ถนนสายนี้มีตะพาบ หลัก กม. ที่ 309 "ล้อเลียน" ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 309 "ล้อเลียน" โจทย์โดย คุณ toor36 งั้นใส่หมดเลยครับคุณปริ๊นซ์ คำพูดนี้มาจากผู้ชายตัวสูงผิวขาว ใส่แว่น รุ่นราวคราวเดียวกับผม ที่ถึงจะพูดด้วยเสียงไม่มั่นใจ แต่ผมก็เชื่อว่า ลึก ๆ แล้วนายน่าจะชอบ หือ....พูดมาแบบนี้ คิดดีไม่ได้เลย แต่จริงๆ แล้วบริบทของคำพูดนี้ไม่ได้ติดเรทหรอครับ ยิ่งคนพูด มีหางเสียงด้วยคำว่า "ครับ" คงเป็นอย่างอื่นไม่ได้จริงๆ 5555555  กลับมาที่ตะพาบ "ล้อเลียน" กันก่อนครับ ผมไม่เคยถูกล้อเลียน จริงๆ เหมือนจะเคยนะครับ ตอนประถม ไอ่ยอดแก๊งตัวแสบประจำชั้น มันเคยเอานมถุงโรงเรียนใส่เสื้อผม แล้วล้อว่า "ไอ่ตุ๊ด" ด้วยความที่ตอนนั้นผมตัวเล็ก ๆ ขาว ๆ ไม่ค่อยสู้คน แต่ขอบคุณไอ่ยอดครับ ที่ล้อผมช็อตนั้น ผมเพราะต่อยมันลงไปนั่งร้องไห้ แล้วก็ไม่มีใครมาล้อ หรือรังแกผมอีกเลย 55555 เหมือนปลดปล่อยสวัสดิกะ อาจจะเป็นโชคมั้งครับที่นอกจากนั้นผมก็ไม่เคยถูกล้อเลียนเรื่องอื่นๆ ไม่เคยมีฉายากับเค้า ผมเป็นแค่ ปริ๊นซ์ หรือ ปริ๊นซ์ห้อง 1 ช่วงมหาลัยเหมือนเป็นประเพณีบ้าๆ ที่รุ่นพี่จะตั้งฉายาน้องแนว 20+ แบบ บอย = คอยบวย คิง = คิงผีสวย ผู้หญิงนี่น่าสงสารเลยครับ เพื่อนชื่อเมย์ คือ เมย์ฮาหอย แล้วรุ่นพี่แม่งก็ฉลาด คน 700 คน มันก็ยังคิดให้ได้ทุกคน เป็นบุญอีกเหมือนเดิมที่ผมได้รับการยกเว้น ไม่มีฉายา 20+ แต่เรื่องล้อเล่นบางทีมันก็ไม่ได้จบที่มหาลัยครับ บางทีในชีวิตประจำวันเราก็เผลอไปล้อเลียนใครเค้าเข้าแบบไม่รู้ตัว เมื่อวีดที่แล้ว ผมมีตารางเข้าไซต์ตามปกติ แต่ครั้งนี้ต้องพาจัดซื้อไปด้วยคนนึง เพื่อตอบคำถามลูกค้า ทางจัดซื้อส่งเจ้าหน้าที่จัดซื้อไปกับผมด้วย 1 คน ซึ่งผมก็เห็นๆ แหละ แต่ไม่รู้จักมาก่อน ส่วนเค้า....เค้ารู้จักผมอยู่นะ ไม่แปลกหรอกครับ แผนกผมมักไม่ค่อยรู้จักใคร แต่คนส่วนใหญ่จะรู้จักเรา พี่จัดซื้อที่สนิทกันบอกว่า ฝากเอา "เอก" ไปด้วยนะ น้องพี่มันไม่มีรถ ผมก็โอเคไม่มีปัญหา บอกว่าจะแวะเข้าไปรับไปด้วยกันเอง ไปถึงผมก็ขึ้นไปรับจัดซื้อที่ชั้น คือจัดซื้อมี 2 ชั้นครับ นั่งชั้นเดียวกับผมส่วนนึง และอีกส่วนนึงชั้นบนขึ้นไป คนชื่อเอกอยู่ชั้นบน พอเจอหน้า เค้าก็ยกมือไหว้ผม 1 ที ผมก็รับไหว้แบบงงๆ พี่ที่อยู่แถวนั้นเค้าก็หัวเราะกันแล้วบอกว่า "น้องปริ๊นซ์เค้าเด็กกว่าแกอีกมั้งเอก ไหว้เค้าทำไม" เออ....ไหว้ผมทำไม - -'' Asistant manager ต้องแก่ด้วยหรอ..... ส่วนผู้ชายที่ชื่อเอกนี่ก็เดินตามผมมาแบบเคอะๆ เขินๆ เอกดูอายุมากกว่าผมครับ เดาๆ น่าจะ 35 ได้ เป็นคนผิวขาว สูงพอ ๆ กับผม น่าจะเตี้ยกว่านิดเดียว รูปร่างผอม แบบ....แห้งๆ เดินไหล่ห่อๆ ตลอดเวลา ใส่แว่น และอาจจะด้วยอายุ เลยทำให้เส้นผมโบกมือลาไปเยอะซักหน่อย ใส่เสื้อเชิร์ตที่ใหญ่กว่าตัว แต่ไม่ใช่ over size กางเกงก็หลวมๆ จนผมเริ่มคิดว่า....ไอ่นี่จะตอบลูกค้ากุได้จริงหรอวะ ไม่ใช่ไปเงอะๆง่ะๆ อีก ระหว่างทางที่เดินไปที่รถ ผมก็พูดคราว ๆ ให้ฟังว่า เรากำลังจะไปทำอะไร ที่ไหน ใช้เวลาเท่าไหร่ ลูกค้าเป็นคนยังไง และผมได้คำตอบว่า "คะ...ครับ" "ดะ...ได้ครับ" "โอเคครับ" แค่นี้จริงๆ..... ผมว่าผมเฟรนลี่มากนะ พูดเสียงเฟรนลี่ ยิ้มตลอดเวลา เสียงติดหัวเราะ แต่ผมก็เหนื่อยเป็น เลยหยุดพูดแล้วขับรถไปเงียบๆ  ผมเปิดเพลงเลยครับ จะได้ไม่ Dead air เอกก็เล่นมือถือไป ผมก็ขับรถไปมีจังหวะที่โทรศัพท์คุยกับทีมบ้าง พยายามพูดจับทางว่าไอ่หมอนี่มันคุยเรื่องอะไรได้บ้าง เอกก็แค่ยิ้มเบาๆ จนผมเริ่มเหนื่อย...... นี่ก็ต้องทำขนาดนี้เพื่อ Ice breaking เลยหรอ จนถึงรังสิต....