ที่เงียบไป ไม่ได้ไปไหนนะครับ


เรียกว่าเกือบจะหายเงียบไปซักพักเลยครับ ผมเนี้ย
เริ่มจากต้นสัปดาห์ที่แล้วคุณยายผมเสีย

เพิ่งรู้ว่าการที่คนหนึ่งคนจากไป มันมีเรื่องต้องจัดการขนาดนี้
แต่ด้วยไม่ใช่เรื่องเกินความคาดหมาย ทำให้ลูกๆและหลานๆของยาย
เตรียมอะไรที่สามารถเตรียมไว้ได้บ้างแล้ว
แต่ก็ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ อยู่ดี  คืนนั้นทั้งคืน และตลอดทั้งเช้า
ผมเลยลางานคอยจัดการ ประสานงาน หลายๆ เรื่องให้กับคุณแม่
ซึ่งผมก็รับผิดชอบสิ่งที่ถนัด นั่นก็คือ  "หาของถูกและดี"


จัดการดอกไม้ ของชำร่วย พวงหรีดของกลุ่มหลาน
ส่วนพี่น้องคนอื่นก็ช่วยกันดูเรื่องอาหาร Box set  
ติดต่อพระ ศาลา ดอกไม้จัน และเรื่องอื่นๆ อีก ซึ่งหลายเรื่องมากครับ
โชคดีที่ทุก ๆ คนโตๆ กันหมดแล้ว เลยช่วยเหลือกันได้ดีมาก ๆ
ทำให้ฝั่งหลานๆ เตรียมงานตามหน้าที่
แล้วไปช่วยลูก ๆ ของยายจัดการทุกอย่างเรียบร้อยภายในเที่ยง
คนอื่นๆ รวมถึงพ่อกับแม่ของผมไปรับคุณยายจากที่ รพ กัน
ส่วนผม กับ พี่สาวไม่ได้ไป เพราะอยู่ดูแลหลานกัน
พอซักเกือบๆ เที่ยง ฝนก็ตก ผมขี่จักรยานเด็กไล่หลานจนเวียนหัว
แล้วไลน์ไปหาเพื่อนพวกเจ้าของกิจการ หรือฟรีแลนซ์
บอกว่า
"วันนี้กุว่าง ออกมากินข้าวเที่ยงกัน"
เพื่อนก็ตอบรับกันง่ายมากครับ 5555 ผมเลยเปลี่ยนชุดเตรียมออกไปกินข้าวกับเพื่อน
หลานถามคำแรก "น้าปริ้นจะไปไหนคะ"
พอบอกว่าจะข้างนอก นางก็ร้องจะตามๆๆ 
สรุปผมต้องไลน์บอกเพื่อนว่า ถึงช้าหน่อยนะ 
ก่อนจะรอให้หลานหลับไปตอนบ่ายโมงครึ่ง ถึงจะได้ย่องออกไปกินข้าวกับเพื่อน


ไปยังไม่ทันถึงห้าง ฝนที่ตกหนักมากหลายชั่วโมง
ก็เล่นทำเอาทางเข้าห้างน้ำท่วม นี่ก็ต้องใช้ใจล้วนๆ ขับรถลุยน้ำเข้าไป





บันเทิงเริงใจมากครับ
นั่งกินอาหารญี่ปุ่นกับเพื่อนไป คุยกันไป





ผ่านไป 2 ชั่วโมงครึ่งพร้อมเสียงฝนที่ตกกระหน่ำไม่หยุด
พร้อมกับภาพรายงานจากภายนอกว่า น้ำท่วมรังสิตหนักมากๆ 
เลยมองหน้ากันบอกว่า ไม่กลับตอนนี้ออกไม่ได้แล้วแน่นอน
ผมกับเพื่อนเลยตัดสินใจกลับกันดีกว่า แล้วคุยเส้นทางกลับกันเส็ดศัพท์
เพื่อนบอกว่า "ปริ้นซ์ เมิงก่อนเลย" 
ผมผู้ซึ่งเพื่อนส่งไปแทงค์เสมอๆ ก็เลยต้องขับรถลงจากลานจอดคันแรก
แล้วขับตามเส้นทางที่ตกลงกันไว้ พร้อมถ่ายรูปเส้นทางส่งให้เพื่อนตลอด
แล้วเพื่อนก็ขับตามมาห่างกันซัก 5 นาทีได้
กว่ามันจะขับตามมา มันก็เจอผมหักหลัง
ด้วยการกลับรถกลางถนนแล้วขับส่วนหน้ามันย้อนกลับไปออกอีกทาง
"เมิงจะไปไหน"  โทรศัพท์ผมดังทันที พร้อมเสียงไอ่เทปเพื่อนรัก
"ไม่มีอนาคตวะ ติดไม่ขยับเลย กุจะไปเสี่ยงลุยน้ำ"
"แล้วเมิงกลับรถดื้อๆ นะไอ่สึด ทิ้งกุไว้เลนกลาง แล้วกุจะกลับยังไง"
"เมิงก็แทงหัวกลับออกมาสิ กุจะไปออกโฮมโปร แต่น้ำท่วมนะ"
แล้วผมก็วางสายเทปไป ก่อนจะขับไปจอดสงบนิ่งอยู่หน้าทางออก
เพราะน้ำท่วมยาวๆ ไม่กล้าลงครับ ไม่รู้ว่าลึกแค่ไหน 
มองไปเห็นแต่ X1 จอดขิตอยู่ข้างทาง  เลยจอดรถคันอื่นลงไปก่อน 
พอมีกระบะลงไป กะแล้วไม่น่าเกิน 20 เซน 

