คำยินดี




ไม่ได้อ่านเรื่องแต่งของผมนานหรือยังครับ
หลังจากคิดอยู่นาน และพิมวิ่งซัก 2 อาทิตย์แล้ว
คิดว่าน่าจะถึงเวลานำเสนอ
"เรื่องแต่ง"  ของผมอีกครั้งครับ








ช่วงบ่ายค่อนไปทางเย็นของวันพฤหัส แดดร่มลมตก
แต่ในบ้านก็เปิดเครื่องปรับอากาศเย็นสบาย
หญิงมีอายุกำลังสาลวนอยู่กับการ ทดลองมัดผมให้กับหลานสาวตัวน้อย
"เจ็บบบบ"   เด็กน้อยร้องบอก
"นี่คุณยายระวังแล้วนะคะ ลองดูใหม่ไหมคะจะได้สวยๆ"
"โน้ว....จะกินแมงโก้ค่ะ"
"อ่ะๆ โอเคค่ะ เดี๋ยวไปทำมาให้นะคะ"

ไม่ทันที่คุณยายจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ รถสีขาวคันหนึ่งที่เธอจำได้ดีก็หยุดลงที่หน้าบ้าน
เด็กหญิงตัวน้อยก็จำได้เช่นกัน และวิ่งออกไปยินดูที่หน้าประตู




"เส็ดธุระแล้วหรอ"   เธอพูดถามขึ้นทันทีที่เจ้าของรถเปิดประตู
"ก็น่าจะครับ แต่ต้องกลับมาทำต่อเพียบเลย"  
ชายหนุ่มในชุดเสื้อยืดสีเหลือง กางเกงยีนสีซีด พร้อมรอยขาดที่น่าโยนทิ้ง
ลงมาจากรถและเปิดประตูเดินเข้ามาที่ในบ้าน ก่อนจะยื่นมือให้กับเด็กน้อย
"น้าภพ wash hands รึยังคะ"  เด็กน้อยชักมือกลับพร้อมทำหน้าสงสัย
"โอ๊ะ! ยังค่ะ....งั้นเข้าบ้านก่อนนะคะ" 
ท่ามกลางเสียงหัวเราะ เหมือนสมน้ำหน้าตัวเองที่รักษาความสะอาดได้ไม่เท่าเด็ก



พอเดินผ่านโต๊ะ
ภพ ชายเสื้อเหลืองคนนั้น ก็วางบางสิ่งลงบนโต๊ะ
แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปล้างมือตามที่หลานของเค้าสั่ง
พอออกมาจากห้องน้ำ เค้าก็เห็นแม่ของเค้ากำลังยืนมองเจ้าของสิ่งนั้นอยู่

"แหวนป่ะเนี้ยลูก มาวางอะไรตรงนี้ เดี๋ยวก็หาไม่เจอ ไปไว้ที่บ้านเลย"
"ไม่ใช่ครับ"     ว่าแล้วเค้าก็เปิดกล่องเล็ก ๆ อันนั้นออกแล้วยื่นให้แม่ดู
ในกล่องเป็นจี้เพชรอันนึง พร้อมกับโลโก้ร้านเพชรที่เค้าพอจะจำได้
"คุณแม่ว่า....เท่าไหร่"
คนเป็นแม่หยุดมองแล้วมองหน้าลูกชายอีกครั้ง 
เธอสังเกตเห็นสีหน้า แววตาที่แปลกๆ และพอจะเดาอะไรได้นิดหน่อย
"หมื่น...แปดเก้าพัน ถึงหมื่น ไม่น่าเกินนี้"
"ใช่ไหม คิดเหมือนกันเลยครับ"

"ใครให้มาละ...."






คำถามน่าจะแทงใจดำ เพราะเธอสังเกตว่า ลูกชายของเธอสูดลมหายใจเข้าทีหนึ่งก่อนตอบ
"เพื่อนครับ"
"เราเป็นเพื่อนเค้า หรือ เค้าเป็นเพื่อนเรา"  ยิ้มประหลาดๆ ส่งกลับไปที่ลูกชาย
แต่ก่อนจะได้คำตอบ  ชายหนุ่มก็ยืนหลับตาถอนหายใจ  พร้อมเอามือขยี้ผม
อาการนี้ ไม่บอกก็รู้ว่า หมอนี่ต้องมีเรื่องกลุ้มใจอะไรกับของสิ่งนี้แน่นอน


สุดท้ายทุกอย่างก็จบลงที่การนั่งลงคุยกันของสองแม่ลูก
บวกพ่อที่มายืนขำด้วยอีก 1 คน
"แล้วลูกกลัวอะไร"  แม่ถาม
"ไม่รู้เหมือนกัน....."

"ถ้าเค้าจะมาแทง เค้าแทงไปนานแล้ว" 
....พ่อนี่ก็.......ไม่น่าพูด....




 
 
192  # # # # # # # # # # # # # # # # # # 192




ย้อนไปในช่วงบ่ายของวันเดียวกัน
ภพยืนพิงรถของตัวเองกินลูกชิ้นทอดอยู่ที่ลาดจอดรถคาเฟ่แห่งหนึ่ง
ใกล้มหาลัยเก่าตอน ป.ตรีของเค้า
ถึงจะยุ่งซะจนกินข้าวไม่ทัน แต่เค้าก็เลือกที่จะรับนัด "เพื่อน" ที่ไม่ได้เจอกันนาน
และไม่นาน เสียงเรียกเข้า Messenger ของเค้าก็ดังขึ้น

"ฮาโหลออย"  ภพยกมือถือขึ้นรับสาย
"เราถึงแล้วนะ"
"อ้อๆ ออยเข้าไปนั่งสั่งอะไรดื่มก่อนเลยนะ เดี๋ยวเรารีบไป โทษที"
"ไปพร้อมกันก็ได้....เราอยู่ข้างหลังภพ"


เฮ้ย!!!! ภพรีบหันกลับไป เอ้าจริงด้วย! 