รถก็ติดหนักมากๆ จากที่เราอยู่เลนใน ผมก็หักออกมาจนอยู่เลนนอก จนเลนนอกเริ่มติดหนัก ผมซึ่งทุกคนก็คงรู้นิสัยการมุดของผมอยู่แล้ว ก็พยายามจะมองซ้าย แต่ไม่เห็นครับ ติดรถคันหน้า เลยถามคนข้างๆ ว่า "คุณเอกครับ ซ้ายยาวไหมครับ" "คะ ครับ??? " ..... แหม่....ใจลอยอยู่ละสิ "ซ้ายได้ป่ะครับ" "ก็...ก็ได้อยู่ครับ" เสียงไม่มั่นใจ "โอเค..." ผมพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะพยายามขยับรถออก "คะ...คุณปริ๊นซ์จะเลาะซ้ายสุดนี่เลยหรอครับ" "ครับ...ถนนมันมี 3 เลน" พูดเส็ด เอกก็สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเอามือจับที่จับริมบนประตูรถ "งั้น...ใส่หมดเลยครับคุณปริ๊นซ์"  ง้อวววว์ ทรงดูชอบความหวาดเสียวแหละ แต่ก็กลัวใช่ไหมละ 55555 ผมนี่หักหมดแล้วมุดออกมาซ้ายสุดที่โล่งยาวๆ แล้วเลาะซ้ายไปยาวๆ ก็จะไปตบเข้ากลางข้างหน้า ขึ้นขวา ตามปกติ จนเราหลุดจากจุดรถติดหนักมาได้ ผมสังเกตว่าเอกหันมามองผมแล้วยิ้มๆ หลายรอบ "คุณปริ๊นซ์ขับรถเก่งนะครับเนี้ย ถ้าเป็นผมคงยังติดอยู่ตรงโน้นเลย" "ผมไม่ได้ขับเก่งครับ แค่ขับปกติ ถ้าไม่ได้มีงานผมก็ไปเรื่อยๆ" แล้วบทสนทนาของเราก็เริ่มขึ้น จากจุดนี้ เริ่มจากที่เอกถามผมว่าสรุปเค้าเป็นพี่ใช่ไหม ผมเลยบอกว่า ผมเกิดปี 35 หน้าเอกก็ดูตกใจนิดหน่อยแล้วก็บอกว่า อุ่ย...เกิดปีเดียวกันอ่ะครับ ซึ่งผมต้องอายุมากกว่าแน่นอนด้วยเป็นคนเกิดเดือนมกรา 555555 คุยไปคุยมาเอกก็เล่าให้ผมฟังว่า เค้าเข้ามาสมัครที่นี่ด้วยตำแหน่ง Specialist แต่เค้าถูกเรียกมาทำงานเป็นจัดซื้อต่างประเทศแทน คุยแล้วเอกนี่โปรไฟล์ดีนะครับ จบมหาลัยสีชมพู ไปเรียนภาษาต่างประเทศมา ไม่แปลกที่จะถูกเรียกมาทำงานแผนกผมหรอก แต่สิ่งที่เจ็บปวดคือ "พี่ๆเค้าบอกว่า เพราะผมไม่หล่อ คุณชาญเลยให้มาอยู่จัดซื้อ" เอกพูดพร้อมหัวเราะ ผมเลยถามต่อ "แต่คุณเอกก็มีความสุขกับงานจัดซื้อใช่ไหมครับ" "ครับ มันก็ได้ใช้ความรู้ ได้ใช้ภาษาเหมือนที่ผมอยากทำ" "งั้นก็ไม่เกี่ยวหรอกครับ แค่คุณชาญเห็นว่าคุณเหมาะกับจัดซื้อ" ตรงนี้ เอกส่ายหน้าแล้วยิ้ม ๆ "ทีแรกผมก็คิดว่า หรือไม่ใช่ แต่พอหลายๆ คนพูดก็เริ่มคิดว่า เอออาจจะจริง(หัวเราะ) เวลาเจอ Specialist ขนาดผมเป็นผู้ชายผมยังอยากคุยด้วยเลยครับ" "พูดซะดูเป็นบาร์โฮสเลย" อันนั้นผมก็ฮาแก้เครียดละครับ แล้วก็เปิดฉากคุยเรื่องอื่นหาจุดว่าไอ่หมอนี่มันคุยเรื่องอะไรได้ ปรากฎว่า คือ "หนัง" กับ "เกมส์" โอเคคุยกันได้ยาวๆ แล้ว  แล้วผมก็เอาเอกไปนั่งประชุมกับลูกค้า ถึงเอกจะดูหงอๆ ตลอดเวลาที่พูด แต่เนื้อหางานของเค้าก็เป๊ะมาก เค้ารู้ในสิ่งที่เค้าต้องรู้ และให้คำตอบกับลูกค้าได้ดี ดีชนิดที่บางเรื่องพวกผมไม่ต้องเตี้ยม เค้าก็ตอบออกมาได้ Tricky ใช้ได้เลยครับ จนรู้สึกได้เลยครับว่า เอกเป็นคนไหวพริบดีมาก และฉลาดมาก เสียดายที่เอกไม่มีโอกาสได้ทำงานแบบผมอย่างที่เค้าหวังเอาไว้ แต่ดูแล้ว เอกก็คงเสียความมั่นใจไปมากจากคำพูดคนรอบข้างครับ ที่พูดเหมือน "ล้อเลียน" ว่าเค้าถูกส่งมาเป็นจัดซื้อ เพราะรูปร่าง หน้าตา เอาจริงๆ ผมเองก็คิดแบบนั้นตั้งแต่เห็นบุคลิกของเอก ว่า มันจะรู้เรื่องป่าววะ มันมั่นใจป่าววะว่าจะตอบถูก มันน่าเชื่อถือป่าววะ อาจจะเป็นที่บุคลิก และ Appearance ด้วยนั่นแหละครับที่ทำให้รู้สึกแบบนั้น คุณ VP ก็คงคิดแบบเดียวกัน แต่ด้วยความรู้ความสามารถของเอกเอง คุณ VP เลยให้เค้าไปนั่งเป็นจัดซื้อต่างประเทศฝีมือดี เส็ดงานวันนั้น ผมกับทีมก็ไปกินดื่มกันต่อกับทางไซต์ ใช่...