A Prince's heavy week บางครั้ง....เวลาที่ทุกคนกำลังจะกลับบ้าน กลับเป็นเวลาที่ผมกำลังจะเริ่มทำงาน  เอาจริงๆ ตอนเดินเข้าไปเตรียมงานก็แอบมีแว้บนึงที่เซ็งนะครับ เพราะตอนคนอื่นทำงาน ผมก็ทำงาน....แต่ตอนคนอื่นเค้าจะกลับบ้าน ผมเพิ่งขับรถมาถึงไซต์และกำลังจะเริ่มงานที่นี่เฉยเลย นั่นหมายถึงผมทำงานมาแล้วทั้งวัน และกำลังจะต้องอยู่คืนนี้อีกทั้งคืน แบบนี้แล้วเช้าทำไงละครับ.....ไม่มีคิวงานก็นอนครับ บ่ายกลับมาใหม่ เช้าก็โดนหักเวลาทำงานไป แต่ก็ช่างแม่ง....พวกผมมีวิธี... แต่เมื่อรอบนี้เล่นเอาซะผมลาป่วยเลยครับ 55555 จริงๆ ไม่ได้ป่วยจากการทำงานครับ แต่ป่วยเพราะ.....ลอยกระทง.... ผมไม่ค่อยสบายนิดหน่อย ย้ำว่านิดหน่อย มาตั้งแต่ก่อนไปพัทยา ก็จัดการไปหาหมอเรียบร้อย เพื่อไม่ให้ทริปดูพลุกร่อย ซึ่งก็ใช้ได้ครับ ถึงจะมีอาการ Sensitive กับกลิ่นพอสมควร ทำให้ผมหงุดหงิดอารมณ์เสียประปรายตลอดทริป แต่ยกความดีให้แฟนครับ เพราะเค้าอดทนกับผมมาก ผมก็หงุดหงิดปึงปังยังไงเค้าก็เฉยๆ ปล่อยผ่านเหมือนมองไม่เห็นไปแทน กลับมาปั๊บก็ลอยกระทงปุ๊บ ทีแรกจะไปเที่ยวตามมหาลัยใหญ่ๆ แต่เหนื่อยจากทริปพลุพัทยา เลยเอาแค่หางานวัดใกล้บ้านที่อยู่ริมน้ำเที่ยวเอาแทน แต่งานวัดหรือตลาดนัดลอดกระทงใกล้บ้านนี่ วันเดอร์ฟูล์มากครับ 5555   ของกินเยอะไม่พอมีรถบั๊มด้วย 5555 ทีแรกว่าจะเล่นแต่คิวยาวมากครับ ผมเลยแค่ซื้อของกินมานั่งกินข้างสนาม เอาเสียงดนตรีกับDJ สร้างบรรยากาศ แต่ทางลงท่าน้ำอยู่ไกลครับ เดินไม่ไหว ผมกับแฟนเลยย้ายไปหาที่ลอยที่งานอื่น ตรงนี้ดีหน่อยครับ คนเยอะนะ ดีตรงที่กว้างและลงไปลอยสะดวกกว่า แต่......ฝุ่นโคตรเยอะครับ ไหนจะกลิ่นอาหาร ไหนจะกลิ่นดินประสิวจากพลุดอกไม้ไฟ ตอนขับรถก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะต้องใช้สมาธิขับรถแทรกคนมหาศาล กับร้านค้ามา แต่กลับถึงบ้านนี่... โอ้โห ไอ่ที่กุไอๆ นี่กุแน่นหน้าอกด้วยนี่หว่า คราวนี้ช็อตเลยครับ เหนื่อย นั่งยกมือห้ามญาติ ไม่ให้แฟนเปิดถุงหนังไก่ทอดทันที แฟนก็เพิ่งรู้ตอนนั้นเหมือนกันครับ ก็ได้แต่หยิบยามาให้แล้วนั่งสังเกตการณ์ แล้วบอกว่า ไว้ฉันไปกินหนังไก่ในครัว 555555 นอนไม่สบายเลยครับคืนนั้น.......   เช้ามาพบว่า.....