สวัสดีค่ะคุณบี
เปลี่ยนอะไรใหม่ ๆ เข้ามาในชีวิต ยากจังค่ะ ตอนนี้เอ๋ได้ปรับเปลี่ยนงานใหม่จาก back office เป็น ทำงานด้านหน้าแทน ปรับเปลี่ยนตอนอายุขนาดนี้ ปรับตัวหลายเดือนกว่าจะผ่านมาถึงตอนนี้ได้ เล่นเอาสะบักสะบอมตาม ๆ กัน พรุ่งนี้ลอยกระทงค่ะ ไปลอยที่ไหนดีค่ะ...เอ๋

คงจะคล้าย ๆ กับพยายามเงี่ยหูฟังเสียงของร่างกายกระมังค่ะว่า ตอนนี้ร่างกายต้องการสารอาหารใด และไม่อยากรับอาหารใด .. การฟังเสียงร่างกายสำคัญกับร่างกายทีเดียว ^^

ก่อนคืนลอยกระทง ฉันเพิ่งสังเกตตัวเองว่าก้มหน้าก้มตาลุยงานจนไม่รู้วันเวลาอะไรๆเลย พอเห็นเค้าทำกระทงขายกัน ฉันจึงถึงบางอ้อ ว่านี่ใกล้จะลอยกะทงแล้วหรือ

ไม่ได้ลอยกระทงมานานมากแล้วค่ะ เมื่อสัปดาห์ที่แล้วฉันกลับสุราษฎร์ยังพูดกับแม่ว่า เออ หน้าบ้านมีแน่น้ำแบบนี้น่าลอยกระทงมากๆเลยนะ แต่มันก็เป็นเวลานับสิบปีแล้วที่ฉันไม่มีโอกาสทำแบบนั้น

จะเพราะขี้เกียจที่ไม่อยากออกไปเจอผู้คนและรถติด หรือจะเพราะข้ออ้างอะไรสารพัด แต่ฉันก็ยังชอบให้มีบรรยากาศของเทศกาลเหล่านี้ ประเพณีไทยเราสวยงามและมีความหมายนะคะ งานทุกงานที่เกิดขึ้นชวนให้สะกิดใจ ว่าในรอบปี เราได้ทำอะไรไปบ้างแล้ว มันหมุนกลับมาอีกแล้วนะ วันดีๆ เทศกาลดีๆ

แต่ถ้าไม่อยากปลอยกระทงไกลๆ ในหมู่บ้านเขาก็มีการจัดไฟตกแต่งสถานที่ไว้เหมือนกันค่ะ ที่นี่มีบึงใหญ่พอสมควร ใครอยากลอยกระทงแต่ไม่อยากรถติดก็ลอยในหมู่บ้านได้ เอาบรรยากาศกันไป อย่างน้อยก็ได้ทำน่ะค่ะ

เขียนเพลิน..

ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมค่ะ คุณเอ๋คะการเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ ทำใจให้เย็นๆ ร่มๆ นะคะ
ไม่มีอะไรง่าย แต่ก็ไม่มีอะไรยาก ขอเพียงเรารู้ว่าเราทำและทำไปเพื่ออะไร มีเป้าหมายอะไร ก็พอนะคะ

คุณปลาทูฟังเสียงท้องร้องหรือคะ แฮ่ๆๆๆๆ