เพียงมีรอยยิ้มเพื่อที่จะผ่านมันให้ได้
เช้านี้หนาว...
อีกสองเดือนจะสิ้นปีแล้วหรือคะ วันเวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน
อีกสองสัปดาห์ก็จะครบรอบ 5 ปีที่ฉันทำงานที่ตึกแพนแล้ว
ห้าปี.. บวกอีกเก้าปี ย่านอโศก แล้วก็อีกสองปีกว่าๆที่สุขุมวิท
เท่ากับสิบเจ็ดปี
โอย... แก่เนอะ
แต่วันเวลาได้เพิ่มพูนประสบการณ์ให้ฉัน ไม่ใช่เฉพาะเรื่องงานบนโต๊ะ
หากแต่เป็นเรืองคน ห้าปีที่ผ่านมาฉันเจอคนหลายประเภทมาก
เรียกว่าพลิกตำรารับมือกันไม่ทันเลยล่ะค่ะ
การฟาดฟันกับงานยังไม่เท่ากับคนเลย
ไม่น่าสงสัยเลยว่าทำไมจึงเป็นห้าปีที่เหนื่อยและหนัก เหนื่อยมากจน
หลายครั้งอยากจะหยุดเดินเอาดื้อๆ
และเริ่มฝันถึงชีวิต slow life เข้าไปทุกวันๆ
เข้าใกล้ธรรมะมากขึ้นทุกวันๆ
อาจเพราะรู้แล้วว่า ชีวิตที่เต็มไปด้วยการแก่งแย่งชิงดี ฟาดฟัน ( เพื่ออะไร ??? ) ไม่ใช่ชีวิตที่สงบสุข รังแต่จะเพิ่มพูนความเครียดให้เราเปล่าๆ
ทั้งเราก็ไม่ได้อยากจะไปฟาดฟันกับใครสักหน่อย
อะไรบีบบังคับให้เป็นเช่นนั้น บางทีฉันก็สงสัยว่ามันเป็นเพราะการเลือกของเราหรือเปล่า เราเลือกเองหรือไม่ที่จะเข้าไปอยู่ในวงโคจร ( แบบที่ฉันไม่อยากเรียกด้วยคำแรงๆ ) นั้นเอง
หากว่าเป็นเพราะการเลือกของเรา เราก็ต้องรับผิดชอบการเลือกนั้นเองนะคะ ใครจะมาเลือกแทนเราได้
ฉันว่ามันก็เป็นกับทุกเรื่องในชีวิตเรานั่นแหละค่ะ
...
เช้านี้หนาว
ในเมื่อชีวิตต้อง goes on
ก็ต้องฝ่าฟันกันต่อไป... เพียงมีรอยยิ้มเพื่อที่จะผ่านมันให้ได้
อาจจะหนาวเหน็บ แต่เมื่อลมหายใจยังอุ่นรด
ท้อได้แต่อย่าถอยค่ะ !!
| Create Date : 01 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 1 พฤศจิกายน 2553 6:36:15 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 525 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
คงได้ไปใช้เร็วนี้ๆ