สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง.... มีกรรมเป็นของตน.... มีกรรมเป็นผู้ให้ผล....มีกรรมเป็นแดนเกิด.... มีกรรมเป็นผู้ติดตาม.... มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย.... จักทำกรรมอันใดไว้ ....เป็นบุญหรือบาป........ จักต้องเป็นผู้ได้รับผลกรรมนั้น ๆ สืบไป
ประกาศิตนักรบ




จะก้าวหน้า ก้าวหลัง ไม่สำคัญ
ขอให้เพียงรู้ ว่า ยังก้าวอยู่

จะสำเร็จ หรือ ล้มเหลว กี่ร้อยครั้งไม่สำคัญ
ขอให้เพียงยังมี...แรงเหลืออยู่

จะถึง หรือ ไม่ถึง ไม่สำคัญ
ขอให้เพียงยังมี...ลมหายใจอยู่

เพราะธรรมแท้ถึงได้ด้วยการรู้สึกตัว
และปล่อยวาง
ไม่ใช่ความจำและการมุ่งหวัง

เราจะปล่อยวาง....เป้าหมาย
เราจะปล่อยวาง....เจตนา
เราจะปล่อยวาง....การกระทำ
เราจะปล่อยวาง....ลมหายใจ

และเราจะเรียนรู้และปล่อยวางทุกอย่าง
จนถึงลมหายใจสุดท้ายของชีวิต


อิกคิว
เรียบเรียง


Create Date : 10 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2553 15:17:18 น. 15 comments
Counter : 1783 Pageviews.

 
เขียนได้ดีจังเลยครับพี่
ชอบครับ

โดยเฉพาะประโยคนี้
ชอบมากป็นพิเศษครับ



จะก้าวหน้า ก้าวหลัง ไม่สำคัญ
ขอให้เพียงรู้ ว่า ยังก้าวอยู่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:00:35 น.  

 
เข้าท่ามาก ชอบใจจัง


โดย: เเพร IP: 58.11.61.236 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:53:09 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2553 เวลา:6:10:01 น.  

 
สวัสดีครับแพร ขอบคุณที่มาให้กำลังใจครับ

สวัสดีครับคุณก๋า ขอบคุณที่แวะเข้าเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจอย่างสม่ำเสมอ ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มีกำลังใจเขียน
เรื่องมาให้อ่าน เพราะไม่มีคนอ่านน่ะครับ

ผมว่าปัญหาในการปฏิบัติธรรมก็คือความคิด ความจำ
ความมุ่งหวังผลการปฏิบัติ การวางจิตไว้ในตำแหน่งที่ถูกต้อง ผมว่าสำคัญมากพอๆกับการเจริญสติเลย เพราะทุกครั้งที่เรามีเจตนาในการปฏิบัติ กิเลสก็เข้าครอบงำทันที
ถ้าจิตตั้งมั่นดีก็พอใจ เคลิบเคลิ้ม เป็นตัณหา ถ้าจิตไม่ตั้งมั่น ไม่นิ่ง ดูจิตไม่ได้ก็เป็นโทสะ พอหลายๆวันไม่ก้าวหน้าก็เกิดนิวรณ์เป็นความลังเลสงสัยอีกแล้ว คือ มารเขา
มีหลุมพรางตลอดในการหลอกล่อให้เรา สกัดกั้น ทำให้ออกนอกทาง ทำให้สงสัยในเส้นทางที่จะไป

แท้ที่จริงนั้นทุกครั้งที่เรากลับมาอยู่ในปัจจุบัน แบบที่เรียกว่าเสี้ยวนึงของความรู้สึกตัว แล้วเรากลับมามองในปัจจุบันขณะเราจะเห็นว่า สติก็มีอยู่แต่เราไม่เคยเห็น แต่ว่ามันเกิดหลังความคิดนิดนึง เป็นเงาๆ แค่รู้จักปล่อยวาง ไม่ให้ความสำคัญกับความฟุ้งซ่านที่เกิดขึ้น หรือ จากความต้องการเห็นจิตแบบชัดๆ เราก็สามารถเห็นตามความเป็นจริงว่า มันมีการเคลื่อนไหว แบบเป็นธรรมชาติของมันอยู่ ฟุ้งซ่านก็ไม่เป็นไร รู้ตัวก็ไม่เป็นไร ไม่รู้ก็ไม่เป็นไร
ความคุ้นเคยแบบปล่อยวางนี้แหละสำคัญมากๆ

ผมได้ตรงนี้จากคุณก๋าตอนอ่านหนังสือหมื่นตาเล่มสองครับ ถึงได้รู้ว่าเขาเรียกว่าความปล่อยวาง เคยเห็นแต่เรียกไม่ถูกและไม่เข้าใจมัน ต้องขอบคุณมากๆเช่นกันครับ



โดย: วนารักษ์ วันที่: 11 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:18:21 น.  

