สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง.... มีกรรมเป็นของตน.... มีกรรมเป็นผู้ให้ผล....มีกรรมเป็นแดนเกิด.... มีกรรมเป็นผู้ติดตาม.... มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย.... จักทำกรรมอันใดไว้ ....เป็นบุญหรือบาป........ จักต้องเป็นผู้ได้รับผลกรรมนั้น ๆ สืบไป

เรื่องที่ 37 เรียนรู้ความรัก

Smileyเรื่องที่ 37 เรียนรู้ความรักSmiley







มีคนบอกว่ารักไม่ต้องการเรียนรู้

แต่ผมว่าการเรียนรู้นั่นแหละคือรัก

เพราะความรักนั้นเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

ตามช่วงและวัยของชีวิต

รักคือการเติบโตและเปลี่ยนแปลง


ความเข้าใจย่อมมีความรักเป็นพื้นฐาน

ถ้าปราศจากความรักก็ยากที่จะเข้าใจกันได้


ความรักสอนกันยาก

ความเกลียดสอนกันง่าย


ความเข้าใจไม่ใช่เหตุผล

เหตุผลไม่ใช่การแก้ปัญหา

ความรักความเข้าใจ

คือการแก้ปัญหาต่างหาก

เราเรียกความรักและความเข้าใจ

ของคนจำนวนมากว่า”ความสามัคคี”


บางครั้งการเข้าใจปัญหา

ก็เพียงพอในการแก้ปัญหา


คนที่ไม่รู้จักรักผู้อื่น...ย่อมเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง

