ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 171 "เติมเชื้อไฟ"
โจทย์ครั้งนี้ คุณ
เป็ดสวรรค์ เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน
โจทย์คราวนี้หัวข้อคือ "หมดไฟ"
ผมกำลังจะหมดไฟในการเขียนบล็อก ใช่อ่านไม่ผิดหรอก!! ผมที่พูดถึงก็เจ้าของบล็อกนี้นี่แหละ เลยลองไปหาแรงบันดาลใจจากสมาชิกตัวน้อยทั้งหลาย เผื่อจะช่วยเติมเชื้อไฟได้
"คนแรกที่ไปหา น้องพาชูลี่ โนวเลจ สาวน้อยผู้รักการอ่าน"พาชูลี่ โนวเลจ : หาหนังสือมาอ่านสิ หนังสือดองไว้ตั้งเยอะไม่ใช่เหรอ อ่านหนังสือสิ เผื่อจะได้แรงบันดาลใจใหม่ๆ เดี๋ยวนั่งอ่านเป็นเพื่อน
เธอแนะนำได้ดีทีเดียว แต่เราไปดูคนต่อไปกันก่อน
"คนที่สอง มิกุจังที่กำลังทานขนมอย่างเอร็ดอร่อย" มิกุจัง : หาอะไรอร่อยๆ ทานสิ กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ท้องอิ่มเดี๋ยวก็มีไฟเอง
ฟังดูมีเหตุผล เราไปดูคนต่อไปกันอีกซักหน่อย
"คนที่สาม อลิซ คุจิ สาวรถไฟที่ตั้งมั่นจะสร้างชื่อในปีนี้"อลิซ คุจิ : หมดไฟ? ออกไปเที่ยวกันมั้ย เดี๋ยวชั้นพาไปเอง
น่าสนใจ แถมเธอแอบเนียนด้วย ถ้าทำตามที่เธอบอกเธอจะได้แสดงอีกแน่ๆ (ฉลาดไม่เบา)
"คนสุดท้าย สึซึมิยะ ฮารุฮิ หรือท่านผู้นำฮารุฮินั่นเอง"ฮารุฮิ : นายเนี่ยะนะหมดไฟ แกะสมาชิกใหม่ออกมาสิ จะได้มีไฟในการทำอะไรใหม่ๆ
โหย...... เล่นง่ายดีนะ แต่ก็เป็นอีกทางเลือกที่ดี
ทุกคนแนะนำได้ดีมาก เดี๋ยวต้องนำคำแนะนำของแต่ละคนไปปฏิบัติ เชื่อได้ว่าน่าจะทำให้มีไฟในการเขียนบล็อกต่อไป (มั้ง)
ENDคุยกันท้ายเรื่องอาการหมดไฟมันเกิดขึ้นได้กับทุกคน ซึ่งสาเหตุของแต่ละคนมันก็ต่างกันไป ที่เขียนมาว่าหมดไฟเรื่องจริงนะ มีหลายๆ อย่างที่รู้สึกเบื่อ สงสัยคงต้องมีการยกเครื่องหรือหาที่ระบายความเบื่อซะแล้ว
ต่อไปจะเป็นการบ่น ไม่อยากอ่าน? งั้นก็ข้ามไปอ่านย่อหน้าสุดท้าย แล้วก็ภาพปิดท้ายเลย สังคมไม่ว่าที่ไหนมันอยู่ได้เพราะกติกา ลองสังเกตดูไม่ว่าที่ไหนก็ตามถ้ามีคนไม่เคารพกติกา มันก็จะมีความวุ่นวายเกิดขึ้น พอเกิดความวุ่นวายขึ้นก็เดือดร้อนกันไปทั่ว ในเมื่อกติกามันว่ามาอย่างนั้นไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไรมันก็ช่วยไม่ได้หรอก ผมเล่นตามกติกาเสมอคนอื่นอย่านอกเกม
ผู้รักษากฏต้องทำหน้าที่ตามกฏคือรักษากฏอย่างเคร่งครัด ถ้าไม่ปฏิบัติตามกฏก็จะเกิดปัญหา เกมฟุตบอลกรรมการตัดสินพลาดโดนโห่ โดนว่าจนมีฉายาเปาสามเหลือง บางครั้งการตัดสินที่ผิดพลาดแบบค้านสายตาจนดูเหมือนตั้งใจตัดสินผิดพลาด อย่าง 3 ใบเหลือง หรือจุดโทษนอกกรอบ มันทำให้คนเสื่อมศรัทธา สิ่งสำคัญ คือ ผู้รักษากฏต้องไม่ทำให้คนรู้สึกสงสัยว่าเป็นพวก เปาสามเหลือง
คนเรามักจะชอบพูดเรื่องทำความดี มักจะแสดงออกให้ทุกคนเห็นว่า "ข้าทำความดี เป็นคนดี" แล้วจะทำไมล่ะ? เราจะหลอกตัวเอง และหลอกคนอื่นไปทำไมในเมื่อกำลังทำความชั่วซึ่งไม่สมควรทำอยู่ คนอื่นอาจจะรู้หรือไม่รู้ก็ได้ โลกของผู้ใหญ่นั้นโหดร้ายกว่าโลกของเด็กมาก ถ้าเป็นเด็กแล้วโกหกไม่เนียนก็จะโดนแฉทันที แต่ผู้ใหญ่นั้นต่างออกไป อาจจะมีเนียนทำเป็นเฉยๆ รู้ก็คือทราบแต่ไม่พูด ไม่มีคำว่าสายหรอกที่จะแก้ไขสิ่งที่ไม่ถูกต้อง
ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นสุดท้ายมันก็ต้องจบด้วยการมานั่งพูดคุยกัน คุณเดือดร้อนก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องไปทำให้คนอื่นเดือดร้อน มันไม่ถูกต้อง จะมาอ้างความจำเป็น หรือความจนเพื่อทำความชั่วมันฟังไม่ขึ้นหรอก หรือถ้าผมพูดว่าผมจำเป็นต้องกำจัดคนที่เขียนบล็อกในหมวดเดียวกันเพื่อจะได้เป็นอันดับ 1 ตลอด เพราะมันคือความจำเป็น มันใช่เหรอ? เราต้องไม่ลืมว่าการที่เรากำจัดคนทิ้งไปนั้น ตราบเท่าที่โลกนี้ยังมีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ มันมีตัวตายตัวแทนเสมอ จบมันดื้อๆ แบบนี้แหละ
เราไปดูเรื่องราวต่อจากนี้อีกหน่อยดีกว่า เหมือนว่าจะมีนักแสดงหมดไฟด้วย
"คนนี้แถม โวะ หมดไฟ (สังเกตตาที่หัว) ไม่มีไฟเพราะหมดไฟ ควรใช้คำว่าไฟหมดมากกว่า"
แวะมาทักทายจ้าาา 
อ้าว ๆ เขียนเรื่อง "หมดไฟ"... กลับกลาย จขบ.จะหมดไฟ
ผู้ติดตามบล็อก : 82 คน [
1. เรื่องราวในเอนทรี่นี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักของตัวละครนั้นๆ
2. บล็อกนี้อยู่ในหมวด Cartoon Blog ให้กำลังใจนักแสดงกันหน่อย~