ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 332 "สัมภาษณ์ตัวเอง"
โจทย์ครั้งนี้ คุณ
กะว่าก๋า เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน
โจทย์คราวนี้หัวข้อคือ "สัมภาษณ์ตัวเอง"
ตั้งคำถาม 3 ข้อถามตัวเอง แล้วก็ตอบคำถามนั้น
"วันนี้มิลฮิ (หัวชมพู) จะมาสัมภาษณ์โคนาตะ ซึ่งเป็นตัวแทนเจ้าของบล็อกนี้อย่างเป็นทางการ"1. ถ้าไม่เขียนเรื่องการ์ตูน ภาษาจีน จะเขียนเกี่ยวกับอะไร?ดูจากความใกล้เคียง และวัตถุดิบที่มีคงเขียน หมวดงานอดิเรก-ของสะสม (Hobby) มีของให้โชว์ได้อีกเยอะ แต่ถ้าเป็นหมวดที่อยากเขียนจริงๆ น่าจะเป็น การเมือง - สังคม (Political) โดยเน้นในเรื่องของสังคมมากหน่อย แต่ก็เขียนยากสำหรับประเทศนี้เพราะข่าวมันไหลเร็วมาก
แต่ถ้าในอนาคตเกิดเรื่องไม่คาดฝันต้องลี้ภัย อาจจะเขียนไกลบ้าน (Klaibann) ควบการเมืองในเชิงเปรียบเทียบก็ได้
2. อะไรทำให้ยังเขียนบล็อกอยู่ถึงปัจจุบันนี้?น่าจะเป็นเรื่องของแพชชั่น (Passion) เป็นหลัก คุณจะเห็นได้ว่าบล็อกนี้ไม่ได้เขียนเอาใจตลาดเลย ไม่ว่าจะเป็นการ์ตูน หรือ ภาษา อย่างการ์ตูนหลายเอนทรี่ เชื่อว่าคนที่อ่านการ์ตูน ถ้าไม่ได้อ่านเรื่องที่บทความกล่าวถึงก็น่าจะอ่านไม่รู้เรื่อง (ฮา) มันเฉพาะทางเกิน บางเอนทรี่ก็ใส่รายละเอียดลึกๆ ของเรื่องนั้นๆ ลงไป แต่ก็นั่นล่ะ สิ่งที่ออกมานั้นมาจากแพชชั่น ล้วนๆ
ภาษาจีนนี่เห็นได้ชัดยิ่งกว่าว่าไม่ได้เอาใจตลาด อยากเขียนเรื่องอะไรก็เขียนโดยไม่ได้สนใจกระแส หรือความยากง่ายของบทความมากนัก หลายบทความที่ลง มั่นใจว่าไม่เคยลงที่ไหนในประเทศไทยมาก่อน มันอาจมีคุณค่าในเรื่องของข้อคิดที่ได้ แต่ไม่ได้ในแง่ของกระแส
เนื่องจากเขียนจากแพชชั่น เจ้าของบล็อกนี้เลยไม่อยากให้สายสะพายบล็อกแก๊งเป็นตัวฉุดรั้งความรู้สึก ดังนั้นในปีนี้จึงตัดสินใจ ไม่อยากติดสายสะพายบล็อกแก๊ง สิ่งที่เจ้าของบล็อกนี้ต้องการคือพื้นที่ในการสื่อความคิด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม เพียงแต่ในบล็อกนี้เลือกที่จะสื่อออกไปในรูปแบบการ์ตูนเยอะเป็นพิเศษก็เท่านั้น
สายสะพายมันแค่ภาพลวงตา แต่ยอดวิวจากผู้คนเป็นของจริง มันก็เหมือนแชมป์มวยปล้ำ ไม่ได้วัดผลอะไรมาก สู้เราประเมินผลตัวเราเองไม่ได้หรอก
3. "การถ่ายทำถนนสายนี้มีตะพาบของบล็อกนี้ ก็แค่เอาโมเดลมาตั้งๆ แล้วถ่ายภาพ" ได้ยินแล้วทำให้ไม่สบายใจมั้ย?
No. I can let people think what they want. เราไม่ควรไปว่าคนอื่นเพราะเขาไม่รู้ แต่ถ้าเขาคิดว่ามันง่าย ก็ลองทำตามดู ใช้โมเดลชนิดเดียวกันแล้วลองทำตามดู แล้วดูว่าผลที่ได้เป็นอย่างไร โมเดลที่ผมเอาเล่นเรียกว่า Nendoroid ส่วนมากยืนเองไม่ได้ ถ้าคุณวางตัวค้ำไม่ดีมันจะล้มทันที น้อยตัวมากที่จะยืนได้ด้วยตัวเอง โดยมากเราจะจัดมุมในการยืนให้เห็นไม้ค้ำน้อยที่สุด ต่อมาจะเป็นเรื่องของฉาก ถ้าคุณวางโมเดลไม่ดีแล้วล้ม สะเทือนถึงฉากไปด้วย คราวนี้สนุกล่ะ พังไปกันหมด
ผมมั่นใจว่ามีบล็อกเกอร์ที่น่าจะยืนยันในจุดที่ผมพูดได้ระดับหนึ่ง คุณแม่ของน้องซีทะเลนี่แหละ (หลังจากที่เคยพยายามลองเอาของน้องซีมาลองถ่ายภาพแล้วครั้งหนึ่ง)
จริงๆ มันควรจะยาวกว่านี้แต่โจทย์จำกัดไว้ 3 ข้อ งั้นก็ขอจบแต่เพียงเท่านั้น
"ทั้งคู่ก็ถ่ายภาพร่วมกัน เพื่อแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์อันดีที่มีให้กัน"To be continued... แต่จะเมื่อไหร่ล่ะ เมื่อไรก็เมื่อนั้นล่ะ
คุยกันท้ายเรื่องโจทย์นี้สนุกดีครับ ได้คิดทั้งคำถามและคำตอบ + เนื้อเรื่องที่ต้องการสื่อออกมาเลย โจทย์นี้อาจจะดูยากไปสักหน่อยแต่คิดว่าไม่น่ายากเกินความสามารถของเพื่อนๆ ที่ร่วมเขียนด้วยกันมา นี่ถือเป็นโจทย์รูปแบบใหม่อีกแบบ ผมรอดูผลตอบรับจากเพื่อนๆ ที่ร่วมเขียนอยู่ถ้าผลตอบรับดี ปีนี้จะมีโจทย์แปลกๆ ลักษณะนี้ออกมาให้เล่นอีกแน่นอนครับ
ใครอยากร่วมตั้งโจทย์ให้ส่ง
หลังไมค์โจทย์มาได้ครับ ผมจะค่อยๆ ทยอยเอามาให้เพื่อนๆ เขียน แต่อย่าตั้งโจทย์แล้วชิ่งล่ะ
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 333"หลงทาง" โจทย์โดยคุณ
*NENE77คำอธิบายโจทย์ (แนวทางการเขียน)
เคยหลงทางกันมั้ย หลงทางจริงๆ หรือหลงทางในแบบอื่นๆ เมื่อหลงแล้วทำอย่างไรต่อ มาเล่าประสบการณ์การหลงทางของตัวเองให้เพื่อนๆ ได้ฟังกันหน่อย
เวลาส่งงาน 16 สิงหาคม 2566 นี้แล้วเจอกัน~
1. เรื่องราวในเอนทรี่นี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักของตัวละครนั้นๆ
2. บล็อกนี้อยู่ในหมวด Cartoon Blog ให้กำลังใจนักแสดงด้วยครับ