ผู้หญิงที่เรียกได้ว่าสวย สวมเสื้อสีฟ้าอ่อนมีระบายน่ารัก
ผมยาวสีเข้มเรียงตัวกันสวย เธอกำลังยืนอยู่ข้างหลังพร้อมยิ้มกว้าง

"เอ้า...โทษที"
"หิวหรอ"
"นิดนึงน่ะ"  ภพตอบเสียงเขินๆ 
ก่อนจะเดินเข้าไปในร้าน และนั่งลงที่โต๊ะ ตรงข้ามกับออย




ออย....เป็นคนที่ภพเคยคบอยู่ระยะหนึ่งตอนอยู่มหาลัย
ก่อนที่เขาจะขอปรับเปลี่ยนสถานะระหว่างกันเป็น
"เพื่อน"
ซึ่งเขาเชื่อว่า มันสามารถเปลี่ยนจากคนคบกันเป็นเพื่อนกันได้
และยังสามารถคุยกันได้ทุกวัน ทุกเรื่องเหมือนเดิม
เพียงแค่ในความสัมพันธ์นั้นมีเส้นบางๆ ที่ไม่เหมือนเดิมอยู่
และมันก็ดำเนินไปแบบนั้นอยู่ อีก 5-6 ปี
จนวันนึงภพก็ตัดสินใจหยุดการติดต่อกับออยไป
จากคำขอที่เขาไม่สามารถให้ได้ 
อาจเพราะความผิดพลาดของตัวเค้าเอง หรือเพราะอะไร
แต่คำขอนั่นอาจไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่ภพอยากให้ออยเป็น
และมันก็
ผ่านมา 4 ปีแล้ว.....


แต่ครั้งนี้ออยเป็นฝ่ายทักเค้ามาก่อนอีกครั้งในรอบ 4 ปี
ถ้าไม่นับครั้งที่ออยทักมาแสดงความห่วงใยตอนเขาติดโควิด
ผ่านมา 4 ปีแล้ว....ไม่น่าจะมีอะไรแล้วมั้ง และนั่นทำให้เค้ายอมมาเจอออยอีกครั้ง
แต่การที่ต้องมานั่งตรงข้ามกันก็กระอักกระอ่วนใจใช่เล่น








"นี่ไม่ไกลบ้านหรอ ออย" ภพออกปากเริ่มพูดคุยก่อน
"ตอนมาเรียนยังมาได้เลย แต่ก็ไม่ได้มานานแล้วนะ"
"ตั้งแต่เรียนจบ ออยได้กลับมา มธ บ้างไหม"
"มานะ... 2 ครั้งได้มั้ง ภพละ"
"เรามาบ่อยมาก คิดอะไรไม่ออกก็ยังมานั่งให้อาหารปลาใต้คณะอยู่เลย"
รอยยิ้มกลับมาสู่พวกเขาทั้ง 2 อีกครั้ง
เหมือนกับว่า เวลาจะทำให้หลายๆ อย่างดีขึ้นแล้ว


"ยุ่งมากเลยอ่ะดิ ช่วงนี้ใกล้งานแต่งแล้ว"  ประโยคนี้ถูกเปิดขึ้นมาโดยออย
"ยุ่งมากออย เราไม่ได้จ้างออกาไนซ์ นี่ทำทุกอย่างเองหมด ดีที่ญาติๆช่วยด้วย"
"แต่ออยว่ามันก็ดีนะ จะได้ออกมาอย่างที่เราคิดทั้งหมด"
"ก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้นนะ" ภพพูดแล้วก็หัวเราะน้อยๆ 
"มันต้องดีอยู่แล้ว" ออยพูดพร้อมยิ้มและเอื้อมมือมาเตะไหล่ภพเบาๆ


"ออยดีใจนะ แต่เราได้เจอกันอีกน่ะ เพราะไม่ได้เจอกันนานเลย" ออยพูดด้วยรอยยิ้ม
"อืม จริง"
"ยินดีด้วยนะภพ ยินดีด้วยจริงๆ  มีความสุขมากๆ นะ
แล้วก็เป็นเด็กดีอยู่ในโอวาสของภรรยาด้วยนะ"

สายตาขี้เล่นส่งกลับมาพร้อมเสียงหัวเราะ

"แล้วนี่ไม่ดีตรงไหน" แน่นอนว่าภพทำยิ้มถามกลับด้วยน้ำเสียงขี้เล่นไม่ต่างกัน
ส่วนออย เธอมองหน้าภพเล็กน้อย ก่อนยิ้มพร้อมส่ายหน้า
แล้วหันไปหยิบอะไรบางอย่างมาจากกระเป๋าถือที่วางไว้ด้านหลัง
ก่อนจะวางกล่องเล็ก ๆ สีน้ำตาลลงบนโต๊ะตรงหน้าของภพ

"ฝากของขวัญแต่งงานให้เจ้าสาวคนสวยด้วยนะ"
"อะไรน่ะ เราไม่เอาอะไรนะออย แค่ได้เจอกัน แล้วออยแสดงความยินดีเราก็ดีใจแล้ว"
"ออยไม่ได้ให้ภพซักหน่อย ออยให้เจ้าสาวของภพ ภพไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธนะ"






เมื่อไม่มีทางเลือก ภพก็กล่าวขอบคุณแล้วหยิบกล่องนั้นมาวางไว้ใกล้ๆ ตัวเอง
หลายสิ่งหลายอย่างกำลังตีกันอยู่ในหัวของภพ 

ภาพเหตุการณ์เก่าๆ รีรันตั้งแต่ช่วงที่พวกเขาคุยกัน
จนเหตุการณ์ที่ทำให้เค้าเลือกหยุดการติดต่อกับออย

มีบางอย่างที่เค้าต้องพูด มีบางอย่างที่เค้าไม่เคยได้พูดในตอนนั้น
เค้าสูดลมหายใจเข้าหลายครั้งก่อนจะตัดสินใจพูดสิ่งนั้นออกไป


"เราขอโทษนะออย ขอโทษสำหรับทุกอย่างตอนนั้น
เราไม่ได้ตั้งใจ เรา.....เราไม่ได้อยากให้เป็นแบบนั้น
เราไม่เคยคิดจะล้อเล่นกับความรู้สึกออยเล...."



