ถนนสายนี้มีตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 106ท่องทั่วไทย
ถนนสายนี้มีตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 106ท่องทั่วไทย โจทย์โดยพี่อ้อมแอ้ม ที่คิดหัวข้อดีๆมาพาเพื่อนๆให้รอดจากโจทย์อัยการศึก ไปอย่างหวุดหวิด ชนิดขาข้างหนึ่งอยู่ในตารางแล้วยังก้าวออกมาได้ทันเวลา ขอตั้งชื่อตอนนี้ว่า ท่องทั่วใจ ไปกันได้ทุกวัน ท่องทั่วใจ ไปกันได้ทุกวัน ยุทธจักรเป็นคนที่ช่างคิดช่างฝันรักในการผจญภัย เขาอยากรู้มาตั้งแต่เด็กๆแล้วว่าเมืองไทยเรานี้มีอะไรดีๆซ่อนอยู่บ้าง พอทำงานมีเงินเดือน สิ่งแรกที่เขาทำก็คือ ต้องการท่องเที่ยวไปทั่วไทยทุกวันหยุดเสาร์อาทิตย์และเทศกาลตามลำพัง เรียกว่าชีพจรลงเท้าแทบไม่อยู่ติดบ้านกันเลยทีเดียว เขาไปเที่ยวภาคเหนือ ไปแอ่วดอย ชมภูเขาน้ำตกได้บรรยากาศเย็นสบาย ไปเที่ยวชมวัดวาอารามงามเรืองรองในภาคกลาง ไปเที่ยวภาคใต้ชมทะเลสีคราม หาดทรายสะอาด ชมปลาและชมปะการังงดงาม ไปภาคตะวันออกหนีร้อนจากกรุง พักตามโรงแรมหรูๆที่มีอยู่มากมาย ไปเที่ยวล่องแก่ง ชมลำธารป่าเขาที่ภาคตะวันตกของประเทศ เขาไปแทบทุกภาคและเกือบทุกๆที่ ที่คนไทยนิยมเที่ยวกันเลยก็ว่าได้ แล้ววันหนึ่งยุทธจักรก็พบสันติสุขเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมานาน แถมยังเป็นกลุ่มเพื่อนร่วมเที่ยว ชนิดหัวหกก้นขวิดมาด้วยกันอีกด้วย ทั้งสองเลยชวนกันเข้าไปที่ร้านกาแฟเล็กๆที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อพูดคุยกันแบบสบายใจ หายคิดถึง ที่ไม่ได้เจอกันนานหลายปี ว่าไงเพื่อน สบายดีหรือ เราติดต่อนายไม่ได้เลยยุทธจักรเอ่ยปากทัก เราก็สบายดีเพื่อน ตอนนี้เราแต่งงานแล้ว ลูกสองคนยังเล็กอยู่เลย วันๆเราก็ทำแต่งานแล้วก็ดูแลลูกๆในวันหยุด ไม่ค่อยได้ไปไหนแล้วล่ะ นายยังไปเที่ยวทุกวันหยุดเหมือนเดิมใช่ไหมสันติสุขเอ่ยถาม ใช่เรายังเที่ยวทั่วไทยเหมือนเดิมเลย ยุทธจักรพูดพร้อมกับรอยยิ้ม แล้วนายสรุปได้หรือยังว่านายไปเที่ยวมาตลอดเนี่ยนายได้อะไรบ้าง เฮ้ย ไอ้นี่ แต่งงานแล้วมีคำถามแปลกๆ เที่ยวมันก็คือเที่ยวไงล่ะเพื่อน อย่างมากก็ประทับใจไม่ประทับใจแค่นั้น มันจะมีการได้ไม่ได้อะไรว่ะ ยุทธจักรหัวเราะ นึกขำกับคำถามของเพื่อนเก่าคนนี้ เราพูดจริงๆนะ ถ้านายไม่มีคำตอบ นายอยากรู้ไหมว่าเราไปเที่ยวแล้วเราได้อะไรบ้าง ไหนๆลองว่ามาซิ อยากรู้เหมือนกันว่าแค่ไปเที่ยวมาไม่กี่ที่ จะได้อะไรกันนักหนาเชียว สันติสุขอมยิ้มแล้วค่อยๆเล่าด้วยท่าทางสบายๆ แถมยังทำท่าประกอบด้วย เวลาเราไปเที่ยว