เสียดายจังรูปน้อยและเล็ก แต่พอได้เห็นวิวนิดๆ
ท่าได้ไปพักคงมีความสุขนะคะ

แพลนนี้วางล่วงหน้าตั้งเกือบสองเดือน
แถมไปทั้งที่ใจไม่ดีด้วยซ้ำค่ะ เพราะข่าวน้ำท่วมหนาหูและมีวี่แววว่าอาจจะเฉียดแถวๆนี้

วันนี้ก็มีข่าวว่าแถวบางปะกงเริ่มเอ่อแล้ว ไม่แน่หรอกว่าแถวบางพลีจะได้รับผลกระทบด้วย

รูปเป็นน้ำจิ้มก็พอค่ะ ถ้าจะลงหมดเห็นทีต้องทำสไลด์
ขอบคุณค่ะที่มาอ่าน

ว้าว หน้าสวยใสกิ๊งเหมือนเดิมนะคะบี

คุณเอ๊ะต้องดูรูป profile สิคะ จะบอกว่าหน้านี้ไม่ใช้อะไรแพงๆเลยแหละ ของอิฉันอย่างมากก็ olay ใช้อยู่แค่
การฺนิเย่ กับ olay แค่เนี้ยแหละ

เป็นบุญที่ผิวแบบนี้ค่ะ ไม่อย่างนั้นคงกลัวแดดพิลึก
และคงต้องหาเครื่องบำรุงป้องกันสารพัน ผิวอย่างนี้ไม่ค่อยเห็นฝ้า ( ทั้งที่อาจจะมี ) แต่เราไม่กลัวแดดนะคะ ถ้ากลัวแดดจะไม่ได้ถ่ายรูป หรือไม่มีรูปสวยๆ

รูป profile นี้ชอบมาก นอนมองฟ้าที่ Hug แล้วใช้ iphone ถ่าย ถ่ายด้านข้างจะสวยค่ะ เห็นจมูกเป็นสันเลย 555

รู้แล้วว่าหน้าหนาวนี้จะไปไหน อิอิ แต่ตอนนี้ขอเฝ้าบ้านก่อนกำลังลุ้นว่าคลองเปรมประชากรประตูจะพังมั้ย

ถ้าพังก็อย่าสูงมากเลยไม่อยากพายเรือขอน้ำแค่เข่าก็พอ สาธุ

คุณแอบคะ
รูปที่คุณแอบถ่ายอ่างเก็บน้ำ หรือทะเล สักอย่างนี่ล่ะ มันสวยบาดจิตมากเลย คุณแอบชอบถ่ายรูปท้องฟ้า เหมือนคุณดาวอังคารเลยค่ะ

คุณดาวอังคารก็ถ่ายรูปสวยมาก และชอบถ่ายท้องฟ้าด้วย
ฉันเองก็ชอบ แต่มือไม่โปรขนาดนั้นค่ะ

เวลามองฟ้า เป็นเวลาที่ดีมากจริงๆนะคะ

รูปที่ถ่ายที่ Hug ส่วนใหญ่ใช้ iphone ถ่าย ถึงจะเอากล้องใหญ่ไป แต่กลับไม่ใช้ซะงั้น เอะอะอะไรถ่ายจากมือถือตลอด เพราะกล้องในโทรศัพท์ถ่ายได้สวยมาก ไม่แพ้กล้องโปรๆเหมือนกัน

ถ้าคุณแอบไป hug ทางเส้นนั้นจะไปวังน้ำเขียวได้ และผ่านร้านกาแฟฮิตโคตรๆ ชื่อ a cup of love น่ะค่่ะ แต่ฉันไม่เคยดื่มกาแฟหรือทานเค้กที่ร้านนี้ ( ก็เพิ่งจะไปแค่ครั้งสองครั้งและเห็นคลื่นมหาชนก็หนีแล้วค่ะ ) แต่ที่ร้านนี้ฮิตมากก็คงจะเป็นวิวที่ถ่ายรูปได้ทุกมุมค่ะ

นึกว่า เอ๊ะ นี่อยู่สวนผึ้ง หรือ ปาย หรือเปล่า มันชวนให้คิดไปแบบนั้นเลยค่ะ

ถ้าไปจริงๆฝากทักพี่หมีตัวใหญ่ที่ welcome zone ด้วย แล้วก็น้องหมาบีเกิ้ลชื่อเจ้าง่วง น่ารักมากกกกก