ก่อนที่ภพจะพูดจบ ออยยื่นมือมาเตะหลังมือภพน้อยๆ เหมือนเรียกสติ
ภพเองก็หยุดพูดทันทีเหมือนกัน
"เราเข้าใจภพ มันผ่านไปแล้ว ออยโอเค และออยเข้าใจแล้วว่า
ภพอยากให้เราเป็นเพื่อนกันจริงๆ ไม่งั้นภพคงบล๊อกเฟซ บล๊อกเบอร์ออยไปแล้ว"

"อืม แต่เรารู้ว่าเราผิดนะ และเราดีใจที่วันนี้เราได้เจอกัน"


หลังจากคุยกันอีกเล็กน้อย ทั้ง 2 ก็แยกย้ายกันกลับ
ภพก็นำกล่องที่ใส่จี้เพชรไว้กลับมาบ้านด้วยความกระอักกระอ่วนใจ
หลังจากคุยกับพ่อแม่ เค้าก็คิดว่า จี้นี้จะให้กับเจ้าสาวของเค้าหลังเส็ดงาน

 

 

192  # # # # # # # # # # # # # # # # # # 192


 

และวันงานก็มาถึง
ด้วยความยุ่งก็ทำให้ภพไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องอื่นๆ 
รู้แต่ว่าทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้ดีที่สุดก็เท่านั้น

ทุกอย่างก็ดำเนินไปและจบลงอย่างสวยงามยิ่งกว่าที่เค้าคิดไว้
ท่ามกลางรอยยิ้ม ที่แสนมีความสุข

ภพกับเพื่อนสนิทอีกหลายคนจากหลายๆ สังคมที่เขามี
ออกไปสังสรรค์กันต่อหลังจากงานเลิกที่ร้านกินดื่มดังไม่ไกลจากงาน
ไม่ได้ดื่มมาซักระยะแล้ว และการดื่มครั้งนี้ท่ามกลางคนที่เขาสนิทสนมรักใคร่
มันช่างสนุกมากกว่าครั้งไหนๆ 
ภพกับเพื่อนชายหญิงกว่า 30 คนต่างดื่ม ร้องเพลง ลุกขึ้นมาเต้น
จนเวลาใกล้เที่ยงคืน ภพที่เริ่มมึนเมาจากเครื่องดื่ม ก็เรียกขอน้ำเปล่าแล้วนั่งจิบอยู่ที่โต๊ะ
พรางเปิดมือถือขึ้นดูข้อความแสดงความยินดีมากมายจากหลายต่อหลายคน


เอาวะ...ถึงจะเมา แต่ก็ทะยอยตอบซักหน่อย
ภพเริ่มเปิดดูข้อความในเฟซบุ๊คที่หน้าฟีดก่อน แล้วสลับมาเปิดในข้อความ
แต่ 1 ในข้อความที่เขาเลื่อนมาเจอ  คือ
ข้อความจาก
ออย


ในข้อความนั้น มีคลิปคลิปหนึ่งแนบมา
ภพเดินออกมาด้านนอกตรงลานจอดรถของร้าน ที่เสียงดนตรีไม่ดังนัก
ก่อนจะหยิบหูฟังขึ้นมาใส่หู และเปิดคลิปนั้นขึ้นดู






คลิปที่มีโลโก้แอปคลิปดังแอปหนึ่งเริ่มเล่นขึ้นด้วยท่อนดนตรีของเพลงเพลงหนึ่ง
ที่เขาฟังดูคุ้นหูแต่ยังนึกไม่ออก

ก่อนที่ผู้หญิงสวยน่ารักในคลิปจะเริ่มพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มที่สดใส
เธอโบกมือให้น้อยๆ ก่อนจะยิ้มอีกครั้ง ยกไหล่สูดลมหายใจเข้าแล้วเริ่มพูด



"ยินดีด้วยอีกครั้งนะภพ ยินดีกับการเริ่มต้นชีวิตคู่นะ
วันนี้ภพน่าจะเหนื่อย แต่ก็มีความสุขมาก ๆ เลยใช่ไหม ออยเห็นภพยิ้มนะ
นี่...อย่าลืมเอาของขวัญให้เจ้าสาวคนสวยด้วยนะ
ขอบคุณมากๆ  เลยที่วันนั้นมาเจอกัน ขอบคุณที่ภพพูดวันนั้นด้วยนะ"



เพลง  : ขอให้ความรัก ดียิ่งกว่าที่ฝัน
ขอให้คนนั้น ดีกว่าฉันทุกอย่าง
ให้เค้าคอยรักคอยดูแลและอยู่เคียงข้าง 
แบบที่ฉันเองไม่เคยทำให้เธอ



"จริงๆ ตอนนั้น ออยก็ผิดเองแหละที่รับปากว่าเราคุยกันเหมือนเดิมได้
สุดท้ายออยก็ทำไม่ได้เองแล้วพูดแบบนั้นออกไป ภพยกโทษให้ออยนะ..."



เพลง :  ขอให้คาดหวังแล้วไม่ต้องผิดพลั้ง
ไม่เหมือนความหลังที่เธอเคยพบเจอ



"ออยยินดีแล้วก็มีความสุขกับภพด้วยจริงๆ นะ 
นี่อาจจะเป็นความรักดีๆ ครั้งหนึ่งของออยก็ได้....จริงไหม...."



เพลง  : ขอให้คราวนี้ได้ดั่งใจเธออยู่เสมอ
ถึงแม้ฉันยังมีแต่เธอ และรักได้เพียงแต่เธอยู่เหมือนเดิม



"แต่ภพรู้ไหม.... ตั้งแต่ตอนนั้น
ออยยังมองพระจันทร์ แล้วไม่นึกถึงภพไม่ได้เลย....."


เสียงที่พูดนั้นสั่นเครือ ดวงตารื้อด้วยน้ำตา แต่ใบหน้าของหญิงสาวยังคงยิ้ม
ก่อนจะพูดแทรมหัวเราะ

"....ตลกดีเนอะ...."