 
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*



*~*~* แวะมาทักทายจ๊ะ..สุขสันต์วันสดใส ขอหัวใจเบิกบาน *~*~*

*~*~*~*~*~*~* ..HappY BrightDaY.. *~*~*~*~*~*


โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 11 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:32:52 น.  

 
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับพี่



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:56:30 น.  

 
ขอบคุณ คุณก๋าที่เป็นเพื่อนประจำบล็อกครับ

ถ้าไม่มีคุณก๋า สงสัยจะเซ้งบล็อกหนีแล้วหล่ะครับ แหะๆ


โดย: วนารักษ์ วันที่: 11 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:28:25 น.  

 


เด๋วว่าง ๆ จะสรุปที่ฟังมา เขียนในเวปบล๊อกนะ


*~*~* แวะมาทักทายจ๊ะ..สุขสันต์วันสดใส ขอหัวใจเบิกบาน *~*~*

*~*~*~*~*~*~* ..HappY BrightDaY.. *~*~*~*~*~*




โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 15 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:44:25 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:42:50 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า


โดย: วนารักษ์ วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:54:48 น.  

 
คุณลุงแว่นเขียนกลอนเก่งจริงๆครับพี่
ทุกเช้าผมอัพบล็อกเสร็จไม่นาน
คุณลุงแว่นก็เขียนกลอนลงในบล้อกผมแล้วครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:17:43 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:39:35 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า


โดย: วนารักษ์ วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:49:38 น.  

 
สวัสดีครับพี่


ผมแวะมาได้ตอนบ่ายๆแบบนี้ล่ะครับ
วันนี้เลี้ยงลูกทั้งวันครับ 555







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:08:39 น.  

 
ลูกน่ารักมากๆเลยครับ ดูเป็นเด็กอารมณ์ดีมากๆเลย
เห็นแล้วคิดถึงลูกตัวเองตอนอายุเท่านี้เหมือนกันครับ


โดย: วนารักษ์ วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:53:02 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

วนารักษ์
Location :
ปราจีนบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]




ขอต้อนรับสู่บล็อกเล็กๆแห่งนี้มีมิตรภาพและความจริงใจให้กับเพื่อนๆทุกท่านที่แวะเข้ามาทักทายกัน ^^

บทความและรูปภาพนี้จัดทำขึ้นเพื่อเผยแพร่เป็นธรรมทาน พร้อมทั้งขอมอบเป็นน้ำใจกับเพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามา สามารถคัดลอกนำไปเผยแพร่ได้ ยกเว้นเพื่อประโยชน์ทางการค้าซึ่งต้องขออนุญาตก่อนว่าเหมาะสมหรือไม่

เพื่อนบางคนมาครั้งเดียว นานๆมาที มาไม่บ่อย มาบ่อยๆ
บางคนมาเยี่ยมทุกวันให้ชื่นใจ

บางคนเคยมาทุกวัน บางคนเคยมานานแล้ว บางคนหายไปจากบล็อก บางคนก็จะไม่แวะมาทักทายกันอีก

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็จะขอเก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันไว้ตราบนานเท่านาน เพราะเมื่อรักกันแล้วย่อมเข้าใจกันได้ไม่ยาก

จขบ.เป็นคนซื่อๆง่ายๆจริงใจ ไม่มีเจตนาแอบแฝงในการทำบล็อก แต่บทความหรือรูปภาพก็อาจทำให้ผู้อ่านขัดใจได้ เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการของ จขบ.หรืออาจเป็นเพราะเราไม่เคยรู้จักดีพอ จึงกราบขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย และขอขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความจริงใจนะครับ ^^


ฝากข้อความหลังไมค์
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
10 พฤศจิกายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add วนารักษ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.