ผมชวนเอกให้ไปด้วยกัน บนโต๊ะ แผนกผม 3 คนก็เปิดโหมดเด็กเอนฯ จับยกชน ยกชนไปหลายแก้ว พอเครื่องติดก็เฮฮา ร้องเพลง คอยลุกขึ้นรินเบียร์ ดูแลบนโต๊ะ หาเรื่องสนุก ๆ มาพูดคุย เรียกว่าความเฮฮามาไม่ขาด   ส่วนเอก ก็นั่งจิบเบียร์เบาๆ เงียบๆ ชวนคุยทีก็ยิ้มๆ ที แล้วก้มเล่นมือถือ จนเพื่อนผมเข้าไปจับไหล่ประกบ "เฮ้ยผมลืมคุณเอก วันนี้ขอบคุณมากๆ เลยครับที่มาตอบให้ พี่ๆ เค้าแฮปปี้มาก ข้อมูลโคตรแน่น แบบนี้ต้องรบกวนมาอีกแน่นอน จริงไหม อ่ะชน!" บิ้วแหละ ดูออก แล้วก็ยกกันรอบวง "นี่ๆ คุณเอกสาย ROV หรอครับ ผมเล่นๆ วันไหนว่างผมเดินไปหานะ" แกร๊ง...ชนอีก 1 แก้ว ตาเอกโดนเจมส์จัดไป 4 แก้ว ถึงกับตาลอย นั่งเงียบไปยาว ๆ  ดื่มกันจนดูทรงแล้วต้องเร่งปิดจ๊อป สายแข็งอย่างเจมส์ก็เริ่มชนรอบวง ถ้าเจมส์เปิดมาแบบนี้ สำหรับพวกผมเรียก "บันเทิง" แต่สำหรับคนไม่ค่อยดื่ม แบบนี้เรียกว่า "บรรลัย" เจมส์จับยกหมดแก้ว ก่อนจะคว่ำแก้วลงโต๊ะเรียงคน นั่นหมายถึง มีเท่าไหร่ก็ต้องเอาให้หมดแก้ว ห้ามมีน้ำเหลือ ตอนนั้นผมเองก็เมาแล้วนะ ยกหมดนี่ก็สุดเหมือนกัน เอกที่ออกไปดูดบุหรี่กับไนท์มารอบนึงก็กลับมาหลับตายกอยู่ 3 รอบจนหมดแก้ว ลูกค้าเราถึงกับต้องโยนบัตรเครดิตลงกับโต๊ะ บอกเช็คบิล พี่จ่ายเอง ไม่งั้นดูทรงแล้วเอาไม่อยู่แน่นอนครับ  ลำบากผมต้องเดินจับหลังคอเสื้อนายเอกกลับไปขึ้นรถอีก "คุณปริ๊นซ์ไม่ต้องไปส่งผมหรอกครับ เดี๋ยวกลับแท็กซี่ได้" "ไม่ต้องห่วง ผมไม่ไปส่งคุณหรอก แต่จะเอาไปปล่อยที่แท็กซี่เยอะๆหน่อย" พอขึ้นรถมาได้ นายเอกนี่ก็พูดเยอะขึ้นมาทันทีเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ "ทีแรกเว่ยคุณปริ้นซ์ ผมโคตรเฟลนะตอนต้องมาทำงานกับคุณ เพราะลึกๆ ผมก็ยังอยากเป็น Specialist อยู่ ใช่ๆ ตรงนี้มันก็ดีผมก็ชอบ แต่ผมเหมือนคนตกรอบอ่ะ แล้วต้องมาอยู่กับพวกผู้ชนะ" เฮ่ย....ไอ่นี่มัน เว่ย กับผม วะ 555555 "จะเฟลทำไม คุณเอกก็เก่งในส่วนของตัวเอง ไอ่พวกนั้นพวกผมก็ไม่รู้เรื่องนะ มันไม่ใช่ใครตกรอบเข้ารอบหรอก เราก็แค่เป็นผู้ชนะในบทบาทของตัวเองป่าววะ" "เออ .... เอ้อ! คุณพูดดีวะ ผมชอบคุณจัง" เฮ้ย!!! ไม่โว้ย ฟ้าผ่า!!!!! "เมาละน่ะ อย่าอ้วกบนรถผมนะเว่ย" "วันนี้เหมือนปลดล๊อคเลยคุณปริ๊นซ์ ผมรู้แล้วว่าทำไมผมควรมาทำจัดซื้อ เพราะนิสัยผมแม่งทำแบบพวกคุณไม่ได้จริงๆ บนโต๊ะคืออึดอัดมาก ต้องสนุกกับคนไม่คุ้นเคยผมทำไม่ได้วะ แต่พวกคุณทำได้กันหมดเลย ดีแล้วที่เป็นจัดซื้อ แม่งมีความสุขกว่าเยอะเลย หุย..ถ้ามีอีกแก้วที่ชนด้วยแล้ว" ไม่ต้องมีอีกแก้วแล้วไอ่เอก เมิงอ่ะจะอ้วกอยู่แล้ว...แหม่....  ก็ดีใจนะครับ ที่อย่างน้อยๆ เอกก็ปลดล็อคตัวเองจากคำ "ล้อเลียน" ได้ ว่าไม่ใช่เพราะไม่ตรง Beauty standard แต่ความชอบ นิสัย บุคลิกส่วนตัว รวมๆ กันแล้ว เค้าเองก็รู้สึกพอใจกับสิ่งที่เค้าทำอยู่มากกว่า มีความสุขมากกว่า และทำมันได้ดีมากกว่า คงต้องยกประโยคให้คุณ VP ที่ Put the right man on the right job ครับ ไม่งั้น คงไม่มีจัดซื้อต่างประเทศมือดี ที่ทำให้งานผมราบรื่น ลูกค้าก็ชื่นชมในความฉลาดตอบ ข้อมูลแน่น แบบนี้แน่ๆ เลิก "ล้อเลียน" เค้าได้แล้วนะครับ....จัดซื้อ ปล. เจมส์เป็นคนที่ดื่มดุที่สุดในแผนก ยกหาย ยกหาย ใครเจอเจมส์ประกบ คือจบไม่สวยทุกราย มันไม่ได้บังคับดื่ม แต่มันจะเอ็นเตอร์เทนสนุกสนานแล้วชนให้ยก คนเราที่ดื่มตามปกติก็จะยกตามมันนั่นแหละครับ แล้วเกมส์ก่อนมันทุกราย แต่เจมส์ก็เมาเป็นครับ แต่ถือคติ "อ้วกไม่นับ หลับแพ้" รักษาฟอร์มได้ดี ไม่มีเซ ไม่อ้วกเงียบๆ แล้วกลับมาต่อได้เหมือน Set Zero แม้แต่เวลาไปกันเอง พวกผมก็ต้องระวังเจมส์เหมือนกัน *** สุราเมระยะ มัชชะ ปะมาทัฏฐานา *** *** อะทินนาทานา เวระมะณี *** 
เรื่องนี้คนชื่อเอก เป็นพระเอกนะ..
ส่วนแกรเป็นนักแสดงประกอบท่านหนึ่ง 555 โดย: nonnoiGiwGiw
  วันที่: 25 สิงหาคม 2565 เวลา:19:35:32 น.เบียนี่คือจำต้องกินหลายยี่ห้อพร้อมกันขนาดกันเลยรืออ..
โดย: nonnoiGiwGiw
วันที่: 25 สิงหาคม 2565 เวลา:19:37:27 น.พอเหล้าเข้าปาก ความยากก็หายไป
เหยือกเบียร์นี่ ขาดศีลข้อ 5 ไปได้ไง 555  โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 25 สิงหาคม 2565 เวลา:20:21:14 น.อ่านเรื่องราวจนจบ
เอกน่าจะค้นพบอะไรบางอย่างระหว่างการกระดกเบียร์นะครับเนี่ย 555 เวลาเมาคนเราจะพูดความในใจได้เยอะขึ้นจริงๆ บางครั้งคนที่ล้อก็อาจจะไม่ได้คิดอะไรจริงจังขนาดนั้นก็ได้นะครับ แค่หน้าตาไม่ดี เลยถูกส่งไปแผนกจัดซื้อ พี่ก๋าว่ามันดูไม่ค่อยสมเหตุผลเลย พี่ก๋ามีเพื่อนคนนึงเวลาไม่เมาจะเงียบมาก เหมือนไม่มีตัวตนเลย พอเหล้าเข้าปากได้ที่ คราวนี้พูดไม่หยุดเลย แปลกดีครับ 555  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 25 สิงหาคม 2565 เวลา:20:24:28 น.สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
พี่ชอบบรรยากาศในวงเหล้าเหมือนกัน เหมือนได้ระบาย ได้ปลดปล่อยนะ มีเพื่อนแบบเม็นต์คุณก๋าเหมือนกันครับตอนไม่เมานี่เงียบมาก พอเหล้าเข้าปากนี่พูดไม่หยุดเลย แก้วเบียร์นี่เท่ห์มากมีศีล 5 ด้วย 555 คุณเอกพี่ว่าเป็นคนเก่งมาก ๆ เลยนะ และโชคดีด้วยที่น้องปริ๊นซ์พาไปปลดปล่อย โดย: The Kop Civil
 วันที่: 25 สิงหาคม 2565 เวลา:21:00:47 น.สวัสดีครับ
ทำไมนักศึกษาคนนี้ส่งงานอาารย์เร็วกว่ากำหนประจำเลย ไฟแรงเฟร่อใช่ไหม ^^ เช็คชื่อก่อน เดี๋ยวมาอ่านนะครับ ปล. ภาพโคโรน่า..เพื่อนหลับ หรือว่ากำลังเฮฮาครับนั่น โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
 วันที่: 25 สิงหาคม 2565 เวลา:22:13:29 น.พี่ก๋าเคยมีเพื่อนคนนึง
วาดรูปเก่งที่สุดในรุ่น แต่เพราะเป็นคนเงียบมาก หน้าเฉยแบบไร้อารมณ์ สุดท้ายไม่รุ่งครับ อีกคนที่ไม่เก่งเลยตอนเรียน แต่มันจะกะล่อนๆหน่อย ยิ้มง่าย จีบสาวเก่ง พูดจาดี แต่งตัวดี ตอนนี้รวยที่สุดในรุ่นไปแล้วครับ 5555 อ่านเรื่องของเอก พี่ก๋าก็นึกถึงเพื่อนคนนี้เลยนะ ถ้าปรับบุคลิกอีกนิด พูดให้เก่งมากอีกหน่อย ก็อาจสร้างโอกาสที่ดีให้กับตัวเองได้อีกเยอะเลยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 25 สิงหาคม 2565 เวลา:22:32:19 น.พี่ก๋าชอบคำว่ากะล่อนนะครับ
ไม่ได้มองเชิงลบด้วย 555 พี่ก๋ามีเพื่อนแนวนี้เยอะ พูดเก่ง รสนิยมดี เข้าสังคมเก่ง สุดท้ายก็ประสบความสำเร็จ บางอย่างพี่ก๋ายอมรับว่าสู้ไม่ได้จริงๆ 555 อย่างเวลาเจอสาวๆ พี่ก๋าจะเงียบ ขรึม แต่เพื่อนแสบๆนี่จะเข้าไปคุย ขอเบอร์ สักพักก็ออกไปด้วยกันแล้ว 555  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 25 สิงหาคม 2565 เวลา:23:13:54 น.ผมเลิกดื่มน้ำเปลี่ยนนิสัยมานานแล้วครับ
พอเข้าปากได้ จากคนเงียบก็กลายเป็นคนพูดมากพูดไม่มีหยุด มีความลับอะไรก็เก็บไว้ไม่อยู่ โดย: สองแผ่นดิน
 วันที่: 25 สิงหาคม 2565 เวลา:23:24:29 น.ไม่ต้องห่วง ผมไม่ไปส่งคุณหรอก
รับไปทำงานด้วยกัน ดื่มด้วยกัน อีกนิดเดียวก็จะดูแลครบวันแล้วนะคะน้องปรินซ์ จริงๆเอกคงเหมาะกับงานนี้อยู่แล้วด้วยบุคลิกและความสามารถ แต่อาจไม่รู้ตัวเพราะไม่ใช่สิ่งที่ต้องการแต่แรกนะคะ การได้ร่วมกินดื่มไม่กี่ชั่วโมงกลายเป็นได้ปลดล็อกสิ่งที่ค้างอยู่ในใจมานาน ตั้งแต่นี้เอกคงทำงานอย่างมีความสุขขึ้นโดยไม่ต้องเปรียบเทียบกับใครอีก การล้อเลียนไม่ว่ามากน้อยก็กระทบคนฟังได้เสมอ ความดีความชอบที่ทำให้เอกได้ปลดล็อกในใจ น้องปริ๊นซ์มีส่วนช่วยนะคะนี่ โดย: Sweet_pills
 วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:0:01:50 น.สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ แวะมาอ่านตะพาบล้อเลียนของน้องปริ๊นซ์อ่านเพลินเลยค่ะ น้องปริ๊นซ์เขียนเก่งนะคะพี่กิ่งว่าเหมือนได้อ่านพ็อกเก็ตบุคเรื่องสั้นจบเป็นเรื่องๆไปเลยค่ะ อ่านเพลินสนุกน่าติดตาม เนื้อหาการบรรยายทำให้เห็นภาพบรรยายได้ดีมากค่ะ เรียกว่าคุณเอกเป็นเสือซ่อนรูปนะคะ อิอิ
นึกว่าจะไม่เข้าท่าที่แท้เก่งมากๆ คงจะเป็นเพราะบุคคลิกของคุณเอกที่เสียมาตั้งแต่สมัยเด็กๆนะคะ จากการบรรยายหลังงุ้มเหมือนคนสูงแล้วกลัวเด่นจึงงุ้มหลังลงเสียความสูงสง่าไปเลย และคงไม่ค่อยพูดหรือไม่กล้าพูด จึงดูเคอะเขิน ถ้าปรับเปลี่ยนพฤติกรรมและบุคคลิกได้อาจจะดูดีนะคะ 555 โหวต Literature Blog  โดย: กิ่งฟ้า
วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:0:07:50 น.เรื่องล้อเลียนนี่ เชื่อว่าทุกคน ต้องเคยผ่านมาบ้าง
ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายรุก หรือรับ ไม่ใช่ซิ555 ต้องเป็นฝ่ายถูกล้อ หรือ ล้อเค้าบ้าง ถ้าสนิทๆกัน ก็ไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าไม่สนิทแล้วมาล้อนี่ อาจมีกรณีพิพาทฟาดหัวแคกได้ง่ายๆ เพราะเดี๋ยวนี้ แค่ไปมองหน้า กัน อาจถึงตายได้ง่ายๆ ยังไม่ทันได้ล้อเค้าเลยอะ555 เรือ่งล้อชื่อนี่ ในมหาลัยชอบตั้งชื่อประหลาดๆ ให้น้องใหม่ ผู้ชายยังไม่เท่าไหร่ ผู้หญิงหน้าตาน่ารัก ชื่อทุเรศนี่เสียเลย ยังดีที่ ครูเข้าใหม่ ไม่โดนล้อด้วยนะเนี่ย เย้ย 555 ส่วนเรื่องเพื่อนร่วมงาน น้องเอกนี่ บุคลิกอาจจะไม่ดี แต่ความสามารถ คนละเรื่อง เดี๋ยวนี้ไปประมาทไม่ได้เลยนะครับ เรื่องแบบนี้ อย่าง อาจารย์ที่เคยสอน ถาปัดไทย ของอ.เต๊ะนี่ ดูหน้าตาเหมือน อาแปะแก่ๆ แต่งตัวซ่อมซ่อ มอมๆแมมๆ สะพายย่ามเก่าๆ ดูทีแรก เดินมานี่ นักการภารโรง แน่นอน555 แต่ขอโทษ แกเป็น รศ.ผุ็เชี่ยวชาญ สถาปัตยกรรมไทย ระดับแนวหน้าของประเทศ ไอ้ที่อยู่ในย่าม อ.เต๊ะ เคยแอบดู โห ซองกฐิน เอ๊ย เงินเป็นปึกๆเลยละครับ555 หรืออย่าง อ.เต๊ะ นี่ ถ้าทำงานก็แต่งตัวหรู ตามปกติ แต่ถ้าอยู่บ้านนี่ จะแต่งตัวมอซอ ซ่กมก เสื้อเก่าๆขาดๆเพราะมันใส่สบายดี เวลาขี่จักรยานเก่าๆไปซื้อกับข้าวแม่ค้านี่ แม่ค้าสงสาร แถมให้บ่อยๆ เพราะหน้าตามอมแมม ดูอนาถา ยากไร้มาก555 มีวันนึง ขับรถใหม่ไปจอดหน้าร้าน แต่งหรูเดินออกมาจากรถนี่ แม่ค้าจำไม่ได้ เรียกคุณท่าน ซะงั้น ซื้อกับข้าว เลยไม่ได้แถมเลย ว้า เซ็งเลย 555 กลับมาเรื่องน้องเอกนี่ บุคลิก อาจจะไม่ใช่แต่ความสามารถนี่คนละเรื่อง เรื่องจัดซื้อนี่ ถ้าของทั้่วๆไป ก็ไม่ต้องคนมีความรู้มาก แต่พวกเครื่องจักร สินค้าไฮเทคนี่ ต้องคนมีความรู้จริงๆถึงจะอธิบายได้ เพราะ ชาวบ้านทั่วไปนี่ไม่มีใครมานั่งอ่านสเปคเครื่องเป็นเล่มๆแน่ ส่วนเรื่องนิสัยใจคอนี่ คนทั่วๆไป ถ้าไม่สนิทก็จะสงวนท่าที ไม่ค่อย คุยเล่นกัน แต่ได้น้ำเปลี่ยนนิสัยช่วย พูดเป็นต่อยหอยเลยเชียว แต่ใช้กับ อ.เต๊ะ ไม่ได้ เลย เพราะ อ.เต๊ะ กินแต่นมอุ่นๆ เท่านั้น อิอิ ต้องเอานม มาล่อถึงจะสำเร็จนะครับ 555 ร้านที่ไปนี่ วันนั้นกินกันน้อยนะครับ เห็นคราวที่แล้วล่อเป็น tower คราวนี้มาเป็นแก้ว แต่มีศีล 5เขียนกำกับไว้ด้วย แสดงว่า แก้วร้านนี้ชอบหาย แหงๆนะครับ แต่ถ้าให้ดีนี่ ต้องเขียน สุราเมระยะ...ไว้ที่แก้วด้วยนี่ ถึงจะเด็ดนะครับ 555 ปล.ไปงานแต่งแฟนเก่านี่ อ.เต๊ะ ไปไม่ได้แน่ เดี๋ยวถ่านไฟเก่าจะลุกพรึบ555 ส่วนปักหมุด เวลาที่ ของอะไรมาส่งนี่ เพื่อนบ้าน อ.เต๊ะ เค้าปักหมุดไม่เป็น เค้าใช้วิธีให้มาส่งที่บ้าน อ.เต๊ะ แล้วหมายเหตุว่า บ้านตรงข้ามเอา พี่คนส่งของเลยมากดออด บ้าน อ.เต๊ะ ทุกวัน เพลินเค้าละนะครับ แบบนี้ก็มี 555  โดย: multiple
 วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:4:23:51 น.อรุณสวัสดิ์ครับ พี่ก๋าไม่เคยขอเบอร์โทรสาวคนไหนเลยครับ ไม่หล่อด้วย ขี้อายด้วย 555 สาวมาขอเบอร์ก็ไม่ค่อยให้ เพราะเป้นคนไม่ชอบโทรศัพท์อีกต่างหาก ไลน์ก็ไม่เล่น ปิดการติดต่อทุกช่องทาง 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:5:17:32 น.คุณเอกเขียนเก่ง อะ ๆ ไม่ใช่คุณปริ๊นซ์เขียนเก่งมาก อ่านโดยไม่เว้นอ่านติด ๆ กันเลย
สะดุ้งตอนคุณเอก บอกรักเอ้ย ข้าชอบเองว่ะ... ฟ้าจะผ่าตายเอา 555 น้ำเปลี่ยนสมองที่หยุดนิ่งให้ สนุกปลดปล่อยนิสัยทึ่แท้จริงออกมาก ตอนเป็นเด็กคุณปริ๊นซ์คงจะขาว ใสน่าดู 555 โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:5:22:24 น.สวัสดีค่ะน้องปริ๊น
วันนี้ทำไมพี่ตื่นเช้า 555 ตื่นตี5 เลยค่ะ พี่อ่านตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ ตะพาบของน้อง แต่ไม่สามารถคอมเม้นท์ได้ สายตาล้าเกินไปค่ะ นี่แหละนะ สว คุณเอกนี่ต้องให้ไปฝึกกับครูตุ้ยนะคะ ทั้งการเดินการนั่ง แล้วไปเรียนกับครูเงาะ แล้วก็ไปเข้าโรงเรียนการแสดงไปเล๊ยยย 555 อ่ะไม่ช่ายเนาะ คนเรามักมีข้อดีและข้อด้อยในตัวเองนะคะ อยู่ที่เราจะเจอไหมและจัดการอย่างไร ... คุณเอกนี่ขนาดไปเรียนภาษาที่ต่างประเทศน่าจะมีความเชื่อมั่นตัวเองในระดับนึงเนาะ แต่ที่น้องปริ๊นเล่า ฮีไม่มีเลย แต่ดีจังได้มเจอกับน้องปริ๊น พี่ว่าอีกหน่อยเค้าคงพัฒนาบุคลิกให้ดีขึ้นได้ หากเค้าศึกษาดูจากน้องปริ๊นนะคะ น้องปริ๊นขับรถแบบนี้ทำให้พี่นึกถึงตอนน้องชายพี่ขับเลยค่ะ ตอนนั้นน้องพี่มันขับขึ้นไปบนฟุตบาทครึ่งคันค่ะ ล้อซ้ายจะอยู่บนฟุตบาทล้อขวาอยู่บนถนน ในซอย52 แถวๆสะพานใหม่ค่ะ ซอยวัดหลวงพ่อสูงน่ะค่ะ ซอยนี้รถติดวินเยอะสมัยโน้นนน 555 ไม่รู้น้องพี่มันจะห้าวไปไหน ขับลุยไปเลยค่ะดีนะไม่เจอตำหนวด ^^ พี่จำแม่นมากเพราะนั่งไปด้วยลุ้นไปด้วย แคต่พี่ไม่ตาขาวเหมือนคุณเอกค่ะ พี่พร้อมลุย 555 พี่น่ะก็ชอบมุดซ้ายป่ายขวานะคะเวลาขับในกทม. สายตายังดี การตัดสินใจยังไม่วอกแหวก เดี๊ยวนี้เหรอคะ เรื่อยๆเปื่อยๆไปค่ะ ไม่ค่อยกล้า กลัวเอาไม่อยู่และไม่ทัน ขอไปสบายๆไม่รีบร้อนดีกว่า ปลอดภัยด้วยเนาะ แล้วสมัยนี้ไปปาดซ้ายแซงขวามีหวังโดนถล่มค่ะ เมื่อก่อนไม่ค่อยมี คนใจยังนิ่งๆเย็นๆกว่าเดี๊ยวนี้เยอะค่ะ อ้าวจากคุณเอกมาจบเรื่องขับรถ 555 ดีใจกับคุณเอกที่ได้เจอกับน้องปริ๊น และความเมาทำให้กล้าพูดกันตรงๆแบบเปิดใจค่ะ ..... จริงอย่างที่พี่สาวน้องปริ๊นบอกแหละค่ะ ลูกไม่ได้ต้องการแม่ที่ดีที่สุด แต่ลูกต้องการแม่ที่เข้าใจเค้ามากที่สุดค่ะ พี่เลี้ยงน้องป่านแบบเพื่อนแบบพี่จริงๆค่ะ เหมือนเราผ่านชีวิตแต่ละช่วงมาเนาะ ก็จะรู้ว่าความคิดของเราในช่วงนั้นๆต้องการอะไร เลยพยายามทำความเข้าใจลูก พี่เป็นแม่ที่รู้จักเพื่อนลูกทุกคนและทุกช่วงวัยค่ะ พี่ป่านเค้าจะมีเพื่อนหลายกลุ่ม พี่ก็รู้จักหมดค่ะ เพื่อนม.ต้น เพื่อนม.ปลาย เพื่อนปตรี เพื่อนที่ทำงาน เพื่อนที่ชอบนักร้องญี่ปุ่น แล้วพี่ก็ได้คุยกับทุกคนนะคะ 555 พี่ว่าเรื่องทุ่มเทให้ลูกไม่มีใครยืนหนึ่งเท่าพี่ค่ะ แต่การทุ่มเทไม่ใช่การตามใจที่ไร้ขอบเขตนะคะ ทุกอย่างก็ตั้งอยู่ในความเป็นจริงค่ะมีกฏระเบียบของมันค่ะ เพื่อนพี่ป่านจะรู้ว่าพี่ชอบอะไรแบบไหน วันก่อนพี่ป่านสั่งให้เพื่อนดูกระเป๋าให้พี่ เพื่อนเค้าก็บอกว่า แม่ต้องใบนี้แหละ ใส่หนังสือได้เล่มนึงโทศัพท์เป๋าตั้งค์ ไปนั่งชิลๆร้านกาแฟ 555 พี่เป็นคนชอบอ่านนิยาย ดูซีรี่ ดูหนัง ฟังเพลง มาแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ เพื่อนๆพี่ป่านจะรู้ เพราะตอนม.ต้น พี่ก็หัวโจกให้เพื่อนๆพี่ป่านเอาไปอ้างกับพ่อแม่ว่าพี่ไปด้วย แต่พี่ไม่ได้ไป(ห้ามลอกเลียนแบบ555) พอม.ปลายก็เหมือนเดิมค่ะ มีกิจกรรมในโรงเรียนพี่ป่านบอกแม่แต่งหน้าให้เพื่อนหนูด้วยนะ ก็จัดไปค่ะ ส่วนปตรีไปไหนแม่ไปส่ง กินกันแล้วเพื่อนเมากลับบ้านไม่ได้ มาค่ะมารวมกันที่นี่เลย 555 นึกๆแล้วก็สนุกดีค่ะ เออ น้องปริ๊นก็ทำให้พี่คิดถึงเรื่องราวต่างๆได้เยอะนะคะ คิดถึงแล้วก็มีความสขดีค่ะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนเนาะ สงสารน้องที่ต้องมาอ่านอะไรเยอะๆ อ้าววยังจบไม่ได้ ยังไม่ได้คุยเรื่องข้าวผัดกุนเชียง 555 พี่ก็ชอบค่ะกุนเชียง เอามาทอดเอามายำเอามาผัดข้าวได้หมดนะคะเนาะ ส่วนขนมกล้วยก็ชอบเหมือนกันค่ะ พี่ป่านชอบขนมไทยค่ะ พี่ป่านเป็นเด็กไม่กินขนมกร๊อบแกร๊อบนะคะ ขนมถุงๆไม่ได้ตังค์พี่ป่านค่ะ ต้องขนมไทย 555 โตขึ้นมีกินเลย์ค่ะ อากาศแบบนี้ฝนมั่งลมมั่ง คนเป็นหอบไม่ชอบนะคะ ช่วงฝนลมจะมานี่ไม่ชอบมากๆเลยค่ะ น้องปริ๊นดูแลตัวเองดีดีนะคะ อย่าป่วยค่ะ แข็งแรงๆนะคะ โดย: tanjira
วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:6:44:56 น.ยังคงเล่าเรื่องได้สนุกเหมือนเดิมนะปริ้น
แต่ดื่มแอลกอฮอลล์ช่วงเข้าพรรษานี่ไม่สนับสนุนจ้า โดย: หอมกร
 วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:8:00:03 น.อ่านถึงตอนกินเหล้านึกถึงตอนทำงานกระทรวงสธารณสุขเลยครับ
ครับเป็นนิติกรอยู่กระทรวงสาธารณสุขแต่กินเหล้ากันทุกวันครับ กินตั้งแต่ 5 โมงเย็น ลากยาวจนถึงเที่ยงคืน ตีหนึ่งครับ กลางอาทิตย์ก็กินครับ ไม่ต้องรอวันศุกร์ อยากเมาวันไหนไปเลย พี่หัวหน้าแกงค์มีแบล็กเป็นลังท้ายรถครับ ฮ่าๆๆๆ ร้านก็อยู่ติดกับรั้วกระทรวงเลยครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ ไม่อยากจะพูดถึงสภาพตอนเช้าวันถัดไปเลยจริงๆครับ โดย: ทนายอ้วน
 วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:11:53:36 น.พี่ก๋าไม่เคยได้สวัสดิการอะไรจากรัฐบาลชุดนี้เลยครับ