เรารู้สึกตัวเราเล็กนิดเดียวเหมือนมดตัวเล็กๆแค่นั้น สิ่งที่ยิ่งใหญ่ล้อมรอบและจ้องมองเราอยู่จากเบื้องบน ก็คือธรรมชาติรอบๆตัว ท้องฟ้าที่โอบกอดเรา ก้อนเมฆที่อยู่เหนือเรา พระอาทิตย์ที่สว่างไสวและทรงพลัง พระจันทร์ที่อ่อนโยนนุ่มนวล ดวงดาวที่สุกสกาวเหมือนเพชรระยิบระยับ ประดับบนกำมะหยี่สีดำของท้องฟ้าในยามค่ำคืน ทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาลกว้างใหญ่ จนมองไม่เห็นที่สิ้นสุดของมันเลย เราเห็นคลื่นที่ม้วนตัวส่งเสียงดังครืนๆ ลูกแล้วลูกเล่าทยอยเข้าฝั่งไม่ขาดสาย คลุกเคล้าด้วยสายลมเย็นๆที่พัดมาอย่างอ่อนโยน เพื่อคลายความร้อนให้กับผู้คนที่ริมหาดทราย เราได้เห็นว่าธรรมชาตินั้นคือทุกๆสิ่ง รวมทั้งตัวเราด้วย ถ้ามองจากนอกโลกลงมา เราคงเปรียบเสมือนเม็ดทรายเม็ดเล็กๆบนโลกใบนี้เท่านั้น และเราเป็นเพียงเศษฝุ่นธุลีเล็กที่สุดของจักรวาลที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมา ถ้าอายุของโลกเป็นวันๆหนึ่ง การมีชีวิตของเราคงน้อยกว่า น้อยกว่าเศษหนึ่งส่วนล้านของวินาทีด้วยซ้ำไป เราเกิดมามีชีวิตเพียงช่วงสั้นๆเท่านั้นจึงควรใช้มันให้มีค่าที่สุด และมีประโยชน์กับผู้อื่นบ้างก่อนที่เราจะจากโลกที่สวยงามนี้ไป มนุษย์ไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลย แต่ถ้ามีแล้วล่ะก็ ก็เป็นเพียงความสำคัญผิดว่าตัวเรานั้นสำคัญและยิ่งใหญ่กว่าสิ่งอื่นๆ มนุษย์พยายามควบคุมทุกสิ่งให้เป็นไปตามใจต้องการแต่ไม่เคยทำได้จริง มนุษย์เฝ้าดิ้นรนวิ่งหนีความทุกข์และแสวงหาความสุขตลอดชีวิต แถมยังดิ้นรนหนีโรคภัย หนีความแก่ความตายกันแบบไม่คิดชีวิตเลยทีเดียว แต่แล้วในที่สุดก็ไม่มีใครหนีพ้น แล้วพญามัจจุราชก็ตามมาทัน ตรงเข้ากระชากดวงวิญญาณให้หลุดจากร่างอย่างไร้ความปราณี สุดท้ายแล้ว เราทุกคนก็ต้องแก่เจ็บและตายจากโลกนี้ไปตามธรรมชาติ ชนิดไม่เหลือแม้เศษฟอสซิลให้ศึกษาว่าเราเคยมีชีวิตอยู่ในโลกด้วยซ้ำไป ตัวเราเองก็เปลี่ยนแปลงไปตามสภาพแวดล้อม ตามสถานภาพ ตามช่วงอายุ ตามคืนและวันที่ผ่านไปไม่เคยหยุดนิ่ง เหมือนพระอาทิตย์ที่เคลื่อนไปจากรุ่งอรุณ เที่ยง บ่ายเย็นและค่ำ เหมือนดอกไม้สวยงามหลากหลายสีสัน ที่ล้วนผลิบานแล้วร่วงโรยเพียงข้ามวัน เหมือนฤดูกาลที่หมุนเวียนมาในแต่ละปี ไม่คงที่ตลอดทั้งปี เหมือนเด็กน้อยๆที่ค่อยๆเติบโตจากหนุ่มสาวแล้วก็ล่วงสู่วัยชรา อ้าวๆเพ้อไปใหญ่แล้ว กินยาลืมเขย่าขวดหรือเปล่าเนี่ย เอ แต่จะว่าไปก็จริงทุกอย่างที่ว่ามานั่นแหละ ยุทธจักรยิ้มรู้สึกว่าสันติสุขเพื่อนคนนี้เปลี่ยนไปมากตั้งแต่แต่งงานมาไม่กี่ปีนี้ ยังไม่หมดนะเพื่อน... เรายังได้เห็นความสุขที่เกิดขึ้นในสายตาของผู้คนที่ได้สัมผัส ธรรมชาติอันงดงามเหล่านั้น เราได้เห็นรอยยิ้มที่เกิดจากจิตใจที่ผ่อนคลาย จากการปล่อยวางภาระหน้าที่การงานอาชีพ ความรับผิดชอบต่างๆ ก็ยิ่งช่วยให้จิตใจปลอดโปร่งโล่งเบา ทำให้เราพร้อมจะซึมซับความงามตามธรรมชาติ และความรู้สึกเบาสบายใจเหล่านั้นก็ถูกเก็บรวบรวมกันไว้ เป็นความประทับใจที่ยากจะลืมเลือนได้ตลอดชีวิต เราได้เห็นมิตรภาพที่ค่อยๆพัฒนาเป็นความรักของหนุ่มสาว เราได้เห็นความผูกพันของเพื่อนร่วมทางที่เอื้อเฝื้อเผื่อแผ่แก่กันและกัน เราได้เห็นความงดงามของชีวิตในแง่มุมที่ปกติแล้วเราไม่ค่อยได้เห็น เราได้เห็นรอยยิ้ม มิตรภาพ และความจริงใจในผู้คน อย่างไม่แบ่งแยกชนชั้นวรรณะ อายุ เพศและวัยแต่ประการใด ยุทธจักรฟังไปก็ยิ้มไปกับการบรรยายของสันติสุข เรายังเห็นความงามอีกด้านของสิ่งทั้งหลาย นั้นคือความงามที่เกิดจากการสะท้อนความจริงของสรรพสิ่ง เราได้เห็นความงามของหนอนน่าเกลียดที่กลายผีเสื้อที่งดงาม เราได้เห็นว่าถนนยิ่งกว้างขวางเท่าไหร่ จิตใจคนก็ยิ่งแคบลงเท่านั้น เราได้เห็นว่ายิ่งห่างไกลความเจริญเท่าไหร่ จิตใจของคนก็ยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น เราได้เห็นความเหงาโหยหาความรักในสังคมเมืองที่มีผู้คนอยู่มากมาย และเราได้เห็นจิตใจมีความอิ่มเอิบแจ่มใสในป่าเขาอันเงียบสงัดไร้ผู้คน เราเห็นความงามจากหญิงชราในใบหน้าเหี่ยวย่นแต่มีจิตใจที่เปี่ยมด้วยเมตตา เราเห็นความน่าเกลียดจากหญิงสาวที่ใบหน้ารูปร่างสวยงามปานนางฟ้า แต่จิตใจมีแต่ความโลภ หลอกลวง หวังผลประโยชน์ เย่อหยิ่งไร้น้ำใจ เราเห็นความงามของความเสื่อมโทรมของจิตใจของคนในยุคปัจจุบันนี้ เป็นความงามที่เกิดจากการสะท้อนความจริงในอีกแง่มุมหนึ่ง ที่ว่าในที่สุดแล้วทุกสิ่งล้วนเสื่อมสลายไปไม่อาจตั้งอยู่ได้ตลอดไป แม้แต่ความดีในจิตใจของคนในยุคที่แสนเจริญนี้ก็ตาม ยุทธจักรขมวดคิ้วเล็กน้อยที่สันติสุขพูดในแง่มุมที่เขาไม่เคยมองเห็น หลายปีก่อนเราได้ฝึกสมาธิและเจริญสติเพื่อผ่อนคลาย ภาระหน้าที่การงานที่เคร่งเครียดแทนการออกไปท่องเที่ยวเหมือนเดิม เป็นการเปลี่ยนวิกฤติให้เป็นโอกาสครั้งหนึ่งที่สำคัญในชีวิตของเรา เรากลับได้พบว่า... ในจิตใจของเรานี่ก็เป็นสถานที่ ที่น่ารื่นรมย์ที่สุด เสมือนสวนดอกไม้ที่งดงามเงียบสงบบริสุทธิ์ที่ยังไม่มีใครเคยล่วงล้ำเข้ามา เป็นสถานที่พิเศษเฉพาะจิตใจของเราให้ได้พักผ่อนยามเหนื่อยล้าได้ทุกเวลา เพื่อเติมกำลังใจไว้สู้กับงานชนิดเต็มร้อยอยู่เสมอ จิตใจเป็นโลกอีกโลกหนึ่งซ่อนอยู่ภายใน แต่ก็เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับโลกภายนอกที่เราอาศัยอยู่ เราได้เห็นทุกๆสิ่งในจิตใจของเราเปลี่ยนแปลงไปไม่เคยอยู่นิ่งเฉย เหมือนท้องฟ้า พระอาทิตย์ พระจันทร์ ดวงดาว เมฆหมอก ท้องทะเล ที่เป็นธรรมชาติภายนอกที่แวดล้อมเราอยู่ เราได้เห็นจิตของเราที่เป็นตัวปรุงแต่งความสุขความทุกข์ ความโกรธ ความกังวล ความรัก ความเกลียด ความดีความชั่ว ล้วนเกิดขึ้นและดับไปตามเหตุปัจจัยแค่นั้นเอง เมื่อเรามีสติเข้มแข็งเรากลับพบว่า ตัวเราที่ประกอบด้วยร่างกายและจิตใจนั้นไม่ใช่ตนตนของเราที่แท้จริง ร่างกายก็เป็นเพียงหุ่นยนต์ที่ถูกจิตใจคอยบังคับไว้ใช้งาน ส่วนจิตใจก็คอยรับรู้คิดนึกปรุงแต่งอารมณ์ต่างๆตามที่ตา หู หรือความจำ ไม่มีสิ่งใดที่เป็นจริงสักสิ่งเดียว เพราะเดี๋ยวเดียวอารมณ์ความคิดนั้นก็เปลี่ยนแปลงไปแล้วอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงตะกอนของความทรงจำที่เรายังเก็บไว้รอวันนำมาใช้อีกวันหลัง ความรู้สึกว่ามีตัวเราเกิดขึ้นและสลายไปพร้อมกับอารมณ์ที่ผ่านมาเป็นครั้งคราว ทุกครั้งที่เราเห็นอารมณ์ความรู้สึกดับไปด้วยสติที่คอยรับรู้อยู่ เราก็ยิ่งมีปัญญาคลายความยึดติดในความคิดว่า"มีตัวเรา"อยู่อย่างเหนียวแน่น "ตัวเรา"กลับกลายเป็นสิ่งที่ไม่อยู่จริง ไม่เที่ยง เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา จิตใจเราที่รับรู้ความจริงนี้ กลับสว่างไสวขึ้นกว่าเก่า เหมือนกระจกที่มีคนมาเช็ดเอาคราบฝุ่นออกให้เงางามสดใสกว่าเดิม เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญที่ออกจากเงาของเมฆทะมึนดำที่มาบดบัง เหมือนพระอาทิตย์ที่ส่องแสงสว่างเหนือกว่าแสงสว่างใดๆในโลก คือการได้ปัญญารู้เท่าทันความจริงของจิตใจและโลกเรานี้เพื่อปล่อยวาง เราไม่ต้องไปแสวงหาธรรมชาตินอกตัวเราอีกต่อไป ในใจของเรานี้มีธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่กว่าโลกภายนอกให้ศึกษาตลอดเวลา เป็นการท่องเที่ยวทั่วไทยแบบชาวพุทธ ที่ยิ่งเที่ยวก็ยิ่งฉลาด ยิ่งเย็นอกเย็นใจปล่อยวางได้ทั้งสิ่งที่พอใจและไม่พอใจ เดี๋ยวนี้เรามีความสุขกับครอบครัว จากงานที่รับผิดชอบ แถมยังได้เที่ยวทั่วใจ ไปได้ทุกวัน อีกด้วย สันติสุขพูดจบ พร้อมกับทำท่าทางมีความสุข อิ่มอก อิ่มใจเป็นที่สุด "โอ้โฮ ที่แกพูดพล่ามมานี่แกจะบอกใช่ไหมว่านายเจอของดีเข้าแล้ว แล้วว่างๆนายสอนให้เราบ้างนะ เราอยากเที่ยวทั่วใจทุกวันเหมือนกัน ฮ่าฮ่าฮ่าๆๆๆๆ แล้วเพื่อนซี้ทั้งคู่ก็หัวเราะพร้อมๆกัน