วันนี้ผมมีตารางนัดประชุมลูกค้าถึง 4 รายในวันเดียวกัน และต้องเข้าเทสรัน Overnight ที่หน้างานของลูกค้าอีก ทีแรกตอนนัดก็ดูบันเทิง แต่ตอนนี้น่าจะเรียกว่าบรรลัย โชคดีที่ การนัดประชุมแบบนี้ผมจะนัดที่ออฟฟิศครับ ดังนั้น เช้ามา 9 โมงผมเรียกทีมมาบรีฟ และบอกไว้ว่าผมจะเวียนเข้าไปคุยด้วยทุกราย ผมขอให้พี่หัวหน้ามาช่วยกันรับการประชุมอีก 1 คน เจมส์ 1 ห้อง ไนท์ 1 ห้อง พัท 1 ห้อง พี่หัวหน้าประกบไนท์ในโปรเจคใหญ่ ลูกค้าใหม่มาตอนเที่ยง เป็นห้องที่ 4 ทำให้อาหารมื้อแรกของผมคือ บ่าย3 แล้วผมต้องแวะเข้าคุยงานกับทุกห้องนะครับ........ หลังจากประชุมตั้งแต่ 10 โมงเช้า ยัน 4 โมงเย็น ผม พัท เจมส์ ก็วิ่ง....ครับ ต้องเรียกว่าวิ่ง เพราะคว้าอะไรได้คว้า แล้ววิ่งกันไปลาดจอด ขับรถออกไปไซต์กันคนละคัน เพราะเรานัดทางนั้นไว้ 6 โมงเย็น หมายความว่าพวกผมควรถึงราวๆ 5 โมงครึ่ง ก็ถึงก็จัดการตัวเองหาข้าวกิน แล้วเตรียมตัวทำงาน ทุ่มกว่าเริ่มงาน พอซัก 3 ทุ่มก็ได้กลับกันมาพักครับ ผมบอกเลยว่า 4 ทุ่มผมก็จัดการนอนทันทีที่มีโอกาส ตี 2 ตื่นมา Analyze data ประชุมคุยงานว่าจะเอายังไงต่อไป ช่วง ตี 3-4 ผมก็ดันไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ ยุ่งทั้งวันจนไม่ได้พ่นยาไว้ทั้งเช้าทั้งกลางคืน วันนั้นเลยไม่สู้จะโอเคเท่าไหร่ เพราะทั้งเหนื่อยทั้งเพลียมาทั้งวัน 7 โมง ได้นอนไปหน่อยก็ขับรถกลับบ้าน แล้ววันนั้นผมลาป่วยไปเลยครับ  แต่....ไม่จบแค่นั้น เพราะตอนเย็นผมมีนัดกินข้าวกับลูกค้าอีกราย ซึ่งไนท์กับเจมส์เข้าไปทำงานกันตั้งแต่บ่าย แต่ผมไม่ได้เข้าไซต์ด้วย จำได้ใช่ไหมครับ ว่าปกติกินกับลูกค้า ผมต้องมีดื่มพร้อมเอนเตอร์เทนลูกค้าบ้าง แต่วันนั้น ตั้งแต่ 5 โมงเย็นถึง 2 ทุ่ม ผมดื่มเหล้าไปแค่ 2 แก้วบางๆ เป็นมารยาท ที่เหลือเป็นน้ำเปล่าไม่เย็น เหล้าด้วยนะครับ ไม่ใช่เบียร์ แล้วบอกลูกค้าไม่ได้หรอว่าไม่ค่อยสบาย ไม่อยากดื่ม .....มันคือได้ ที่ไม่ดีครับ ..... คือเค้าก็ชวนดื่มตามปกติ แต่ผมขี้เกียจตอบคำถาม เลยตัดปัญหา ไม่ต้องอธิบายอะไรเยอะ ดื่มให้ตามมารยาท แล้วดูแลตัวเองด้วยการไม่ยกถี่ หรือยกก็แค่เอาแก้วแตะปากแต่ไม่ดื่ม วันเสาร์ผมรับบท "น้าปริ๊นซ์" สายบันเทิงอีกแล้วครับ พี่เขยไปทำงานต่างจังหวัดอีกซักพัก ส่วนพี่สาวมีคุยธุระ ผมเลยบอกว่า นัดมาคุยเซนลาดได้ไหม ผมกับหลานจะได้เดินเล่นรอ ทีแรกก็รู้สึกว่าสบายละ ที่ที่คุ้นเคย แต่ที่ไหนได้....