|
|
บนสะพานที่นำฉันข้ามไป...
ช่วงนี้ เป็นช่วงยากลำบากของฉัน ปีนี้ เป็นปีที่แสนเหนื่อยยาก
นอกจากรู้สึกว่า แต่ละวันผ่านไปอย่างยากเย็นแล้ว
บางวัน ยังรู้สึกหมดเรี่ยวแรง
ช่วงนี้ หรือช่วงที่ผ่านมา ฉันรู้สึกว่าชีวิตไม่ปราณีเลย
มีโจทย์แปลกๆ และสมองต้องคอยจัดการกับความคิดลบๆ
ที่เข้ามาในใจเรื่อยๆ
มีเรื่องมากมายที่เข้ามาให้สู้รบปรบมือด้วย จนพลิกตำราหาคำตอบ
แทบไม่ทัน
บางเรื่องแก้ไม่ได้ ฉันจะวางไว้ตรงนั้น
ไม่แยแสมันบ้าง เพราะเราควบคุมภายนอกไม่ได้เลย
ให้ใครมาคิดอย่างเราก็ไม่ได้ ให้เขาทำอย่างที่ใจเราอยากทำก็ไม่ได้
หลายเรื่องที่เข้ามากระทบ ทำให้ต้องตั้งสติคิดบวกอย่างมาก
มากจริงๆ
ไม่อย่างนั้นต้องไม่รอดแน่ๆ
ฉันน่ะเป็นมนุษย์เจ้าปัญหาที่ปัญญาไม่ค่อยมาตอนอยากให้มา
เวลามีปัญหามากระทบ ถ้าเป็นสมัยยังเด็กกว่านี้จะฟูมฟาย งอแง
ก่อนแล้ว
หวนนึกไปถึงว่า เป็นเด็กขี้โรคที่ไม่สบายบ่อย พ่อกับแม่ต้องคอยดูแล
โอ๋ไปโอ๋มา ไม่เคยรู้ตัวเลยว่าต่อเมื่อเราโต เราจะไม่รู้เลยว่า
เราต้องแก้ปัญหาให้ตัวเองยังไง นอกจากมองหาใครสักคนมาเกี่ยวมือเรา
พาเราออกไป
ฉันรู้แล้ว...ไม่มีใครโอ๋เราไปได้จนตาย
เราต้องเข้มแข็งนะ ไม่มีใครบอกเรา แต่เราต้องรู้ตัวเอง
...
อานิสงฆ์ หรือเดชะบุญที่ยังมีบุญคุ้มหัว ฉันโชคดีที่ยังมีครอบครัว
รักและเป็นกำลังใจให้เสมอ โดยเฉพาะพ่อกับแม่
ชาติหน้ามีจริงจะขอเกิดเป็นลูกครอบครัวนี้ พ่อและแม่คนนี้
คนคู่นี้ทำให้ฉันรู้ว่าควรอดทน ดูแลตัวเองให้ดี และเป็นคนดี
และคนคู่นี้ทำให้ฉันรู้ว่าตัวเองยังมี 'ที่ไป'
คิดถึงพ่อกับแม่จัง
บางทีเมื่อน้ำตาไหลร้องไห้ จากเรื่องภายนอกที่มากระทบไม่ว่าเรื่องอะไร
ฉันรู้ว่าพ่อกับแม่จะเข้าใจเสมอ
เข้าใจแม้กระทั่งวิถีชีวิตที่ผิดแผกแตกต่างจากขนบประเพณีของคนต่าง
จังหวัดที่ลูกสาวไม่ยอมแต่งงานมีชีวิตปกติ เข้าใจและให้กลับแม้กระทั่ง 'อิสรภาพที่ลูกมีสิทธิ์เลือก' เพราะนั่นคือชีวิตของลูก
ปัญหาบางอย่างพ่อกับแม่ไม่รู้ เพราะลูกเก็บงำเอาไว้ไม่บอก
แต่บอกกับพ่อและแม่ว่า ไม่เป็นไร.. ยังไหว อยู่ได้ อย่าห่วงเลยนะ
เพราะลูกไม่อยากให้พ่อกับแม่ทุกข์ไปกับลูกด้วย
เหนื่อยมากแล้ว ลูกยังเหนื่อยได้ไม่ถึงครึ่งของพ่อกับแม่เลย
คิดถึงพ่อกับแม่เหลือเกิน..
ความรักของพ่อกับแม่เยียวยาใจฉัน มันเหมือนสะพานในเพลงๆนี้
เพลงด้านบนที่คุณได้ฟัง
....
ช่วงที่พบเจอเรื่องหนักๆ ฉันจะชอบทำเรื่องดีๆ เป็นต้นว่า บางวัน
มีคนมาขอยืมหนังสือเล่มที่รักมาก ฉันจะยกให้ทันที แม้จะบอกว่าขอยืม
แต่ฉันจะยกให้เลย
หรือบางวันไปค้นเล่มที่เหมาะจะให้ใครก็จะหยิบติดกระเป๋ามาให้ ให้เลยแบบไม่ลังเลหรือเสียดาย
ปวารณาว่าจะให้ ให้เท่าที่จะให้ได้ ให้กับใครก็ได้
ให้แล้วเบา สบาย ...
บางสิ่งที่หวงไว้ไม่มีประโยชน์เลย ถ้าคนอื่นจะเอาไปแล้วใช้ประโยชน์ได้ จริงๆก็คงดีกว่า การให้ทำให้เราไม่หวง แบ่งปันไปบ้าง ไม่รกบ้าน แถมยังไม่รกใจ
บางทีมันก็ยากตรงนั้นแหละ ตรงกว่าจะตัดใจหรือตัดบางสิ่งออกไปจากชีวิตเราได้ ความรู้สึกหวงของ ว่าของนั้นเป็นของเรา ก็ทำให้เรายึดติด
ปล่อยไม่ได้สักที
ของก็ไม่ต่างจากคน
จะยึดติด เก็บไว้ทำไม ถ้าคนๆนั้นไม่ได้มีคุณค่าต่อชีวิตเราเลย
คำตอบมีอยู่แล้ว บางอย่างไม่จำเป็นต้องเสียดาย !!
| Create Date : 06 กรกฎาคม 2554 |
| Last Update : 6 กรกฎาคม 2554 22:36:24 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 560 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
เหมือนความสุขก็ไม่ได้ตามติดเราไปตลอดชีวิต
ขอให้คุณเข้มแข็ง ปัญหาบางอย่างถ้าพักแล้วหันไปมอง
จะเห็นว่ามันง่ายกว่าตอนที่สมองเราตื้อตัน แต่ยังพยายามจะลุยเข้าไป เหนื่อยเปล่า
สู้ๆนะ