passion ที่หายไป...
หลายวันที่ผ่านมาแม้จะทำงานทุกวัน อยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย
แต่กลับรู้สึกว่า มีความเงียบสงบ อาจเพราะสงบปากสงบคำ พูดแต่สิ่งที่ต้องพูด แม้ยิ้มให้คนอื่นน้อยลง แต่ยังยิ้มให้ตัวเองได้
เกิดอารมณ์เซ็งคน เลยเกิดอยาก isolate บ้าง เลยโดดเดี่ยวตัวเอง
ด้วยการไม่ไปกินข้าวกับน้อง(อีกแล้ว) เพราะเบื่อ
ความสัมพันธ์ของเรากับคนที่ทำงาน ไม่ได้เป็นไปแบบ 'อนุญาต' ให้ตัวเองมีวงกลมที่ใกล้ชิดกันมากนักค่ะ ยิ่งกับลูกน้องด้วยแล้ว บางทีการใกล้มากเกินไป โดยไม่ปล่อยให้มีแก๊ประหว่างเรากับเขาเลย มันไม่มีผลดีเลยค่ะ
ฉันคงไม่เล่าว่าเกิดอะไรขึ้นกับความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับน้องหลายคนในทีม รู้เพียงว่าถ้าเรา 'ยอม' หรือ 'อะไรก็ได้' กับเขามากเกินไป ความใจดีของเราก็ทำพิษให้เราได้
การจัดการกับคนไม่ใช่เรื่องง่ายนะคะ จนบางทีเราก็ท้อซะเอง เมื่อพยายามจะใช้ความใจดีให้เป็นคุณ แต่มันก็เกิดโทษขึ้นมาได้เหมือนกัน ฉันเคยเสียใจเพราะรู้สึกว่าตัวเองเป็นหัวหน้าที่ดีแล้ว แต่ทำไมเมื่อ input ของเราเต็มที่ output กลับห่วยแตก พูดตรงๆแบบไม่ต้องอ้อมแล้วนะคะ
แล้วในที่สุดก็เรียนรู้ขึ้นเรื่อยๆ ว่าเรา control อะไรได้ไม่ทั้งหมดหรอก อย่างง่ายๆก็ทำได้แค่ในส่วนของตัวเองเท่านั้น
ฉันเคยพูดถึง passion ค่ะ ว่ามันจำเป็นและสำคัญ ในวันที่ passion ของฉันเองเริ่มจะล้าๆลงทุกวัน ( กับการทำงานกับพวกเขาทั้งหมด ) เมื่อนั่งมองสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันพบว่ามันไม่ง่ายเลยกับการที่สร้างสิ่งที่เรียกว่า passion ขึ้นมาใหม่ กับการทำงานเป็นทีม ลำพังเราเพียงคนเดียวไม่อาจเคลื่อนหรือทำให้ output ออกมาดีได้
นั่นคงไม่ใช่กับแค่การทำงานหรอกค่ะ แต่กับชีวิตเราในส่วนอื่นๆก็เช่นเดียวกัน และตัวเราเองนั่นแหละที่ต้องพยายามหา input ที่ดีให้กับตัวเองก่อน ก่อนจะไปเคี่ยวเข็ญใครให้เขาได้อย่างใจเรา
บางที ฉันอาจจะตระหนักในข้อนี้น้อยเกินไป อยากจะทำทุกอย่างให้ดี แต่ต้องยอมรับว่า คำว่า ดี ของแต่ละคนก็คงไม่เท่ากัน ดีของเราอาจเป็นมาตรฐานที่สูงเกินไปสำหรับอีกคนก็ได้
ทำดีที่สุดแล้ว = คำตอบที่ดีที่สุดเช่นเดียวกันนะคะ
ว่ามั๊ย ....
| Create Date : 27 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 27 พฤศจิกายน 2553 13:56:31 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 602 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
สวัสดีค่ะคุณบี
ไม่มาซะนาน "คิดถึงจัง" ใช่คำพูดนี้ได้เนอะ
เพราะแถวนี้ไม่มีแมวมอง...อิอิ
คุณบีสู้สู้ค่ะ อย่าปล่อยให้สิ่งต่าง ๆ ทำให้เรายิ่งแย่เข้าไปใหญ่
คุณบีเป็นคนเก่งนะ แต่บางครั้งก็คงต้องถึงเวลาพักบ้างแล้ว
เบื่อเหรอ ไปเปลี่ยนสถานที่หน่อยไหมช่วงวันหยุด
อีกไม่กี่ชั่วโมงวันอาทิตย์ โอ้ ลันล้าก็จะหมดไปแล้วนะ
พรุ่งนี้ก็คงต้องสู้งานกันอีกสัปดาห์ก่อนจะถึงวันหยุดยาว
เอ๋กำลังจะไปวิ่งที่สวนลุมฯ ค่ะ
พอเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ ก็จะไปวิ่งนี้ละค่ะ ความบ้าจะได้ออกไปบ้าง
และพรุ่งนี้จะได้มีแรงสู้กันต่อไป