ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 187 "รักที่ปราศจากถ้อยคำ"
โจทย์ครั้งนี้ คุณ
กะว่าก๋า เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน
โจทย์คราวนี้หัวข้อคือ "รักที่ปราศจากถ้อยคำ"
"อามี่ซังน่ะ รักเจ้าของบล็อกนี้นะ"
"เห็นเหน็ดเหนื่อยทั้งกายและใจ อามี่ซังเลยอยากให้พักบ้าง"ก็เลยยึดอำนาจจากยัยฮารุฮิ (ผู้นำคนก่อน) ซะเลย ก่อนที่ยัยฮารุฮิจะทำให้บล็อกนี้เสียหายไปมากกว่านี้ ที่ทำเนี่ยะก็เพราะรักหรอกนะ เป็นความรักที่แสดงออกมาโดยปราศจากคำพูด แต่คิดว่าแม้แต่คนอ่านก็น่าจะสัมผัสได้
"แต่ดูเหมือนว่าจะมีหลายคนที่ไม่เข้าใจในความรักของอามี่ซัง เดี๋ยวต้องไปสั่งสอน"
"ขอเตือนอีกครั้งนะ!! อย่ามาแซวอามี่ซังนะ อามี่ซังไม่ชอบ!!"ENDคุยกันท้ายเรื่องถ้าพูดถึงความรักที่ปราศจากถ้อยคำ เราก็น่าจะสัมผัสได้จากพระในบ้านเราน่ะแหละนะ ถึงไม่ได้บอกรัก แต่เราก็สัมผัสได้ถึงความรัก ในกรณีของอามี่ซังผมเอาตัวละครนี้มา (แอบ) อ้างในการเขียนเองแหละ ไม่รู้ใครอ้างใคร ชักงงแล้ว
ใครอยากร่วมตั้งโจทย์ให้ส่ง
หลังไมค์โจทย์มาได้ครับ ผมจะค่อยๆ ทยอยเอามาให้เพื่อนๆ เขียน แต่อย่าตั้งโจทย์แล้วชิ่งล่ะ
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 188"สิ่งดีดีที่เกิดในชีวิต" โจทย์โดยคุณ
คนผ่านทางมาเจอคำอธิบายโจทย์
เป็นเรื่องราวอะไรก็ได้ที่เกิดขึ้นในชีวิตของผู้เขียน จะมีอะไรดีดี เกิดขึ้นในชีวิตหนอ แล้วทำไม่ต้อง "ดีดี" ด้วย ทำไมไม่ "ดีๆ" เขียนกันให้เต็มที่ไปเลย
เวลาส่งงาน 5 ต.ค. นี้แล้วเจอกัน~
1. เรื่องราวในเอนทรี่นี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักของตัวละครนั้นๆ
2. บล็อกนี้อยู่ในหมวด Cartoon Blog จงมอบคะแนนให้อามี่ซังเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่มอบอามี่ซังอาจจะส่งคนไปทำอะไรก็ไม่รู้ด้วยนะ อามี่ซังไม่ได้บังคับนะ แต่ขอร้องในแบบอามี่ซังเท่านั้นเอง...!?