เอาวะ!!!  เอาอยู่!!!! สูงเท่าท่อกุพอดี


สุดท้ายผมใช้เวลา 45 นาทีกลับบ้านที่ห่างจากห้าง 3 กิโล
ส่วนเพื่อนใช้เวลา 2 ชั่วโมงกลับคลองธัญญะ 
แต่โชคดีครับ เพราะถ้าช้ากว่านี้ชั่วโมงเดียว ไอ่พวกนี้กลับบ้านไม่ได้





เย็นนั้นผมก็ต้องเดินตากฝนไปรับแฟนที่หน้าหมู่บ้าน 
อ้อ...กางร่มแหละครับ แต่ก็เปียกบ้าง  เพราะรถเข้าหมู่บ้านไม่ได้
วันรุ่งขึ้นถึงกับเจ็บคอน้ำมูกไหล จนต้องโทรไปตามไอ่เทป
ที่มากินน้ำแก้วเดียวกับผมว่า "เมิง ATK ยัง"
มันบอก "ตรวจก่อนเจอพวกเมิงนั่นแหละ กุไม่เป็น เมิงน่ะโดนฝน"
รู้งั้นก็สบายใจ คงโดนฝนมาจริงๆ 


ข้ามไปวันเสาร์งานฌาปนกิจคุณยาย 
ใกล้เวลาประชุมเพลิงฝนมามืดดดดเลยครับ กรุงเทพ 
พี่น้องก็แซวๆ กันว่า ไปเรียกไอ่คนวันพฤหัสมาสิ  ผมนี่เดินถือตะไคร้มาเลยครับ
ถามว่า จะให้ปักจริงหรอ 555555 อันนี้เอาฮานะ 
เพราะวันนั้นจบงานฝนก็เทมาหนักหน่วง เรียกว่าท่วม กทม
วันนั้นฝนตกหนักแบบหลบตรงไหนก็เปียก 
พี่เขยรีบดีดตัวไปเอารถมารับพี่สาวกับหลานก่อนเลย จบไป 1 คัน
พอฝนหนักจัดๆ ร่มก็เอาไม่อยู่ ผู้ชายก็พยายามเอากุญแจไปเอารถมาให้แขกผู้ใหญ่
ผมก็รับกุญแจจากผู้ใหญ่แล้ววิ่งลุยฝนไปเอารถให้ 1 คัน
บ้านเรามีผู้ชายหนุ่มๆ  5 คนครับ ก็วิ่งกันอยู่หลายรอบ
แต่ผมได้คิวแค่รอบเดียว นอกนั้นพี่น้องไม่ให้ออก ให้โบกรถเข้าจอดอยู่ด้านใน
คุณยายคงอั้นฝนไว้ไม่อยู่แล้วแหละผมว่า ยังดีที่งานจบพอดี

เช้าวันรุ่งขึ้นพ่อกับแม่ก็ออกไปก่อนแต่เช้า ไปรับคุณยายที่วัด
ส่วนผม แฟน พี่สาว พี่เขย หลาน ตามไปอีกคัน
แล้วออกเดินทางพาคุณยายไปเที่ยวทะเลพร้อมญาติๆ อีก 4 คัน
น่าจะฤทธิ์ฝนเมื่อวาน เช้ามาผมเพลียๆ ยังไงไม่รู้ 
ผมกับแฟนย้ายมาคันพ่อ ผมเปลี่ยนมาขับ ส่วนแม่ไปนั่งกับพี่สาว พี่เขย กับหลาน
ขับออกมาได้ซัก 20 นาที งานดีๆ มาเลยครับ ผมหอบ
แต่เป็นเลเวลที่ยังทำอะไรได้ เลยฝากแฟนโทรหาคันแม่
ว่าจะหาแวะร้านขายยาก่อน แฟนฟังเส็ดบ่นเลยครับ "แล้วยาเทอละ"
"ไม่ได้เอามา เมื่อเช้ารีบ"
"เฮ้ย มันได้หรอปริ้นซ์! @*&(%@+$&^#$!"   บ่นยาวเลยครับ
แต่ตาก็มองหาร้านขายยาให้ ส่วนพ่อนี่บ่นเบาๆ ครับ
ว่าน่าจะให้แม่มานั่งคันนี้เนอะ แล้วนั่งเงียบ ๆไป

ได้ยาพ่นไปฟืดเดียว ผมเดินชิลไปเซเว่น ซื้อน้ำมาแจก
พร้อมลูกอมแก้ไอ ชุ่มๆ คอซักหน่อย แล้วกลับมานั่งที่คนขับ
"จะขับต่อหรอ"   พ่อถามแนวลังเลๆ
"ครับ ไม่งั้นจะทันคนอื่นได้ไง"
"ไหวนะ"
"สบาย"
แล้วผมก็กดขึ้นสามเลนขึ้นขวาสุดแล้วยิงยาว ๆ ไปสมุทรสาคร
ด้วยทางถนัด คือนครปฐม ออกพระราม 2 
ตัดภาพมาที่ท่าเรือวัดช่องลม ผมนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ที่ท่าน้ำ
กินไปไอไป จนไม่มีคนนั่ง พ่อกับแฟนกินอาหารตามสั่ง
ส่วนคันอื่นๆ ที่ไม่ได้หยุดจอด......
ยังมาไม่ถึงครับ
ไลน์ไปบอกในกรุ๊ปญาติว่าถึงแล้วทุกคนตกใจว่าขับยังไงให้ถึงไว 5555
แต่ก็มีคันแม่กับพี่เขยที่เพิ่งถึงตามมาจอดใกล้ ๆ
แล้วนั่งรอคันอื่นอีกร่วมๆ ครึ่งชั่วโมง 
พอขึ้นเรือผมก็ไปนั่งจ๋อยๆ อยู่หลังเรือ แล้วก็ทำหน้าที่ตากล้องอยู่ห่างๆ 
เพราะฉุนดอกไม้ฉุนธูปจะตายให้ได้ กล้องเกลิ่งนี่สั่นไปหมด
แล้วกลับไปนั่งหยิกๆ เอาเสื้ออุดจมูกอยู่ท้ายเรือเหมือนเดิม