มากับเด็กนี่คนละฟีลเลย จริงๆ แล้วห้างแถวบ้านที่มีฮาร์เบอร์แลนด์ กับที่เล่นหลายที่น่าจะดีกว่าครับ ดีที่มีปิกาชู กับต้นคริสมาส ให้หลานอยู่ตรงนั้นได้ร่วมๆ 20 นาที พอเบื่อก็พาไปเดินเล่น แล้วพานั่งกินน้ำกินขนม ถึงจะอยู่ได้นาน  แต่ไม่ทันไรหลานก็ขอกลับไปเล่นที่ต้นคริสมาสอีก พร้อมบอกว่า "This is a castle" หลานพูดพร้อมผายมือไปที่ต้นคริสมาส "is it look like a castle?" ผมถามพร้อมเอียงหน้ามอง "Yes...Khoahom is a princess, น้าปริ้น is a prince" ถึงตรงนี้เค้าทำหน้างงๆ เหมือนกำลังคิดว่า ...อ้าวก็ใช่สิ น้ากุก็ปริ้นซ์ไง เอ๊ะ..... พอภาษาอังกฤษมันงง นางก็สับสวิทเลยครับ "ข้าวหอมเป็นจ้าวหยิน....น้าปริ๊นซ์เป็นจ้าวชายได่ไหม๋" "ได้ค่ะ because I'm Prince" ผมหมายถึงชื่อผม แต่ตั้งใจพูดให้งง ซึ่งหลานก็ยังคงงง ก่อนนะยิ้มอ่อน แล้วสรุปว่า "เป็นคนไทย พูดไทยเถอะ" .................... ห๊ะ?!
555 นั่นไงเจอหลานย้อนให้แล้ว..
พูดถึงหนังไก่ทอดใหม่กรอบหอม ผมก็ชอบกินนะ เดี๋ยวนี้ถุงละ 30 บาทติ๊ดเดียวต้องซื้อ 3 ถุง.. เวลากลัว ๆ กล้า ๆเพราะอร่อย ผมคนหนึ่งไม่ค่อยเข้าหาฝูงชน .. ชอบอยู่เงียบ ๆ สายลมแสดงแดด เรื่องเหล้าถ้ากินก็กินเยอะ บางวันไม่อยากเลย เดินเข้าบาร์ น้อง ๆ บาร์เทนเดอร์รีบชง ตามสูตรส่งให้เลย (เหล้าเฃลย) เยอะคือ เหล้าฝาหมดอายุ บาร์เลยอิ๊บไว้ 555 น้องชงเลยรับไว้ ก็จิ๊บหน่อยแล้วค่อยทำงาน ทิ้งไว้จนน้ำแข็งละลาย โดย: ไวน์กับสายน้ำ
  วันที่: 7 ธันวาคม 2566 เวลา:13:49:34 น.สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
เป็น Working Man จริง ๆ เลยครับ ขยันมาก ๆ แบบนี้โบนัสต้องเข้าแล้ว ลอยกระทงปีนี้พี่ไม่ได้ไปไหนเลยครับ ในกรมฯ มีงานเหมือนกัน ยังงัยก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับน้อง ปิดท้ายนี่ฮาเลย โดย: The Kop Civil
 วันที่: 7 ธันวาคม 2566 เวลา:14:02:48 น.ปริ้นทำงานหนักพักผ่อนน้อย
มีทั้งงานบริษัทงานดูแลหลาน เลยป่วยบ่อยจ้า พักผ่อนเยอะๆ นะ  โดย: หอมกร
 วันที่: 7 ธันวาคม 2566 เวลา:14:54:28 น.เห็นเงียบ ๆ ไป นึกแล้วว่าคงต้องงานเยอะหรือไม่ก็ป่วย