ย่อมไม่มีเหตุผล.......ย่อมไม่เข้าใจผู้อื่น

ย่อมไม่เข้าใจตนเอง..ย่อมไม่เข้าใจสภาพที่แท้จริง

ย่อมเรียกร้องความรักความเข้าใจจากผู้อื่นตลอดเวลา

ย่อมไม่สามารถแก้ปัญหาตนเองและผู้อื่นได้


การรู้จักรักและดูแลตัวเอง

คือขั้นแรกของการมีรักแท้









รักนั้นเป็นธรรมชาติ................ธรรมชาตินั้นคือเปลี่ยนแปลง

ความเปลี่ยนแปลงใดๆที่ใจไม่ยอมรับคือความทุกข์

สรุป กฎข้อแรก

ความรักนั้นคือความทุกข์


ความสุขจากความรักเป็น

ศิลปะของการดำเนินชีวิตคู่

ที่ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความบังเอิญ

แต่เป็นความจงใจพยายามรักษา

และสร้างให้เกิดขึ้นจากคนสองคน

.......................ที่รักและเข้าใจกัน


คนที่รักกันมากแต่อาจอยู่ด้วยกันไม่ได้

อาจเป็นเพราะว่าเขาดูแลความรักไม่เป็น







รักนั้นต้องมีขอบเขต

ขอบเขตของรักคือความซื่อสัตย์


รักนั้นคือการให้ และการรับ

ยิ่งมีการให้มากจนล้นกันเท่าไร

ความรักนั้นก็ยิ่งหอมอบอวลเท่านั้น


รักคือความเมตตาเมื่อสมหวัง

รักคือการให้อภัยเมื่อผิดหวัง


สองคนรักกันแต่ความรักอาจไม่เท่ากัน

คนหนึ่งอาจเป็นรักแท้ที่ยิ่งใหญ่

อีกคนอาจเป็นรักเทียมที่ไร้ค่า

ขึ้นอยู่กับทัศนะคติที่มีเขามีต่อความรัก


รักแท้คือความอดทนและเสียสละ







พ่อแม่พี่น้องรักเรามากที่สุด

แฟนไม่ใช่คนที่รักเรามากที่สุด

เพราะเขาย่อมรักตัวเองและพี่น้องมากกว่ารักเรา


ความรักมีพื้นฐานมาจากการรักตัวเอง

เพราะไม่มีใครรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง


ความรักคือพลังอันยิ่งใหญ่

รักอาจทำให้เราเข้มแข็งที่สุด

รักอาจทำให้เราอ่อนแอที่สุด


มนุษย์ไม่ได้เติบโตขึ้นจากอาหารเท่านั้น

แต่มนุษย์เติบโตขึ้นจากความรัก

มนุษย์จึงปรารถนาความรัก

มาหล่อเลี้ยงจิตใจตนเองตลอดเวลา


แม่อาจไม่ใช่ผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่

แต่แม่มีความรักที่ยิ่งใหญ่


รักนั้นมีคุณค่า

คุณค่าของความรักคือการให้


รักของพ่อแม่เป็นรักที่บริสุทธิ์

เป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข

หัวใจท่านเปิดพร้อมให้เราเสมอ

ไม่ว่าเวลาไหนจะดีหรือร้ายก็ตาม


แต่ความรักของหนุ่มสาว

เป็นรักแบบแลกเปลี่ยน

คือเธอให้ฉันและฉันก็ให้เธอ

สุดแต่ว่าใครให้กันและกันได้มากน้อยแค่ไหน

และเราควรจะพัฒนาความรัก

ให้มีคุณค่าสูงยิ่งขึ้นไปด้วย





ความรักเหมือนการแบกภาระหนักด้วยคนสองคน

ไปยังจุดหมายปลายทางอันยาวไกล

ถ้าคนหนึ่งชนะ อีกคนหนึ่งก็ชนะด้วย

ถ้าคนหนึ่งแพ้ อีกคนหนึ่งก็แพ้ด้วย


ความรักไม่ใช่เหตุผล

แต่เหตุผลทำให้รักดำเนินไปได้


รักที่ไม่มีเหตุผลก็เหมือนปราสาท.....ที่สร้างอยู่บนผืนทราย

งดงามเพ้อฝัน.......แต่ไม่สามารถดำรงอยู่ได้จริง


อย่าเอาความรักมาเป็นเหตุผล

และอย่าเอาเหตุผลมาเป็นความรัก

เพราะมันเป็นคนละเรื่องกัน



คนที่รักเราคือคนที่อยู่ไม่ได้ถ้าปราศจากเรา

แต่คนที่เรารักคือคนที่เราอยู่ไม่ได้ถ้าปราศจากเขา

ทั้งสองคนอาจไม่ใช่คนๆเดียวกัน

ปัญหามันก็เกิดขึ้นง่ายๆเช่นนี้เอง





ความรักเหมือนเสาเข็ม

ความเข้าใจเหมือนตัวบ้าน

ความผูกพันคือส่วนที่เหลือของบ้านทั้งหมด


มิตรภาพ น้ำใจและความรักอันบริสุทธิ์

แม้นพานพบเพียงครั้งเดียว ติดตรึงประทับใจไปตลอดชีวิต


ความรักคือสิ่งงดงามและเป็นธรรมชาติ

แต่เราอาจไม่งดงามและดีพอที่จะได้สัมผัสมันก็ได้


พุทธภาษิต

“คนที่คิดว่าสิ่งนี้ดี สิ่งนี้คือสิ่งที่ชอบ
แล้วทอดทิ้งสิ่งที่ตัวเองควรกระทำ
เขาย่อมไม่พบสิ่งที่ชอบใจเลย
แต่คนที่ไม่คิดว่าสิ่งใดคือสิ่งที่ดี สิ่งใดคือสิ่งที่ชอบ
แต่กระทำตามสิ่งที่ตัวเองควรกระทำ
เขาจะได้พบสิ่งที่ดีที่ชอบในภายหลัง”

ความรักก็เป็นเช่นนั้น

ย่อมสมควรกับคนที่คู่ควรเสมอ


ความรักเหมือนเงาที่เราวิ่งหา

แต่เมื่อเราหยุดนิ่งแล้วมองเงาที่ใต้ฝ่าเท้าเรา

ความรักอาจรอเราอยู่นานแล้ว

เพราะรักที่ยิ่งใหญ่นั้นอยู่ในใจของเราเอง


คนที่มีรักสมบูรณ์พร้อมอยู่ในใจ

หัวใจเขามีความรักและเมตตาต่อผู้อื่นอย่างเต็มล้น

ย่อมไม่ปรารถนาความรักจากผู้ใดอีก


เรื่องและภาพประกอบ อ๋า วนารักษ์

ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน

ขอบคุณเพื่อนประจำบล็อกที่รักทุกๆคน

ขอบคุณคุณลักษณ์ที่ช่วยสอนเทคนิคการถ่ายภาพสวยๆแบบนี้

หมายเหตุ เรื่องนี้ลงแล้วเมื่อเดือน ก.ค.สามปีที่แล้ว

แต่เอามาลงอีกให้เข้ากับเทศกาลวาเลนไทน์ปีนี้ครับ ^^

ต้องขออภัยเพื่อนๆด้วยที่ไม่ได้เขียนงานตะพาบ

และไม่ได้เปิดบล็อกให้คอมเม๊นท์

เพราะว่ามีเหตุจำเป็นเร่งด่วนเข้ามา

แล้วเจอกันงานตะพาบหน้านะครับ ^^






 

Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2557
0 comments
Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2557 22:52:37 น.
Counter : 3184 Pageviews.


วนารักษ์
Location :
ปราจีนบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]




ขอต้อนรับสู่บล็อกเล็กๆแห่งนี้มีมิตรภาพและความจริงใจให้กับเพื่อนๆทุกท่านที่แวะเข้ามาทักทายกัน ^^

บทความและรูปภาพนี้จัดทำขึ้นเพื่อเผยแพร่เป็นธรรมทาน พร้อมทั้งขอมอบเป็นน้ำใจกับเพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามา สามารถคัดลอกนำไปเผยแพร่ได้ ยกเว้นเพื่อประโยชน์ทางการค้าซึ่งต้องขออนุญาตก่อนว่าเหมาะสมหรือไม่

เพื่อนบางคนมาครั้งเดียว นานๆมาที มาไม่บ่อย มาบ่อยๆ
บางคนมาเยี่ยมทุกวันให้ชื่นใจ

บางคนเคยมาทุกวัน บางคนเคยมานานแล้ว บางคนหายไปจากบล็อก บางคนก็จะไม่แวะมาทักทายกันอีก

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็จะขอเก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันไว้ตราบนานเท่านาน เพราะเมื่อรักกันแล้วย่อมเข้าใจกันได้ไม่ยาก

จขบ.เป็นคนซื่อๆง่ายๆจริงใจ ไม่มีเจตนาแอบแฝงในการทำบล็อก แต่บทความหรือรูปภาพก็อาจทำให้ผู้อ่านขัดใจได้ เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการของ จขบ.หรืออาจเป็นเพราะเราไม่เคยรู้จักดีพอ จึงกราบขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย และขอขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความจริงใจนะครับ ^^


ฝากข้อความหลังไมค์
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2557
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
232425262728 
 
13 กุมภาพันธ์ 2557
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add วนารักษ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.