อากาศดี ฟ้าใสมาก สวยกว่าทุก ๆ วันในช่วงนี้
คุณยายต้องชอบแน่ ๆ สุขติภูมิก็คงร่มเย็นสวยงามแบบนี้



เส็ดพิธีส่งคุณยายไปเที่ยวทะเล ญาติๆ ก็ไปทานข้าวกัน
จุดนี้กินอะไรไม่ลงนั่งซบอยู่กับโต๊ะวางของ แล้วอยากกลับบ้านเต็มแก่
จนไม่ไหวต้องขับรถไปในตลาดซื้อยามาซัดไป 1 เซต
ขากลับก็ตีตั๋วนอนยาวตั้งแต่สมุทรสาครยันบ้าน ตื่นอีกทีคือบ้านจริงๆ 
ถึงบ้านอาบน้ำแล้วผมก็ไม่ลงมากินอะไรอีกเลย หลับอยู่บนห้อง
แฟนไปเรียกมากินข้าวได้ตอน 2 ทุ่ม 


เช้ามาวันจันทร์มีงานแต่เช้าต้องเข้าไซต์ 
ไม่ตายยังไงก็ต้องเอาตัวเองไปให้ได้ครับ แต่ไปแต่ตัวจริงๆ 
เพราะวิญญาณถอดเก็บไว้ที่ไหนไม่รู้ เดินลอยๆ ตามลูกน้อง (เน้นว่าเดินตาม555)
กลับเข้าห้องประชุมมา ก็ไปยืนอ่านไอ่ที่เขียนๆกันไว้บนกระดานกระจก
ยังไงไม่รู้ ผมเบลอๆ เดินถอยหลังมาชนกับใครซักคนนึง
แล้วก็งงๆ มึนๆ เหมือนเหตุการณ์ไม่ประติดประต่อ
อีกทีคือ ลงมานั่งที่เก้าอี้โดยมีพัทยืนกอดหัวผมอยู่ ส่วนวิศวกรไซต์ถือยาดมพม่าให้
แล้วผมก็นั่งฟุบกับโต๊ะอยู่พักใหญ่ ให้พัทกับไนท์ คุยงานไปจนจบ
ก่อนจะกลับบ้านนอนเลยครับ ออฟฟิศไม่กลับเข้าแล้ว





เข้าวันอังคาร ไปทำงานไม่ไหวสิครับ ต้องไลน์ไปลาป่วยกับลูกน้อง 55555
เพราะไม่งั้น มันจะไลน์ตาม โทรตามหาทั้งวัน
เหนื่อย แน่นหน้าอก เพลียมากจนลุกไม่ไหว
นอนก็ไม่ได้นั่งซบไปซบมาอยู่ที่โซฟา แล้วก็นั่งหลับอยู่ตรงนั้น
พี่เพ็ญแม่บ้านก็พยายามจะกวาดขนแฟร์รี่ที่พื้น 
จนผมต้องบอกพี่เค้าว่า "อย่าเพิ่งกวาด อย่าเพิ่งทำอะไรได้ไหมครับ ผมไม่ค่อยสบาย"
พี่เพ็ญก็บอกว่า "ถ้ามันสะอาดจะได้ดีขึ้นไงคะ"
"ไม่ใช่ตอนนี้อ่ะครับพี่ ผมขอละอย่าเพิ่งทำได้ไหม"
แล้วหงุดหงิดเดินกลับไปนอนอยู่ในห้องตั้งแต่ 9 โมงครึ่ง ยัน 11 โมงครึ่ง


วันพุธผมมีตารางเข้าไซต์ ก็ต้องเข้าครับ 
แต่ไม่เดินหน้างานแล้วครับ นั่งทำงานอยู่ที่ห้องประชุมอย่างเดียว
วันนี้ผมก็มีตารางงานครับ และต้องไปดูแลลูกค้ามื้อค่ำต่อ


นี่แหละครับ  สาเหตุที่ผมเงียบไปแปลกๆ 
วันนี้ผมโอกาสขึ้นเยอะแล้วครับ ยังมีช่วงที่พูดแล้วเหนื่อยบ้าง
แต่ทำงานแบบเซฟ ๆ ตัวเองหน่อยก็โอเคครับ อยู่รอด
ต้องออกไปไซต์แล้วครับ มีไนท์กับพัท เมทคู่ใจไปด้วยกัน สบายครับ

 



Create Date : 15 กันยายน 2565
Last Update : 15 กันยายน 2565 13:24:13 น.
Counter : 842 Pageviews.

32 comments
20 ม.ค. 67 ป่าป๊าไปต่างจังหวัด kae+aoe
(18 มี.ค. 2567 05:41:15 น.)
ท้อปฟอร์ม จันทราน็อคเทิร์น
(12 มี.ค. 2567 17:16:58 น.)
CORO Field ราชบุรี ดาวริมทะเล
(14 มี.ค. 2567 20:41:49 น.)
กลับเข้ามาในรอบสิบกว่าปี จะมีใครแวะมาทักทายบ้างไหม sainams
(12 มี.ค. 2567 13:48:14 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณ**mp5**, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณtoor36, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณThe Kop Civil, คุณกะว่าก๋า, คุณtanjira, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณSweet_pills, คุณหอมกร, คุณเริงฤดีนะ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณกิ่งฟ้า, คุณnewyorknurse, คุณทนายอ้วน, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณkae+aoe, คุณอาจารย์สุวิมล

  
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ
โดย: **mp5** วันที่: 15 กันยายน 2565 เวลา:13:42:50 น.
  