ยังไงก็รักษาสุขภาพนะคะ เรื่องอื่น ๆ ก็ปล่อย ๆ ไปให้คนอื่นทำบ้าง ----------------- เต้าหู้ไข่ชุบแป้งทอด น่าจะเป็นแป้งข้าวโพดหรือไม่ก็แป้งทอดกรอบ ไม่น่าใช่แป้ง tapioca นะคะ หรือนี่คือสูตรลับของเชฟปริ๊นซ์ 555 ของเราใช้แบบนึ่ง เพราะไม่ต้องการแป้งและน้ำมันค่ะ ทำแบบคลีน ๆ ก็อร่อย เพราะเครื่องที่ราดหน้าช่วยได้เยอะเลยค่ะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 7 ธันวาคม 2566 เวลา:15:32:05 น.น้าปริ๊นซ์เป็นวิศวกรใช่มั๊ยคะ
เหมือนจะงานหนักมาก ช่วงนี้ดูแลสุขภาพดี ๆ พักผ่อนเยอะ ๆ จ้าด้วยความห่วงใย ตอนที่พี่ยังเป็นมนุษย์เงินเดือน เจ้านายก็บริหารงานด้วยการประชุมบริษัทในเครือทั้งหมดเวียนกันไป หนึ่งสัปดาห์เว้นวันพุธวันเดียว พี่เป็นเลขาก็ประชุมจนเบื่อเหมือนกันค่ะ อ่านมาเรื่อย ๆ จนถึงประโยคสุดท้ายของหลานสาว อดจะหัวเราะไม่ได้ 555 โดย: เนินน้ำ
 วันที่: 7 ธันวาคม 2566 เวลา:15:43:46 น.น้องปริ๊นซ์ใช้ร่างกายหนักเลยในช่วงนี้
ตารางแน่นทั้งงาน ชีวิตคู่และดูแลหลาน พี่ก๋าไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลยครับในวันลอยกระทง เสียงประทัดกับพลุเหมือนเสียงสงครามอยู่นะ หมาที่บ้านนี่กลัวมากครับ 555 อาจารย์จ่างท่านวาดภาพเหมือนตัวเองหลายภาพ พี่ก๋าเดาว่าภาพเหล่านั้นก็จะแทนความรู้สึกที่ท่านมีในขณะนั้นนั่นเองครับ โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 7 ธันวาคม 2566 เวลา:20:19:48 น.สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์
เวลา 24 ชั่วโมง น้องปริ๊นซ์ใช้คุ้มค่ามากเลย ทั้งงานและเวลาส่วนตัว รักษาสุขภาพนะคะ ภาพถ่ายกลางคืนสวยคมชัดมาก พี่ต๋าถ่ายพระจันทร์ทีไร เห็นแค่จุดขาวๆไกลๆ ไม่ส่องสว่างค่ะ ประโยคสุดท้ายของหลานข้าวหอมน่าร๊ากค่ะ จะภาษาอังกฤษหรือไทยยังไงหลานก็เป็นเจ้าหยินของน้าปริ๊นซ์อยู่แล้วนะคะ  โดย: Sweet_pills
 วันที่: 8 ธันวาคม 2566 เวลา:8:10:57 น.จากบล็อก
พี่ไปรถบัสนะครับน้องปริ๊นซ์ นั่งรถยาวนากมาก ๆ เมื่อยเลย แต่เป็นบรรยากาศที่สนุกมากครับ พี่ชอบแบบนี้เหมือนกัน แวะปั๊มไปเรื่อย ๆ ปั๊มที่ในกัมพูชามีน้อยมาก ยังดีที่ ptt เค้าเริ่มไปเปิดที่นี่แล้วนะ ส่วนปั๊มที่เวียดนาม เค้าไม่ค่อยให้เข้า ร้านต่าง ๆ ต้องขออนุญาติเหมือนกัน คาเฟ่ที่เวียดนามมีเยอะจริง ๆ ครับ ทุก