ดนตรีเล่นต่ออีกเล็กน้อย พร้อมๆ กับออยจะพยายามกลับมาสดใสอีกครั้ง


"...แต่จากวันนี้ออยสัญญานะ....ว่าออยจะเป็นเพื่อนที่ดีของภพ
เหมือนที่ภพเคยบอกว่าออยเป็นเพื่อนที่ดีให้ได้.....
มันอาจจะยังไม่ใช่วันนี้ หรือพรุ่งนี้....แต่ซักวันออยจะทำให้ได้นะ..."



เพลง : ขอให้เธอนั้นได้อยู่เคียงกันตลอดไป
ถึงแม้ฉันยังไม่เปลี่ยนใจ
และรักได้เพียงแต่เธออยู่เหมือนเดิม



"ขยันทำการบ้านด้วยนะ อย่าอู้ละ"


แล้วคลิปก็ตัดจบลงที่ออยเอามือแตะปากในท่าส่งจูบ พูดด้วยเสียงขี้เล่น
พร้อมขยิบตาให้หนึ่งที



ภพถอดหูฟังเก็บใส่เคสและปิดฝาลง
ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองไปบนท้องฟ้า 
ยิ้มให้กับพระจันทร์ดวงเดิมดวงนั้น 




....ขอบคุณนะ....
....ขอโทษด้วย....ขอโทษจากหัวใจ....









Create Date : 06 เมษายน 2566
Last Update : 6 เมษายน 2566 15:08:46 น.
Counter : 1175 Pageviews.

49 comments
ไดอารี่: 4 ตุลาคม 2024 📖 ต้องไม่เป็นไร
(5 ต.ค. 2567 05:56:33 น.)
แม่ฉันก็เป็นช่างตัดเสื้อ haiku
(4 ต.ค. 2567 09:01:07 น.)
สะพานแดง 3เวอร์ชั่นนก ปลา ทะเล คร้า catt.&.cattleya..
(4 ต.ค. 2567 20:30:20 น.)
แจแปนนิส ชีวิตโคตรป๊อบ EP.2 จันทราน็อคเทิร์น
(27 ก.ย. 2567 17:08:10 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณทนายอ้วน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสองแผ่นดิน, คุณกิ่งฟ้า, คุณSweet_pills, คุณThe Kop Civil, คุณRain_sk, คุณกะว่าก๋า, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณkae+aoe, คุณหอมกร, คุณtanjira, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณtoor36, คุณปัญญา Dh, คุณเริงฤดีนะ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอุ้มสี, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณLittleMissLuna, คุณชีริว

  
ขอแสดงความยินดีกับ "ภพ" และเจ้าสาวของภพด้วยนะครับ .... ไม่ถนัดไปงานแต่งงานซะด้วย ... เลยอวยพรไม่ค่อยถูก ฮ่าๆๆๆๆ


ถนัด after party มากกว่า คริๆๆ


มีความสุขมากๆนะครับ
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 6 เมษายน 2566 เวลา:13:31:14 น.
  
ความสัมพันธ์ของภพกับออย
น่ารักดีครับ
เลิกกันก็ไม่จำเป็นต้องเกลียดกัน
ยังมีความรู้สึกดีดีต่อกันได้ พูดคุยกันได้

เป็นอีกหนึ่งบล็อก
ที่น้องปริ๊นซ์เขียนออกมาได้ดีเลยครับ

อ่านแล้วรู้สึกถึงความรู้สึกดีดีที่มีต่อกันเสมอ



ปล. ทุกวัน คือ ประสบการณ์ของการเรียนรู้จริงๆครับ

ช่วงนี้พี่ก๋าเป็นที่ปรึกษาของเพื่อนหลายคนเลย
ทุกคนมาเลิกกับภรรยาในช่วงนี้กันหมด
ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง พี่ก๋าก็ทำหน้าที่แค่รับฟังและให้กำลังใจ

โจทย์ตะพาบล่าสุด สงสัยไม่ต้องแต่งเพลงใหม่ครับ
เอาเพลง 90 นี่ล่ะมาร้องเลย 555

พี่ก๋าเคยนั่งรถของน้องชายมาดามไปเยาวราช
ที่จอดรถนี่อยู่บนตึกซึ่งเล็กและแคบมาก
โค้งขึ้นลงมีแต่รอยสีถลอก เป็นพี่ก๋าไม่กล้าขับขึ้นไปจอดแน่นอนครับ 555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 เมษายน 2566 เวลา:16:50:55 น.
  
สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊น

อ่านเสร็จแล้ว เจ้า ภพ นี่น่าจะเป็นเธอ นะ ออย นี่ คงเป็นคน
ในอดีตของเธอที่เธอบอกเลิกกันไป เฮ้อ! คุณออยเธอ น่าเห็นใจมาก
จ้ะ ความมั่นคงในความรักต้องยกให้เธอจริง ๆ ก็คงอย่างที่เธอว่าแหละ
ออยกับภพ คงไม่มีกรรมต่อกัน เนาะ ก็ขอให้เธอได้พบกับชายที่รักเธอ
จริง ๆ นะจ๊ะ จะได้ลืมภพชะที จ้ะ
โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต
โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 6 เมษายน 2566 เวลา:18:09:41 น.
  
"สัตว์โลกดำเนินไปตามกรรม"

ถ้าหมดกรรมกันแล้ว ก็ต่างต้องแยกย้าย
ไปตามเส้นทางของใครของมัน
แต่นับถือหัวใจ ของผู้หญิงคนนี้จริงๆเลยนะ
สร้อยเส้นนั้นนี่..ได้อาหารแมวพี่หลายถุงเลยล่ะ

ชีวิตเกิดมาได้พบเจอกับคนดีๆก็โชคดีแล้ว
คอยเฝ้ารักษาใจรักษากายคนที่เค้ารักเราและดีกับเราให้มากๆ
โดยเฉพาะคนที่อยู่ข้างๆกายเรา เพราะชีวิตนี้สั้นนัก..