การการทำงี้ด้วยหักหลังเพื่อน 555

ปีน้ำไม่คิดเหมือนกันว่าจะท่วมได้หนักขนาดนี้ ได้ติดตามข่าวมั้ย ลาดกระบังที่มันท่วม ขวดพลาสติดเต็ท่ออุดทางระบายน้ำ ยังไม่รวมเคสกระสอบทรายในท่องอีกนะ บอกกันน้ำย้อนกลับ แต่ลืมเอาออก อืมมมมม

เรามองในมุมว่าพี่เพ็ญน่าจะคิดว่าไม่มีขนน่าจะดีกว่า แต่คุณปริ๊นซ์มองว่ามันจะกระจายเต็มอากาศ
โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 15 กันยายน 2565 เวลา:16:38:12 น.
  
งานศพมันก็จะวุ่นๆ หน่อย มันวุ่นจริงๆ ครับ เงินก็ต้องใช้เมื่อสัก 15 ปีก่อนเห็นจะได้ ใช้ที่วัดจัดงานเป็นหมื่นเลย แล้วผมบังเิญไปเจอคนแชร์คำพูดในทวิสเตอร์ว่า ย่าตื่นเช้ามาทำบุญใส่บาตรทุกวัน แต่พอตายไปเจอค่าจัดงานในวัดเขาจุกเลย ถ้าเทียบอัตราส่วนผมว่าปัจจุบัน สองหมื่นห้าต้องมี

ปีนี้หนักจริงๆ ครับเรื่องน้ำท่วม เละกันไป แล้วมันก็เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งแทนที่จะตกหลังเที่ยง มันดันตกหลังเลิกงานพอดี ตายๆๆ

ผมแนะนำเครื่องดูดฝุ่นให้พี่เพ็ญเขาครับ น่าจะเป็นทางออกกับทั้งสองฝ่ายได้เป็นอย่างดี
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 15 กันยายน 2565 เวลา:16:43:09 น.
  
ดีใจด้วย ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี
หลังจากนี้ก็ต้องวางแผนพักผ่อนดีๆ
อย่าใช้ชีวิตหักโหมเน่อออ..
แถวรังสิตน้ำท่วมมากจริงๆ บทจะท่วมก็มา
แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย คงต้องรอหมดหน้าฝนอ่ะแหละ
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 15 กันยายน 2565 เวลา:17:18:28 น.
  
ปีนี้ฝนตกมากจริง ๆ
หวังว่าที่บ้านจะรอดปลอดภัยนะคะ

พูดถึงตะไคร้ปักไล่ฝน แล้วนึกถึงข่าวขำ ๆ อันหนึ่ง
ฮาดีค่ะ 555



โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 15 กันยายน 2565 เวลา:17:30:27 น.
  

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์

กรุงเทพเวลาฝนตก
รถติดแบบติดจริงๆจังๆ
ไม่ขยับเลยนะครับ

พี่ก๋าเคยเจอนานสุด
ตอนเรียนครับ
นั่งรถเมล์จากลาดกระบังเข้าไปที่จตุจักร
เจอไป 4ชั่วโมงพอดี
พอๆกับขับรถไปเชียงใหม่-เชียงรายเลย 555

ขอให้สุขภาพกลับมาแข็งแรงในเร็ววันนะครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:5:45:55 น.
  
สวัสดียามเช้าค่ะน้องปริ๊น

พี่จะเข้ามาถามว่าน้องปริ๊นเป็นยังไงบ้าง
อาการดีขึ้นรึยัง ไปทำงานไหวไหม
แต่เข้ามาน้องอัพบล็อกใหม่แล้ว

เดี๊ยวพี่มาอ่านนะคะ
วันนี้พี่ต้องพาแม่ไปพบหมอตามนัดที่ศิริราชค่ะ
แต่ก่อนไปต้องพาน้าไปทำสังฆทานก่อน
ภาระกิจเยอะเนาะพี่เนี่ย 555

รักษาสุขภาพนะคะน้องปริ๊นน
โดย: tanjira วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:6:40:43 น.
  
ตอนนี้ใจหายใจคว่ำกันเป็นแถว ไม่ค่อยกล้าไปไหนเหมือนกัน
กะจะไปหัวหิน คุยกับทางโน้นตกเหมือนกัน

วันเสาร์ดูฟ้าคลื้มน่ากลัวกลางคืนฝนตกหนัก ทำไงดีอาทิตย์จะ
พาเพื่อน ๆ ขึ้นเวที ดนตรีในสวน เช้าอาทิตย์ฟ้าแจ่มดีใจหลาย ๆ
555 ระหว่างที่ขึ้นเวทีกัน ลมพัดจากบึงใหญ่เป็นละลอกน่าจะ
พัดเมฆดำข้างบนไป แต่ครู่เดียวลมหยุด เวรแล้ว...

หันไปได้กลิ่นธูป 555 ทีมงานจุดธูปกำเบ่อเริ่มไปพนมมือใต้ต้น
ดอกนกยูง แต่ไม่มีต้นตะไคร้ คงบนบานไว้แล้ว ฝนก็ไม่ตกคน
เดินมาดูพอประมาณ

...

เห็นอาหารญี่ปุ่นแล้วนึกอยากกินมาอีกแล้ว.. นึกขำไปที่โน่น
แวะร้านสดวกซื้อ กินวันละ 2 มื้อคนไปด้วยมองค้อนคงคิดว่า
ตายอดตายอยากมาแหง๋ม ๆ... จริงแล้วราคาคบได้ สด สอาด
ผมว่าน่าจะถูกว่าไทยนะผมว่า
โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:8:24:55 น.
  
