกด้วย ขออวยพรให้เพื่อนๆทุกๆคนที่เดินทางกลับภูมิลำเนาหรือท่องเที่ยว เดินทางไปและกลับด้วยความปลอดภัย ขอให้มีความสุขความเจริญ สมบูรณ์ด้วยลาภ ยศ สรรเสริญ พัฒนาชีวิตไปในทางที่ดีงามและได้รับแต่สิ่งที่ดีงามเข้ามาในชีวิต ในตลอดปีใหม่ศกใหม่ที่จะมาถึงนี้นะครับ ^^ เรื่องและภาพประกอบ วนารักษ์ ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนที่เข้ามาอ่านให้กำลังใจติชม ขอบคุณเพื่อนประจำบล็อกทุกๆคนที่ยังไม่ลืมกัน ขอบคุณโจทย์ดีๆจากน้องเป็ดสวรรค์ ขอบคุณที่โลกนี้มีเพื่อนที่ทำให้ชีวิตไม่แห้งแล้งจนเกินไป
Create Date : 13 เมษายน 2557
Last Update : 19 เมษายน 2557 18:43:43 น.
76 comments
Counter : 2199 Pageviews.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 13 เมษายน 2557 เวลา:22:16:38 น.
โดย: lovereason วันที่: 13 เมษายน 2557 เวลา:22:44:25 น.
โดย: lovereason วันที่: 13 เมษายน 2557 เวลา:22:46:01 น.
โดย: multiple วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:7:36:46 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:17:02:03 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:18:52:31 น.
โดย: หมอหว่อง วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:19:32:39 น.
โดย: อุ้มสี วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:20:36:02 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:21:13:52 น.
โดย: pantawan วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:21:26:01 น.
โดย: pantawan วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:21:29:46 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 14 เมษายน 2557 เวลา:23:20:46 น.
โดย: เนินน้ำ วันที่: 15 เมษายน 2557 เวลา:6:45:26 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 เมษายน 2557 เวลา:6:48:03 น.
โดย: **mp5** วันที่: 15 เมษายน 2557 เวลา:17:52:36 น.
โดย: schnuggy วันที่: 15 เมษายน 2557 เวลา:19:10:36 น.
โดย: Vipada sang IP: 49.230.152.238 วันที่: 15 เมษายน 2557 เวลา:20:18:59 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 เมษายน 2557 เวลา:20:19:17 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 15 เมษายน 2557 เวลา:21:28:36 น.
โดย: หมอหว่อง วันที่: 15 เมษายน 2557 เวลา:22:11:24 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 15 เมษายน 2557 เวลา:23:15:24 น.
โดย: multiple วันที่: 15 เมษายน 2557 เวลา:23:39:32 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:0:21:24 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:6:32:54 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:16:02:38 น.
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:16:27:06 น.
โดย: mambymam วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:17:56:47 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:18:32:42 น.
โดย: anigia วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:21:03:44 น.
โดย: **mp5** วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:21:04:11 น.
โดย: NENE77 วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:0:07:22 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:6:51:11 น.
โดย: multiple วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:7:26:20 น.
โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:12:48:05 น.
โดย: multiple วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:19:16:29 น.
โดย: tifun วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:19:42:41 น.
โดย: multiple วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:20:46:25 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:21:05:02 น.
โดย: pantawan วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:22:18:15 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:23:29:50 น.
โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:23:40:25 น.
โดย: mambymam วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:0:04:46 น.
โดย: mambymam วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:0:06:51 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:6:36:30 น.
โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:9:08:18 น.
โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:11:59:14 น.
โดย: multiple วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:12:09:41 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:14:18:44 น.
โดย: multiple วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:15:25:56 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:16:14:10 น.
โดย: mambymam วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:19:24:57 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:19:59:01 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:20:01:31 น.
โดย: NENE77 วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:22:01:45 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 เมษายน 2557 เวลา:6:28:06 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 19 เมษายน 2557 เวลา:18:32:18 น.
Location :
ปราจีนบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [? ]
ขอต้อนรับสู่บล็อกเล็กๆแห่งนี้มีมิตรภาพและความจริงใจให้กับเพื่อนๆทุกท่านที่แวะเข้ามาทักทายกัน ^^ บทความและรูปภาพนี้จัดทำขึ้นเพื่อเผยแพร่เป็นธรรมทาน พร้อมทั้งขอมอบเป็นน้ำใจกับเพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามา สามารถคัดลอกนำไปเผยแพร่ได้ ยกเว้นเพื่อประโยชน์ทางการค้าซึ่งต้องขออนุญาตก่อนว่าเหมาะสมหรือไม่ เพื่อนบางคนมาครั้งเดียว นานๆมาที มาไม่บ่อย มาบ่อยๆ บางคนมาเยี่ยมทุกวันให้ชื่นใจ บางคนเคยมาทุกวัน บางคนเคยมานานแล้ว บางคนหายไปจากบล็อก บางคนก็จะไม่แวะมาทักทายกันอีก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็จะขอเก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันไว้ตราบนานเท่านาน เพราะเมื่อรักกันแล้วย่อมเข้าใจกันได้ไม่ยาก จขบ.เป็นคนซื่อๆง่ายๆจริงใจ ไม่มีเจตนาแอบแฝงในการทำบล็อก แต่บทความหรือรูปภาพก็อาจทำให้ผู้อ่านขัดใจได้ เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการของ จขบ.หรืออาจเป็นเพราะเราไม่เคยรู้จักดีพอ จึงกราบขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย และขอขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความจริงใจนะครับ ^^ ฝากข้อความหลังไมค์
1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30