ปล.อินกับเพลงนี้มากเคยมีความหลัง
อยู่เหมือนกันเมื่อนานมาแล้ว 55+
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 6 เมษายน 2566 เวลา:19:17:30 น.
  
อ่านตอนต้น เอะ เรื่องแต่ง(นิยาย) อ่านต่อ งานแต่งของ
KP.. ซะมั้ง มีเพื่อนสนิทนัวเนียเอ้ยอยู่ใกล้ด้วย แสดงว่าทำใจ
ได้แล้ว 555 รึเอียนแล้ว

...
มีหลานตัวน้อยด้วย.. พูดปะกิดแสดงว่า มีเรื่องจริงอยู่ในนี้ด้วยแน่

...
เคยเขียนนิยายเหมือนกันแหละ แอบนำเพื่อนบางคนเข้ามา
ด้วยแต่ เหนื่อยจากการใช้ความคิด วางพล๊อตแล้วละแต่ทำไง
ไม่ให้คนรู้ว่าเป็นเรื่องเราเอง เจี๋ยว..

..
ว่าจะถามเปลี่ยนสีผมแล้วเป็นไงบ้างดูหล่อเข้มขึ้นแน่เลย..
..
ยายตุ๊กคนเดิมครับให้กลับมาโผล่อีกครั้งให้เป็นตัวเด่นต่างคนต่างไปคนละทาง ผมรู้สึกโล่งไม่ต้องคอยระวังลูกแย๊ป ลูกเตะ
ตัดขางานเดินไปด้วยดี.. ทำให้สะดุดขาตนเองดีกว่า

โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 6 เมษายน 2566 เวลา:20:06:12 น.
  
ดีแล้วล่ะครับ
เลิกกัน
ไม่จำเป็นต้องโกรธกัน
จบสวยๆ
บางทีมิตรภาพอาจยาวนานกว่าความรักอีกนะครับ

เพลง 90 มันยุคพี่ก๋าเลยครับ
แต่เป็น 90 ตอนต้นนะ 555
ตะกี้ก็นั่งเล่นกีตาร์ ร้องไป 4-5 เพลง
กำลังเลือกอยู่ครับว่าจะเอาเพลงอะไรมาร้องดี

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 เมษายน 2566 เวลา:22:41:05 น.
  
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ มาอ่านเรื่องแต่ง น่าจะเป็นเรื่องแต่งของน้องปริ๊นซ์จริงๆนะคะ 555 เพราะมีหลานร้องเรียกพูดไทยสลับภาษาอังกฤษด้วยใช่แน่ๆค่ะ

หนุ่มภพนี่ก็เป็นใครไปไม่ได้แล้ว...หลังงานแต่งพากันกินต่อกับเพื่อนๆที่สนิทกันมากๆ อันนี้ใช่เลยค่ะ 555

น่าเห็นใจออยนะคะ แต่ออยก็เข้มแข็งยอมรับความจริงได้และพร้อมที่จะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปได้อีกด้วยนับถือน้ำใจเธอจริงๆ
เรื่องแบบนี้มักจะเกิดขึ้นได้กับทุกคนสมดังคำกล่าวที่ว่า "ไม่ใช่คู่กันแล้วมักแคล้วกันไป" ดังภพกับออยแต่ก็ขอให้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ต่อไปนะคะ

โหวต Literature Blog

ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกตะพาบนะคะ


โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 6 เมษายน 2566 เวลา:23:46:37 น.
  
สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
วันนี้พี่ไปบริจาคโลหิตมา กลับมาหลับยาว เพิ่งได้มาเม็นต์ครับ
แบบนี้ถือว่า จบลงด้วยดีใช่มั๊ย ยังคงมีความเป็นเพื่อนกันอยู่
พี่เคยไปดูคอนเสิร์ตวงเคลียร์ มีคนร้องไห้ด้วย แต่ไม่ใช่เพลงนี้นะ
โดย: The Kop Civil วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:0:46:21 น.
  
ขอบคุณและขอโหวตก่อนนะคะ แล้วพี่ต๋ามาใหม่ค่ะน้องปริ๊นซ์

โดย: Sweet_pills วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:0:46:37 น.
  
นั่งอ่านก่อนจะออกไปทำงาน น่าจะนำไปทำซีรีส์ได้สักเรื่องนะครับ
โดย: Rain_sk วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:1:32:55 น.
  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:5:12:35 น.
  
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์

น้องปริ๊นซ์เขียนเก่งมาก อ่านแล้วอินไปด้วยราวกับเป็นเรื่องจริงค่ะ


คู่แล้วไม่แคล้วกัน คุณภพเจอคู่ชีวิตแล้ว
สำหรับคนในอดีตได้บอกความในใจในช่วงวันสำคัญนี้
เวลาคงช่วยเยียวยาได้และวันหนึ่งหวังว่าเธอคงเจอคู่ชีวิตเช่นกันค่ะ

ว่าแต่เด็กน้อยที่จะกินแมงโก้ ในงานแต่งคงสวมกระโปรงบานน่ารัก
เป็นความสดใสในงานแน่แลย?



โดย: Sweet_pills วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:8:02:13 น.
  
"เรื่องแต่ง" ... นึกว่าจะได้ดูบรรยากาศงานแต่งซะอีก อิอิ
ที่แท้เป็นเรื่องแต่งที่ Based on a true story ของภพเอง

อดีตผ่านไปแล้ว เก็บไว้แต่ความทรงจำดี ๆ นะคะ
อยู่กับปัจจุบันให้มีความสุข ทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:8:37:59 น.
  
แหมอาจารย์สุวิมลนี่เก่งจังเนอะปริ้น
แสดงว่าคงทำบุญร่วมกันมาแค่นั้นแหละ
เลยไม่ได้ครองคู่กันไง อย่าคิดมาก

โดย: หอมกร วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:9:20:29 น.
  