ฝน กทม.-รังสิต ทำให้ปริ้นป่วยจนได้
ไอ้ที่เขาติดรอรถตู้หน้าห้างกันเป็นร้อย
วันนั้นหนะเหรอน่ากลัวมากนะ 555



โดย: หอมกร วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:9:59:47 น.
  
สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
ช่วงที่ฝนตกหนัก น้ำท่วมแถวรังสิต พี่ไปราชการที่อีสานนั่งดูข่าวกรุงเทพฯ กลายเป็นคลองไปหลายจุดเลย แต่ที่อีสานฝนไม่ตกเลยครับ มีแต่ครึ้ม ๆ วันเดินทางกลับพี่มาติดอยู่แถวรังสิต 5 ชม. ไปทางลัดก็แล้ว งานศพเป็นอะไรที่เหน็ดเหนื่อยจริง ๆ ครับ คุณยายไปสบายแล้วนะ รักษาสุขภาพด้วยครับน้อง ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน พี่เน้นออกกำลังกายในร่ม ตีแบดอย่างเดียว
โดย: The Kop Civil วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:14:02:00 น.
  
สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊นซ์

งานศพคุณยาย ก็ผ่านไปเรียบร้อยแล้วลอยอังคารไป ชีวิตคนเรา
ก็มีเพียงเท่านี้ เนาะ ไปงานศพทีไร ก็ปลงได้สักพัก ช่วงญาติผู้ใหญ่
ในวัยนี้ ก็เตรียมใจได้เลย เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ก็ไปงานศพและฌาปนกิจศพภรรยาของอดีต ผอ.อายุแปดสิบขึ้นไป
เรื่องสุขภาพเธอนี่ ภูมิแพ้ โดนฝน แพ้หลายอย่าง ต้องมียาเตรียมพร้อมไว้เสมอ นี่ยังหนุ่มอยู่นะ อายุมากขึ้นทุกวัน สังขารก็ต้อง
สู้ตอนหนุ่ม ๆ ไม่ได้ โรคนี้ รักษาหายขาดไหม ถ้าไม่มี ก็ต้องรู้
จุดอ่อนว่า ต้องระวังในเรื่องอะไรบ้าง เพื่อป้องกันไว้ก่อน ถ้าเป็น
ตอนกลางคืน หาซื้อจากร้านยายาก จะอันตราย นะจ๊ะ
ขอให้กลับมาแข็งแรง เร็วไว
โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต

(สุขติภูมิ เขียนว่า สุคติภูมิ สุ แปลว่า ดี คติ แปลว่า
ทาง ภูมิ แปลว่า ดินแดน รวมคำเอาเอง นะจ๊ะ )
โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:14:28:45 น.
  
จากบล็อก

สำหรับคนที่กินอะโวคาโดสดได้แบบชิลๆ แบบพี่ ไม่เลี่ยนนะ.. 55+
สวยดี หมายถึงทำบล็อกรูปแบบนี้อ่ะหรอ ก็น่าจะเป็นสไตล์บล็อก
อาหารกับรีวิวร้านแหละ เพราะรูปมันเยอะ เลยเอามาต่อๆ กันซะเลย
ข้อความก็ไม่ต้องพิมพ์มากคิดไม่ออกก็ใส่เป็นรูปเลย สบาย

เรื่องน้ำท่วม ลุ้นเหมือนกัน แต่รอบนี้ตั้งแต่ตกมา
ก็ยังไม่ท่วมนะ หน้าบ้านปกติเคยแบบระบายไม่ทัน
ก็ยังระบายทันอยู่ เพราะหน้าหมู่บ้านไม่ท่วม ในหมู่บ้านเลยรอด
สนามเป้าก็ไม่ท่วมนะ ปกติตกทั้งวันท่วมละ ท่วมตั้งแต่หน้าออฟฟิต
ยันกำแพงเพชรสองเลย

แต่รอบนี้ไม่ท่วม ตั้งแต่ที่เค้าท่วมเยอะๆ
เคยเจอครั้งเดียวอาทิตย์ก่อน ท่วมตั้งแต่หน้าหมอชีตถึงทางยกระดับเลย
แล้วนะ รถติดด้วย ก็เลยต้องเอาขาลงถนน วัดได้ครึ่งแข้งแระ
วันนั้นไม่ได้ไปฟิตเนสเลย เน่าครึ่งตัวกลับบ้านไป
ส่วนของที่ีบ้านคงไม่ยกอะไรหรอก ยกไม่ไหว ท่วมก็ท่วม
พังก็พัง วัดใจ 5555+
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:16:56:47 น.
  
ขอบคุณน้องปริ๊นซ์เช่นกันนะครับ
ที่ชอบพู่กันเดียว
แรกเริ่มเดิมที
พี่ก๋าใช้พู่กันเดียวเพื่อฝึกสมาธิครับ
เวลาวาดรูป
พี่ก๋าจะรู้สึกสงบ นิ่งเป็นพิเศษ
แต่พอนั่งสมาธิจิตจะฟุ้งซ่านมาก
ชอบเห็นนั่นเห็นนี่
ซึ่งพี่ก๋าไม่ชอบเลย

ก็ฝึกวาดมาเรื่อยๆ
เจอเทคนิคใหม่มาเรื่อยๆครับ
ยิ่งพอช่วงที่ปิดร้าน
มีเวลาว่างมากขึ้น
ก็เลยกลับมาเขียนรูปอย่างจริงจังมากในช่วงนี้
จนสร้างงานพู่กันเดียวออกมามากมายเลย

แล้ววันนึงคุณต้าซึ่งเป็นบรรณาธิการของสวนโมกข์
ก็ติดต่อมาว่าอยากจะได้ภาพพู่กันเดียวไปประกอบการออกแบบปกหนังสือธรรมะ
พี่ก๋าก็ยินดีและเต็มใจวาดให้เลยครับ

