ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 324 "หมดคำพูด"
โจทย์ครั้งนี้ คุณ
tanjira เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน
โจทย์คราวนี้หัวข้อคือ "หมดคำพูด"
ต่อจากถนนสายนี้มีตะพาบ
ครั้งที่ผ่านมา
"โวะเห็นเรื่องที่เกิดขึ้น (อามี่ซังไปผลัก ฮินาซึรุ ไอ ล้ม)"
"โวะรู้สึกว่าอามี่ซังทำไม่ถูกต้อง"
"เธอเลยเข้าไปเตือนอามี่ซังว่าไม่ควรทำ"
"อามี่ซังโกรธเป็นอย่างมาก"
อามี่ซัง : "อย่ามาเซ้าซี้แบบนี้นะ อามี่ซังไม่ชอบ!!"
"เระ เห็นท่าทางไม่ดีเลยเข้ามาช่วยเตือนอีกแรง'"
"อามี่ซังโมโหสุดขีด ไล่ทั้งสองให้ไปไกลๆ ตอนนี้อามี่ซังไม่อยากฟังคำแนะนำ"โวะ กับ เระ เลยแยกตัวออกไป
"ทั้งสองคนรู้สึก หมดคำพูดกับอามี่ซัง"ENDคุยกันท้ายเรื่องบางคนก็เป็นแบบนั้น แม้แต่พรรคพวกตัวเองเตือนด้วยความหวังดีก็ไม่อยากจะรับฟัง เมื่อเตือนไม่ได้คนรอบตัวก็จะไม่เตือน ความน่ากลัวที่แท้จริงของเรื่องนี้คือ หากเราอยู่ในจุดที่ไม่มีใครสามารถเตือนเราได้แล้วล่ะก็ความพินาศก็จะมาเยือนเมื่อนั้น
ผมนึกถึงหนังเรื่องหนัง ตัวเอกเป็นราชา ด้วยอำนาจที่เขามีที่สามารถสั่งเป็นสั่งตายได้ดังใจปรารถณา จึงไม่มีใครกล้าพูดความจริงกับเขา แต่โชคดีที่เขามีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่จะพูดความจริงกับเขาทุกเรื่อง และเป็นคนเดียวที่ให้สัญญาว่าจะไม่โกหกเด็ดขาดไม่ว่าจะเรื่องอะไร ดังนั้นเวลามีเรื่องอะไรที่ไม่เข้าท่า เขาก็จะได้รับคำเตือนจากเพื่อนของเขา ส่งผลให้เขาสามารถแก้ไขปรับปรุงตัวในสิ่งที่เขาทำพลาดได้ แต่ทว่า ในโลกแห่งความเป็นจริงนี้จะมีเพื่อนแบบนั้นสักกี่คน หากคุณมีเพื่อน หรือคนแบบนั้น จงรักษาไว้ให้ดี
เราไปดูเรื่องราวต่อจากนี้หน่อยดีกว่า
"อิเลน่ายังคงเฝ้ามองพฤติกรรมของสมาชิกนักแสดงในบล็อกแห่งนี้"ใครอยากร่วมตั้งโจทย์ให้ส่ง
หลังไมค์โจทย์มาได้ครับ ผมจะค่อยๆ ทยอยเอามาให้เพื่อนๆ เขียน แต่อย่าตั้งโจทย์แล้วชิ่งล่ะ
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 325"ยุค'90" โจทย์โดยคุณ
The Kop Civilคำอธิบายโจทย์ (แนวทางการเขียน)
พูดถึงเรื่องราวในยุคนั้นที่คุณได้ผ่านมา โดยอาจเขียนถึงเรื่องราวที่พบเจอ ประสบการณ์ ของหรือเหตุการณ์ในยุคนั้นๆ โดยอาจสรุปโดยรวมว่าคุณชอบหรือไม่ชอบอย่างไรก็ได้
เวลาส่งงาน 19 เมษายน 2566 นี้แล้วเจอกัน~
ผู้ติดตามบล็อก : 80 คน [
1. เรื่องราวในเอนทรี่นี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักของตัวละครนั้นๆ
2. บล็อกนี้อยู่ในหมวด Cartoon Blog ให้กำลังใจนักแสดงด้วยครับ