ได้ชีวิตกลับคืนมา ใครโลกสวยข้ามบทความนี้ไปได้เลย เพราะ Magnolia กำลังจะพูดความตาย เราได้ยินเรื่องราวของหลายคนที่กำลังดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายไม่ว่าโรคใดๆ ก็ตามที่ทำให้ผู้ป่วยติดเตียงเป็นเวลานาน อย่าเพิ่งตัดสินว่าแค่การมีลมหายใจอยู่ของคนๆ หนึ่งที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้จะเป็นกำลังใจหรือพลังขับเคลื่อนให้คนที่มีชีวิตอยู่ข้างๆ เตียงได้มีความสุขทุกคน พลังใจอาจจะเกิดขึ้นได้หากเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ หรือช่วงแรกๆ เท่านั้น แต่หากนานเป็นเดือนเป็นปี นอกจากพลังใจจะถดถอยแล้วพลังกายก็พลอยลดลงตามไปด้วย ความเครียดค่อยๆ ก่อตัวขึ้นมาแทน หมอพยาบาลที่อยู่กับคนไข้ทั้งวันยังเครียด แล้วนับประสาอะไรกับคนที่ต้องดูแลผู้ป่วย 24 ชั่วโมงโดยไม่มีวันพักใช้ชีวิตเดิมๆ วนลูปไปทุกๆ วันจะหนักหนากว่าสักแค่ไหน ความเต็มใจและความภูมิใจในบทบาทหน้าที่สวนทางกับสภาพร่างกายและจิตใจ น้องคนหนึ่งเล่าว่า อาของเขาเป็นผู้ป่วยติดเตียงเป็นเจ้าชายนิทราเป็นเวลานาน หมดเงินไปกับค่ารักษาพยาบาลที่แม้จะเบิกได้แต่ก็มีส่วนต่างที่ต้องจ่ายเองไปหลายหมื่นบาท สำหรับคนที่มีรายได้ไม่มากนักก็หนักอยู่ ซ้ำอาสะใภ้ต้องออกจากงานมาเฝ้าที่โรงพยาบาลไม่ห่าง โอกาสจะหารายได้อื่นมาช่วยค่าใช้จ่ายตรงนี้ก็ยาก จึงมีความคิดที่จะขายที่นามารักษาตัว หลังจากนั้นไม่นานเขาเล่าว่า อาได้จากไปอย่างสงบแล้ว “อาสะใภ้ได้ชีวิตคืนกลับมาแล้ว” เขาทิ้งท้าย แม่ของเราก็เล่าเรื่องทำนองเดียวกันนี้ว่า อดีตลูกน้องในที่ทำงานเก่าต้องทำงานหนักเพื่อใช้เงินเพื่อดูแลแม่ที่ป่วยติดเตียงเดือนละสองหมื่นนานหลายปี สัปดาห์ที่แล้วเพิ่งจะเสียไป แม่เราสังเกตว่า ผู้เป็นลูกก็หน้าตาสดชื่นแจ่มใสขึ้นมาทันที หากไม่หลอกตัวเอง คำพูดเหล่านี้ก็ไม่เกินจริงนัก ไม่มีใครดีใจกับการการสูญเสียคนรักที่ดูแลกันมาทุกวันหรอก ย่อมนำพาความเศร้าเสียใจเป็นธรรมดา แต่หากทำใจยอมรับการจากลาแต่เนิ่นๆ ความเสียใจอาจจะไม่เท่าความโล่งใจ เพราะอย่างไรเสียวันหนึ่งก็ต้องไปอยู่ดีไม่ช้าก็เร็ว คนที่นอนอยู่ก็ทรมานแต่ไม่สามารถแสดงอาการใดๆ ได้ไม่รับรู้แม้แต่ใครมาเยี่ยมมาลา ขณะที่คนนั่งข้างเตียง ซึ่งมีสติสัมปชัญญะน่าจะทุกข์และเหนื่อยยิ่งกว่า โดยไม่รู้ว่าระหว่างคนที่นั่งเฝ้ากับคนที่นอนป่วยใครจะไปก่อนกัน อาจจะดูโหดร้ายที่เราเขียนเรื่องนี้ แต่ความจริงมันเกิดขึ้นแล้ว ความเครียดที่สะสมนานวันเข้านำมาซึ่งความเจ็บป่วยทางใจและทางกายของคนนั่งข้างเตียงในเวลาต่อมา ยิ่งนานยิ่งเสี่ยงแต่ไม่อาจเลี่ยงได้ ใครมีเงินเยอะก็ใช้เงินแก้ปัญหาได้ แต่หากขาดปัจจัยก็ต้องยอมรับว่าภาระการดูแลรับผิดชอบทั้งหมดก็ต้องเป็นของคนใกล้ชิดโดยปริยาย และคนๆ นั้นไม่มีทางกำหนดระยะเวลาได้เลยว่าจะได้ชีวิตของตนคืนกลับมาเมื่อใด Create Date : 14 ธันวาคม 2567 Last Update : 14 ธันวาคม 2567 9:37:12 น. 0 comments Counter : 193 Pageviews.   Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณดอยสะเก็ด