จนเป็นที่มาของการได้พบเจอกันที่เชียงใหม่
และอาจต่อยอดไปเป็นการจัดงานนิทรรศการ

คำอธิบายเรื่องก่อนเกิดและหลังตายที่น้องปริ๊นซ์เขียนไว้
ก็ตรงกับคำอธิบายในเรื่องบาโดร์ของธิเบตนะครับ
มันคือคำสอนในเรื่องความตายที่ชาวธิเบตเชื่อ
บาโดร์ คือ ช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนผ่าน
เขาแยกขั้นตอนเอาไว้ตั้งแต่ใกล้ตาย
ไปจนถึงช่วงการเกิดใหม่ในร่างใหม่เลยครับ
ในเมืองไทยมีหนังสือชื่อคัมภีณ์มรณศาสตร์
ซึ่งอธิบายเรื่องนี้เอาไว้อย่างละเอียดเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:20:55:32 น.
  
งานคุณยายผ่านไปด้วยดี
ลอยอังคารเรียบร้อย
คุณยายอยู่เย็นเป็นสุขบนฟ้ามองดูและปกป้องลูกหลาน

น้ำท่วมปีนี้น้ำฝนล้วนๆ..
เขาบอกเพราะอิทธิพลโลกร้อน

Little Prince ต้องผจญกับการเดินทาง
ลุ้นๆตลอดเวลา..
แถมร่างกายยังเป็นอุปสรรค ล้าจากหลายๆสาดหตุ
ส่งกำลังใจค่ะ..
สงสารพี่เพ็ญ..โดนดุ
อีกหน่อยเธอคงเข้าใจfeel ของเจ้าของบ้านนะคะ



พี่อ้อนี่..มองยาวไปว่าจะย้ายไปอยู่ไหน
เกิดน้ำมาเลย..

เพราะ บ้านพ่อแม่บนที่สูง
อ้อมแอ้ม กลับมายึดห้อง หลังเธอเกษียณซะแล้ว

ส่วนคนที่หมู่บ้านบอกว่า..
ปีนี้ไม่ท่วมเหมือนปี 54 หรอก
ึคนใกล้ตัวก็บอกไม่ท่วมเช่นกัน..
(คนใจเย็นก็งี้)

ตอนแม่เจ้าโว้ยเสีย พี่อ้อ อยู่ปาย
น้องๆก็จัดเตรียมงานเรียบร้อย


ส่วนงานพ่อเหม่ง..พี่อ้อทันเห็นใจวลา 17.00 น
ซิ่งBig bike หาวัด วัดที่จัดงานแม่เต็ม..
พี่อ้อประสานวัดญาติผู้ใหญ่ ประธานงาน
และพระราชทานเพลิง

อ้อมแอ้ม เรื่องเอกสาร การ์ด และของชำร่วย
อุ้มสี จัด จนท.รับแขก เรื่องพิธีการ และพิธีกร

วัดสมัยนี้สะดวก..และเป็นระบบ

สวดคืนแรกเสร็จ..ลาพ่อไปเดินHalloweenข้าวสาร
จำได้ขึ้นใจ..เดินมา 2 คน
ที่ลานจอดรถท้ายวัดหมาหอมขร่มต่อกันเป็นทอดๆ
รึพ่อเหม่งตามออกมาส่งลูกสาวและลูกเขยที่รัก..
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:20:58:54 น.
  
สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์

ช่วงนี้ฝนตกบ่อยและหนัก รักษาสุขภาพทั้งคนและรถนะครับ
โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:21:11:48 น.
  

สวัสดีจ้า น้องปริ๊นซ์

อาการที่น้องบอก พี่นัทว่าต้องระวังหน่อยนะจ้า อย่าเพิ่งหักโหมเกินไป แล้วอย่ายกของหนักนะไม่ดีต่อช่วงหน้าอกด้วย
แล้วก้ออย่าลืมทานยาตามหมอสั่งละ ไม่งั้นจับตีก้นนะจ๊ะ
โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 16 กันยายน 2565 เวลา:22:49:50 น.
  
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ มาอ่านบันทึกแล้ว เห็นใจคนป่วยเป็นโรคภูมิแพ้ หอบมากเลยค่ะ เพราะเวลาเจออากาศไม่ดี เจอฝน อาการจะกำเริบทันที ยิ่งไม่ได้พักผ่อนเต็มที่ร่างกายจะไม่ไหวเอานะคะเรื่องลืมยานี่อันตรายมากเลยแต่คนเราถ้าจะลืมก็ลืมจริงๆใครจะห้ามลืมได้เนาะ 555

เรื่องแม่บ้านคงต้องอธิบายให้เข้าใจซะแล้วค่ะ อิอิ ไม่งั้นมาปัดกวาดฝุ่นใกล้ๆทำเราไม่สบายไปใหญ่

คุณยายต้องชอบทะเลที่สงบๆสวยงามนะคะ ป่านนี้ท่านไปอยูบนฟ้าแล้วคอยมองดูลูกหลานด้วยความห่วงใย

ฝนตกหนักมากค่ะพักนี้แถวบ้านพี่กิ่งบางบ้านน้ำก็ท่วมตลอดเพราะระบายไม่ทันบ้านพี่กิ่งดีหน่อยอยู่ที่สูงเลยรอดไป แต่กทม.เวลาฝนตกน้ำท่วมถนนทันทีรถติดทีนานหลายชั่วโมงเลยพี่กิ่งเคยแล้วค่ะรอนานมาก

น้องปริ๊นซ์หายแล้วต้องรักษาสุขภาพนะคะอากาศเดือนนี้ไม่ดีเลฝนตกตลอดต้องระวังมากๆ

จากบล็อก ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกไอศครีมมะม่วงนะคะ อร่อยค่ะแช่ฟริซไว้กินตอนอากาศร้อนๆหวานเย็นชื่นใจออกรสเปรี้ยวนิดหน่อย

ชอบน้องปริ๊นซ์เขียนบันทึกอ่านเพลินเลยค่ะโหวต

Diarist นะคะ

พี่กิ่งหลับไปแล้วตื่นมาใหม่ตอนตี 1 ค่ะขอไปนอนต่อนะคะ อิอิ

พอดีคอมฯอยู่ในห้องนอนค่ะ





โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:1:37:54 น.
  