กดไม่เป็น กดไม่ทัน 555 และไม่ค่อยเห็นด้วยกับการแจกเงินแบบนี้ เพราะมันละลายงบประมาณไป แต่ไม่ค่อยเห็นผลอะไรกลับคืนนมา ถลุงภาษีเล่นไปวันๆ โดยคิดว่าจะซื้อใจประชาชนได้ พี่ก๋าอยากเห็นโครงการที่เน้นการตลาด เน้นการค้าขาย ไม่ใช่การรัดภาษีเยอะขึ้น แล้วบอกเศรษฐิจดีขึ้น เพราะรัฐบาลจัดเก็บภาษีตามเป้า นี่ดีนะครับที่ลุงตู่แกปิดเม้นท์ในเพจ ไม่งั้นอ่านไปสักสามเม้นท์ก็คงใจเต้นโครมคราม โกรธหูแดงหูดำแน่นอน 5555 พี่ก๋าให้เบอร์โทรมือถือน้อยคนมากครับ ใครได้ไปนี่ โชคดีสุดๆ 555 ทำบล็อกมา 10 กว่าปี เวลาเพื่อนบล็อกจะมาหานัดเจอ ต้องเจอพี่ก๋าที่ร้านเท่านั้น ไม่รับนัดเจอแบบสองต่อสองเลย เพื่อความสบายใจของมาดาม โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:14:36:56 น.แต่ละคนมันก็มีความสามารถในแบบของตัวเองก็เท่านั้น ถ้าวางคนไม่ถูกจุดมันก็พัง ผมอ่านจากที่คุณปริ๊นซ์เขียน ถ้าจะพูดว่า เอานักดาบไปตีสไลม์ คงไม่ค่อยเวิร์ค ต้องเอาสายเวทย์ยิงไฟใส่สิ เอาดาบไปตีมันเมื่อไหร่จะตาย ก็น่าจะคล้ายๆ แบบนั้น ก็เหมือนเอายามมาเป็น CEO มันก็ได้ผลงานแบบยาม ให้ผู้คนล้อ ที่สำคัญอาชีพที่เรียนแต่วิชาฆ่าคนมาตลอดชีวิต เอาดีทางค้าขายไม่ได้หรอก
โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969
) วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:14:40:58 น.ปลดบังไคสินะครับ 555
การที่จะชวนคุยคนที่พึ่งรู้จักเรา หรือคนที่พึ่งเจอมันยากจริงๆ ครับ ต้องพยายามหาสิ่งที่พอจะเชื่อมโยงกันได้ ผมว่าผู้ชายเรื่องเกมน่าจะเข้าถึงได้ บอลบางทีเจอคู่อริร่วมเมืองบ้าง ร่วมโลกบ้างยิ่งตาย 555 การ์ตูนส่วนมากก็ดูกันแต่เก็บเงียบเพราะภาพลักษณ์มั้ง ผมก็เก็บเงียบนอกจากจะมีคนพูดขึ้นมาก่อน ผู้หญิงนี่ดิชวนคุยไม่รู้จะเอาเรื่องอะไรมาคุยจริงๆ ไปชมบางเขาชมชุด ชมอะไรหาว่าลวนลามทางวาจาอีก แต่บางทีเรื่องของหวานก็ชวนให้เข้าถึงได้นะ คนเรามันเสียความมั่นใจเพราะคนอื่นมาเยอะครับ ทั้งๆ ที่เขาก็มีความสามารถในแบบของเขาอยู่แล้ว เหล้าเป็นเหตุเลย เอาเข้าจริงผมไม่ใช่สายนั้นเหมือนกันที่จะต้องไปกินดื่ม แหะๆ ไม่ใช่ทางเราเลย ชิ่งได้ผมชิ่งอะ โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:15:40:59 น.หวัดดีค่าคุณปริ๊นซ์ วันนี้บล็อกคุณปริ๊นซ์อ่านสนุกมากเลยค่ะ อ่านไปฮาไปยิ้มไป
เราเข้าใจทั้งฝั่งคุณปริ๊นซ์แล้วก็คุณเอกเลยค่ะ เราเป็นคนอินโทรเวิร์ตที่แบบไม่ค่อยไปเข้าหาใครก่อน แต่ถ้ามีใครมาชวนคุย มีโอกาสหรือมุมที่เราเจอช่องคุยถูกคอนะ พูดได้น้ำไหลไฟดับ เราฮาตรงประโยคที่คุณปริ๊นซ์ว่า "เฮ่ย....ไอ่นี่มัน เว่ย กับผม วะ 555555" กับ "เฮ้ย ไม่โว้ย ฟ้าผ่าาา" เรานี่เห็นภาพเลย คนเมาบางทีก็ได้เห็นมุมฮา ๆ อีกมุมของแต่ละคนดีนะคะ แฟนเราก็เป็นคล้าย ๆ คุณเอกค่ะ เค้าจะเงียบมากกกกับคนไม่สนิท คือเดธแอร์เลย ถามคำตอบคำ แต่จริง ๆ คือแอบมีมุมเจ๋ง ๆ แบบคุณเอกเหมือนกันนะ เหมือนเป็นสกิลที่เค้ามี แต่คนอื่นไม่มี เราชอบมากและขอบคุณมากเลยค่ะที่คุณปริ๊นซ์พูดแทนทุกคนในเรื่อง "ล้อเลียน" เราเห็นด้วยที่บางทีการล้อแบบเบา ๆ ล้อให้ถูกเรื่อง ถูกจังหวะ มันก็ช่วยให้สนุกสนานได้นะ แต่ในบางทีต้องดูจิตใจคนที่ถูกแซวถูกล้อด้วยเนาะ เราเป็นคนนึงที่โดนล้อเลียนบ่อยมากตั้งแต่สมัยประถมมัธยมแล้ว เราชื่อลูกไม้ใช่มั้ย แล้วบังเอิญตอนสมัยเรียนเราเป็นผู้หญิงที่เนิร์ดมาก ใส่แว่น ทรงโทรม ๆ เชย ๆ อยู่แต่กับตำราวิทย์ชีวะ 555 เพื่อนมันเรียกเราว่า "ป้าลูซี่" อันนี้เราไม่โกรธนะ เราว่ามันน่ารักดีค่ะ 555ตอบบล็อกที่ไปเม้นค่ะ ช่วงที่ผ่านมาเราทะเลาะกับแฟนบ่อย สาเหตุคือเราขี้หงุดหงิดไปเองด้วย แต่แฟนเราใจเย็นมากเลยค่ะ เราเลยรู้สึกผิดมาก ๆ ที่เราเป็นแบบนี้ ช่วงนี้เราเลยเอาใจเขามากหน่อย เห็นด้วยกับที่คุณปริ๊นซ์เม้นมากเลยค่ะ เราเข้าใจเลย เรายังจำได้ตอนที่คุณปริ๊นซ์เม้นเรื่องมีคนไปล้อเรื่องแฟนคุณปริ๊นซ์ เป็นใครก็โกรธค่ะ เราก็เหมือนกัน เป็นบ่อยเรื่องมีคนมาพูดไม่ดีใส่ ถ้ามันเริ่มมากเกินไปเราจะเดินหนีเลยค่ะ หลีกเลี่ยงการได้หยุมหัวคน 5555555 ถ้าคุมไม่ได้ก็อาจจะได้หยุมหัวไปหลายคนเหมือนกันค่ะ ก็เลยหวังว่าจะฝึกหัดตัวเองให้ใจเย็นลงให้มากหน่อย โดย: LittleMissLuna
วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:18:23:05 น.สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ ขอบคุณนะคะที่ไปให้กำลังใจ บล็อกตะพาบล้อเลียน ค่ะ
เรื่องล้อพ่อแม่นี่พี่กิ่งว่าเป็นเรื่องของโรคติดต่อที่ยาวนาน 555 เพราะเคยได้ยิน เด็กๆที่เราเคยสอนเค้าก็ล้อชื่อพ่อแม่กันอยู่เลยค่ะทำให้นึกขำในใจว่า เธอเอ๋ย สมัยครูก็ล้อชื่อพ่อแม่กันอย่างนี้แหละนะ อย่าโกรธไปเลย 555 ทำให้อยากรู้จริงๆว่าใครกันน้อที่มานำเรื่องล้อชื่อพ่อแม่มาล้อเลียนกันเป็นคนแรก น่าจะให้รางวัลเลยนะเนี่ย อิอิ ใช่เลยค่ะพอโตมาทำงานมีครอบครัวเป็นผู้ใหญ่กันแล้วเราก็ไม่โกรธเคืองกันอีกเลย ตอนนี้ลำปางน้ำท่วมค่ะน้องปริ๊น บ้านพี่กิ่งยังหวาดๆอยู่เลยว่าจะท่วมมั๊ยเพราะแม่น้ำวังเต็มฝั่งแล้วค่ะ โดย: กิ่งฟ้า
