ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 329 "สัตว์เลี้ยงของฉันหายไป"
โจทย์ครั้งนี้ คุณ
เริงฤดีนะ เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน
โจทย์คราวนี้หัวข้อคือ "สัตว์เลี้ยงของฉันหายไป"
"ผมคือ คิวเบย์ คิดว่าหลายคนน่าจะเคยเจอผมมาแล้ว ในงานเขียนครั้งก่อนๆ""ผมแปลกใจจริงๆ ที่ผมน่ารักขนาดนี้แต่ไม่มีใครสนใจผมอยากเอาผมเลี้ยง""เดินผ่านหน้ายังเฉยไม่สนใจผมเลย""ขนาดกระโดดเกาะรถยังโดนไล่ ผมปวดใจนะฮาฟฟฟฟฟฟ"คิวเบย์ : "อยากกินซาลาเปาจัง"คิวเบย์ : "ผมหายตัวจากบล็อกนี้ไปนาน พวกเธอไม่สนใจอยากจะเลี้ยงผมหน่อยเหรอ?""น่าเสียดายจริงๆ มีแต่พวกตาไม่ถึง"ENDคุยกันท้ายเรื่องครั้งนี้เขียนแบบกึ่งๆ แถครับ พอไปได้นะ ถ้าสัตว์เลี้ยงหายจริงๆ คงเศร้าครับ เลี้ยงดูกันมานาน ส่วนหนึ่งที่เศร้าเพราะเราไม่รู้ว่ามันจะเป็นไงต่อ ถ้าตายก็คือตายเรารู้แล้วจบกันไป แต่หายไปนี่นึกอะไรต่อไม่ออกเลย
"เจ้าตัวนี้ยังอยู่แต่อยากเอามาอวดเท่านั้นครับ นอนแลบลิ้นด้วย"ใครอยากร่วมตั้งโจทย์ให้ส่ง
หลังไมค์โจทย์มาได้ครับ ผมจะค่อยๆ ทยอยเอามาให้เพื่อนๆ เขียน แต่อย่าตั้งโจทย์แล้วชิ่งล่ะ
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 330"คนเดียวก็ได้ สบายดี" โจทย์โดยคุณ
tanjiraคำอธิบายโจทย์ (แนวทางการเขียน)
เคยทำเรื่องบางเรื่อง หรือกิจกรรมบางอย่างตัวคนเดียวบ้างมั้ย แล้วรู้สึกอย่างไรกับการทำอะไรคนเดียว ทั้งในแง่ของความสนุกสนานที่ทำ ความสะดวกสบาย ความคล่องตัว เขียนได้เต็มที่เลย มาเขียนเรื่องราวที่เป็นประสบการณ์ลักษณะนั้นแชร์ให้เพื่อนๆ ได้อ่านกัน
เวลาส่งงาน 2 กรกฎาคม 2566 นี้แล้วเจอกัน~
1. เรื่องราวในเอนทรี่นี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักของตัวละครนั้นๆ
2. บล็อกนี้อยู่ในหมวด Cartoon Blog ให้กำลังใจนักแสดงด้วยครับ