มาส่งกำลังใจค่ะ
ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณยายด้วยค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
โดย: newyorknurse วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:2:21:28 น.
  
สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:6:53:19 น.
  
สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊นซ์

ขอบใจจ้ะ ที่แวะไปขอบใจครู เรื่องการแก้คำผิดให้ ครูไม่กล้า
แก้ให้ใครนักหรอก เพราะกลัวเขาหมั่นไส้เอา อิอิ บางคนแก้ไขแล้ว
อาจจะไม่ชอบ แล้วก็ยังเขียนคำนั้นผิดเหมือนเดิม ห้าห้า
สำหรับปริ๊นซ์ แก้ให้แล้ว ขอบใจและไม่ใช้ผิด ครูก็ดีใจ เท่ากับ
ปริ๊นซ์ ยังเป็นเด็กรุ่นใหม่ที่ช่วยกันรักษาเอกลักษณ์ของภาษาไทยอัน
เป็นสมบัติของชาติไทยเรา ครูภาษาไทยอย่างครู ก็ดีใจ จ้ะ
วันนี้นัดลูกศิษย์มารับ เพื่อไปแม็คโค ซื้อพวกผ้าเสริมซึมซับ น้ำยาเดสตอล สบู่เหลวอาบน้ำ นมกล่อง และอาหารแห้ง
จะนำไปให้สำนักสงฆ์ วัดป่ามะขามในวันที่ 21 จ้ะ ลูกศิษย์ เพื่อน
หลายคนช่วยกันบริจาคเงินสมทบซื้อของ สำนักนี้เขาไม่มีบัญชี
ให้โอน เป็นสำนักสงฆ์ที่รับพระอาพาธระยะสุดท้ายมาดูแล จ้ะ ครู
ว่าได้ทำบุญแบบนี้ ดีเนาะ เฮ้อ ! ชีวิตของคนเราไม่ว่าใคร ยากดี
มีจน ก็ต้องจบลงคืนสู่ธรรมชาติ เนาะ
รักษาสุขภาพด้วย จ้ะ
โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:8:51:24 น.
  
ไก่ราดซอสดูทำง่าย หน้าตาก็ดีเหมือนคนทำ อิอิ เห็นแล้วนึกถึง buffalo wing เลยครับ


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:7:02:21 น.


---- อย่าเอาความจริงมาพูดซิครับ



พักผ่อนเยอะๆนะครับ เอาใจช่วยครับ
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:13:35:15 น.
  
ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก 3F - ปีกไก่ซอสมะเขือเทศ ด้วยนะครับ
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:20:30:29 น.
  
ขอบคุณสำหรับข้อความที่บล๊อกครับ

วันหลังไปกินข้าวต้องบอกเพื่อนว่า แก๊งเราต้องขี่เจ๊ตสกีมาแล้วล่ะ 55
แต่วันนั้นฝนตกหนักและนานจริง ๆ น้ำท่วมจ่อประตูบ้านผมเลยครับ

คุณปริ๊นซ์อยู่แถวรังสิตเหรอครับ
ได้เจอ Daniel Grant แชมป์โลก Wakeskate เล่นสเก็ตลุยน้ำท่วมแถวบ้านบ้างมั้ย
ผมดูข่าวแล้วอมยิ้มเลย ^^
.
.
.
ช่วงนี้ท่าทางเครียด ๆ ผมเม้นต์เบาสมองไม่มีสาระแล้วกันครับ
(เอ๊ะ! หรือว่าอ่านแล้วเครียดกว่าเดิม )
โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:20:37:04 น.
  
ภาพชุดนี้
พี่ก๋าถ่ายโดยใช้ไอโฟน 6 + เลนส์เสริม
ถ่ายไว้ตั้งแต่ปี 2018 ก็นานเหมือนกันนะครับกว่าจะได้ใช้ภาพในบล็อก

และไม่ได้ไปไหนไกลเลย
เป็นกำแพงที่บ้านนี่ล่ะครับ
พอหน้าฝนมันเลยมีมอสขึ้นเต็มเลย

ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
ถ้ามีความคืบหน้าประการใด
จะมาแจ้งให้ทราบครับ
จริงๆเดือนนี้มีคนมาติดต่อ 3 คนแล้ว
แต่พี่ก๋าคิดว่ามีแค่คนเดียวนี่ล่ะครับ
ที่ดูจะจริงจังกับการจัดงานจริงๆ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กันยายน 2565 เวลา:23:39:56 น.
  
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์

งานคุณยายผ่านไปอย่างเรียบร้อยนะคะ

หลานข้าวติดน้าปริ๊นซ์มากทีเดียว นึกถึงเสียงเล็กๆถาม น่ารักค่ะ

ฝนตกหนักน้ำท่วมช่วงที่ผ่านมาน่าจะหนักสุดในรอบปี
บ้านพี่ต๋าน้ำมาหน้าบ้านท่วมถนนแบบทั้งวันแต่ไม่เข้าตัวบ้านค่ะ
น้องปริ๊นซ์เจอฝนแล้วต้องขับรถไปต่างจังหวัด ต้องทำงานต่อ
ภารกิจจำเป็นต่อเนื่องเลย
พักผ่อนเยอะๆ ขอให้หายเร็วๆนะคะ

ราตรีสวัสดิ์
ขอบคุณน้องปริ๊นซ์มากค่ะสำหรับกำลังใจ



โดย: Sweet_pills วันที่: 18 กันยายน 2565 เวลา:0:12:26 น.
  
สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์

บาโดว์มีให้อ่านในเน็ตเยอะเลยครับ
อาจจะไม่ละเอียดเท่าในหนังสือ
แต่ก็พอทำความเข่าใจได้ในเบื้องต้นครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 กันยายน 2565 เวลา:6:51:28 น.
  
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นนน

พี่มาอ่านตามสัญญาค่ะ
หน้าฝนนี่จะจัดงานอะไรก็ลุ้นกันไปนะคะ
งานปักตระไคร้ก็มา และลุ้นอีกว่าผลจะเป็นยังไง 555
งานคุณยายเรียบร้อยดี คุณยายมีความสุขอยู่บนสวรรค์แล้วนะคะ

พี่นี่โดนละองงฝนยังไม่ได้เลยค่ะ น้องปริ๊นด้วย ต้องระวังมากๆ เป็นแล้วไม่คุ้มนะคะ
เห็นไหม หอบแล้วพายแม่บ้านด้วย 555 ต้องบอกให้พี่แม่บ้านเขาใช้เคื่องดูดฝุ่นค่ะ
เพราะถ้ากวาดละอองมันจะฟุ้ง เรานี่แหละค่ะที่แย่ ยิ่งถ้ามีขนแฟรี่ด้วย ไปกันใหญ่

พี่ไปกทม. โชคดีไม่เจอฝนค่ะ ส่วนยายพี่ป่านมีปัญหาเรื่องหลังเพิ่มขึ้น
กระดูกสันหลังมันทรุดเยอะมากค่ะ หมอต้องส่งต่อไปให้หมอกระดูกสันหลังดูอีกรอบค่ะ
ยายพี่ป่านดูท่าจะงอแงค่ะ คือไม่อยากผ่าตัดอีก บอกหมอว่าเค้าทนได้ 555
พี่ป่านเลยดุว่าไปค่ะ บอกว่ายังไงก็ต้องให้หมอตรวจดูจะทำอะไรได้บ้าง
ยายถึงยอมค่ะ เมื่อวานเลยพาไปซื้อรองเท้าใหม่อีกคู่ค่ะ เพราะจะได้เซฟเวลาเดิน
ตอนแรกจะไม่ซื้ออีกเหมือนกัน พี่ก็ดุว่า เวลาเดินจะได้ไมต้องพะวงว่าเท้าจะพลิกหรืออะไรมาโดนเท้า
คนเป็นเบาหวานพอเป็นแผลเรื่องมันจะยาว ซื้อรองเท้าแบบนี้มันก็จะดีต่อเท้านะ สุดท้ายก็ยอม
(แต่บ่นว่าแพงกลัวหลานเสียเงินเยอะ)

วันนี้พี่ว่าจะนอนอึนๆ 555 ขี้เกียจแหละ รู้สึกว่าขับรถนานๆเริ่มปวดเมื่อย
เอ๊ะ!! นี่พี่แก่แล้วเหรอเนี่ยยยย ม่ายยยยนะ

น้องปริ๊นต้องดูแลสุขภาพดีดีนะคะ ด้วยความห่วงใยจากพี่ค่ะ
โดย: tanjira วันที่: 18 กันยายน 2565 เวลา:7:38:48 น.
  
คงต้องค่อยๆ คุยกันล่ะครับ เดี๋ยวเข้าปรับเข้าหากันได้^^

ว่างๆ เชิญที่บล็อกด้วยครับ มีกิจกรรมเล็กๆ ให้ร่วมสนุก แต่ไม่มีรางวัลให้หรอกนะ ไม่ต้องรีบคอมเม้นต์นะครับ อยากให้ค่อยๆ อ่าน ค่อยๆ เลือก นักแสดงที่ท่านชอบ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 18 กันยายน 2565 เวลา:17:23:36 น.
  
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
โดย: kae+aoe วันที่: 19 กันยายน 2565 เวลา:8:19:07 น.
  
โดย: หอมกร วันที่: 19 กันยายน 2565 เวลา:8:37:07 น.
  
สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์

วันนี้ น่าจะไม่ตกเนาะ ...ถ้าตกขอกลางคืนหล่ะกัน
รองเท้าขาวก็น่ากลัวครับ แต่กางเกงขาว หรือเสื้อขาว ก็ไม่แพ้กัน
เวลาเดินแล้วโคลนกะเด็นไปโดน...ฮือ

ยกต้นไม้ นั่งยองนะครับ
รอชมเมนูคุณปริ๊นซ์ งวดหน้า 1 ตุลา ใช่ไหมครับ
โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 19 กันยายน 2565 เวลา:12:18:16 น.
  
สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊น

ขอบใจที่ชอบให้ครูช่วยบอกคำที่เขียนผิดให้ จ้ะ ยินดีเป็นอย่าง
ยิ่งจ้ะ
ครูเข้ามาอ่านและเม้นท์คุยกันสองครั้ง เอ้า! ลืมโหวดอีก นี่เริ่ม
ชราภาพแล้ว บางทีอ่านเสร็จ และบอกไปแล้วว่า โหวดหมวดไหน
แล้วทำไมมันไม่ขึ้นชื่อที่ว่า ใครโหวดแล้ว สงสัยใครเครื่องรวน หรือ
เพราะความชราภาพของเรา นะ ห้าห้า ครูเข้ามาอ่านตั้งตั้งแต่วันที่ 16
แล้วนะเนี่ย โทษที จ้ะ
โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 19 กันยายน 2565 เวลา:16:43:00 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Threepopstory.BlogGang.com

จันทราน็อคเทิร์น
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]

บทความทั้งหมด