แล้วก็หันมาชวนคุยเรื่องอื่นกันต่อไปอย่างสนุกสนาน เรื่องและภาพประกอบ วนารักษ์ ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนที่แวะเข้ามาอ่าน ขอบคุณเพื่อนประจำบล็อกที่ยังไม่ลืมกัน ขอบคุณพี่อ้อมแอ้มสำหรับโจทย์ดีๆในครั้งนี้ ขอบคุณน้องเป็ดสวรรค์ที่จัดงานตะพาบให้เราได้พบกัน ขอบคุณจิตใจภายใจของเราทุกคนที่ใสสว่างบริสุทธิ์อยู่เสมอ รอเพียงวันเวลาที่เราจะได้ไปค้นพบมันด้วยตัวเราเอง ^^
Create Date : 27 พฤษภาคม 2557
Last Update : 6 มิถุนายน 2557 8:09:30 น.
84 comments
Counter : 2106 Pageviews.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 27 พฤษภาคม 2557 เวลา:22:35:56 น.
โดย: NET-MANIA วันที่: 28 พฤษภาคม 2557 เวลา:13:28:07 น.
โดย: mambymam วันที่: 28 พฤษภาคม 2557 เวลา:14:04:31 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 พฤษภาคม 2557 เวลา:15:37:34 น.
โดย: multiple วันที่: 28 พฤษภาคม 2557 เวลา:15:49:39 น.
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 28 พฤษภาคม 2557 เวลา:16:18:21 น.
โดย: anigia วันที่: 28 พฤษภาคม 2557 เวลา:20:41:07 น.
โดย: pantawan วันที่: 28 พฤษภาคม 2557 เวลา:21:41:43 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 พฤษภาคม 2557 เวลา:22:45:14 น.
โดย: mambymam วันที่: 28 พฤษภาคม 2557 เวลา:23:09:04 น.
โดย: lovereason วันที่: 28 พฤษภาคม 2557 เวลา:23:45:55 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 28 พฤษภาคม 2557 เวลา:23:46:13 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 พฤษภาคม 2557 เวลา:5:57:18 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 29 พฤษภาคม 2557 เวลา:9:53:56 น.
โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2557 เวลา:10:30:22 น.
โดย: pantawan วันที่: 29 พฤษภาคม 2557 เวลา:13:48:31 น.
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 29 พฤษภาคม 2557 เวลา:15:00:48 น.
โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2557 เวลา:16:12:18 น.
โดย: mambymam วันที่: 29 พฤษภาคม 2557 เวลา:16:27:48 น.
โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2557 เวลา:16:35:27 น.
โดย: multiple วันที่: 29 พฤษภาคม 2557 เวลา:17:16:31 น.
โดย: tui/Laksi วันที่: 29 พฤษภาคม 2557 เวลา:18:38:33 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 พฤษภาคม 2557 เวลา:20:24:40 น.