ได้รับเมลนะคะ ถือโอกาสตอบว่า บางพลีใช่ว่าจะไว้ใจได้
แถวนี้เค้ากั้นกระสอบทรายกันแล้วค่ะ หมู่บ้านเงินหนาก็อย่างนี้ไม่รู้ขนกระสอบทรายมาจากไหน เยอะมากกกก
แต่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ ของก็ไม่ได้เก็บ ได้แต่เตรียมอาหารแห้งไว้บ้่างเท่านั้น

ไว้ตอบเมลอีกทีนะคะ
B

สวัสดีค่ะ คุณบี
ส้มเองนะคะ พึ่งได้เข้ามาอ่านที่คุณบี เพราะมีเพื่อนบอก อ่านแล้วใจพองฟู ยิ้มแก้มปริเลยค่ะ ดีใจมากที่พื้นที่เล็กที่เราตั้งใจ ใส่ใจสร้างมันขึ้นมาจะทำให้ใครหลายๆคนมีความสุข เพราะส้มคิดตลอดว่า ยังทำดีไม่พอ กลัวจะไม่ถูกใจแขกที่มาพัก คุณบีเป็นนักเล่าเรื่องที่ดีมากเลยนะคะ เห็นภาพความอบอุ่นในวันที่คุณบีมาพักเลยค่ะ หวังว่าความสุขในวันนั้นจะเป็นวิตามินให้เสริมให้คุณบีมีกำลังในการเผชิญชีวิตคนเมืองต่อไปนะคะ สู้ๆค่ะ hug ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ
ส้ม

ไม่รู้ว่าคุณส้มจะได้ผ่านเข้ามาอ่านอีกหรือเปล่า แต่เราเพิ่งเห็นคอมเมนท์คุณส้มนะคะ

ดีใจเช่นกันค่ะ ที่แวะมา
คงต้องบอกก่อนว่า ความประทับใจจากทริปนั้นยังตราตรึง มันจึงกลายเป็นตัวหนังสือที่คุณส้มและเพื่อนได้อ่าน ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมคุณส้มจึงยิ้มแก้มปริ
เพราะตัวหนังสือเหล่านี้คือความรู้สึกจากผู้มาเยือนล้วนๆ
ที่ประทับใจทุกอย่างที่นั่นจนลืมไม่ลง

ขออนุญาตนำฉากที่เห็น ไปเป็นฉากในนิยายเรื่องใหม่ที่ตอนนี้เขียนได้หลายตอนแล้วด้วยนะคะ แต่ยังไม่ได้เผยแพร่ที่ไหน กะว่าจะเก็บไว้ก่อน ( เป็นนิยายเฉพาะกลุ่มนะคะ yuri )

แล้วเราจะกลับไปเยือน hug อีก

ซึ่งน่าอิจฉาในความสุขของคุณส้มยิ่งนักที่มีพื้นที่เขียวๆและอากาศดีๆ มีภูเขาไว้โอบกอด การได้หนีเมืองหลวงไปอยู่ไกลเช่นนั้น ย่อมดีกว่าการดิ้นรนแก่งแย่งในเมืองหลวงเป็นแน่แท้

ความฝันของคุณส้มได้กระตุกต่อมฝันของใครหลายๆคนแน่ๆ รวมถึงตัวเราด้วยเช่นกัน

อีกไม่นานก็จะลาเมืองหลวงแล้วเช่นกันค่ะ ในวันที่พายุบนตึกสูงถล่มจนเก้าอี้หัก (ว่าไปนั่น ) เราคิดถึงรากเหง้าของตัวเอง คิดถึงที่ที่จากมา ยี่สิบปีในเมืองหลวงสอนเราว่าไม่มีที่ไหนอบอุ่นเท่าที่บ้าน

ขอให้คุณส่้มตั้งใจทำ hug ต่อไปค่ะ คอยเชียร์ และเป็นกำลังใจ และสักวันจะกลับไปเยือน

หวังว่าจะไม่ลืมกันนะคะ
B

ว๊าว ที่แท้คุณบีเป็นนักเขียนนี่เอง ถึงว่าสำบัดสำนวนสุดยอดไปเลย อาชีพนักเขียนเป็นอีกหนึ่งอาชีพในฝันของส้มค่ะ เมื่อไรมีผลงานส่งมาอ่านบ้างนะคะ

มีแอร์ไมครับ