ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 191 "สงครามแห่งความหวาดกลัว"

โจทย์ครั้งนี้ คุณ กะว่าก๋า เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน

โจทย์คราวนี้หัวข้อคือ "สงครามแห่งความหวาดกลัว"


ต่อเนื่องจากคราวที่แล้ว ทุกคนเกิดความหวาดกลัว แน่นอนล่ะมีคนโดนจับไปขังคุกนี่ จะไม่ให้ผู้คนหวาดกลัวกันได้ยังไง?



"พาชูลี่ โนวเลจโดนจับมาขังคุก แต่เหมือนเข้าทางเธอมากกว่า"


สำหรับพาชูลี่ โนวเลจการเข้าคุกครั้งนี้เหมือนเข้าทางเธอมากกว่า เพราะเธอจะได้อ่านหนังสือทั้งวันโดยที่ไม่มีคนมากวน แถมมีคนส่งข้าวส่งน้ำให้อีกต่างหาก ดูสิ เธอยิ้มแบบมีความสุขเลย



"อีกด้านโคนาตะ ตัวแทนคุณต่ออย่างเป็นทางการก็โดนไปด้วย"


วันต่อมา ซาคุยะ ตื่นนอนและหายเมื่อยล้าจากการแบกหนังสือกลับบ้าน เมื่อเธอไม่พบพาชูลี่ โนวเลจเธอจึงออกตามหา โดยการสอบถามจากผู้คนที่หวาดกลัวอามี่ซัง



"ซาคุยะตื่นนอนแล้ว"


เธอทราบมาว่าพาชูลี่ โนวเลจโดนจับไปขังคุก เธอรู้สึกไม่ดี ยิ่งคนที่จับพาชูลี่ไปขังเป็นสาวน้อยปลาหมึกด้วย เธอยิ่งรู้สึกแย่ ทั้งที่พยายามแทบตายกว่าจะลากพาชูลี่ออกจากห้องได้ ดันจะจับพาชูลี่ไปขังแบบนี้มันก็ยิ่งเข้าทางพาชูลี่ที่ไม่ต้องการออกจากห้องนอนกันพอดีน่ะสิ



"เธอคว้ามีดเดินไปหาหนูหมึกทันที"


"ซาคุยะพยายามจะแย่งกุญแจจากหนูหมึกเพื่อช่วยพาชูลี่ออกมา"


ความจริงหนูหมึกไม่ใช่คู่มือซาคุยะอยู่แล้ว แต่ซาคุยะก็ไม่อยากทำร้าย มีดในมือแค่ถือมาขู่เพื่อแย่งกุญแจเท่านั้น


ในเวลาเดียวกัน ขณะที่โจรสลัดสาวมาริกะเดินตรวจความเรียบร้อย เธอรู้สึกเหมือนมีคนจ้อง และรู้สึกไม่ปลอดภัย เธอต้องสู้กับความหวาดกลัวในใจของตัวเองเนื่องจากอำนาจที่เธอและคณะกองกำลังอามี่ซังได้มานั้นไม่ถูกต้อง



"แม้จะมีปืนในมือ แต่ก็ไม่อาจใช้ระงับความกลัวในใจได้"


อีกด้าน มิคาสะไปรายงานข่าวให้อามี่ซังทราบ เรื่องที่ผู้คนเริ่มทนไม่ไหว



"อามี่ซังกำลังฟังข่าวจากมิคาสะ"


เมื่ออามี่ซังได้รับรายงานข่าวว่าผู้คนเริ่มไม่พอใจเธอ เธอก็โกรธเป็นอย่างมาก



"อามี่ซัง : อย่ามาเรื่องมากนะ อามี่ซังไม่ชอบ!!"


ในเวลาเดียวกัน (อีกแล้ว) โวะเห็นสาวเรือรบ คิตาคามิ กับ โออิกำลังทานอาหาร เธอรู้สึกว่าน่ากินเลยเดินเข้าไปหา



"โวะ : ขอกินด้วยได้มั้ย?"


"คิตาคามิ : ได้สิมานั่งกินด้วยกันเลย"


แต่ดูเหมือนว่าโออิจะไม่พอใจที่โวะจะมานั่งกินด้วย ใจเย็นๆ นะหนู อารมณ์มันแสดงออกมาทางสีหน้าแล้ว


END


คุยกันท้ายเรื่อง
ความหวาดกลัว บางครั้งถ้ามีมากเกินไปมันก็ระเบิดออกมาได้เหมือนกัน เหมือนคนที่หมดหนทาง เราไม่รู้หรอกว่าเขาจะทำอะไรต่อเมื่อความกลัวพุ่งขึ้นถึงขีดสุด

ใครอยากร่วมตั้งโจทย์ให้ส่งหลังไมค์โจทย์มาได้ครับ ผมจะค่อยๆ ทยอยเอามาให้เพื่อนๆ เขียน แต่อย่าตั้งโจทย์แล้วชิ่งล่ะ

ว่าแต่เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นไงต่อ เรามาดูเรื่องราวต่อจากนี้อีกหน่อยดีกว่า



"โออิรู้สึกไม่พอใจที่โวะมาขัดขวางช่วงเวลาแห่งความสุขของเธอกับคิตาคามิ"





โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 192
"น้ำไหลออกตา" โจทย์โดยคุณ คนผ่านทางมาเจอ


คำอธิบายโจทย์
มีหลายอย่างที่ทำให้เกิดน้ำตาไหล ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องร้ายๆ เสมอไป แล้วมันคือเรื่องอะไร หรือสาเหตุอะไรที่ทำให้น้ำไหลออกตา เขียนกันได้เลย


เวลาส่งงาน 3 ธ.ค. นี้แล้วเจอกัน~

Create Date : 18 พฤศจิกายน 2560 Last Update : 18 พฤศจิกายน 2560 15:49:24 น. Counter : 1561 Pageviews.		95 comments
Share Tweet

	สัปดาห์ท่ายาก!!! จันทราน็อคเทิร์น (20 พ.ย. 2563 15:43:48 น.)		‘ความหวัง’ กับ ความรัก (งานตะพาบครั้งที่ 265) comicclubs (19 พ.ย. 2563 22:46:49 น.)
	ถนนสายนี้มีตะพาบหลักกิโลเมตรที่ 265 "ความหวัง" โจทย์โดยคุณ toor36 ภาวิดา คนบ้านป่า (18 พ.ย. 2563 10:59:04 น.)		18 พย 63 เอื้องหมายนาดอกชมพู Costus fissiligulatus mcayenne94 (18 พ.ย. 2563 20:09:02 น.)