โดย: mambymam วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:0:05:44 น.
โดย: anigia วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:0:16:46 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:0:37:11 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:5:49:28 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:8:19:43 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:8:30:03 น.
โดย: เนินน้ำ วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:8:48:20 น.
โดย: zungzaa วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:11:20:40 น.
โดย: Dondaran วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:11:57:31 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:12:00:13 น.
โดย: ปู Fullgold IP: 171.96.14.64 วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:12:05:29 น.
โดย: tifun วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:15:24:18 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:16:26:40 น.
โดย: multiple วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:17:50:44 น.
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:17:51:54 น.
โดย: mambymam วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:20:03:44 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:20:39:50 น.
โดย: tui/Laksi วันที่: 30 พฤษภาคม 2557 เวลา:21:41:43 น.
โดย: anigia วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:2:11:37 น.
โดย: Dondaran วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:3:21:03 น.
โดย: เนินน้ำ วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:6:36:10 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:6:49:26 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:8:49:51 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:10:10:37 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:21:05:49 น.
โดย: ชีริว วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:21:31:24 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:22:41:53 น.
โดย: mambymam วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:23:23:15 น.
โดย: **mp5** วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:23:24:08 น.
โดย: tui/Laksi วันที่: 31 พฤษภาคม 2557 เวลา:23:45:49 น.
โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 1 มิถุนายน 2557 เวลา:0:31:45 น.
โดย: multiple วันที่: 1 มิถุนายน 2557 เวลา:4:37:10 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 มิถุนายน 2557 เวลา:6:20:46 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 1 มิถุนายน 2557 เวลา:8:56:24 น.
โดย: เนินน้ำ วันที่: 1 มิถุนายน 2557 เวลา:18:34:45 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 1 มิถุนายน 2557 เวลา:20:45:22 น.
โดย: mambymam วันที่: 1 มิถุนายน 2557 เวลา:22:26:15 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 มิถุนายน 2557 เวลา:22:36:53 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 2 มิถุนายน 2557 เวลา:0:08:02 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 มิถุนายน 2557 เวลา:6:28:36 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 2 มิถุนายน 2557 เวลา:7:33:59 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 มิถุนายน 2557 เวลา:8:12:40 น.
โดย: mambymam วันที่: 2 มิถุนายน 2557 เวลา:11:16:41 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 6 มิถุนายน 2557 เวลา:7:54:33 น.
Location :
ปราจีนบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [? ]
ขอต้อนรับสู่บล็อกเล็กๆแห่งนี้มีมิตรภาพและความจริงใจให้กับเพื่อนๆทุกท่านที่แวะเข้ามาทักทายกัน ^^ บทความและรูปภาพนี้จัดทำขึ้นเพื่อเผยแพร่เป็นธรรมทาน พร้อมทั้งขอมอบเป็นน้ำใจกับเพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามา สามารถคัดลอกนำไปเผยแพร่ได้ ยกเว้นเพื่อประโยชน์ทางการค้าซึ่งต้องขออนุญาตก่อนว่าเหมาะสมหรือไม่ เพื่อนบางคนมาครั้งเดียว นานๆมาที มาไม่บ่อย มาบ่อยๆ บางคนมาเยี่ยมทุกวันให้ชื่นใจ บางคนเคยมาทุกวัน บางคนเคยมานานแล้ว บางคนหายไปจากบล็อก บางคนก็จะไม่แวะมาทักทายกันอีก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็จะขอเก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันไว้ตราบนานเท่านาน เพราะเมื่อรักกันแล้วย่อมเข้าใจกันได้ไม่ยาก จขบ.เป็นคนซื่อๆง่ายๆจริงใจ ไม่มีเจตนาแอบแฝงในการทำบล็อก แต่บทความหรือรูปภาพก็อาจทำให้ผู้อ่านขัดใจได้ เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการของ จขบ.หรืออาจเป็นเพราะเราไม่เคยรู้จักดีพอ จึงกราบขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย และขอขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความจริงใจนะครับ ^^ ฝากข้อความหลังไมค์
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31