วันที่: 26 สิงหาคม 2565 เวลา:18:34:49 น.จากบล็อก
ตอบบล็อกก่อน ก่อนนะพี่พอเมาแล้วหลับนะ 555 ส่วนใหญ่จะลุกขึ้นเต้นให้เหงื่อออก แล้วจะนั่งกินได้ทั้งคืน หลัง ๆ มานี่ถ้าไม่ชนรอบวงแบบน้องปริ๊นซ์ก็นั่งกินได้ไม่ค่อยเมาหนักละครับ เดี๋ยวนี้ต้องที่สนิทจริง ๆ เลยครับ ถึงจะยังเรียกชื่อพ่อแม่อยู่ แต่ส่วนใหญ่จะหนักไปทางชื่อเล่นและฉายากันแล้วครับ โดย: The Kop Civil
วันที่: 27 สิงหาคม 2565 เวลา:9:33:22 น.เตรียมพร้อม ศึกษาดูงานก่อนใช่มั๊ยครับน้องปริ๊นซ์
วันนี้พี่ไม่มีงานวิ่ง นอนดูแบดชิงแชมป์โลกยาวไปครับ โดย: The Kop Civil
วันที่: 27 สิงหาคม 2565 เวลา:10:22:52 น.สวัสดีค่ะน้องปริ๊น
ตายๆๆๆๆ พี่ทำไมคุยโม้ได้ยาวขนาดเน้ๆๆๆๆ 555 แต่พี่ว่า แต่ละคนก็คุยกันยาวนะคะนี่ ไม่ใช่พี่คนเดียวล่ะ 555 ตอนนี้พี่อยู่ศิริราชค่ะ ออกจากบ้าน 6.30 มาถึงนี่เจาะเลือดเสร็จแล้ว นั่งกินข้าวที่ S&P ค่ะ เมนูเดิมๆ ... ขอแว่บมาเม้าท์สักนิด เห็นน้องวิ่งไปวิ่งมาเกรงใจจัง ^^ ไว้กลับบ้านค่อยคุยยาวๆเนาะ ... เพื่อนเจ้าบ่าวคงหล่อไม่ใช่เล่นนะคะนี่ งานแต่งนี่สนุกนะคะ เฮฮาดี งานบวชอีกค่ะ สนุกสนาน ยิ่งเพือนเยอะๆ ยิ่งสนุกนะคะ วันนี้น้องปริ๊นจะเมาไหมเนี่ย ? ทางนี้ก็แดดดีมากเลยค่ะ ดูท่าฝนเพิ่งหยุดตอนพี่มาถึงแหละ ... ไว้พี่มาคุยใหม่นะคะ ขอกินข้าวต่อแป๊ป โดย: tanjira
วันที่: 27 สิงหาคม 2565 เวลา:11:12:09 น.สวัสดีคุณปริ๊นซ์ ( ขออนุญาตเรียกนะจ้า ) ก่อนอื่นดีใจมากที่ได้เพื่อนบล็อกใหม่ที่เข้ามาทักทายนัท และยินดีต้อนรับนะจ้า ว่างๆแวะมาคุยกันอีกนะจ้า พูดถึงบรรยากาศในวงเหล้านัทก้อชอบเหมือนกัน แต่นัทไม่ดื่มของมึนเมาแต่ชอบไปนั่งฟังเพื่อนๆระบาย ได้ปลดปล่อยนะ มีเพื่อนบางคนที่ตอนไม่เมานี่เงียบมาก พอเหล้าเข้าปากนี่พูดไม่หยุดเลย นัทว่า คุณเอกเนี่ยป็นคนเก่งมาก ๆ เลยนะ และโชคดีด้วยที่คุณปริ๊นซ์พาไปปลดปล่อย  โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 27 สิงหาคม 2565 เวลา:14:03:52 น.มีคนขับรถแบบนี้พี่ว่าจัดไปเต็มที่ ปลอดภัย หายห่วงครับ
โดย: The Kop Civil
วันที่: 27 สิงหาคม 2565 เวลา:17:42:55 น.เพื่อนร่วมงานน้องปริ๊นซ์ที่ลาออกไปน่าเห็นใจจังค่ะ
การล้อเลียนมีผลกระทบจริงๆ มาดึกคุยได้สั้นๆอีกแล้ว ขอบคุณกำลังใจนะคะน้องปริ๊นซ์ พักผ่อนมีความสุขในวันหยุดค่ะ  โดย: Sweet_pills
วันที่: 28 สิงหาคม 2565 เวลา:0:37:23 น.ยินดีกับคุณเอกด้วยนะคะ
วันนี้ก็ได้พบงานที่ใช่แล้วจริงๆ โดย: VELEZ
วันที่: 28 สิงหาคม 2565 เวลา:17:57:19 น.สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊นซ์
ตะพาบ ครั้งนี้ นำเรื่องของ คุณเอก ที่ถูก ล้อเลียน มาเล่า โชคดีที่พาไปฉลองความสำเร็จในการไปทำงาน ทำให้แก้ปมในใจที่ ถูก ล้อเลียน เพราะรูปไม่หล่อ อิอิ เลยถูกให้ไปอยู่แผนกจัดซื้อ เออ!มนุษย์เรานี่ ชอบวัดคนกันที่รูปร่างหน้าตาภายนอกเนาะ ไม่หล่อ แล้วยังไม่มีปากมีเสียง ยิ่งทำให้ให้เจ้านายคิดว่าความคิดมุมมอง ของตนถูกต้อง ถ้าคุณเอก มีปากมีเสียง แสดงความสามารถในงาน ที่ตนเองชอบ ตัวเองอยากทำ เจ้านายจึงจะรู้ไงล่ะ อิอิ แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าตามที่เล่ามา เขาน่าจะเป็นคนเก่งนะ ถึง จะไปอยู่แผนกที่ตนเองไม่ได้ชอบ แต่เขาก็ทำได้ คงเป็นคนรับผิด ชอบในงานที่ได้รับมอบหมาย ศึกษางานในตำแหน่งของตนได้เป็น อย่างดี บุคคลประเภทนี้ สมควรคบและเอาเป็นเยี่ยงอย่าง จ้ะ โหวดหมวด ตะพาบ ครูเพิ่งกลับจาก เบตง เลยมาตอบคำถามเธอช้าหน่อย จ้ะ ตอบคำถามของเธอจ้ะ ที่ถามว่า "ล้อเลียน" เป็นคำสมาส (ไม่ใช่สมาด เขียนผิดจ้ะ) ล้อเลียน เป็นคำประสม จ้ะ เพราะสองคำนี้ เป็นคำไทย และมีความหมายของคำเดิมอยู่ จึงถือว่า เป็น คำประสม จ้ะ ถ้าเป็นคำสมาส หรือ สนธิ ต้องมาจากภาษาบาลีสันสกฤตเท่านั้น จ้ะ โดย: อาจารย์สุวิมล
 วันที่: 29 สิงหาคม 2565 เวลา:15:34:55 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [
กะแรก นึกว่าจะหักมุมว่า เอก เป็น ..
เกย์ หรือ เสือไบ ซะอีก
รู!! ยังไม่เฉลย..
ต้องไปอีก รอบ 2 รอบ แบบ 2 ต่อ 2
อาการอึดอัดบนโต๊
พรุ่งนี้ค่ะ..ตะพาบจึงจะOn air นอนคิดไปก็อน
ะนี่
พี่อ้อเป็นมากมายโดยเฉพาะเมื่อทำงานใหม่ๆ
บรรจุหนแรกที่ จว.ในภาคอิสาน
เลี่ยงได้เลี่ยง หากไม่ใช่ Big ของ จว.
5 5 5
ท่านคงดูออก จึงดูแลเราเสมอในโต๊ะ
เป็นงั้นไป..