สวัสดีค่ะน้องภพ เอ้ยยย ไม่ใช่ น้องปริ๊น

ความรักดีดี และความหวังดี ยังมีอยู่นะคะ
เพียงแต่หายากไปหน่อยเท่านั้นค่ะ สมัยนี้

ผู้หญิงบางครั้งก็ยากเข้าใจค่ะ
แต่ความเข้าใจยาก อาจมีสิ่งดีดีซ่อนอยู่นะคะ
ภพเองก็เป็นคนดีคนนึงล่ะค่ะน้อง

ตัดใจจากใครสักคนมันยาก แต่เขาก็พร้อมที่จะยืนอยู่ตรงนั้นคนเดียว
กับความรักของเขานะคะ แม้อีกฝ่ายจะไม่พยายามมองมาก็ตาม
สุขแบบจี๊ดๆในใจอะไรประมาณนั้นแหละค่ะ

เรื่องแต่ง เรื่องนี้น่ารักนะคะ เขียนนิยายได้เลยนะภพ

ภพ แต่งงานแล้ว อ่านไลน์แฟนแล้วตอบด้วยนะ ตอบช้าไม่ดีๆ ^^

นึกถึงเวลาพี่ป่านส่งไลน์มาให้พี่ พี่อ่านแต่ไม่ตอบ คือบางทียุ่งอยู่
นางก็จะเอาแล้ว โทรมา หรือไลน์ส่งมาตึ้งๆๆ แม่เป็นไร อ่านไม่ตอบ แม่งอนไรหนู บลาๆๆๆ
แล้วถ้ายิ่งส่งวิดิโอญี่ปุ่นนี่ต้องดูแบบจริงๆด้วยนะคะ ต้องคอมเม้มท์ด้วยถ้าดูแล้ว
ถ้าดูแล้วเงียบนางจะโทรมาเลยคร่าาาา พี่ป่านเยอะเนาะ 555

มีความสุข รักษาสุขภาพด้วยนะคะน้อง

ช่วงนี้พี่มีอาการไอเจ็บคอช่วงกลางคืนแทบทุกวันค่ะ
น่าจะด้วยฝุ่น และด้วยอากาศนะคะเนาะ

โดย: tanjira วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:9:36:46 น.
  
สวัสดียามสายค่ะ น้องปริ๊นซ์

ทำไมพี่อ่านแล้วรู้สึกเศร้า แอบน้ำตาคลอตอนจบด้วยนะ
เฮ้อออ..ชีวิตคนเนอะ จบกันไปอีกเรื่อง แยกย้ายใช้ชีวิตกันต่อ

ขอแสดงความยินดีกับน้องปริ๊นซ์อีกครั้งนะคะ
ขอให้มีความสุขและมีแต่สิ่งดีๆเกิดขึ้นในชีวิตคู่เสมอๆนะคะ
โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:11:01:33 น.
  
จากบล็อก

มันก็เย็นๆ นุ่มๆ หอมนมๆ ฟินอยู่นะ 55
แต่อย่าถามว่ากี่แคลสิ กินทุเรียนเราต้องไม่นับแคลไข
หลอกตัวเองว่ามันคือไขมันดีไปก๊อนนนนนน

เม้นลึกเกินไปหรอ.. ยากจุง
อาหารแมวตอนนี้ ราคากระสอบละ 2190 แล๊วววววววว
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:16:12:02 น.
  
ภพ = คุณปริ๊นซ์? รึเปล่า
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:17:06:34 น.
  
ลูกชายพี่ก๋าก็เหมือนกันครับ
ชอบซ้อมกีตาร์ไฟฟ้าตอน 4-5 ทุ่ม
บางทีดังข้ามมาจนถึงบ้านใหญ่เลย
นี่ขนาดแยกบ้านให้แล้วนะ
เปิดเสียงดังมาก 5555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 เมษายน 2566 เวลา:20:51:27 น.
  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 เมษายน 2566 เวลา:4:45:36 น.
  
ลงชื่อไว้ก่อนนะคะN'Prince.
กำลังplan กับ เพื่อนบล็อก sawkitty สาวตรัง
ไปเกาะกระดาน ..
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 8 เมษายน 2566 เวลา:5:13:40 น.
  
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซื ขอบคุณที่ไปอ่านบทกลอนที่บล็อกตะพาบนะคะ พี่กิ่งก็แต่งกลอนไปตามโจทย์นะคะไม่ได้ตั้งใจไห้คล้ายกับเรื่องของน้องปริ๊นซ์เลยค่ะ อิอิ

จากบล็อก

เรื่องบางเรื่องก็อาจจะเกิดขึ้นในเวลาที่เราไม่สามารถตอบใจตัวเองได้หรอกค่ะทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านไปแล้วอย่าเก็บมาคิดเสียใจเลยนะคะจะทำให้จิตใจเรามีแผลและไม่มีความสุขไปด้วยค่ะ ขอให้ตอนนี้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปดีและวิเศษที่สุดแล้วค่ะและน้องออยก็ยอมรับความจริงได้แล้วป่านนี้น้องออยคงมีคนที่เข้าใจไปแล้วนะคะ

นับจากวันนี้ไปน้องปริ๊นซ์มีชีวิตใหม่มีครอบครัวใหม่ที่ต้องดูแลแล้วอย่าให้ความคิดและความรู้สึกเหล่านั่นมาบั่นทอนความสุขในครอบครัวนะคะ ขอให้ครองคู่มีความสุขมากๆพี่กิ่งจะรอดูหลานน้อยๆค่ะ อิอิ


โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 8 เมษายน 2566 เวลา:7:51:48 น.
  
แน่ะ แน่ะ แน่ะ มีเฉลย


ราตรีสวัสดิ์ค่ะน้องปริ๊นซ์
โดย: Sweet_pills วันที่: 8 เมษายน 2566 เวลา:23:59:32 น.
  