ๆ 100 เมตรจะเจอร้านกาแฟร้านนึง ขนาดพี่แวะร้านข้างทางเล็ก ๆ กาแฟยังอร่อยมากเลยครับน้องปริ๊นซ์ ร้านใหญ่ ๆ พี่ยังไม่ได้เข้าไปนะ เค้าจัดร้านมีทุกแบบเลย แต่พี่ว่ายังสวยสู้เมืองไทยไม่ได้นะ 555 แถวโฮจิมินห์ร้อนนะ แต่ที่ดาลัดเป็นเมืองที่อากาศเย็นทั้งปีนะ 15 - 20 องศา นี่พี่อยากไปอีก กำลังเล็งหางานวิ่งเมืองนี้อยู่ เวียดนามนั่งรถนานมากจริง ๆ ครับ ถนนแบบสองเลนด้วย ขับไวไม่ได้ ซาลาเปาที่นี่ลูกใหญ่มากครับ โดย: The Kop Civil
วันที่: 8 ธันวาคม 2566 เวลา:10:25:58 น.ความรู้ที่นำไปใช้งานไม่ได้
ก็ไม่มีประโยชน์จริงๆครับ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนนะครับ ที่เชียงใหม่โควิดกับไข้หวัดใหญ่กลับมาระบาดอีกรอบด้วย พี่ก๋าเคยไปเดินงานลอยกระทงอยู่ปีนึง เจอทั้งวัยรุ่นจุดประทัดโยนใส่ เจอทั้งประทัดยักษ์ใต้สะพาน ไปปีเดียวแล้วก็ไม่อยากไปอีกเลยครับ 5555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 8 ธันวาคม 2566 เวลา:23:32:16 น.สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊นซ์
เที่ยวมาราธอน อย่างนี้ โอกาสไม่สบายมีแน่ อิอิ จาก พลุ ก็ มาลอยกระทง ครูไม่ได้ไปลอยกระทงเป็นสิบ ๆ ปีแล้วมั้ง ห้าห้าห้า ครูตอบไม่ได้เยอะ เพราะวันนี้ จะเดินทางไปประเทศจอแดน จ้ะ จะเที่ยวเผื่อเธอด้วย นะ อิอิ โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ ชีวิต โดย: อาจารย์สุวิมล
 วันที่: 9 ธันวาคม 2566 เวลา:10:15:01 น.พี่อ้อไป เชียงใหม่( นอนในเมืองและม่อนแจ่ม)
ลำพูน ลำปาง .. แล้วกลับมาขึ้นเครื่องที่ ขม.กลับ กทม. 4-9 ธค. หายจ้อยไม่ได้เข้าบล็อก แถมไม่ได้ร่ำลา มาเร็วเครมเร็ว  มาแระทับใจกลานข้าวหอมแสนเฉลียว และฉลาด.. พาประโยคเด็ดมาสรุปท้าย.. มันโดน..สุดๆ  เป็นคนไทย..พูดไทยเถอะ.. หลานเอ๋ย..โตขึ้นมา ไปไหนมาไหน..เอาตัวรอดปลอดภัยแน่นวล ส่ง.. จุ๊ฟๆๆ..ข้าวหอม..ค่า  โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 9 ธันวาคม 2566 เวลา:19:08:57 น.ผมเลิกอินกับงานลอยกระทงแล้วล่ะครับ มันเปลืองเงินอะ เอาตังค์ไปหาอะไรอร่อยๆ กินดีกว่าเยอะ ช่วงหลังกลายเป็นพวกรักษ์โลกด้วยก็เลยยิ่งไม่อิน สำหรับผมถ้ารู้สึกตัวว่าไม่ค่อยดี อาจป่วยผมไม่ไปไหนเลยครับ ไม่รอให้ป่วยก่อนค่อยพัก แต่ยึดหลักพักก่อนจะได้ไม่ต้องป่วย
