ถูกต้องที่สุดค่ะ

เมื่อเหนื่่อยก็ต้องหยุด
หายเหนื่อย เราก็ไปต่อ

ฝันดีนะคะ

เมื่อเราเข้าร่วมอยู่ในการแข่งขัน ไม่ว่าในฐานะอะไร
สิ่งสำคัญคงไม่ใช่เพื่อเอาชนะใคร
แต่เพื่อชนะใจตัวเอง ..
ให้การแข่งขันนั้นยกระดับจิตใจ ..
มิใช่เพื่อกดทับใจ ให้เศร้าหมอง

เมื่อเราทุ่มเทมิว่าจะเพื่ออะไร
เพื่อผลงาน
เพื่อพิสูจน์ความสามารถ
เพื่อการยอมรับ
สิ่งที่เราได้คือความภูมิใจ .. คือค่าตอบแทน

แต่ไม่ใช่ให้การทุ่มเทนั้น เป็นการสร้าง "ความทุกข์"
เป็น "ค่าตอบแทน" ให้ใจเราเอง

ถ้าเราต้องมุ่งแสวงหาความสำเร็จ
ความภาคภูมิใจ ..ภายนอก
แต่กัดกร่อน กดทับ จิตวิญญาณ ..ภายใน
อย่างไม่เพียงไม่พัฒนาไปสู่ความสงบสุข
แต่ยังถูก "พัดพา" ด้วยกระแสของการแข่งขัน ชิง(เอา)ดี
โดย(ถูก)ให้คนอื่น .. ตัดสิน
ที่บางครั้ง "คุณค่า" ที่มี ..
ถูกมองเพียง .. คุณมี"ค่า"
แลกกับผลตอบแทนที่หยิบยื่นให้

ขณะหน้าที่การงาน เราก้าวหน้า
แต่บางคนกลับพบว่า จิตใจเรา .. ลีบเล็กลง

เราจึงเห็นมนุษย์เงินเดือนมากมาย
ยามพ้นเวลางาน .. ต้องใช้สถานบันเทิงเป็นที่พักคลาย
ใช้การจับจ่ายซื้อหา ครอบครองสิ่งของ
เพื่อชดเชยความเหนื่อยยาก

ต้องหาวันเวลา หาสถานที่
เพื่อ .. หย่อนใจ
แทนการ "หยุดใจ" โดยใช้พื้นที่ภายในของเราเอง

หลังการแสวงหาเพื่อเพิ่มพื้นที่แห่ง..
ความสำเร็จ .. ความภูมิใจ
เรายังเหลือพื้นที่ในใจแค่ไหน ..
เราต้องหลง.. หรือถูกพัดพา
ไปติดกับดักในหนทางแห่งความสำเร็จนั้น
อีกกี่คราครั้ง อีกนานเพียงใด

ถ้าเราจะ(ต้อง)อยู่ร่วม
จะอยู่ จะทำอย่างไรในสนามที่เราเลือก
โดยแยก "ใจ" ออกมา
ไม่เอาใจไปรองรับ ไปปะทะ
กับความทะยานอยาก ของใคร
ทำในสิ่งที่เราควรทำ เราทำได้

หรือถึงที่สุดถ้าต้องแยกออกมา ..
เพื่อให้ใจเรา(มีพื้นที่)อยู่ อย่างยั่งยืน ..ไม่ใช่ ย่ำแย่

นั่นก็คงไม่ใช่ความพ่ายแพ้ ..แต่คือทางเลือกของชีวิต

เพราะเชื่อว่าถึงที่สุด ..
ไม่ว่าเราจะประสบความสำเร็จในชีวิตมากมายเพียงไหน
สุดท้าย ..
หนทางใจ ..ที่สงบ สุข คือความยิ่งใหญ่กว่า
ที่ใครคนไหนไม่อาจมาประเมินตัดสินให้เราได้
นอกจาก .. ใจเรา
(ในมุมมองที่คิด อาจไม่ใช่สิ่งที่ถูก นะคะ)

และสุดท้ายเชื่อว่า
ในทุกความรู้ ความสามารถ และคุณค่ามากมาย ที่มี
เจ้าของพื้นที่นี้ ..
จะเลือกใช้ชีวิต อย่างลดพื้นที่ความทุกข์
และเพิ่มพื้นที่ความสุขในใจ ..ได้อย่างดี


ขอบคุณในพื้นที่แสดงความคิดเห็น ค่ะ

คอมเมนท์ด้านบน 'ตั้งใจ' เขียนอย่างที่ฉันสัมผัสได้
ดูเหมือนจะไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันได้เห็นชื่อนี้ในบล็อก

ฉันไม่แน่ใจว่าเรารู้จักกัน( ในชีวิตจริง) หรือเปล่า
แต่ก็ขอบคุณด้วยใจ
ที่ทิ้งอะไรดีๆให้คิด ยาวขนาดนี้ค่ะ

ขอให้สิ่งดีๆเกิดขึ้นกับคุณเช่นเดียวกันนะคะ