อยากให้ออยเข้มแข็งเหมือนนักร้องนำวง Klear.
เธอสวย มีเสน่ห์
มีภาวะผู้นำ แถมเข็มแข็ง

เธอก็จะMove on ต่อไปได้
และเป็นเพื่อนกับ พระเอกของเรื่อง ิย่างสนิทใจ

แต่จี้หัวใจของขวัญแต่งงานให้เจ้าสาวนี่
ลำบากใจแฮะ.. หมายถึง feel คนรับ
เธออาจรับแล้วเก็บแบบ..ลืมไปเลย
ไม่ได้หยิบ มาใส่ก็ได้.
(ใช้verb to เดา)


ขอบคุณสำรับ เรื่องสั้นอ่านเพลินครานี้ค่ะ

ในนิยาย/ นิทาน
การแต่งานคือ ...จบบริบูรณ์


แต่ในชีวิตจริง..
มันคือ บทเริ่มต้น Chapter One.
❤️ขอให้มีความสุขและ
Long Live Love ❤️ รักยืนยงค่ะ..
ทั้ง N'Prince และ คุณภพ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 9 เมษายน 2566 เวลา:18:01:41 น.
  
เป็นเรื่องจริงกึ่งๆ เรื่องแต่งใช่มั้ยคือประมาณว่าประสบการณ์จริงส่วนหนึ่ง แล้วเอามาแต่งโดยดัดแปลงบ้าง แบบนั้นรึเปล่า
โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 9 เมษายน 2566 เวลา:20:43:29 น.
  
ขอบคุณครับที่แวะไป อ่านเรื่องไม่สนุก ณ โรงงาน 555

ที่เขียนเป็นเรื่องจริง เพียงแต่มาขยายความให้ชัดเจนว่าคุณตุ๊ก
มองค้อนผมอย่างแรง ที่ไปทำเกินหน้าเกินตา 555

ผมคือคนที่ถูกย้ายให้ไปอยู่โชว์รูป WTC และถูกเรียกกลับมา
ทำหน้าที่เดิม ส่วนสมุห์บัญชีเป็นหญิงผมเรียกว่า ไอ้แม้วสวย
คอยช่วยลุ้นผมตลอดเวลา... ส่วนนายใหญ่พูดน้อยใจดีและยัง
ให้ผมกินเงินเดือนจนถึงปัจจุบันครับ

...

ส่วนเรื่องแต่ง ที่น่าจะมีคนจำได้และลุ้นผมเขียนไว้แค่ 4 ตอน
เรื่อง No. 328. 329. 334 และ 335 นาน ๆ มาแล้วส่วนที่
เขียนจากเรื่องจริง+วิถีชีวิตคนบ้านป่า มีคำว่า "ป่าทึบ" น่าจะ
เขียนประมาณ 30 ตอน.. นานแล้วหลายปีเหมือนกันครับ
โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 10 เมษายน 2566 เวลา:13:00:54 น.
  
เพื่อนพี่พอรู้ว่าพี่ไปเขาใหญ่มาต่างแซวว่า ... ไปตากอากาศเย็นๆ น่าอิจฉา เพราะเขาใหญ่อยู่ที่สูง อากาศเย็น ....


ฮัลโหลลลลล ..... เพื่อนคะ ....


เขาใหญ่อยู่ที่สูงก็จริง .... แต่กลางวันเขาใหญ่จะใกล้พระอาทิตย์มากกว่าใครนะคะเพื๊อนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน



โดย: ทนายอ้วน วันที่: 10 เมษายน 2566 เวลา:15:38:26 น.
  
อ้อ ... คลิปที่ถ่ายมา 5 นาที ก็แลกกับเสื้อเปียกๆตัวนึงเลยครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 10 เมษายน 2566 เวลา:15:39:52 น.
  
กระทะเป็นเรื่องสำคัญสำหรับแม่บ้านยูทูปอย่างพี่นะ
555+ นี่ยังไม่ได้.. จะต้องไปเสาะหามาไม่ให้
ไม่งั้นมันคาใจ เหอๆ โมโมเพื่อนพี่ชอบ พี่เฉยๆ
แต่เนื้อก็นุ่มดี มีปวยเล้งของโปรดพี่ด้วย เพิ่มธาตุเหล็ก
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 10 เมษายน 2566 เวลา:17:44:31 น.
  
สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์

แต่งครับ แต่งก็แต่งครับคุณภพ
และร่วมแสดงความยินดีด้วยนะครับ
ว่าแต่ ออยเคยมาเยือนบล็อกด้วยใช่ไหมครับ คุ้นๆ อยู่
คหสต. ถ้าผมเป็นออย ผมจะไม่ส่งคลิปให้นะ
แต่ผมก็ไม่ใช่ออยอ่ะแหละ แหะๆ
.
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกคร้าบ

โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 10 เมษายน 2566 เวลา:23:57:10 น.
  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 เมษายน 2566 เวลา:5:45:45 น.
  
แวะมาอ่านเรื่องแต่งจ้า
โดย: อุ้มสี วันที่: 11 เมษายน 2566 เวลา:7:58:45 น.
  
สวัสดีค่ะคุณน้องปริ๊นซ์..

วาว..อ่านไป ก็น้ำตาซึม

เป็นเรื่องของพรหมลิขิตนะ..

คู่กันแล้ว ก็คงไม่แคล้วกัน..

แต่นี่..ไม่ใช่คู่กัน เลยแคล้วกันไป..

โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 11 เมษายน 2566 เวลา:9:12:41 น.
  