บรรยากาศงานวัดสมัยก่อนมากๆ มีรถบั้มด้วย ชนกันมันส์ดีนะ การเซฟตัวเองด้วยการดื่มน้อยเป็นเรื่องดีครับ อขงผมจะเป็นเน้นกินกับให้มากขึ้นจะได้ไม่เละ เซ็นทรัลตอนนี้รู้สึกว่าทุกสาขาเลยนะ จะมีต้นคริสต์มาสแบบในภาพนี่แหละ เด็กๆ ยังคิดไม่ถึงมั้งว่าชื่อเป็นชื่อเฉพาะน่ะ โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 9 ธันวาคม 2566 เวลา:20:41:59 น.สวัสดียามเช้าๆค่ะน้องปริ๊น
งานยุ่ง คนก็ป่วย ไหนจะหลานสาวอีกเนาะ แต่น้าปริ๊นเป็นคนเก่งค่ะ น้าปริ๊นสามารถทุกเรื่องค่ะ งานหนักก็ต้องพักผ่อนมากๆนะคะ ดูแลตัวเองเยอะๆ ข้าวหอมนี่น่ารักจัง มีน้าปริ๊นก็ต้องมีหลานชื่อข้าวหอมลงตัวสุดๆค่ะ พี่ไอน้อยลงแล้วนะคะ จากที่พี่ป่านบ่นทุกวันเช้าเย็น ฝุ่นมาอีกแล้วนะคะน้องปริ๊น เราผู้ไม่ถูกกับสิ่งเหล่านี้ดูแลตัวเองกันดีดีค่ะ วันลอยกระทง พี่กลับจากภูเก็ตพอดีค่ะ แต่อยู่สระบุรีกับดาริญ แต่งตัวให้ดาริญแล้วให้เค้าไปลอยกับพ่อแม่ค่ะ ส่วนพี่ขอนอนค่ะไม่ไหว สักสามทุ่มดาริญก็กลับมานอนกับพี่ แล้วพ่อแม่เค้าก็ไปต่อกัน กลับมาตอนไหนไม่รู้ค่ะ 555 ดีที่พี่ตื่นมาแต่งตัวให้ดาริญเสร็จก็กลับชัยนาทเลย 2 วันต่อมาแม่ดาริญเป็นโควิดค่ะ น่าจะจากงานลอยกระทง พี่ก็รอดตัวไป ปู่ย่าดาริญไปเลี้ยงดาริญแทนค่ะ ว่าจะคุยเรื่องน้องพลอยอดทนกับอาการปึงปังของน้องปริ๊นนะคะ แต่ไว้ก่อนค่ะ ค่อยมาคุยคราวหน้าถ้าพี่ไม่ลืมนะคะ รักษาสุขภาพนะคะน้องปริ๊น โดย: tanjira
 วันที่: 11 ธันวาคม 2566 เวลา:6:43:32 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [
มีน้าเป็นคนตลก ต้องทำใจนะลูก 55+
อ่านจบแล้วรู้สึกเจ้าของบ้านนี้ ช่วงนี้เต็มที่กับชีวิตมาก
งานหนักทั้งงานราษงานหลวง ยังไง ก็หาเวลาพักบ้างนะจ๊ะ
สลับไปโหมดสโลวไลฟ์บ้างก็ด้ายยยยย
ช่วงสองสัปดาห์ที่แล้ว ยาพ่นป้องกันพี่ที่อยู่ในห้องน้ำหมด
ก็เลยไม่ได้พ่นเลย ว่าจะเอาไปเปลี่ยนก็ลืม เลยไม่ได้พ่นไป 2 week
มาอาทิตย์นี้ เริ่มมีไอ เลยต้องรีปแกะกล่องยาพ่นไปวาง
ทั้งชั้นบนชั้นล่าง นี่ก็กลับมาปกติแระ
ตอนนี้กลับมาคุมอาหารแม่สั่งให้งดแป้ง
เตรียมความพร้อมรับเทศกาลปาตี้ปีใหม่
ปีนี้กะว่าจะไม่ไปไหน ฉลองเงียบๆ อยู่บ้าน
กะว่าจะไม่เมามากด้วย กินเบียร์ป๋องสองป่องพอ
ไม่รู้จะทำได้ไหม