สวัสดีค่ะคุณปริ๊นซ์ เราอ่านซ้ำสองรอบ พอเพลง "คำยินดี" มาขึ้นตรงกับตอนจบที่คุณปริ๊นซืเขียนไว้ เราเกือบร้องไห้เลย เหมือนเราเห็นตัวเองในช่วงที่ผ่านมา 5555 เราเข้าใจทั้งความรู้สึกของภพและออยเลยค่ะ ความรักที่เรามีต่อคนคนนึงหรือความรู้สึกที่เปลี่ยนไปมันห้ามกันไม่ได้หรอกเนาะ ต่อให้เค้าหรือเราจะวางกันและกันเอาไว้ในสถานะไหนก็ตาม แต่ความรู้สึกในใจของเราที่มีต่อเค้าก็จะเป็นสิ่งที่แท้จริงเสมอค่ะ เราเชื่อว่า สักวันคุณออยจะผ่านมันไปได้นะ เราเป็นกำลังใจให้คุณปริ๊นซ์ด้วยนะคะ อดีตมันผ่านไปแล้ว คนเราล้วนเคยทำผิดพลาดกันทั้งนั้น เดินหน้าต่อกับชีวิตใหม่ที่กำลังเริ่มต้นดีกว่าค่ะ ขออวยพรคุณปริ๊นซ์และแฟนคนคุณปริ๊นซ์ด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขมาก ๆ ค่ะ
โดย: LittleMissLuna วันที่: 11 เมษายน 2566 เวลา:11:33:56 น.
  
สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊นซ์

ขอบใจจ้ะที่แวะไปให้กำลังใจบล็อกครู นะจ๊ะ ไม่เห็นเม้นท์อะไรเลย เนาะ
โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 11 เมษายน 2566 เวลา:17:40:17 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับผม

เพลงนี้เพราะมากครับ ครั้งแรกที่ได้ฟัง
โดย: Rain_sk วันที่: 12 เมษายน 2566 เวลา:5:25:04 น.
  
แวะมาทักทายค่ะ ^^
โดย: Kurobina วันที่: 12 เมษายน 2566 เวลา:9:51:37 น.
  
ต้องขอโทษจริงๆ ที่เราเปลี่ยนหน้า อัพบล็อกใหม่แล้ว บล็อกเก่าเป็นแค่คุณพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ช่วยเด็กหลงตามหาผู้ปกครอง (ของพรรคคู่แข่ง) เราเห็นว่ามันเป็นภาพที่น่ารักดีเลย เอามุมนั้นมาเขียนหน่อย
โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 12 เมษายน 2566 เวลา:14:22:30 น.
  
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ น้องปริ๊นซ์
โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 13 เมษายน 2566 เวลา:11:29:03 น.
  
สุขสันต์วันสงกรานต์ครับ
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 13 เมษายน 2566 เวลา:12:29:07 น.
  
ผมว่าผู้หญิงแบบนี้มีอยู่เยอะ ครอบครัวทั่นขุนก็มีอยู่คนหนึ่ง คล้ายกันเลย
ปวดหัวมากๆ ไม่เข้าใจจริงๆ เลยปล่อยครับ คือโตๆกันแล้ว
ผู้ชายเขาไปมีใหม่ก็ยังจะรอให้กลับมา คงจะทำกรรมกันมา
โดย: Rain_sk วันที่: 13 เมษายน 2566 เวลา:13:24:41 น.
  
ขอให้หลานหายไว ๆ นะครับ
สงกรานต์ได้จัดใช่มั๊ยครับน้องปริ๊นซ์ ส่วนพี่เข้าโรงหนังทุกวัน 555
โดย: The Kop Civil วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:16:32:04 น.
  
โห...ไม่รู้ว่าเกิดอุบัติเหตุอะไร
แต่ก็ขอให้หลานสาวหายเร็วๆนะครับน้องปริ๊นซ์

แถมเล่นน้ำแล้วป่วยต่ออีกรอบ
โอย...น่าสงสารมากๆ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:19:07:54 น.
  
แหมเรื่องเล่ารถสีขาว เรื่องจริงรถสีดำซินะปริ้น



โดย: หอมกร วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:21:14:56 น.
  
สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมๆ มองๆ ห้องครัวนะครับ
โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:22:59:18 น.
  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 เมษายน 2566 เวลา:5:27:07 น.
  
ช่วงเวลาทำเงิน งานมากเงินตามมา รีบโกยได้รีบโกยก่อน
โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 17 เมษายน 2566 เวลา:13:24:15 น.
  
พี่ก๋าสังเกตดูกับเพื่อนๆ
อายุ 40 ขึ้นไป
เราจะเริ่มเห็นความจริงของชีวิตมากขึ้น
เริ่มจากอาการป่วยต่างๆของตัวเอง
เด็กถาปัตย์จะมีโรคฮิต คือ หัวใจ ความดันสูง เบาหวาน

แล้วพออยู่ๆไป คนรอบตัวก็ทยอยจากไปเรื่อยๆ
อันนี้ล่ะครับ เริ่มรู้สึกแล้วว่าไม่ได้ไปงานแต่งงาน
ไม่ได้ไปงานขึ้นบ้านใหม่ มีแต่เยี่ยมเพื่อนที่ป่วย
ไปงานศพคนรู้จัก

โห...แสดงว่าวิ่งชนแรงมากๆเลยนะครับ
แต่เด็กฟื้นตัวเร็วอยู่แล้ว
อย่างเป็นหวัด เดี๋ยวเดียวก็หายดีครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 เมษายน 2566 เวลา:14:34:04 น.
  
เรื่องแต่ง อ่านทีแรกคิดว่าเรื่องงานแต่ง แหม่ๆ

เพื่อน กับ คนคบ กับ แฟน นี่ไม่รู้ต้องมีอะไรเป็น trigger point ให้ข้ามจากอย่างนึงไปเป็นอีกอย่างนึงได้นะครับ บางคู่ก็ถอยกลับไปเป็นสเตจก่อนๆ ก็มี
ถึงจะไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว แต่พอเวลาผ่านไปแล้วมาเจอกันอีกมันคงชวนให้รู้สึกแปลกๆ จะถ่านไฟเก่าหรือฮาวทูทิ้ง ก็ยากที่จะจัดการทั้งนั้น
คลิปบอกลาของออยเผลอๆ จะทำให้ภพลังเลเอานะครับ

อันนี้เรื่องจากประสบการณ์คุณปริ๊นซ์เองเลยป่ะครับ อิอิ
โดย: ชีริว วันที่: 17 เมษายน 2566 เวลา:21:07:53 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Threepopstory.BlogGang.com

BlogGang Popular Award#20



จันทราน็อคเทิร์น
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [?]

บทความทั้งหมด